Eυαίσθητη, ειλικρινής, ταλαντούχα. Έχει συνεργαστεί με σπουδαίους Έλληνες συνθέτες και τραγούδια της έχουν ερμηνεύσει κορυφαίες φωνές όπως η Άλκηστις Πρωτοψάλτη, ο Δημήτρης Μητροπάνος, η Δήμητρα Γαλάνη, η Νάνα Μούσχουρη, ο Αντώνης Ρέμος, η Δέσποινα Βανδή, ο Σάκης Ρουβάς και πολλοί άλλοι. Η στιχουργός του “Θες”, του “Κάθε Φορά Που Με Κοιτάζεις” και πολλών άλλων επιτυχιών μιλάει στο “Υour e-articles”.
-Πώς θα περιέγραφες τα παιδικά σου χρόνια;
Είμαι μοναχοπαίδι. Μεγάλωσα με αγάπη αλλά και αυστηρότητα. Είχα ανέμελα και χαρούμενα παιδικά χρόνια. Μου άρεσε το διάβασμα. Βλέπεις, η μητέρα μου ήταν φιλόλογος και είχα μεγάλη βιβλιοθήκη στο σπίτι. Έπαιζα πολύ και ήμουν αρκετά σε ένα δικό μου κόσμο. Νομίζω πως είμαι ακόμα!
-Πώς ξεκίνησες να ασχολείσαι με το γράψιμο;
Στην εφηβεία, όπως οι περισσότεροι νομίζω. Στην αρχή έγραφα ποίηση και πεζά. Στίχο δοκίμασα να γράψω κάποια στιγμή για φίλους τραγουδιστές, έτσι από περιέργεια. Είχα μια ευκολία από την αρχή ομολογώ. Ξέρεις, καμιά φορά η μεγάλη ευκολία σε κρατάει πίσω. Γι’ αυτό, προσπαθώ να είμαι σε εγρήγορση.
-Ποια ήταν τα μουσικά σου ακούσματα;
Μέχρι τα 18 άκουγα μόνο ξένα. Ροκ και ποπ, όπερα, κλασσική μουσική, μελοποιημένη ποίηση, αν και η οικογένειά μου άκουγε τα πάντα. Μετά, πέρασα στη φάση των ελληνικών αλλά και των επιτυχιών της εποχής.
-Υπάρχουν στιχουργοί που σε επηρέασαν;
Σίγουρα υποσυνείδητα έχω επηρεαστεί, αλλά νομίζω από ποιητές κυρίως. Ποτέ όμως συνειδητά. Ποτέ δεν είπα: «πρέπει να γράψω σαν κι αυτόν». Νομίζω ότι έχω καταφέρει να αποκτήσω προσωπικό ύφος. Με βοηθάει η καλλιτεχνική μου ιδιοσυγκρασία που βασίζεται περισσότερο στην αυτόματη γραφή και το συναίσθημα παρά στην περίτεχνη εκλογίκευση αυτού με στόχο τον εντυπωσιασμό. Σαφώς και έχω θαυμάσει έργα κάποιων ταλαντούχων συναδέλφων.
-Άνθρωποι που σε βοήθησαν και σε στήριξαν στο χώρο;
Αρκετοί. Σίγουρα ο αγαπημένος μου Στέφανος Κορκολής με τον οποίο έγινε και η σημαντική αρχή στο «Ανεμόπτερό» μας, αλλά και όλοι οι συνθέτες που κατά καιρούς έχω συνεργαστεί και η χημεία μας οδήγησε σε φιλία. Σαφώς, και μεγάλοι ερμηνευτές που στην αρχή μου επέλεξαν να ερμηνεύσουν στίχους μου. Και τέλος, κάποιοι μέντορες της δισκογραφίας που ακόμα εκτιμώ την άποψή τους. Τους ευχαριστώ όλους!
-Είναι δύσκολο να λειτουργείς στον χώρο της δισκογραφίας;
Πολύ περισσότερο τα τελευταία χρόνια απ’ ό,τι παλαιότερα. Δυστυχώς, πρέπει διαρκώς να αποδεικνύεσαι. Έχουν χαθεί τα μέτρα και τα σταθμά και η ανασφάλεια επικρατεί, κάτι που δεν βοηθά κανέναν. Η δισκογραφία είναι πια είδος προς εξαφάνιση. Έχω ακούσει σε συζήτηση: «Ο Χατζιδάκις… Έλα μωρέ και τι έγινε; Ποιος ήταν κι αυτός ο Χατζιδάκις!» Δυστυχώς, μηδενιζόμαστε, για να αποκτήσουν νούμερο κάποιοι…
-Τι δυσκολίες αντιμετώπισες στο χώρο του τραγουδιού μέχρι να φτάσεις να κυκλοφορήσεις το πρώτο σου τραγούδι;
Θα φανεί περίεργο, αλλά δεν αντιμετώπισα πριν 16 χρόνια που ξεκίνησα. Ήταν ένας δρόμος που άνοιξε και κύλησε. Σαν να σε πάει η ζωή εκεί… Αν και αποφοίτησα από το ΤΕΦΑΑ και άλλαξα πολλά επαγγέλματα ως τότε που δύσκολα επιβίωνα σε αυτά, ήρθε η σχέση με το τραγούδι απλά, διακριτικά και με συνέπεια.
-Τι αποτελεί για σένα έμπνευση;
Οι άνθρωποι, οι σχέσεις τους, ο έρωτας, ο πόνος, το μεταφυσικό. Τίποτα το επιφανειακό.
-Πότε γράφεται ένα σπουδαίο τραγούδι;
Όταν βρεθούν τη σωστή στιγμή ο στιχουργός, ο συνθέτης και ο τραγουδιστής.
-Έχεις συνεργαστεί με σπουδαίους συνθέτες και ερμηνευτές. Ποια συνεργασία ξεχωρίζεις από όσες έχεις κάνει;
Δεν μπορώ να αναφερθώ σε έναν. Πέρα από τον Στέφανο Κορκολή είχα τη χαρά να βρεθώ μουσικά με τον Μάριο Τόκα, τον Μίμη Πλέσσα, τον Νίκο Αντύπα, τον Γιώργο Θεοφάνους, την Μαρία Παπαδοπούλου και άλλους ταλαντούχους συνθέτες. Σημαντική στιγμή μου το «Θες» με τον Δημήτρη Μητροπάνο, το «Κάθε φορά» με την Άλκηστη Πρωτοψάλτη. Επίσης, θα αναφέρω τη Νάνα Μούσχουρη, τον Μάριο Φραγκούλη, την Δήμητρα Γαλάνη, τον Σάκη Ρουβά, τον Αντώνη Ρέμο, τον Γιάννη Πλούταρχο, την Μελίνα Ασλανίδου και την Δέσποινα Βανδή. Ξεχωρίζω ιδιαίτερα τη συνεργασία με την Dulce Pontes και με την In GRid με το «Avec toi». Από τις σημαντικότερες στιγμές μου το τραγούδι για τα Special Olympics και το τραγούδι για τον σύλλογο «Ελπίδα».
-Ποιο είναι το πιο αντιπροσωπευτικό σου τραγούδι;
Το επόμενο που θα γράψω…
-Υπάρχει κάποια φωνή για την οποία θα ήθελες να γράψεις και δεν έχει γίνει ως τώρα;
Θα ήθελα να είχα γράψει για την Τζένη Βάνου.
-Ποια είναι η κατάσταση στη σημερινή ελληνική δισκογραφία;
Τραγική. Οι δημιουργοί είμαστε χωρίς εισοδήματα από πνευματικά δικαιώματα τα τελευταία χρόνια. Το όλο θέμα της ελληνικής μουσικής τείνει να γίνει επιφανειακό, άσχημα επίκαιρο, εύπεπτο και βολικό. Δεν μου αρέσει, αλλά προσπαθώ να μάθω να ζω με αυτό.
-Υπάρχει κάποιος τρόπος να βελτιωθεί το κακό;
Θα είμαι αισιόδοξη. Κάποια στιγμή η βλακεία κουράζει. Κάτι θα αλλάξει!
-Τι κάνεις, για να αποφορτίζεσαι από την καθημερινότητα;
Παρέα με φίλους. Ένα μεταπτυχιακό στην «Δημιουργική Γραφή». Γυμναστική όποτε βρω λίγο χρόνο.
-Πότε είναι ευτυχισμένος ένας άνθρωπος;
Όταν αποδεχτεί τον εαυτό του και καλύψει τα κενά της αγάπης, της φιλίας, της εργασίας με ισορροπία. Όταν δεν σκέφτεται τι δεν έχει, αλλά τι έχει. Η ευτυχία είναι στιγμές.
-Τι είναι ο έρωτας;
Η αμοιβαία έλξη δύο ανθρώπων ιδίου ή κοντινού IQ και παρόμοιας ηθικής. Αυτό βέβαια είναι το ιδανικό. Σε κάθε άλλη περίπτωση είναι καταστροφικός!
-Τι άνθρωπος είναι η Ρεβέκκα Ρούσση;
Ιδιόρυθμος.
-Ποιο είναι το προσωπικό σου καταφύγιο;
Ο εαυτός μου.
-Ο μεγάλος σου φόβος;
Μετά την απώλεια των γονιών μου, να είναι καλά οι άνθρωποι που αγαπώ.
-Αγαπημένη ταινία;
Το “The fountain” του Darren Aronofsky, αλλά και όλα τα DC movies.
-Αγαπημένο βιβλίο;
«Να έχεις ή να είσαι» του Έριχ Φρομ.
-Αν μπορούσες να γυρίσεις τον χρόνο πίσω, υπάρχει κάτι που θα άλλαζες;
Θα ήμουν πιο διαλλακτική στη σχέση με τους γονείς μου.
-Τι συμβουλή θα έδινες σε έναν άνθρωπο, για να κάνει τα όνειρά του πραγματικότητα;
Να τα πιστέψει.
-Τι ονειρεύεσαι για το μέλλον;
Να είμαι υγιής και να ζω δίπλα στη θάλασσα μαζί με όλους τους αγαπημένους μου ανθρώπους. Να ασχοληθώ με τη δουλειά μου σε σχέση με το εξωτερικό.
-Ετοιμάζεις κάτι αυτή την περίοδο;
Αρκετά πράγματα. Κάποια νέα τραγούδια, ένα μιούζικαλ, μια πολυσυλλεκτική δουλειά.
-Τι σου έρχεται στο μυαλό, όταν ακούς τα παρακάτω ονόματα;
Στέφανος Κορκολής: Από τους σημαντικότερους συνθέτες και σολίστες της γενιάς μας και αγαπημένος μου φίλος και συνεργάτης
Δημήτρης Μητροπάνος: Αξεπέραστος
Άλκηστις Πρωτοψάλτη: Μοναδική επαγγελματίας και δύναμη ψυχής
Δήμητρα Γαλάνη: Από τις μεγαλύτερες ερμηνεύτριες
Νίκος Αντύπας: Σπουδαίος συνθέτης με προσωπικό ύφος
Γιάννης Πλούταρχος: Από τις ωραιότερες ανδρικές λαϊκές φωνές, καλλιτέχνης με ευγένεια και ήθος
Γιώργος Περρής: Ιδιαίτερη φωνή και χρώμα με πολλές δυνατότητες
Ανδρέας Λάμπρου: Πολυτάλαντος και ευρηματικός
-Τι σου έρχεται στο μυαλό, όταν λες το όνομα “Ρεβέκκα Ρούσση”;
Μια γυναίκα που έχει μείνει παιδί.
-Ρεβέκκα, σε ευχαριστώ πολύ για την επικοινωνία μας.
Και εγώ σε ευχαριστώ.
Συνέντευξη στον Χρήστο Ηλιόπουλο
Επιμέλεια συνέντευξης: Ευγενία Κελαράκου
