Σήμερα θα γνωρίσουμε την Παρασκευή Παπία και την ποιητική της συλλογή «Φυσικά Αίτια» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Συρτάρι.
– Να σας γνωρίσουμε πρώτα. Με τι ασχολείστε όταν δεν γράφετε;
Ασχολούμαι με όλα αυτά που με οδηγούν εν τέλει αναπόφευκτα στο να γράφω.
– Τι αγαπάτε και τι σας φοβίζει;
Αγαπάω τους ανθρώπους. Δεν σταματούν ποτέ να με εκπλήσσουν. Αρέσκομαι στο να τους παρατηρώ κι έπειτα να γράφω για αυτούς. Όσο για φόβους, φοβάμαι την δυνητική ασθένεια των αγαπημένων μου.
– Ποιος είναι ο αγαπημένος σας ποιητής;
Δεν είναι ένας, είναι πολλοί και πολλές.
– Να περάσουμε και στα «Φυσικά αίτια». Από που ήρθε η έμπνευση για τη συγγραφή της;
Από απώλειες κυριολεκτικές και μεταφορικές.
– «Ό,τι μας αναλογούσε ζήσαμε, θα πεις». Με αφορμή αυτό το στίχο ποια είναι για εσάς η ιδανική ζωή;
Αυτή που όταν τελειώσει θα επιτρέπει στους ζωντανούς να μας χαρακτηρίσουν ως καλούς ανθρώπους.
– «Χρέος έχω με την πένα να σκάβω». Ως ποιήτρια τι πιστεύετε ότι εξυπηρετεί η ποίηση;
Η ποίηση ενδεχομένως να μην εξυπηρετεί και τίποτα πέρα από την ανάγκη του ποιητή να επικοινωνήσει με τον ένα αναγνώστη που θα ταυτιστεί μαζί του.
– Ξεχωρίζετε κάποιο ποίημα από την συλλογή;
Ποια μάνα ξεχωρίζει τα παιδιά της;
– Κλείνοντας αυτή τη συνέντευξη θα θέλατε να μας πείτε για τα μελλοντικά συγγραφικά σας σχέδια;
Αρχικά, ετοιμάζεται μια μετάφραση αγγλικών ποιημάτων τα υπόλοιπα έπονται.
Άποψη:
«Θεραπεύουν την κώφωση της ψυχής». Η Παρασκευή Παπία μας συστήνει το ποίημα ως ένα θεραπευτικό όργανο στο συγκεκριμένο στίχο που συγκαταλέγεται μαζί με άλλα 40 ποιήματα στα «Φυσικά αίτια». Η αλληγορία κυριαρχεί στη συγκεκριμένη συλλογή όπως και τα μικρά σε έκταση αλλά γεμάτα νόημα ποιήματα. Με γλώσσα απλή και λυρική η ποιήτρια παρουσιάζει ρεαλιστικά σκηνικά στα οποία δεν παύουν να συνυπάρχουν τα ρομαντικά στοιχεία. Το όνειρο που γράφεται με ω για να μεγαλώσει, για την ζωή που στα έδωσε όλα ώστε ο θάνατος να σου πάρει λίγα, για την ελπίδα σ’ ένα «γερασμένο δάσος». Η θνητότητα απέναντι στην αθανασία, η ζωή, οι προσδοκίες και οι αυταπάτες. Η ποίηση βρίσκεται σε πολλά ποιήματά της ως κάτι ανώτερο και οι ποιητές ως άνθρωποι που «κρατούν τον αντικατοπτρισμό του κόσμου» ως άνθρωποι που αποδίδουν μέσα από τα ποιήματά τους τι συμβαίνει γύρω τους. Επιπλέον, υπάρχουν προσωποποιήσεις της Ζωής του Θανάτου και του Ύπνου αλλά και οι αντιστοιχίες του παρελθόντος με το παρόν στο ποίημα «Σίμωνας ή Πιλάτος» . Οι έντονες εικόνες που δημιουργούν τα συγκεκριμένα ποιήματα την κάνει αυτόματα μια ποιητική συλλογή που αξίζει να διαβαστεί.
Περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα εδώ: https://www.syrtari.com/fisikaaitia
