Συνέντευξη με τη Σαλίνα Γαβαλά: «Ένα μικρό παιδί με μεγάλα όνειρα»

Τραγουδοποιός, ερμηνεύτρια, ηθοποιός και συγγραφέας. Μια πολύπλευρη προσωπικότητα. Ένα πολυτάλαντο πλάσμα με ανησυχίες και προβληματισμούς. Γεννήθηκε στο Λονδίνο, μεγάλωσε στην Κύπρο και καλλιτεχνικά δραστηριοποιείται στην Αθήνα. Με αφορμή την πρόσφατη δημιουργία της, τις Μάγισσες, σήμερα στο your e-articles φιλοξενώ τη Σαλίνα Γαβαλά.

-Γεννήθηκες στο Λονδίνο και μεγάλωσες στη Λάρνακα. Τι θυμάσαι από τα παιδικά σου χρόνια;

Θυμάμαι τα μαθήματα μπαλέτου που ήταν η καθημερινότητά μου, αφού σκεφτόμουν το ενδεχόμενο να ασχοληθώ επαγγελματικά με το χορό. Θυμάμαι τις σχολικές εκδηλώσεις που συμμετείχα, τα θέατρα, τις χορωδίες αλλά και τις παραστάσεις που ανέβαζα στη βεράντα και με έβλεπε η γειτονιά.

-Yπάρχουν συγκεκριμένες μνήμες που έχουν καταγραφεί μέσα σου;

Όλες μου οι μνήμες είναι καλλιτεχνικές! Αυτές είναι καταγεγραμμένες μέσα στην ψυχή και στο μυαλό μου. Για όλα τα δυσάρεστα έχω επιλεκτική μνήμη.

-Η καθοριστική στιγμή που ήρθες σε επαφή με τη μουσική;

Δεν ήταν μια στιγμή. Η μουσική ήταν στη ζωή μου από πάντα. Έκανα πιάνο από μικρή, έγραφα τραγούδια και αργότερα σαν ηθοποιός το τραγούδι ήταν πάντα μέρος των ακροάσεων και των παραστάσεων που έπαιζα. Απλά τα έφερε κάπως η ζωή και σε ένα live μου έγινε μια δελεαστική πρόταση που καθόρισε τελικά τη στροφή μου από το θέατρο στη μουσική.

-Η σημασία της στη ζωή σου;

Οι καλλιτέχνες δεν παίζουμε για να ζήσουμε, αλλά ζούμε για να παίζουμε. Η μουσική και η τέχνη θα υπάρχει πάντα για να δίνει σημασία στη ζωή μου.

-Τι αποκόμισες από τις σπουδές σου στη θεατρολογία;

Έμαθα να σκέφτομαι και σαν σκηνοθέτης. Να έχω μια σφαιρική αντίληψη της τέχνης του θεάτρου και του κινηματογράφου. Μαζί και με τις σπουδές μου στο κρατικό θέατρο ως ηθοποιός αλλά και τα σεμινάρια υποκριτικής κινηματογράφου στην Αμερική νιώθω ότι έχτισα γερές βάσεις.

-Τι ρόλο διαδραματίζει η υποκριτική στη ζωή σου;

Πρωταγωνιστικό αφού και τα τραγούδια τα αντιμετωπίζω με τον ίδιο τρόπο που αντιμετωπίζω και σαν ηθοποιός ένα μονόλογο. Ακολουθώ την ίδια διαδικασία στην εσωτερική ανάλυση του τραγουδιού που θα ερμηνεύσω, αντίστοιχη με αυτήν που θα ακολουθούσα και σαν ηθοποιός για να ερμηνεύσω ένα ρόλο.

-Υπάρχει κάποια από τις καλλιτεχνικές σου ιδιότητες που κυριαρχεί πάνω στην άλλη;

Αλληλοσυμπληρώνονται. Θέατρο, μουσική, συγγραφή… Είναι όλα πλευρές του ίδιου κύβου που ονομάζω τέχνη.

 -Τα ακούσματα που σε σμίλευσαν;

Πολλά και διαφορετικά. Από γαλλικά τραγούδια και ξένες ροκ μπαλάντες μέχρι Χατζιδάκι και Θεοδωράκη.

-Οι φωνές που σε καθόρισαν σαν ερμηνεύτρια;

Η Amy Winehouse, η Dalida και η Τάνια Τσανακλίδου.

-Ποια θεωρείς την πιο σημαντική στιγμή στη μέχρι τώρα πορεία σου;

Τα Όνειρα Γλυκά. Η μουσικοθεατρική παράσταση αυτοβελτίωσης που έγραψα ήταν ένα σημαντικό προσωπικό μου βήμα, αφού με έκανε να νιώθω ότι εκπληρώνω το σκοπό μου σαν καλλιτέχνης αλλά και σαν άνθρωπος.

-Οι εμπειρίες σου από τη συμμετοχή στην παράσταση Όμορφη Πόλη;

Κι αυτό σταθμός στο δρόμο μου! Παράσταση που έγραψε και θα συνεχίσει να γράφει ιστορία. Μια από τις επόμενες μέρες μάλιστα θα γίνει ένα παγκόσμιο live streaming από το Ηρώδειο. Το να παίζω και να τραγουδάω στο Ηρώδειο και στο Μέγαρο Μουσικής τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη με τόσο σημαντικούς συντελεστές ήταν μια εμπειρία μοναδική.

-Ποιο είναι το τραγούδι που περιγράφει τη ζωή σου;

Κάτι μεταξύ του Always Remember Us This Way από το A Star Is Born και το Separate Ways των Journey.

-Ο δίσκος που σε συγκλόνισε όταν τον άκουσες πρώτη φορά;

Το Exiles του Sivert Hoyem.

-Η αγαπημένη σου ταινία;

Το Lalaland γιατί με ενέπνευσε να γράψω τη δική μου ιστορία.

-Το βιβλίο που σε στιγμάτισε;

Η αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι του Μίλαν Κούντερα.

-Πότε έκλαψες τελευταία φορά;

Κλαίω συχνά. Προχτές από τα γέλια.

-Με ποια διαδικασία γράφτηκαν οι Μάγισσες; Τι εσωτερικές ανάγκες κάλυψε αυτή η δημιουργία;

Γράφτηκε στην πρώτη καραντίνα σαν με αυτόματη γραφή. Ήταν πολύ προσωπικό και προφητικό θα έλεγα κομμάτι, αφού μου θυμίζει κάθε φορά πια ότι πρέπει να αφήνω χώρο να κερδίσει η στοργή και όχι η οργή και άλλα κεραυνοβόλα αισθήματα. Μέσα στη μελαγχολία του τραγουδιού αλλά και  της εποχής, ψάχνω πάντα τα φωτεινά σημεία και τον τρόπο να προχωρώ και να βλέπω τα πράγματα θετικά.

-Η άποψή σου για τα μουσικά ριάλιτι;

Η υπερπληθώρα με έχει κουράσει. Νιώθω ότι αντιμετωπίζονται πια περισσότερο από ποτέ οι συμμετέχοντες ως προϊόν με ημερομηνία λήξης. Βέβαια τα παιχνίδια αυτά δεν υπόσχονται κάτι παραπάνω από τα 15 λεπτά δημοσιότητας. Κατά τα άλλα είναι καλές παραγωγές και τα προτιμώ σίγουρα από τα ριάλιτι οικειοθελούς εγκλεισμού.

-Πώς βίωσες τη συμμετοχή σου ως vocal coach στο X factor;

Ήταν ενδιαφέρουσα εμπειρία γιατί εφάρμοζα τις θεατρικές μου τεχνικές στη διδασκαλία των τραγουδιών και ήταν πολύ δημιουργικό. Είχα την ευκαιρία επίσης να δω τα πράγματα από άλλη οπτική. Αλλά δεν μου φτάνει. Ήταν καλό για τόσο – όσο.

-Πώς χαρακτηρίζεις την κατάσταση στο σύγχρονο ελληνικό τραγούδι;

Ρηχή. Φταίνε βέβαια και οι συνθήκες που δε βοηθούν, ούτε τους καλλιτέχνες να αποκτήσουν το βάρος που είχαν παλιά, ούτε και τα τραγούδια να κρατήσουν στο χρόνο. Και είναι κάτι που το πληρώνουμε, αφού φεύγουν σημαντικοί καλλιτέχνες και μένει το κενό. Και τι έχουμε να το αναπληρώσει; Τι ανθίζει αυτή την περίοδο; Θα πίστευε κανείς ότι θα άνθιζε ένα είδος που καυτηριάζει και κρίνει και που το χρειαζόμαστε αυτές τις σκοτεινές εποχές… Δυστυχώς όμως έγινε μόδα η τραπ που σε αντίθεση με την ραπ, μιλάει για τα πιο ευτελή πράγματα με έναν ακόμα πιο ευτελή στίχο.

-Την κοινωνική και οικονομική κατάσταση της χώρας;

Αβέβαιη.

-Επηρέασε τους καλλιτέχνες ο κορωνοϊός;

Φυσικά, αλλά και όλο τον κόσμο ο εγκλεισμός. Έχουν κλείσει οι δρόμοι και οι ζωές για όλους, αλλά για τους καλλιτέχνες ακόμα περισσότερο…

-Η στάση της Κυβέρνησης ήταν ανάλογη;

Αντιστρόφως.

-Πιστεύεις στον Θεό;

Nαι, με ένα δικό μου τρόπο.

-Ποιο είναι το προσωπικό σου καταφύγιο;

Η τέχνη.

-Ο μεγάλος σου φόβος;

Η απώλεια.

-Πώς λειτουργείς όταν ερωτεύεσαι;

Βγαίνω εκτός λειτουργίας.

-Πότε βίωσες την ευτυχία;

Στιγμές. Πάνω στη σκηνή. Στην αγκαλιά της θάλασσας ή της αγάπης.

-Αν μπορούσες να γυρίσεις τον χρόνο πίσω, υπάρχει κάτι που θα άλλαζες;

Θα άλλαζα εγώ πιο γρήγορα. Θα προσπαθούσα να έχω την τωρινή ωριμότητα νωρίτερα.

-Πώς φαντάζεσαι τη τελευταία μέρα σου στη γη;

Ανώδυνη.

-Τα όνειρά σου για το μέλλον;

Γλυκά.

-Ετοιμάζεις κάτι αυτή την περίοδο;

Ετοιμάζω καινούριο άλμπουμ με νέα τραγούδια των οποίων προάγγελος είναι Οι Μάγισσες, αλλά και κάποια που κυκλοφόρησαν τα τελευταία δυο χρόνια, όπως ο Άνθρωπος και Οι Γενναίοι. Έχω επίσης στα σκαριά δυο μουσικοθεατρικά έργα, με στοιχεία αυτοβελτίωσης στο ίδιο ύφος με το πρώτο μου έργο, τα Όνειρα Γλυκά.

-Τι σου έρχεται στο μυαλό όταν λες το όνομα Σαλίνα Γαβαλά;

Ένα μικρό παιδί με μεγάλα όνειρα.

-Σαλίνα σε ευχαριστώ πολύ για την επικοινωνία μας.

Και εγώ σε ευχαριστώ.

Συνέντευξη στον Χρήστο Ηλιόπουλο

Αποτυχημένος φοιτητής Κοινωνικής Θεολογίας του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Αποτυχημένος φοιτητής Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών. Ερασιτέχνης ραδιοφωνικός παραγωγός και αρθρογράφος. Συλλέκτης βινυλίων, κόμικς και βιβλίων. Λάτρης της ινδικής κουζίνας και του κόκκινου κρασιού. Με το γράψιμο έχω μια ιδιαίτερη σχέση. Όταν γράφω θέλω η σκέψη που ξεκινάει από εμένα να ολοκληρώνεται από τον αναγνώστη...