Συνέντευξη με τον Γιώργο Καζαντζή: «Ως δημιουργός την ανατριχίλα την κάνω μουσική και ως ακροατής τη μουσική την κάνω ανατριχίλα»

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Καλαμαριά Θεσσαλονίκης όπου δραστηριοποιείται έως σήμερα. Έλαβε άρτια μουσική κατάρτιση και ασχολήθηκε από νωρίς με τη σύνθεση μουσικής. Έχει γράψει ολοκληρωμένα τραγούδια, ορχηστρικές συνθέσεις, μουσική για το θέατρο, το σινεμά και τα ντοκιμαντέρ. Πολυτάλαντος δημιουργός με πλούσια δισκογραφία. Σήμα κατατεθέν του αποτελεί το τραγούδι Μέλισσες σε στίχους της Ελένης Φωτάκη και σε ερμηνεία της Φωτεινής Βελεσιώτου, που έγινε ευρέως γνωστό από τη τηλεοπτική σειρά Άγριες Μέλισσες. Σήμερα, στο your e-articles ο συνθέτης Γιώργος Καζαντζής.

-Γεννηθήκατε και μεγαλώσατε στην Καλαμαριά της Θεσσαλονίκης. Ποιες είναι οι αναμνήσεις σας;

Η Καλαμαριά, όπως τη θυμάμαι στα παιδικά μου χρόνια ήταν μια πανέμορφη περιοχή, όταν δεν έβρεχε. Με πολύ πράσινο, αλάνες και καλή γειτονία. Όταν όμως έβρεχε ήταν μια αποκλεισμένη πόλη.

-Πώς ορίζετε την μουσική; Την ακούτε με διαφορετικό αυτί ως συνθέτης και με διαφορετικό ως ακροατής;

Η μουσική είναι η πλέον αφηρημένη των τεχνών. Μιλάει στην ψυχή και αποκωδικοποιείται μόνο από αυτήν. Πάντα τη μουσική την αντιλαμβανόμουν ως μία ανατριχίλα στην ψυχή μου και ανάλογα από ποια θέση τη γεύομαι, εκείνη του ακροατή ή του συνθέτη, αποκωδικοποιώ αναλόγως την πληροφορία. Ως δημιουργός την ανατριχίλα την κάνω μουσική και ως ακροατής τη μουσική την κάνω ανατριχίλα.

-Τι αποκομίσατε από τις μουσικές σας σπουδές;

Οι μουσικές μου σπουδές κυρίως με βοήθησαν και με βοηθούν να διαχειρίζομαι καλύτερα τις ενορχηστρώσεις μου.

-Τα μουσικά σας ακούσματα;

Όλα τα είδη μουσικής που έχουν την ικανότητα να με ταξιδεύουν στο χώρο του ονείρου.

-Οι συνθέτες που σας επηρέασαν;

Αρχίζοντας από τους κλασικούς, οι Τσαϊκόφσκι και Σοπέν. Από τους σύγχρονους Έλληνες, ο Μάνος Χατζιδάκις και οι Ιταλοί συνθέτες, κυρίως του κινηματογράφου. Ο Νικόλα Πιοβάνι και ο Νίνο Ρότα χωρίς να αποκλείσω πάρα πολλούς άλλους συνθέτες που με δόνησαν με τη μουσική τους όπως ο Άστορ Πιατσόλα, ο Τζον Γουίλλιαμς, ο Έννιο Μορικόνε και άλλοι.

-Το τραγούδι που σας στιγμάτισε;

Είναι πολλά και θα δυσκολευτώ να απαντήσω.

-Ο αγαπημένος σας δίσκος;

Το Χαμόγελο της Τζοκόντας.

-Τι μπορεί να σας δημιουργήσει έμπνευση;

Οτιδήποτε κάνει την ψυχή μου να σκυρτήσει και την ωθεί να αποκαλυφθεί.

-Πιστεύετε στο ταλέντο; Αρκεί μόνο αυτό για να ξεχωρίσει κάποιος;

Για να απαντήσουμε σε αυτή την ερώτηση, θα πρέπει να ορίσουμε τι είναι ταλέντο. Για μένα ταλέντο δεν είναι απλώς η ικανότητα να μετουσιώσουμε ποιητικά μία ιδέα που μας δημιουργείται. Ταλέντο για ένα είναι, έχοντας ήδη αυτή την ικανότητα, να μπορούμε πάντα να έχουμε την αίσθηση της μηδαμινότητάς μας μπροστά στο χάος της δημιουργίας.

-Με ποια διαδικασία γράφετε τα τραγούδια σας; Πρώτα έρχεται η μελωδία ή ο στίχος;

Εφόσον υπάρχει στίχος ικανός να με κινητοποιήσει να καθίσω στο πιάνο, εννοείται πως προηγείται ο στίχος. Αν όμως νιώσω ότι εγκυμονώ μία ιδέα και δεν υπάρχει ο αντίστοιχος στίχος να την εκφράσει, τότε προηγείται η μουσική.

-Γράφετε έχοντας στο νου κάποιες συγκεκριμένες φωνές ή ορισμένες συνθήκες;

Εξαρτάται από τις προϋποθέσεις. Αν κάνω μία δουλειά στην οποία υπάρχει ήδη τραγουδιστής, τότε γράφοντας φαντάζομαι εκφραστικά τη φωνή του. Αν δεν υπάρχει συγκεκριμένος τραγουδιστής, τότε, εφόσον πρόκειται για τραγούδι, γράφω ελεύθερα. Και αν στην πορεία η ατμόσφαιρα του τραγουδιού με οδηγήσει στο ηχόχρωμα κάποιας φωνής που με εκφράζει, τη φαντάζομαι να το ερμηνεύει, χωρίς απαραίτητα αυτό να σημαίνει ότι τελικά θα ερμηνευτεί από αυτή τη φωνή.

-Πότε γράφεται ένα σπουδαίο τραγούδι;

Αν ήξερα πότε, όλα τα τραγούδια μου θα ήταν σπουδαία. Το μόνο που μπορώ να απαντήσω εδώ είναι ότι όταν αυτό που γράφω είναι σπουδαίο το νιώθω από το πρώτο κιόλας άκουσμα.

-Η πιο αντιπροσωπευτική σας συνεργασία;

Είναι πολλές… Δεν μπορώ να μην αναφέρω τους Μάνο Ελευθερίου, Κική Δημουλά, Μανώλη Ρασούλη, Ελένη Φωτάκη, Ηλία Κατσούλη, Λευτέρη Παπαδόπουλο, Γιώργο Νταλάρα, Λιζέτα Καλημέρη, Φωτεινή Βελεσιώτου, Βασίλη Λέκκα, Παντελή Θαλασσινό και άλλους.

-Η πιο αντιπροσωπευτική σας δισκογραφική κατάθεση;

Δυσκολεύομαι να απαντήσω. Είναι σαν να με ρωτάτε ποιο παιδί μου αγαπώ περισσότερο…

-Έχετε γράψει τραγούδια, μουσική για το θέατρο, την τηλεόραση και τον κινηματογράφο. Καλώς ή κακώς όμως το σήμα κατατεθέν σας είναι το τραγούδι Μέλισσες, σε στίχους Ελένης Φωτάκη και σε ερμηνεία Φωτεινής Βελεσιώτου. Σας ενοχλεί που έχει πάρει τέτοια αναγνωρισιμότητα σε σχέση με άλλα κομμάτια του συνολικού σας έργου;

Το τραγούδι αυτό έχει πάρει τεράστια αναγνωρισιμότητα χάρη στη συμμετοχή του στη σειρά Άγριες Μέλισσες. Πριν από τη συμμετοχή αυτή, σίγουρα ήταν γνωστό πανελληνίως, αλλά δεν μπορώ να πω ότι απείχε πολύ η αναγνωρισιμότητά του από τον Χειμωνανθό, το Ήτανε αέρας, Το πέταγμά σου, το Κατάρτι κι ατμός ή το Φωτιά κι αλμύρα.

-Τι κλίμα επικρατεί στη σύγχρονη ελληνική δισκογραφία;

Δισκογραφία; Η αποθέωση του single!

-Πόσο εύκολο είναι να βιοποριστεί ένας καλλιτέχνης από την τέχνη του;

Στην Ελλάδα, στο χώρο το δικό μου, σχεδόν αδύνατο.

-Πέρα από τραγουδοποιός, είστε και ενεργός πολίτης. Πώς εκτιμάτε την τωρινή πολιτική κατάσταση της χώρας;

Είμαι απολύτως απογοητευμένος με τον τρόπο που αντιλαμβάνονται οι κυβερνώντες τη σχέση κοινωνίας-ανθρώπου. Θα ήθελα ένα κράτος δικαίου, ελευθερίας, διαφάνειας και αλληλοσεβασμού. Δυστυχώς, δεν το βλέπω πουθενά.

-Έχετε διατελέσει καλλιτεχνικός διευθυντής του πολιτιστικού οργανισμού και του τμήματος πολιτισμού του δήμου Καλαμαριάς. Τι αποκομίσατε από την ενασχόλησή σας;

Ότι η τοπική αυτοδιοίκηση, επειδή μπορεί, θα πρέπει να είναι μπροστά από το αισθητήριο του δημότη και όχι ουραγός.

-Επηρέασε τους καλλιτέχνες ο κορωνοϊός;

Εννοείται, πάρα πολύ, αρνητικά. Στο οικονομικό επίπεδο τους εξαθλίωσε αλλά αυτό που για μένα ήταν πιο σημαντικό, είναι η απαξίωση που δέχτηκε ο χώρος του πολιτισμού από το ίδιο το Υπουργείο του.

-Πώς κρίνετε τη στάση της Κυβέρνησης;

Νομίζω ότι απάντησα παραπάνω και δεν χωράει περαιτέρω εξήγηση…

-Πιστεύετε στον Θεό;

Ναι, ως μία υπερβατική δύναμη που μας διέπει και όχι με το δόγμα και τη μορφή που μας τον έχουν σερβίρει.

-Τι είναι ο έρωτας;

Ο έρωτας είναι το μεγαλύτερο δώρο που έχει δοθεί στον άνθρωπο από τον δημιουργό του, γιατί του δίνεται η δυνατότητα με ένα εντελώς γήινο κλειδί να ξεκλειδώσει το υπερβατικό και ακατάληπτο!

-Πότε είναι ευτυχισμένος ένας άνθρωπος;

Όταν συνειδητοποιεί το θαύμα και το μυστήριο που τον περιβάλλει και φθάνει στο επίπεδο της επίγνωσης να μη φοβάται το θάνατο και να τον δέχεται ως μέρος της ζωής του.


-Τι άνθρωπος είναι ο Γιώργος Καζαντζής;

Ένας άνθρωπος γεμάτος αδυναμίες που παλεύει καθημερινά με τη ματαιοδοξία του αλλά τουλάχιστον, μέχρι στιγμής, τον σώζουν τα θέλω του και το όραμά του.

-Ποιο είναι το προσωπικό σας καταφύγιο;

Το σπίτι μου και το στούντιό μου.

-Ο μεγάλος σας φόβος;

Ο μεγάλος μου φόβος είναι ο μεγαλύτερος εχθρός μου, δηλαδή ο ίδιος μου ο φόβος .

-Αν μπορούσατε να γυρίσετε τον χρόνο πίσω υπάρχει κάτι που θα αλλάζατε;

Όχι!

-Τι συμβουλή θα δίνατε σε έναν άνθρωπο για να κάνει τα όνειρά του πραγματικότητα;

Να συνεχίσει να ονειρεύεται!

-Τι ονειρεύεστε για το μέλλον;

Έναν καλύτερο κόσμο με όλες αυτές τις αξίες που ανέφερα παραπάνω. Αλλά μάλλον θα μείνω στο όνειρο.

-Ετοιμάζετε κάτι αυτή την περίοδο;

Ναι, βέβαια. Έναν κύκλο τραγουδιών σε στίχους Κώστα Φασουλά και ερμηνεία Παντελή Θαλασσινού και ένα δίσκο come back με τη Λιζέττα Καλημέρη σε στίχους Διονύση Καρατζά, Ελένης Φωτάκη, Ναντίνας Κυριαζή, Γιάννη Πανουτσόπουλου, Σάννυς Μπαλτζή.

-Τι σας έρχεται στο μυαλό όταν ακούτε τα παρακάτω ονόματα:

Μάνος Ελευθερίου: είμαι τυχερός που εκτός από συνεργάτες υπήρξαμε και φίλοι.

Γιώργος Νταλάρας: τεράστιος καλλιτέχνης, σπουδαίος άνθρωπος.

Φωτεινή Βελεσιώτου: ατόφιος άνθρωπος, σπουδαία φωνή και φίλη.

Λιζέττα Καλημέρη: η ερμηνεύτριά μου!

Ελένη Φωτάκη: από τις καλύτερες στιχουργούς της εποχής μας.

Γιάννης Πανουτσόπουλος: λόγιος, πολυγραφότατος, άνθρωπος του βιβλίου.

Γιάννης Καλατζόπουλος: σπουδαίος θεατράνθρωπος, πολύπλευρος καλλιτέχνης και φίλος.

-Κύριε Καζαντζή σας ευχαριστώ για την επικοινωνία μας.

Και εγώ σε ευχαριστώ.

Συνέντευξη στον Χρήστο Ηλιόπουλο

Αποτυχημένος φοιτητής Κοινωνικής Θεολογίας του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Αποτυχημένος φοιτητής Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών. Ερασιτέχνης ραδιοφωνικός παραγωγός και αρθρογράφος. Συλλέκτης βινυλίων, κόμικς και βιβλίων. Λάτρης της ινδικής κουζίνας και του κόκκινου κρασιού. Με το γράψιμο έχω μια ιδιαίτερη σχέση. Όταν γράφω θέλω η σκέψη που ξεκινάει από εμένα να ολοκληρώνεται από τον αναγνώστη...