Ένας από τους πιο ιδιαίτερους τραγουδοποιούς της νεότερης γενιάς. Έκανε το ντεμπούτο του στη δισκογραφία με το Σωσίβιο που κυκλοφόρησε το 2014 ενώ μέχρι σήμερα μετράει συνεργασίες με σπουδαία ονόματα. Πρόσφατα, κυκλοφόρησε το τελευταίο του τραγούδι, το Δε Θέλω Πια Να Σ’ Αγαπώ. Σήμερα στο your e-articles ο Κώστας Μπουντούρης.
-Ποιες είναι οι μνήμες της παιδικής σου ηλικίας;
Ξέγνοιαστα χρόνια με πολύ παιχνίδι, αρώματα, γεύσεις, ποδήλατο, μπάλα, ακουστικά και walkman. Οι γονείς μου νέοι και ο αδερφός μου ο καλύτερός μου φίλος. Κίτρινο Vauxhall, πανηγύρια με κλαρίνα στο χωριό και τα ξαδέλφια μου. Λάρισα, Πειραιάς, Σκύρος, Λευκωσία, Τρίκαλα.
-Η ανάμνηση που δε θα ξεχάσεις ποτέ;
Η γέννηση των παιδιών μου.
-Πώς ορίζεις τη μουσική;
Έκφραση σκέψεων και συναισθημάτων.
-Ο ρόλος της στη καθημερινότητά σου;
Φάρμακο και οξυγόνο.
-Τι σε έστρεψε να ασχοληθείς με το τραγούδι;
Στην εφηβεία, οι δίσκοι που άκουσα (ελληνικοί και ξένοι) ήταν η αφορμή για να πιάσω στα χέρια μου την πρώτη μου κιθάρα. Ένιωθα ευτυχισμένος και ο εαυτός μου. Τα υπόλοιπα ήταν φυσική ροή.
-Οι επιρροές που σε διαμόρφωσαν μουσικά;
Τα αμερικανικά και βρετανικά ποπ-ροκ συγκροτήματα των δεκαετιών 60, 70, 80. Τα λαϊκά και παραδοσιακά. Οι Έλληνες τραγουδοποιοί και σύνθετες του ’80 και του ’90. Ο Χατζιδάκις και οι υπόλοιποι μεγάλοι συνθέτες και άλλα πολλά. Άκουγα και ακούω πολλή μουσική.
-Οι φωνές που σε συγκλόνισαν όταν τις πρωτάκουσες;
Με συγκλονίζουν τα τραγούδια στο σύνολό τους: σύνθεση, στίχοι, ηχογράφηση, εκτέλεση, ερμηνεία.
-Με ποιο τρόπο συνθέτεις τα τραγούδια σου; Έρχεται πρώτα ο στίχος ή η μουσική;
Συνήθως υπάρχει πρώτα ο στίχος και έπειτα έρχεται η μουσική.
-Γράφεις εν θερμώ ή όταν καταλαγιάσουν τα συναισθήματα;
Γράφω καί στις δύο περιπτώσεις. Πάντα όμως, ακολουθεί αρκετή δουλειά και επεξεργασία.
-Τι σου δίνει έμπνευση;
Τα σημαντικά και ασήμαντα της καθημερινότητας. Τα προσωπικά βιώματα, οι ζωές των άλλων, οι ταινίες, οι μουσικές, τα «ταξίδια» εντός και εκτός.
-Το 2014 κυκλοφόρησε ο πρώτος σου προσωπικός δίσκος, το Σωσίβιο. Πώς αισθάνεσαι επτά χρόνια μετά;
Το ίδιο δημιουργικός, πιο έμπειρος και ορεξάτος για νέα τραγούδια, μουσικές και δημιουργικές συναντήσεις.
-Η συνεργασία σου με την Ελένη Τσαλιγοπούλου;
Η αγαπημένη μου ερμηνεύτρια. Πάντα γενναιόδωρη μαζί μου. Συμμετείχε αρχικά στο άλμπουμ Σωσίβιο, τραγουδώντας το Κάπου στον Κόσμο και στη συνέχεια συμπεριέλαβε δύο τραγούδια μου στο άλμπουμ της Των φίλων τα Σπίτια: Τελευταίο φιλί (σε στίχους Αθανασίας Γιασουμή) και Το τραίνο των Οχτώ (σε στίχους Πόλυ Κυριάκου). Οι ερμηνείες της είναι πολύτιμα δώρα, που έχω στην ψυχή και στην καρδιά μου. Οι μουσικές συναντήσεις μαζί της με συγκινούν βαθιά.
-Πρόσφατα κυκλοφόρησε το τελευταίο σου τραγούδι, το Δε Θέλω Πια Να Σ΄Αγαπώ. Πώς προέκυψε αυτή η μουσική κατάθεση;
Τραγούδι που υπήρχε χρόνια στο συρτάρι αλλά δεν είχε βρει το δρόμο του για το στούντιο. Κατά τη διάρκεια της περσινής καραντίνας, μέσα στη χαλαρότητα και την ησυχία των ημερών, άρχισα να σκαλίζω παλιές και νέες ιδέες. Ξεκίνησα να το ηχογραφώ, περισσότερο σαν παιχνίδι και με διάθεση πειραματισμού. Η λαϊκότητα και η απλότητά του, η μουσική του, η διάθεσή του, η ενέργειά του, μου έβαλαν φωτιά. Ευχαριστήθηκα πολύ τη διαδικασία της παραγωγής, έπαιξα κιθάρες, μπάσο, πλήκτρα και έκανα τη μίξη και το mastering. Τύμπανα έπαιξε ο καλός μου φίλος και εξαιρετικός ντράμερ Βαγγέλης Καλαμάρας, τον οποίο ηχογράφησε στη Θεσσαλονίκη ο Νίκος Λογιωτατίδης στο Studio Magnanimous.
-Το πιο αντιπροσωπευτικό τραγούδι που έχεις γράψει;
Δεν έχω ιδέα. Όλα τα τραγούδια μου τα νιώθω σαν τα κομμάτια ενός παζλ.
-Πώς αντιλαμβάνεσαι τη κοινωνική και οικονομική κατάσταση της χώρας;
Ο κάθε άνθρωπος τα αντιλαμβάνεται διαφορετικά και αναλόγως με τη ζωή που ζει, την ηλικία του και την ιδιότητα που έχει. Μέσα στη γενικότερη κατάσταση φτώχειας και βαρβαρότητας (σε οικονομικό, πολιτικό και πολιτισμικό επίπεδο), καλούμαστε να κάνουμε τις επιλογές μας και να χαράξουμε μία πορεία. Εύχομαι να είναι η καταστροφή, ευκαιρία γενικότερης ανασυγκρότησης και δρόμος προς την πρόοδο, μακριά από την ατομικότητα.
-Επηρέασε τους καλλιτέχνες ο κορωνοϊός;
Αδιαμφισβήτητα.
-Η στάση της Κυβέρνησης ήταν ανάλογη;
Αργά αντανακλαστικά, με τον κλάδο του πολιτισμού, ο οποίος πλήττεται χρόνια πριν από την πανδημία, να βρίσκεται στον αέρα.
-Τι αναμένεται να φέρει το άνοιγμα του καλοκαιριού στα μουσικά δρώμενα;
Επανεκκίνηση με πολλές δυσκολίες. Ειδικά για τους νεώτερους.
-Πώς κρίνεις τη σημερινή ελληνική κοινωνία;
Χωρίς διάθεση γόνιμου διαλόγου, συνεργασίας, συνεννόησης και αλληλεγγύης. Όπου πάντα φταίνε οι άλλοι, η ελληνική κοινωνία περιμένει το θαύμα.
-Η άποψή σου για τη σημερινή δισκογραφία;
Με σπασμένη την αλυσίδα που αποτελούσε τη μουσική βιομηχανία (δισκογραφικές εταιρείες, χρηματοδότηση παραγωγών, πώληση δίσκων, ραδιόφωνα, περιοδικά, συναυλίες, πνευματικά δικαιώματα κτλ), η μουσική παύει να είναι επάγγελμα. Γίνεται χόμπι. Ειδικά για τους νεώτερους.
-Υπάρχουν άξιοι καλλιτέχνες σήμερα; Λαμβάνουν το βήμα και τον χώρο που τους πρέπει;
Φυσικά υπάρχουν άξιοι καλλιτέχνες σήμερα. Οι ευκαιρίες όμως λίγες και το διαδίκτυο ένας απέραντος ωκεανός με χιλιάδες πληροφορίες σε ένα δευτερόλεπτο.
-Ο δίσκος που ακούς τις πιο προσωπικές σου στιγμές;
Secrets of the Beehive – David Sylvian.
-Η ταινία που σε ταξιδεύει;
Πολλές αλλά θα πω μία. Midnight in Paris του Γούντι Άλεν επειδή εκτυλίσσεται στο Παρίσι, που είναι από τις αγαπημένες μου πόλεις.
-Το βιβλίο που σε συγκίνησε;
Έγκλημα και τιμωρία– Ντοστογιέφσκι.
-Πότε έκλαψες τελευταία φορά;
Για το χαμό αγαπημένου μου προσώπου.
-Η σχέση σου με τον Θεό;
Η αγάπη.
-Το προσωπικό σου καταφύγιο;
Η οικογένειά μου.
-Ο μεγάλος σου φόβος;
Ο θάνατος των αγαπημένων μου ανθρώπων.
-Τι είναι ο έρωτας;
Η κινητήρια δύναμη της ζωής.
-Η ευτυχία;
Το ζητούμενο, αλλά παραμένει σε στιγμές.
-Τι άνθρωπος είναι ο Κώστας Μπουντούρης;
Εύχομαι καλός άνθρωπος.
-Αν μπορούσες να γυρίσεις τον χρόνο πίσω υπάρχει κάτι που θα άλλαζες;
Ίσως. Έχει νόημα;
-Πώς φαντάζεσαι τη τελευταία μέρα σου στη γη;
Με αίσθημα πληρότητας.
-Τα όνειρά σου για το μέλλον;
Υγεία θέλω. Τα υπόλοιπα είναι σχέδια.
-Ετοιμάζεις κάτι αυτή την περίοδο;
Τραγούδια.
-Τι συμβουλή θα έδινες σε έναν νέο άνθρωπο για να κάνει τα όνειρά του πραγματικότητα;
Μελέτη, πίστη, επιμονή, υπομονή και να ακούει καρδιά και ένστικτο.
-Τι σου έρχεται στο μυαλό όταν λες το όνομα Κώστας Μπουντούρης;
Προς το παρόν είμαι εγώ. Με αναγνωρίζω. Δεν έχω περαιτέρω εικόνα.
-Κώστα σε ευχαριστώ πολύ για την επικοινωνία μας.
Και εγώ σε ευχαριστώ.
Συνέντευξη στον Χρήστο Ηλιόπουλο
