Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε σύγχρονο-ελαφρό τραγούδι και ασχολήθηκε παράλληλα με την τέχνη του musical. Έχει φοιτήσει στο Τμήμα Μαθηματικών του Ε.Κ.Π.Α. Δραστηριοποιείται επαγγελματικά στον χώρο του έντεχνου και σύγχρονου τραγουδιού ως τραγουδοποιός. Η πρώτη της δισκογραφική δουλειά με παραδοσιακά τραγούδια εκδόθηκε το 2015 με τίτλο «Τραγούδια σαν προσευχή». Η δεύτερη είναι η προσωπική της δισκογραφική δουλειά που κυκλοφορεί από την εταιρεία Heaven με τραγούδια δικά της σε στίχο, μουσική και ενορχήστρωση. Πρώτο κυκλοφόρησε το single «Φανταστικά!» το καλοκαίρι του 2019 και δεύτερο το single «Κι Αν» τον Δεκέμβρη του 2019. Μέσα στο 2020 αναμένεται να κυκλοφορήσει όλος ο δίσκος με τα οκτώ συνολικά τραγούδια που περιλαμβάνει. Σήμερα, φιλοξενώ στο Your e-articles την Χαριτίνη Πανοπούλου.
-Πώς ξεκίνησες να ασχολείσαι με την μουσική;
Ξεκίνησα να ασχολούμαι με την μουσική από τα εννιά μου χρόνια με μαθήματα κλασικής κιθάρας η οποία έμελλε να είναι και το μουσικό όργανο που θα σπουδάσω και θα διδάξω αργότερα.
-Σε ώθησε κάποιος να ασχοληθείς;
Ο πατέρας μου ήταν εκείνος που μας πήγε με τον αδερφό μου στο Ωδείο και ξεκινήσαμε κι οι δυο μαθήματα κλασικής κιθάρας. Παράλληλα, στο σπίτι η μητέρα μου μας έβαζε μουσική από Τσιτσάνη μέχρι Τσαϊκόφσκι και θεωρώ πως τα πολλά ακούσματα έπαιξαν ρόλο σαν έναυσμα για την περαιτέρω ενασχόλησή μου με την μουσική και το τραγούδι.
-Τι επιρροή έχει στη καθημερινότητά σου;
Είναι η καθημερινότητά μου! Διδάσκω κλασική κιθάρα και φωνητική, ενώ παράλληλα μελετώ και ετοιμάζω τραγούδια για δικές μου συναυλίες.
-Έχεις κάνει μουσικές σπουδές; Τι αποκόμισες;
Έχω σπουδάσει κλασική κιθάρα και σύγχρονο τραγούδι. Είναι πολύ όμορφες οι μουσικές σπουδές και απαιτούν πολύ χρόνο και αγάπη, για να τις ολοκληρώσεις μέχρι το πτυχίο και το δίπλωμα. Λειτουργούν πολύ βοηθητικά όταν είσαι τραγουδιστής, γιατί μπορείς να προσεγγίσεις και από άλλες πλευρές το τραγούδι, αλλά και την ερμηνεία ακόμη.
-Ποια είναι τα ακούσματα που σε επηρέασαν;
Άκουγα από μικρή Έλληνες συνθέτες όπως τον Μάνο Χατζιδάκι, τον Μίκη Θεοδωράκη, τον Βασίλη Τσιτσάνη, τον Μάρκο Βαμβακάρη, τον Μανώλη Χιώτη και άλλους. Αλλά και ερμηνεύτριες όπως την Χαρούλα Αλεξίου, την Ελένη Βιτάλη, τη Βίκυ Μοσχολιού, τη Τζένη Βάνου, τη Μαίρη Λίντα, την Αρλέτα και τραγουδοποιούς όπως τον Αλκίνοο Ιωαννίδη, τον Ορφέα Περίδη, τους Χάρη & Πάνο Κατσιμίχα, τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα και τον Μίλτο Πασχαλίδη. Επίσης, αρκετή ξένη μουσική. Ροκ, ποπ, φολκ, αλλά και Jazz. Θεωρώ πως όλα αυτά τα ακούσματα με επηρέασαν όχι μόνο σαν ερμηνεύτρια αλλά και σαν τραγουδοποιό, γιατί υπάρχουν στοιχεία τους και στο δικό μου υλικό.
-Οι καλλιτέχνες που θαυμάζεις;
Από Έλληνες ερμηνευτές θαυμάζω την Γιώτα Νέγκα και από την ξένη μουσική σκηνή τους Florence and the machine.
–Το τραγούδι που σε αντιπροσωπεύει;
Νομίζω είναι η «Φωτοβολίδα» του Ορφέα Περίδη και ειδικά αυτός ο στίχος που λέει «Όλα είναι ίδια, αν δεν τ’ αγαπάς».
-Τι βιώνεις όταν τραγουδάς;
Όταν τραγουδάω, νιώθω σαν να κάνω ένα μικρό ταξίδι… Και νομίζω ότι αυτό είναι το τραγούδι. Είναι μια διαδρομή τριών λεπτών γεμάτη συναισθήματα και εικόνες κι όσο πιο καλό είναι το τραγούδι τόσο πιο έντονα και όμορφα είναι και αυτά.
-Είσαι μια ολοκληρωμένη τραγουδοποιός. Συνθέτεις, γράφεις στίχο και ερμηνεύεις. Υπάρχουν δυσκολίες στο να ισορροπήσεις με τις παραπάνω ιδιότητες;
Προς το παρόν νιώθω να με γεμίζουν πολύ αυτές οι ιδιότητες και συνυπάρχουν αρμονικά μέσα μου. Χρειάζεται βέβαια παραπάνω χρόνος, για να επιμεληθείς ένα τραγούδι συνολικά. Ειδικά σε επίπεδο ενορχήστρωσης που νομίζω ότι είναι και το πιο απαιτητικό. Αλλά αγαπώ να τα κάνω όλα. Οπότε, το καθένα με ευχαριστεί ξεχωριστά.
-Πώς χαρακτηρίζεις την κατάσταση στο σύγχρονο ελληνικό τραγούδι;
Υπάρχει σήμερα η ευχέρεια για πολλούς νέους καλλιτέχνες να ηχογραφήσουν το υλικό τους και να το επικοινωνήσουν σε μικρές μουσικές σκηνές. Βλέπω πολλούς και ικανούς νέους ερμηνευτές, μουσικούς, συνθέτες και στιχουργούς και όμορφες δουλειές να παράγονται σε σχέση με άλλες εποχές που ήταν πιο δύσκολο να γίνει κάτι τέτοιο. Από την άλλη, ακριβώς επειδή είναι πολλές, ίσως είναι και λιγότερο εφικτό να ξεχωρίσει κανείς μέσα στον μουσικό χώρο. Χρειάζονται χρόνια συνεχούς δουλειάς, αλλά και η βοήθεια των ραδιοφώνων, ώστε να πλουτίσει ακόμα περισσότερο το σύγχρονο ελληνικό τραγούδι με τις καινούριες παραγωγές.
-Τι είδους δυσκολίες έχεις αντιμετωπίσει στον χώρο; Υπάρχουν άνθρωποι που σε στήριξαν;
Ναι, έχουν υπάρξει άνθρωποι που με έχουν βοηθήσει. Έχουν δώσει χώρο και ευκαιρίες σε εμένα και στο υλικό μου και τους ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη και την αγάπη τους. Έχοντας δικά μου τραγούδια σε στίχο, μουσική και ενορχήστρωση έχω αναλάβει όλο το κομμάτι της παραγωγής και όσο μπορώ και της προώθησής του μετά. Αυτό είναι που έχει δυσκολέψει σε οικονομικό επίπεδο όχι μόνο εμένα αλλά και πολλούς άλλους καλλιτέχνες που κάνουν μόνοι τους τις παραγωγές. Αυτή ίσως είναι η πιο μεγάλη δυσκολία, γιατί πρέπει κανείς να δουλεύει πάρα πολύ, για να το καταφέρει.
-Πρόσφατα κυκλοφόρησε το καινούργιο σου τραγούδι με τίτλο «Κι Αν». Πώς προέκυψε αυτό το τραγούδι και πώς αισθάνεσαι;
Το «Κι αν» είναι το δεύτερο single μετά το «Φανταστικά!» που κυκλοφόρησε πολύ πρόσφατα και είναι από τον δίσκο μου που θα κυκλοφορήσει σύντομα ολοκληρωμένος από την δισκογραφική εταιρεία Heaven και το έντεχνο label της Heaven art. Προέκυψε από μια πονεμένη, αλλά ρομαντική ιστορία αγάπης. Μια αγάπη που τελείωσε πριν καν αρχίσει με την ελπίδα όμως να ξαναγεννηθεί κάποτε με άλλον πρωταγωνιστή. Είναι από τα πρώτα τραγούδια που έχω γράψει. Όταν το έγραφα στριφογυρνούσε στο μυαλό μου η εποχή του Μιχάλη Σουγιούλ κι εκείνων των τραγουδιών με τον νοσταλγικό χαρακτήρα και τις υπέροχες ορχήστρες. Ηχογραφώντας τον δίσκο, θέλησα να του δώσω έναν πιο δυναμικό ρυθμό, ώστε να συνυπάρχει το δυναμικό με το ρομαντικό στοιχείο. Μουσικά αυτό αποτυπώθηκε με έναν rock ‘n’ roll και pop ρυθμό στα τύμπανα και με έναν ρομαντικό, αλλά ταυτόχρονα δυναμικό διάλογο μεταξύ του σαξοφώνου με το φλάουτο.
Σε δεύτερη φάση, προσπάθησα να δώσω όλα αυτά τα στοιχεία στο video clip. To ρετρό, το δυναμικό, το λίγο jazz, το 20’s, το 80’s… Και με την σκηνοθετική ματιά του Σπύρου Μαλτέζου, ενός νέου και ταλαντούχου σκηνοθέτη, το καταφέραμε και νιώθω πολύ όμορφα για το αποτέλεσμα.
Χαίρομαι πολύ όταν μου λένε πως μαθαίνουν απ’ έξω ή προσπαθούν να χορέψουν το «Κι αν» και το «Φανταστικά!». Κάθε φορά που φτάνω στο σημείο να ολοκληρώσω ένα τραγούδι μουσικά και οπτικά και έρχεται η στιγμή να μοιραστώ με τον κόσμο τα συναισθήματα και τις εικόνες του τραγουδιού αισθάνομαι πολύ όμορφα.
-Πώς κρίνεις την κοινωνική και οικονομική κατάσταση της χώρας;
Κοινωνικά και οικονομικά είμαστε σε κρίση ακόμα. Νομίζω ότι είναι δύσκολο να αλλάξουν οι συνθήκες, αν δεν αλλάξουμε τη νοοτροπία μας σε κάποιους τομείς.
-Σε τι κατάσταση βρίσκεται η νέα γενιά;
Σε αρκετά δύσκολη κατάσταση, γιατί βιώνει τα λάθη του παρελθόντος που μας οδήγησαν στην σημερινή κρίση. Κυρίως σε οικονομικό επίπεδο. Οι ευκαιρίες για εργασία είναι λίγες κι ο ανταγωνισμός μεγάλος. Μπορεί φυσικά κανείς, αν είναι πολύ εργατικός, να τα καταφέρει, αλλά σίγουρα είναι πιο σκληρές οι συνθήκες από άλλες εποχές.
-Τι είναι ο έρωτας;
Είναι ταξίδι που δεν επιλέγεις απαραίτητα να κάνεις. Ένας δρόμος που δεν ξέρεις που θα σε βγάλει και πώς θα είσαι μετά από αυτό. Άλλοτε το ταξίδι είναι εκπληκτικά όμορφο άλλοτε αναπάντεχα δυσάρεστο. Στην δεύτερη περίπτωση, αν γράφεις τραγούδια, θα έλεγα ότι τουλάχιστον αποβαίνει σε κάτι δημιουργικό!
-Πότε βιώνεις την ευτυχία;
Όταν είμαι καλά με τον εαυτό μου και νιώθω γεμάτη αγάπη για τους γύρω μου.
-Ποιο είναι το προσωπικό σου καταφύγιο;
Το δωμάτιό μου με τους στίχους, τις κιθάρες, τα βιβλία και τον υπολογιστή μου. Στην ουσία, εκεί που μπορώ να καταφύγω σε όσα με ξεκουράζουν και που μπορώ να σκεφτώ. Να θεωρήσω και να αναθεωρήσω τις καταστάσεις που ζω. Να κάνω έναν ήρεμο διάλογο με τον εαυτό μου.
-Ο μεγάλος σου φόβος;
Να πάψω να αγαπώ.
-Αν μπορούσες να γυρίσεις τον χρόνο πίσω, υπάρχει κάτι που θα άλλαζες;
Αν γύριζα τον χρόνο πίσω, αυτό που θα άλλαζα είναι η διστακτικότητα που είχα όταν ήμουν πιο μικρή.
-Τι συμβουλή θα έδινες σε έναν άνθρωπο, για να κάνει τα όνειρά του πραγματικότητα;
Είναι τόσο όμορφο και ρομαντικό να κυνηγά κανείς τα όνειρά του! Εγώ το έκανα και το κάνω παρά τις όποιες δυσκολίες, γιατί μου δίνει απίστευτη χαρά. Είναι μια διαδρομή που σε κάνει παράλληλα να ανακαλύπτεις τον εαυτό σου, να δοκιμάζεις τα όριά σου και πόσο πραγματικά αγαπάς αυτό που κάνεις. Τα εμπόδια που μπορεί να συναντήσεις είναι για να γίνεις πιο δυνατός και να πιστέψεις ακόμα πιο έντονα στα όνειρά σου. Η ειλικρινής προσπάθεια και το αποτέλεσμα της δουλειάς πιστεύω ανταμείβονται αναλόγως. Αργά ή γρήγορα. Άρα, πρέπει να είμαστε αγωνιστικοί, με δυνατή ψυχή και βαθιά αγάπη για τους ανθρώπους γύρω μας και ό,τι κάνουμε. Γιατί δεν είναι μόνο ο στόχος το σημαντικό. Είναι και τι δρόμο διαλέγουμε, για να τον φτάσουμε, αλλά και τι είδους σχέσεις χτίζουμε με όσους βρεθούν σε αυτή μας την διαδρομή.
-Τι ονειρεύεσαι για το μέλλον;
Ονειρεύομαι να μπορέσω να μοιραστώ όλα μου τα τραγούδια με τον κόσμο και να χτίσω μια δική μου σχέση με το κοινό που θα τα αγαπήσει.
-Ετοιμάζεις κάτι αυτή την περίοδο;
Ετοιμάζω το επόμενο τραγούδι από τον δίσκο μου που θα βγει σε video clip και παράλληλα όλον τον δίσκο ο οποίος θα ανέβει ολόκληρος μέσα στο 2020 στο κανάλι της Heaven.
-Τι σου έρχεται στο μυαλό όταν λες το όνομα «Χαριτίνη Πανοπούλου»;
Το τραγούδι!
-Χαριτίνη, σε ευχαριστώ πολύ για την επικοινωνία μας.
Και εγώ σε ευχαριστώ.
Συνέντευξη στον Χρήστο Ηλιόπουλο
Επιμέλεια συνέντευξης: Ευγενία Κελαράκου
