Συνέντευξη με την Έρρικα Πατρικίου: «Ο καθένας ευθύνεται για τον εαυτό του και αν αυτό το σκεφτόταν πριν πράξει και μιλήσει σίγουρα η κοινωνία θα ήταν πολύ καλύτερη»

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Βόλο. Η μοίρα την έφερε να ενωθεί μουσικά με την μοναδική τραγουδοποιό Ευσταθία. Κάπως έτσι, γεννήθηκε ο πρώτος προσωπικός της δίσκος με τίτλο Τα Μετεξεταστέα, που περιλαμβάνει οκτώ διασκευές παλαιότερων τραγουδιών που ερμήνευσε η Ευσταθία και ένα ολοκαίνουργιο τραγούδι, το Ξυπνητήρι. Με αφορμή την παρουσίαση του δίσκου το Σάββατο 16 Οκτωβρίου στον Ιανό φιλοξενώ στο your e-articles την Έρρικα Πατρικίου.

-Γεννήθηκες και μεγάλωσες στο Βόλο. Τι θυμάσαι από τα παιδικά σου χρόνια;  

Να τρέχω και να παίζω σε πανέμορφες γειτονιές, να τραγουδάω τα κάλαντα από τεσσάρων χρονών στην ΕΡΑ Βόλου και να ακούω πολύ ραδιόφωνο και πολλούς δίσκους όλη τη μέρα στο σπίτι. Οι γονείς μου δε ζούσαν δίχως μουσική.

-Η ανάμνηση που έχει χαραχτεί στο μυαλό σου; 

Ο λατρεμένος μου θείος αδελφός του πατέρα μου, τενόρος και μαθητής του Κίμωνα Τριανταφύλλου, αδελφού του Αττίκ. Εκείνος είναι η πιο ζωντανή και μαγική ανάμνηση. Οι αμέτρητες ώρες που περπατούσαμε τραγουδώντας και οι υπέροχες ιστορίες που μου έλεγε.

-Πώς στράφηκες στη μουσική; 

Νομίζω έχω ήδη απαντήσει σε αυτή την ερώτηση…

-Η σημασία της στη ζωή σου; 

Ζωτική.

-Οι μουσικές σπουδές σου; 

Έχω Δίπλωμα Μονωδίας και είμαι δραματική σοπράνο. Επίσης έχω όλα τα πτυχία των Ανώτερων Θεωρητικών (Αρμονία, Αντίστιξη, Φούγκα), έχω σπουδάσει σύγχρονο κα ελαφρό τραγούδι, πιάνο κα αρμόνιο.

-Τα ακούσματα που σε σμίλευσαν;  

Μπαχ και Χατζιδάκις.

-Οι φωνές που κυλούν μέσα σου;  

Της Δήμητρας Γαλάνη, της Βίκυς Μοσχολιού, της Τάνιας Τσανακλίδου, του Βασίλη Λέκκα, της Φλέρυς

-Το 2017 κυκλοφόρησε το single Κατάσαρκα. Πώς το αναλογίζεσαι σήμερα; 

Ήταν το πρώτο μου παιδί. Το αγαπώ και δεν ξεχνώ τον Αντώνη Μιτζέλο και τη Μαρία Παπαδάκη που μου το χάρισαν.

-Νιώθεις διαφορετικά για το Κρυφτό και το Στο Φουστάνι που ακολούθησαν;

Όχι. Νιώθω ακριβώς τα ίδια τρυφερά συναισθήματα.

-Πώς προέκυψε η συνεργασία με την Ευσταθία;

Η Ευσταθία παρακολούθησε πριν τρία χρόνια μια συναυλία μου στη Ρότα των Εξαρχείων. Την επόμενη μέρα μου τηλεφώνησε και μου ζήτησε να βρεθούμε. Στη συνάντησή μας, σε ένα όμορφο καφέ της Αγίας Παρασκευής μου έκανε την πρόταση και φυσικά πέταξα από χαρά γιατί την παρακολουθούσα από τα πρώτα της βήματα και τη θαύμαζα από πάντα!

-Ο δίσκος που ακούς τις πιο προσωπικές σου στιγμές;  

Ανάσα η τέχνη της καρδιάς.

-Η ταινία που σου άλλαξε τη ζωή;  

Ο Άγγλος Ασθενής. Δεν ξέρω αν μου άλλαξε τη ζωή. Με σημάδεψε όμως βαθιά.

-Το βιβλίο που σε ταξίδεψε σε μαγικούς τόπους;  

Με ταξιδεύει η Ιζαμπέλ Αλιέντε.

-Πότε έκλαψες τελευταία φορά;  

Όταν απαντούσα τη δεύτερη ερώτησή σας…

-Η άποψή σου για τη σημερινή δισκογραφία;  

Δισκογραφία;;;

-Υπάρχουν άξιοι καλλιτέχνες σήμερα; Λαμβάνουν τον χώρο που τους πρέπει;  

Υπάρχουν υπέροχοι καλλιτέχνες σήμερα όπως υπήρχαν και χθες και πάντα. Φυσικά και δε λαμβάνουν το χώρο που τους πρέπει και παλεύουν για το αυτονόητο.

 -Πώς αντιλαμβάνεσαι τη κοινωνική και οικονομική κατάσταση της χώρας;  

Είναι μεγάλη η ζημιά που προκάλεσε η πανδημία και δεν ξέρω πώς θα ξεπεραστεί. Ελπίζω μόνο πως θα έρθουν καλύτερες μέρες

-Επηρέασε τους καλλιτέχνες η πανδημία;  

Πρώτους απ’ όλους. Σταμάτησε η ζωή μας. Το να μην μπορεί ένας καλλιτέχνης να εκφραστεί θεωρώ πως είναι χειρότερο από το να μη βγάζει χρήματα.

-Η στάση της Κυβέρνησης ήταν ανάλογη;  

Σίγουρα θα έπρεπε να είναι καλύτερα προετοιμασμένη. Πολλοί καλλιτέχνες βρέθηκαν σε δυσχερή θέση. Επίσης πολλά πράγματα δεν τα κατάλαβα ποτέ!

-Πώς κρίνεις τη σημερινή ελληνική κοινωνία;  

Αμετροεπή, αν και δε μου αρέσει να κρίνω. Ο καθένας ευθύνεται για τον εαυτό του και αν αυτό το σκεφτόταν πριν πράξει και μιλήσει σίγουρα η κοινωνία θα ήταν πολύ καλύτερη.

-Πώς αντιλαμβάνεσαι τις αποκαλύψεις στο χώρο του θεάματος για τις παρενοχλήσεις εις βάρος των καλλιτεχνών; 

Μεγάλη θλίψη μου προκαλεί όλο αυτό. Πρώτα απ’ όλα για τους ανθρώπους που βίωσαν αυτή τη φρίκη και μετά για αυτούς τους καλλιτέχνες που διέπραξαν τέτοια εγκλήματα. Μέσα στο μυαλό μου από παιδί έχω ψηλά τους ανθρώπους που ασχολούνται με την τέχνη. Απογοητεύομαι και λυπάμαι τόσο πολύ με όλα αυτά που γίνονται!

-Η σχέση σου με τον Θεό;  

Περίεργη…

-Το προσωπικό σου καταφύγιο;  

Το σπίτι μου στο Πήλιο.

-Ο μεγάλος σου φόβος; 

Ο θάνατος. Όχι ο δικός μου… 

-Πώς λειτουργείς όταν ερωτεύεσαι;  

…Κριός.

-Έχεις βιώσει την ευτυχία;  

Φυσικά! Δεν έχω τέτοιο παράπονο.

-Τι άνθρωπος είναι η Έρρικα Πατρικίου;  

Μάλλον οι φίλοι και η οικογένειά μου μπορούν να σας απαντήσουν σε αυτή την ερώτηση…

-Αν μπορούσες να γυρίσεις τον χρόνο πίσω υπάρχει κάτι που θα άλλαζες; 

Αρκετά πράγματα που όμως δεν είναι και τόσο σημαντικά. Απλά τώρα βλέπω πως θα μπορούσα να τα διαχειριστώ πιο έξυπνα.

-Πώς φαντάζεσαι τη τελευταία μέρα σου στη γη;  

Θλιβερή… Ήδη σκοτείνιασα στη σκέψη. Καλό θα ήταν να μη το γνωρίζω.

-Τα όνειρά σου για το μέλλον;  

Τα όνειρά μου είναι πολλά. Σχέδια όμως δεν κάνω πια. Θέλω να είμαι καλά για να βλέπω κάποια από αυτά να πραγματοποιούνται. Δε θα σας τα αποκαλύψω. Είναι ωραίο να κρατάς μόνο για τον εαυτό σου τα όνειρα που κάνεις και να το ξέρεις μόνο εσύ όταν πραγματοποιούνται!

-Ετοιμάζεις κάτι αυτή την περίοδο;  

Ετοιμάζω κάτι…. Πάντα! Χαχα! Την παρουσίαση του δίσκου μου στον Ιανό που αν όλα πάνε καλά θα γίνει στις 16 Οκτωβρίου.

-Η συμβουλή που θα έδινες σε έναν άνθρωπο για να κάνει τα όνειρά του πραγματικότητα; 

Ταπεινότητα, δουλειά και καθόλου γκρίνια! Επίσης, να αποφεύγει τους κόλακες! 

-Τι σου έρχεται στο μυαλό όταν λες το όνομα Έρρικα Πατρικίου;

Έρρικα Πατρικίου – Τα Μετεξεταστέα της Ευσταθίας

Ο τίτλος του δίσκου μου!

-Έρρικα σε ευχαριστώ πολύ για την επικοινωνία μας.

Και εγώ σε ευχαριστώ.

Συνέντευξη στον Χρήστο Ηλιόπουλο

Αποτυχημένος φοιτητής Κοινωνικής Θεολογίας του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Αποτυχημένος φοιτητής Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών. Ερασιτέχνης ραδιοφωνικός παραγωγός και αρθρογράφος. Συλλέκτης βινυλίων, κόμικς και βιβλίων. Λάτρης της ινδικής κουζίνας και του κόκκινου κρασιού. Με το γράψιμο έχω μια ιδιαίτερη σχέση. Όταν γράφω θέλω η σκέψη που ξεκινάει από εμένα να ολοκληρώνεται από τον αναγνώστη...