Γράμματα σε φυλακισμένους: Κάτι παραπάνω από μια απλή επικοινωνία

Εάν δεν έχετε φυλακιστεί ποτέ, τότε μπορείτε μόνο να φανταστείτε πόσο μοναχικό μπορεί να γίνει ένα κελί. Οι κρατούμενοι είναι ανθρώπινα όντα και όπως όλοι οι άνθρωποι, έχουν την ανάγκη της επαφής με τον έξω κόσμο. Γι’ αυτόν τον λόγο υπάρχουν τόσοι άγνωστοι που επικοινωνούν μαζί τους, δημιουργώντας έτσι μια στενή σχέση μαζί τους.

Στην Αμερική, οι διαδικτυακές διαφημίσεις που τοποθετούνται από κρατούμενους που αναζητούν φίλους δια αλληλογραφίας είναι μεγάλη υπόθεση. Υπάρχουν πολλές ιστοσελίδες όπου επισυνάπτεται μια φωτογραφία του κρατούμενου με τον αριθμό της φυλακής και τη διεύθυνση, καθώς και μια σύντομη βιογραφία και το είδος της σχέσης που αναζητούν. Ορισμένοι ιστότοποι αποκαλύπτουν ακόμη και τα ποινικά αδικήματα που διαπράχθηκαν και την πιθανή ημερομηνία αποφυλάκισης των καταδίκων.

Αυτό που κάνει τη διαφορά είναι η αίσθηση ότι κάποιος ακούει. Υπάρχουν πολλοί άντρες και γυναίκες στη φυλακή που έχουν πολύ λίγους ανθρώπους στη ζωή τους και μικρή εμπειρία θετικών και σταθερών σχέσεων. Δεν υπάρχει πρόσβαση στο διαδίκτυο στις φυλακές. Υπάρχει μια δυνατότητα αποστολής μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου σε κρατούμενους, αλλά αυτή βασίζεται στους αξιωματικούς, οι οποίοι είναι πάντα απασχολημένοι, εκτυπώνουν το μήνυμα και στη συνέχεια το μεταφέρουν στα κελιά. Έτσι, οι ενδιαφερόμενοι συνήθως γράφουν με τον παλιομοδίτικο τρόπο, δηλαδή με στυλό και χαρτί.

Στη Βρετανία, τα πράγματα είναι πολύ λιγότερο οργανωμένα. Ορισμένες οργανώσεις αποσκοπούν πράγματι να ταιριάξουν επίδοξους φίλους δια αλληλογραφίας με κρατούμενους από το Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά σε πολύ μικρότερη κλίμακα από τους Αμερικανούς ομολόγους τους. Υπάρχουν επίσης λιγότερες διαθέσιμες πληροφορίες σχετικά με εγκλήματα και ποινές. Ιδιαίτερα υψηλού προφίλ ή διαβόητοι παραβάτες που βρίσκονται πίσω από τα κάγκελα προσέλκυαν πάντα κυνηγούς διασημοτήτων που είναι πρόθυμοι να συνάψουν αλληλογραφία με διαβόητους γκάνγκστερ ή ακόμα και με δολοφόνους.

Όσο παράξενο κι αν φαίνεται, ακόμη και οι εγκληματίες που έχουν διαπράξει τα πιο φρικτά αδικήματα έχουν τον δικό τους κύκλο «θαυμαστών» που είναι πρόθυμοι να στείλουν γράμματα, με την ελπίδα να λάβουν απάντηση από κάποιον οικείο τους. Ίσως κάποιοι έχουν κίνητρο να γράψουν επειδή θέλουν να μάθουν περισσότερα για ένα συγκεκριμένο έγκλημα ή ακόμα και να αποκτήσουν μια προσωπική εικόνα για το μυαλό και την προσωπικότητα του κρατούμενου. Ωστόσο, εκατοντάδες λιγότερο διαβόητοι κρατούμενοι που υπηρετούν στο εσωτερικό των φυλακών είναι το ίδιο πρόθυμοι να βρουν τους δικούς τους φίλους.

Πολλοί κρατούμενοι απλώς δεν έχουν οικογενειακή υποστήριξη ή ακόμη και επαφή με το σπίτι – ηλικιωμένοι γονείς μπορεί να έχουν πεθάνει, γάμοι να έχουν τελειώσει ή άλλοι συγγενείς να έχουν απομακρυνθεί, ειδικά για εκείνους που εκτίουν πολύ μεγάλες ποινές. Το να γράφει κανείς σε κάποιον έξω από τα τείχη της φυλακής – ακόμα και σε έναν εντελώς άγνωστο – όχι μόνο βοηθά να διαλύσει την τρομερή πλήξη της φυλάκισης, αλλά μπορεί επίσης να οδηγήσει σε μια μακροχρόνια σχέση ή ακόμα και στην προοπτική γάμου. Ένας εκπληκτικός αριθμός κρατουμένων καταλήγουν να παντρεύονται τις φιλίες τους δια αλληλογραφίας, είτε όσο βρίσκονται στη φυλακή είτε μετά την αποφυλάκισή τους.

Τέλος, το να γράφει και να λαμβάνει ένας κρατούμενος γράμματα από κάποιον που δεν είναι επικριτικός για αδικήματα του παρελθόντος και που μοιράζεται ορισμένα από τα ενδιαφέροντά τους, μπορεί να προσφέρει σημαντική συναισθηματική υποστήριξη. Για ορισμένους κρατούμενους, αυτή η τακτική ανθρώπινη επαφή, ακόμη και μέσω χαρτιού και μελανιού, μπορεί να είναι σανίδα σωτηρίας. Οι κοινωνικές επισκέψεις από αυτούς τους φίλους που θέλουν να ταξιδέψουν ως τις φυλακές για να συναντηθούν πρόσωπο με πρόσωπο μπορούν να εδραιώσουν αυτές τις φιλίες.

Επειδή τα γράμματα είναι τόσο ιδιαίτερα και συχνά σπάνια, είναι σημαντικό από την αρχή ο ενδιαφερόμενος να ενημερώσει τον ανταποκριτή του για τις προθέσεις του. Εάν θέλει να ξεκινήσει μια συνεχή αλληλογραφία, πρέπει να ενημερώσει τον κρατούμενο και να μείνει σε αυτήν! Εάν θέλει απλώς να στείλει ένα εφάπαξ σημείωμα υποστήριξης, είναι απαραίτητο να το κάνει σαφές, ώστε να μην αυξήσει τις προσδοκίες του.

Η Μάρθα Καντιδάκη γεννήθηκε το 2001 και μεγάλωσε στην Αθήνα. Κατάγεται, όμως, από τα Χανιά της Κρήτης. Είναι τελειόφοιτη Ι.ΙΕΚ στην ειδικότητα των παιδαγωγικών, Βοηθός Βρεφονηπιοκόμων. Παράλληλα με τις σπουδές της ασχολείται ερασιτεχνικά με την φωτογραφία, παρακολουθώντας μαθήματα δια ζώσης. Στον ελεύθερο χρόνο της, της αρέσει να διαβάζει, να γράφει και να βλέπει ταινίες. Επίσης, πού και πού αθλείται. Στόχος ζωής για εκείνη, αποτελεί το να αφήσει το αποτύπωμά της στις ψυχές των ανθρώπων (είτε μέσω του επαγγέλματός της είτε μέσω των γραπτών της στο your e-articles και στο προσωπικό της blog αντίστοιχα). Επιπλέον, έχει δημοσιευθεί στο Moonlight Tales το πρώτο της μυθιστόρημα.