Ένα ταλαντούχο πλάσμα. Μια αισιόδοξη και δημιουργική ζωγράφος της νεότερης γενιάς. Συστήθηκε επίσημα στο κοινό με την εικαστική έκθεση Περί Διαβάσεων η οποία μετά την ευρεία αποδοχή της στο Βρυσάκι, στην Πλάκα, ταξιδεύει τον Αύγουστο στην Καρδαμύλη, στη Μάνη, από 31 Ιούλη έως 29 Αυγούστου. Με αφορμή αυτό το ευχάριστο καλλιτεχνικό γεγονός φιλοξενώ στο your e-articles την Γεωργία Μητσάκου.
-Γεννήθηκες και μεγάλωσες στη Καλαμάτα. Ποιες είναι οι αναμνήσεις της παιδικής σου ηλικίας;
Πράγματι. Γεννήθηκα και μεγάλωσα σε μια επαρχιακή πόλη, την Καλαμάτα με την πολυτέλεια να έχω μια ανέμελη και αθώα παιδική ηλικία με επαφή με τη φύση και τη θάλασσα που τόσο αγαπώ.
–Κάποια ανάμνηση που είναι ανεξίτηλη;
Τα καλοκαίρια είτε σε παιδική κατασκήνωση στον Ταΰγετο είτε με μπάνια οικογενειακώς με λαχταριστούς σπιτικούς μεζέδες και θέα στον μεσσηνιακό κόλπο.
-Πώς στράφηκες στη ζωγραφική;
Η ζωγραφική υπήρχε πάντα στις ασχολίες μου από όταν φοιτούσα στο Δημοτικό, απλώς τα τελευταία 3-4 χρόνια το ζω πιο ενεργά και δυναμικά θα έλεγα ως μέσο έκφρασης κι χαλάρωσης. Δε θα ξεχάσω τα κυκλάμινα που ζωγράφιζα μικρή και άφηνα διακριτικά στη δασκάλα μου να τα βρει πριν ξεκινήσει το μάθημα.
-Τι αποτέλεσε ερέθισμα;
Ερέθισμα για μένα αποτελεί γενικά η προσεκτική παρατήρηση των χρωμάτων γύρω μου και ιδιαίτερα των χιλιάδων αποχρώσεων. Όμως το δυνατότερο ερέθισμά μου ως προς την πιο ενεργή δράση μου αποτέλεσε η διαμονή μου στη Σκωτία και η έναρξη της πανδημίας λόγω Covid-19.
-Τι σημαίνει για σένα να ζωγραφίζεις;
Για μένα το να ζωγραφίζω σημαίνει χρόνος που αφιερώνω σε μένα ώστε να συνδεθώ με το εσωτερικό μου παιδί και παράλληλα τρόπος ταξιδιού με το νου σε φωτεινά μέρη.
-Από πού εμπνέεσαι;
Μου αρέσει να εμπνέομαι από τα μέρη που ζω και από τα ταξίδια που κάνω.
-Σπούδασες στο Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης Αθηνών. Τι αποκόμισες;
Ναι, αποφοίτησα από το ΠΤΔΕ Αθηνών το 2009, στην έναρξη της οικονομικής κρίσης. Αυτό που αποκόμισα είναι πως η αγάπη για τα παιδιά αποτελεί τη βάση για να είσαι καλός δάσκαλος. Γιατί πολλοί μπορούμε να χαρακτηριστούμε ως εκπαιδευτικοί, αλλά λίγοι ως δάσκαλοι. Αν λείπει η αγάπη, αυτόματα ασκείς ένα απλό βιοποριστικό επάγγελμα χωρίς ηθική και ψυχική ικανοποίηση, που για μένα το τελευταίο είναι και η ουσία.
-Η εμπειρία σου ως δασκάλα;
Αισίως κλείνω 12 σχολικά έτη στην δημόσια πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Η εμπειρία μου τόσο ως δασκάλα στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό είναι πως ο ρόλος μας έχει πλέον αλλάξει και θα αλλάζει με τα χρόνια περισσότερο. Η κοινωνία φαίνεται ότι μας έχει ανάγκη κοντά στα παιδιά όχι τόσο για να μεταλαμπαδεύσουμε γνώσεις και μηχανισμούς εκμάθησης, όσο για να υποστηρίξουμε ψυχολογικά και διαπροσωπικά τη νέα γενιά.
-Το μεταπτυχιακό σου είχε ως θέμα τον αυτισμό. Τι σε κέντρισε;
Το μεταπτυχιακό μου είναι εξειδίκευση στον Αυτισμό και για αυτό το έκανα στη Γλασκόβη, σε ένα από τα καλύτερα πανεπιστήμια της Μεγάλης Βρετανίας. Αυτό που με κέντρισε περισσότερο είναι οι υποδομές που είδα ότι υπάρχουν και μπορούν να φιλοξενήσουν ένα άτομο που ανήκει στο φάσμα του αυτισμού καθώς και οι πολλές επαγγελματικές προοπτικές που μπορούν να ανοιχτούν. Η ελληνική κοινωνία έχει δυστυχώς πολύ δρόμο μπροστά της ακόμα.
-Γράφεις ποίηση. Ποια είναι η θεματολογία σου;
Ναι γράφω σκέψεις με ομοιοκαταληξία θα έλεγα που έχουν δρόμο ως προς το να χαρακτηριστούν ποιήματα. Για μένα είναι λυρικός τρόπος έκφρασης των συναισθημάτων μου, του ψυχικού μου κόσμου. Γράφω για τις ανθρώπινες σχέσεις.
-Νιώθεις περισσότερο ζωγράφος ή ποιήτρια;
Νιώθω καλλιτέχνης θα έλεγα που χρησιμοποιεί πότε τον ένα, πότε τον άλλο τρόπο, είτε ακόμα και το συνδυασμό τους για να εκφραστεί.
-Γράφεις εν θερμώ ή όταν το θυμικό έχει ηρεμήσει;
Εξαρτάται. Ανάλογα το θέμα που με απασχολεί θα γράψω είτε εν θερμώ είτε όταν το θυμικό έχει ωριμάσει. Σίγουρα όχι όταν είμαι σε μέτρια κατάσταση κι αυτό γιατί θέλω να αποδώσω ακριβώς την ένταση ή το βάθος της στιγμής που νιώθω ή σκέφτομαι.
-Πώς αντιλαμβάνεσαι τη κοινωνική και οικονομική κατάσταση της χώρας;
Αντιλαμβάνομαι πως ζούμε οι περισσότεροι μια κατάσταση κατά την οποία αναγκαζόμαστε να ικανοποιήσουμε τα εκάστοτε κοινωνικά και οικονομικά πρότυπα ευημερίας χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα στα θέλω και την ψυχή μας. Κι αυτό είναι πράγματι θλιβερό. Απαιτείται προσωπικός και κοπιαστικός αγώνας εξέλιξης για τον καθένα μας.
-Επηρέασε τους καλλιτέχνες ο κορωνοϊός;
Ναι τους επηρέασε, όπως άλλωστε όλους τους κλάδους, επαγγελματίες και μη. Απλώς θεωρώ ότι για πολλούς δεν ήταν αρνητική επιρροή αλλά αντίθετα ένας καινούριος τρόπος εξέλιξης του εαυτού τους μέσα από τη τέχνη τους.
-Πώς πέρασες το διάστημα του εγκλεισμού;
Το πέρασα ήρεμα και κοντά στη φύση. Το ότι μπορούσα να δουλεύω εξ αποστάσεως με βοήθησε ιδιαιτέρως και είμαι ευγνώμων.
-Η στάση της Κυβέρνησης;
Η στάση της Κυβέρνησης ήταν «ψυχοβγαλτική», ιδιαίτερα για εμάς τους εκπαιδευτικούς που τα μέτρα άλλαζαν μέρα με τη μέρα. Από την άλλη δείχνω κάποια κατανόηση γιατί όλοι ζούμε μια πρωτόγνωρη εμπειρία με διαστάσεις ακόμα προς διερεύνηση!
-Τι αναμένεται να φέρει το άνοιγμα του καλοκαιριού;
Το άνοιγμα του καλοκαιριού θα φέρει σίγουρα μια ψυχική ευφορία και διασκέδαση που όλοι σχεδόν έχουμε ανάγκη αλλά και μεγάλη επιφύλαξη ως προς το χειμώνα που έρχεται.
-Πώς κρίνεις τη σημερινή ελληνική κοινωνία;
Η σημερινή ελληνική κοινωνία θεωρώ πως δέχεται πολλά περισσότερα από όσα μπορεί να αντέξει.
-Πότε έκλαψες τελευταία φορά;
Το κλάμα είναι λυτρωτικό και μέσο κάθαρσης είτε από υπερβολική χαρά είτε από μεγάλη στενοχώρια και ματαίωση. Έκλαψα πρόσφατα όταν έμαθα πως διορίζομαι ως μόνιμη δασκάλα μετά από 12 χρόνια προϋπηρεσίας.
-Η σχέση σου με τον Θεό;
Για μένα είναι μια ανώτερη δύναμη φωτός στο σκοτεινό μονοπάτι της ζωής μου.
-Το προσωπικό σου καταφύγιο;
Μια ξαπλώστρα με θέα τη θάλασσα.
-Ο μεγάλος σου φόβος;
Η μοναξιά στα γεράματα.
-Τι είναι ο έρωτας;
Έρωτας είναι η πηγή έμπνευσης, αυτό που σε γεμίζει φως κι αισιοδοξία όταν το σκέφτεσαι.
-Η ευτυχία;
Ευτυχία για μένα είναι οι στιγμές ηρεμίας και ψυχικής ασφάλειας.
-Τι άνθρωπος είναι η Γεωργία Μητσάκου;
Είναι ενθουσιώδης, δραστήρια και έτοιμη να γνωρίσει τον κόσμο γύρω της αποκομίζοντας πλούσιες εμπειρίες που θα την κάνουν σοφότερη.
-Αν μπορούσες να γυρίσεις τον χρόνο πίσω υπάρχει κάτι που θα άλλαζες;
Δε θα άλλαζα τίποτα, γιατί όλα αυτά που έχω ζήσει, θετικά κι αρνητικά με έχουν φέρει σε αυτή τη νέα εκδοχή του εαυτού μου που ζω τώρα και μου αρέσει πολύ.
-Πώς φαντάζεσαι τη τελευταία μέρα σου στη γη;
Παρέα με αγαπημένα μου πρόσωπα και γεμάτη ευγνωμοσύνη.
-Τα όνειρά σου για το μέλλον;
Θα ήθελα να έχω την ψυχική και σωματική μου υγεία. Όλα τα άλλα πραγματικά προκύπτουν από αυτά.
-Ετοιμάζεις κάτι αυτή την περίοδο;
Ναι. Πριν ένα μήνα ολοκληρώσαμε με επιτυχία με το συνεργάτη και φίλο Γιώργο Νιάρχο την προσωπική μας έκθεση ζωγραφικής-ποίησης-φωτογραφίας στο Βρυσάκι στην Πλάκα. Σε λίγες μέρες θα ταξιδέψει η έκθεσή μας και στην πατρίδα μας όπου και θα φιλοξενηθεί για ένα μήνα στην Τίκλα, στη Καρδαμύλη Μεσσηνίας.
-Τι συμβουλή θα έδινες σε έναν νέο άνθρωπο για να κάνει τα όνειρά του πραγματικότητα;
Η ζωή θέλει όραμα, στόχους και όνειρα. Αν δεν τολμήσεις να ξεβολευτείς δε θα μάθεις ποτέ τις δυνάμεις σου. Θέλει επιμονή και υπομονή για να γίνεις μια καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου.
-Τι σου έρχεται στο μυαλό όταν λες το όνομα Γεωργία Μητσάκου;
Χρώματα, όνειρα, ταξίδια.
-Γεωργία σε ευχαριστώ πολύ για την επικοινωνία μας.
Και εγώ σε ευχαριστώ.
Συνέντευξη στον Χρήστο Ηλιόπουλο
