Μια κουβέντα για τον επιδραστικότερο συνθέτη του σινεμά, Μπέρναρντ Χέρμαν. Χάρη στον «Πολίτη Κέιν» ο Χέρμαν έφτιαξε το όνομά του στην ηλικία των 30. Από την άλλη, ο Χίτσκοκ ήταν εκείνος που του πρόσφερε τη δυνατότητα να διαγράψει την επακόλουθη στρατοσφαιρική του πορεία, καθώς η κλασική περίοδος του βρετανού σκηνοθέτη συνδέθηκε με την από μέρους του Χέρμαν σύνθεση του σάουντρακ ταινιών σαν το «Ψυχώ», «Στη σκιά των τεσσάρων γιγάντων», «Ο άνθρωπος που γνώριζε πολλά», και ασφαλώς του «Δεσμώτη του ιλίγγου».
Η δυσοίωνη τζαζ μουσική στην ταινία «Ο Ταξιτζής» του κορυφαίου Μπέρναρντ Χέρμαν (ο οποίος πέθανε λίγες μόνο ώρες μετά την ηχογράφηση του soundtrack) ήταν εκπληκτική. Ένα από τα σημαντικότερα σάουντρακ της ιστορίας του κινηματογράφου, γραμμένο για μια από τις καλύτερες (ενδεχομένως και καλύτερη;) ταινίες όλων των εποχών. Στο «Δεσμώτη του Ιλίγγου» κάθε καρέ και κάθε μια νότα έχουν συνωμοτήσει για να υπηρετήσουν με ακρίβεια την επί της οθόνης φιλμική χημεία και τη συγκινησιακή της ώσμωση με το κοινό. Ο Μπέρναρντ Χέρμαν με διάθεση ονειρική, εμμονική και μελαγχολική, συνέθεσε μια υπνωτιστική συμφωνία.
Το 1941, κέρδισε και το Όσκαρ Καλύτερης Πρωτότυπης Μουσικής, για τη δουλειά του στο έργο The Devil and Daniel Webster. Ο Μπέρναρντ Χέρμαν πέθανε την παραμονή Χριστουγέννων του 1975, άρα πάει καιρός που δεν δύναται να πάρει θέση στη διχογνωμία περί «Vertigo» και «Πολίτη Κέιν».
Από τον Νίκο Γκάτσιο
Διαβάστε περισσότερα στο https://musicmoviehistory.blogspot.com/
Εικόνες: Wikipedia, Flickr
