Νίκος Αντωνίου, ο σημερινός καλεσμένος μας στο yourearticles για να γνωρίσουμε τόσο αυτόν όσο και το βιβλίο του «Η φωτεινή πλευρά ενός γκρι ουρανού», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ελκυστής.
– Απόφοιτος του τμήματος Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Ιωάννινων και του τμήματος Δημοσιογραφίας του ΙΕΚ ΔΕΛΤΑ. Θα μας πεις λίγα λόγια για σένα και για την εκπλήρωση αυτών των στόχων σου;
Τα όνειρα είναι για τους τολμηρούς αλλά και τους γλυκά αφελείς. Έτσι και εγώ από μικρός δε σταμάτησα να ονειρεύομαι πράγματα για τη ζωή μου. Η Ψυχολογία ήταν η μεγάλη μου αγάπη από μικρό παιδί και η Δημοσιογραφία με ιντρίγκαρε επίσης όντας άτομο που αγαπάει την επικοινωνία με τον κόσμο. «Τι καλύτερο, λοιπόν, από το να τα σπουδάσω και τα δύο», σκέφτηκα. Και παρότι θυσίασα πολλά και κατέβαλα μεγάλη προσπάθεια, το πέτυχα. Τώρα πραγματοποιώ το μεταπτυχιακό μου πάνω στον «Επαγγελματικό Προσανατολισμό και τη Συμβουλευτική» και θέτω ήδη τους επόμενους επαγγελματικούς μου στόχους.
– Τι κάνεις όταν δεν γράφεις;
Πολλά και διαφορετικά είναι η αλήθεια. Ένα από τα πράγματα που αγαπώ στον εαυτό μου είναι ότι δε βαριέμαι ποτέ γιατί πάντα καταπιάνομαι με κάτι. Γράφω, διαβάζω, αθλούμαι, ταξιδεύω, παίζω βιντεοπαιχνίδια, περνάω χρόνο με τα άτομα που αγαπώ και πολλά πολλά ακόμη.
– Ποιος ήρωας βιβλίου είναι ο αγαπημένος σου και γιατί;
Κάθε ήρωας ενός βιβλίου έχει κάτι ξεχωριστό και ανάλογα την εποχή, τη φάση που περνάμε και την όρεξη μας, μπορούμε να ταυτιστούμε με κάποιον ήρωα βιβλίου. Δε θα έλεγα πως έχω έναν συγκεκριμένο, λοιπόν.
– Να περάσουμε και στο βιβλίο σου «Η φωτεινή πλευρά ενός γκρι ουρανού», ένας ποιητικός τίτλος. Τι αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για τη συγγραφή του;
Ήθελα το κάτι διαφορετικό, κάτι που θα κερδίσει τις εντυπώσεις του αναγνώστη, είτε είναι θετικές είτε αρνητικές. Κάτι που θα έκανε το άτομο που θα στέκονταν μπροστά από το βιβλίο μου και θα έβλεπε τον τίτλο, να μην το προσπεράσει σαν ένα ακόμη από τα χιλιάδες που υπάρχουν. Και φυσικά, ο συγκεκριμένος τίτλος «βρίσκεται» και ανάμεσα στις σελίδες του βιβλίου μου.
– Χρειάστηκε να κάνεις έρευνα για να σκιαγραφήσεις την ψυχολογία των χαρακτήρων σου και ιδιαίτερα του Άλεξ που είναι ο πρωταγωνιστής;
Όχι ιδιαίτερη. Την έμπνευση και τους λόγους τους αντλώ από την καθημερινότητα, οπότε θα έλεγα πως δε δυσκολεύτηκα στο να σκιαγραφήσω κανέναν από τους ήρωες μου. Απλά στην πορεία της γραφής του βιβλίου μου, προσέθετα σε αυτούς κάποιες πινελιές.
– Με ποιον χαρακτήρα του βιβλίου ταυτίζεσαι και γιατί;
Με τον Άλεξ γιατί μοιραζόμαστε αρκετά ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά. Αυτό που με χαροποιεί περισσότερο απ’ όλα είναι ότι πολλά άτομα που έχουν διαβάσει το βιβλίο μου, μου έχουν πει ότι έχουν καταφέρει και οι ίδιοι να ταυτιστούν με τον Άλεξ ή με κάποιον χαρακτήρα του βιβλίου μου. Τι καλύτερο από αυτό για έναν συγγραφέα!
– Σε δυσκόλεψε κάτι κατά την συγγραφή του;
Όχι, όλα βγήκαν φυσικά και στην ώρα τους. Ποτέ δεν πιέζω τον εαυτό μου να γράψει αν το χέρι μου δεν πάει από μόνο του.
– Κλείνοντας την συνέντευξη θα ήθελες να μας πεις για τα μελλοντικά σου σχέδια;
Έχω στο μυαλό μου μία νέα ιστορία που αργά ή γρήγορα θα ξεκινήσω να γράφω, ωστόσο δεν είναι ακόμα η ώρα. Για την ώρα δίνω περισσότερη βαρύτητα στο μεταπτυχιακό μου και τη δουλειά μου. Ωστόσο ο στόχος μου στο κομμάτι της συγγραφής παραμένει ο ίδιος. Μέχρι τα εξήντα μου να έχω γράψει τουλάχιστον δέκα βιβλία.
Άποψη:
«Η αγάπη έχει περισσότερο νόημα όταν την κάνουμε φανερή στον άλλον. Μόνο έτσι ξεκλειδώνεται η αληθινή ομορφιά της». Γι’ αυτό ακριβώς μας μιλά το συγκεκριμένο βιβλίο : «Η φωτεινή πλευρά ενός γκρι ουρανού». Mε έναν τόσο ποιητικό τίτλο που μέσα στις σελίδες του θα ανακαλύψετε τι είναι τελικά αυτό το φως στον γκρίζο ουρανό.
Ο συγγραφέας Νίκος Αντωνίου μας συστήνει τον Άλεξ, έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα που ζει και σπουδάζει στα Ιωάννινα όπου γεννήθηκε και μένει με την μητέρα του, Λένα και με τον κατά τρία χρόνια μεγαλύτερο αδερφό του Κέβιν που σπουδάζει στο τμήμα Ιατρικής του ίδιου πανεπιστημίου. Ο πατέρας τους ζει στην Αγγλία από τότε που τους εγκατέλειψε και έχει μαζί τους μόνο τηλεφωνική επικοινωνία.
Τα δύο αδέρφια δεν είναι κοντά μεταξύ τους και οι σχέσεις τους θα χειροτερέψουν μετά από ένα πάρτι για τα γενέθλια του Άλεξ. Ο Άλεξ ταλαιπωρείται από ψυχαναγκασμούς τους οποίους κάποιες φορές ελέγχει και άλλες όχι με αποτέλεσμα να είναι κλεισμένος στον εαυτό του χωρίς κοινωνική ζωή. Όλα αυτά γίνονται εν αγνοία του αδερφού του και της μητέρας του.
Μόνο μετά από ένα συνταρακτικό τριήμερο στην Αίγινα ο Άλεξ βρίσκει το θάρρος να αποκαλύψει στην Άρια – φίλη και συμφοιτήτρια του αδερφού του- όσα του συμβαίνουν, καθώς η ίδια βρίσκει κατά τύχη ένα από τα ποιήματα που αυτός γράφει. Ο Άλεξ και η Άρια θα αρχίσουν να αναπτύσσουν μια φιλία. Η συνέχεια επί του βιβλίου…
Ο Νίκος Αντωνίου μας συστήνει με ενδιαφέρουσες προσωπικότητες, πολύπλευρους χαρακτήρες και φέρνει στο προσκήνιο τα ψυχικά προβλήματα. Με χιούμορ, όμορφες εικόνες και κινηματογραφική αφήγηση. Οι ζωντανοί χιουμοριστικοί αλλά και δραματικοί διάλογοι θα σας συγκινήσουν. Και θα σας κάνουν να γελάσετε με την ψυχή σας. Το βιβλίο αυτό είναι αφιερωμένο σε όσους έρχονται αντιμέτωποι με ζητήματα ψυχικής υγείας και θα σας βοηθήσει να καταλάβετε πώς νιώθουν και πώς σκέφτονται αυτοί οι άνθρωποι. Τα κεφάλαια είναι μικρά και δεν κουράζουν τον αναγνώστη. Σίγουρα, είναι ένα βιβλίο που αξίζει να διαβάσετε…
Νίκος Αντωνίου, περισσότερα για το συγγραφέα και το βιβλίο του: εδώ
Για περισσότερα άρθρα σχετικά με το βιβλίο και συνεντεύξεις συγγραφέων, δείτε: εδώ
