Συνέντευξη με τον Σπύρο Γραμμένο: «Η κοινωνική κατάσταση της χώρας είναι σαν ριάλιτι. Η οικονομική σαν αυτούς που δεν κερδίζουν στα ριάλιτι»

Τι να πει κανείς για αυτόν τον τύπο… Για αυτόν τον weird μουσάτο μαυροφορεμένο guy με τις χαρακτηριστικές κόκκινες τιράντες; Αποτελεί μια σουρεάλ ύπαρξη, έναν παραγωγικότατο και ευφάνταστο καλλιτέχνη που μας εκπλήσσει διαρκώς με τις μουσικές δημιουργίες του. Σήμερα, φιλοξενώ στο your e-articles τον τραγουδοποιό και συγγραφέα Σπύρο Γραμμένο.

-Γεννήθηκες στα Γιάννενα. Ποιες είναι οι μνήμες της παιδικής σου ηλικίας; 

Γεννήθηκα στα Γιάννενα και μεγάλωσα στην Ηγουμενίτσα. Οι μνήμες μου είναι ανεμελιά, χωματόδρομοι, πετροπόλεμος, σφεντόνες, χτυπημένα γόνατα, ποδήλατο, βουνό, θάλασσα και άλλα τέτοια που μου λείπουν.

-Υπάρχουν συγκεκριμένα γεγονότα που έχουν χαραχτεί στο μυαλό σου;  

Σκληρή για δεύτερη ερώτηση. Θυμάμαι το πρώτο μου τσιγάρο.

-Τι σε οδήγησε να ασχοληθείς με τη μουσική;  

 Το έκανα για να γλιτώσω απ’ τον αθλητισμό.

-Η στιγμή που κατάλαβες ότι θα είναι το αντικείμενο ενασχόλησής  σου; 

 Τρομακτική. Ειδικά όταν ήρθε η πρώτη φορά να πληρώσω το νοίκι.

-Η σημασία της στην καθημερινότητά σου; 

Καθοριστική.

-Ως τραγουδοποιός γράφεις μουσική, στίχο και ερμηνεύεις. Διαχωρίζεις κάποια ιδιότητα μέσα σου; 

Τον στιχουργό πιο πολύ.

-Έχεις πραγματοποιήσει μουσικές σπουδές; 

Εκτός από τα ωδεία που πέρασα μικρός, κάνω ακόμη φωνητική.

-Τα ακούσματα που σε διαμόρφωσαν; 

Οι Τρύπες, οι Panx Romana και οι Λευκή Συμφωνία.

-Οι καλλιτέχνες που σε επηρέασαν;

Ο Λουκιανός Κηλαηδόνης, ο Βασίλης Νικολαΐδης, ο Γιάννης Μηλιώκας και ο Τζίμης Πανούσης.

-Με ποια διαδικασία γράφεις τα κομμάτια σου; 

Δεν ξέρω. Συνήθως ξεκινώ απ’ τον στίχο αλλά πάντα κάπου έχω και μια μελωδία για να το κάνω αυτο.

-Δημιουργείς όταν ζεις ένα έντονο συναίσθημα ή περιμένεις να καταλαγιάσει και να είσαι πιο καθαρός; 

Συνήθως όταν είμαι φλατ. Όταν ζω ένα έντονο συναίσθημα δεν θέλω να το διακόπτω.

-Πιστεύεις στο κάρμα; 

Πιστεύω.

-Παίζει ρόλο το ταλέντο ή η προσωπική δουλειά που θα καταβάλλει ο καλλιτέχνης για την πορεία που θα διαγράψει; 

Σίγουρα η δουλειά, αλλά ας κρατήσουμε και το ταλέντο. 

-Θεωρείς την τύχη καθοριστικό παράγοντα; 

Για να φτιάχνεις τα τραγούδια σου, να έχεις ένα φυσιολογικό κοινό να του τραγουδάς και μια φυσιολογική ζωή, όχι. Μπορεί να χρειάζεσαι τύχη για να κάνεις μια τεράστια επιτυχία και να μην ξέρεις μετά πότε και από που θα πέσεις. 

-Έχεις φανταστεί κάποιον άλλο καλλιτέχνη να ερμηνεύει τα τραγούδια που έχεις πει; 

Το έχω ακούσει αρκετές φορές. Όμορφο είναι.

-Ποιο είναι το πιο αντιπροσωπευτικό σου τραγούδι; 

Μάλλον το Από Παγκάκι Σε Παγκάκι.

-Η πιο παράξενη ιστορία που κρύβεται πίσω από κάποιο τραγούδι σου; 

Οι πιο παράξενες ιστορίες κρύβονται πίσω απ’ τα τραγούδια του τελευταίου δίσκου, οπότε αφού κυκλοφορήσει, κλείνουμε νέο ραντεβού για να στις πω. 

-Μεταξύ άλλων έχεις γράψει και θεατρικό έργο για παιδιά. Πώς προέκυψε αυτή η κατάθεση; 

Δεν πήγαινα να γράψω κάτι παιδικό. Προσπαθούσα απλώς, να πω μια ιστορία με πολύ απλά λόγια και γεννήθηκε το Φανταστικό Χωριό.

-Είναι δύσκολο κοινό τα παιδιά; Τι χρειάζεται να διαθέτει ένας καλλιτέχνης για να τα προσεγγίσει; 

Είναι το καλύτερο κοινό. Αρκεί να είσαι ειλικρινής μαζί τους. 

 -Ο δίσκος που ακούς τις πιο προσωπικές σου στιγμές; 

Τις Ασπρόμαυρες Ιστορίες του Μάλαμα.

-Η ταινία που σου άλλαξε τη ζωή; 

Δεν συνέβη ποτέ κάτι τέτοιο.

-Το βιβλίο που σε ταξίδεψε σε μαγικούς τόπους; 

Εδώ θα σου απαντήσω με το υπέροχο κλισέ. Κάθε βιβλίο είναι και ένα διαφορετικό ταξίδι. Κανονικά τώρα θα έπρεπε να το σχολιάσω, αλλά δεν θα κάνω το προφανές.

-Πότε έκλαψες τελευταία φορά; 

Τελευταία, βλέποντας μια κωμωδία με τον Άνταμ Σάντλερ.

-Η άποψή σου για τη σημερινή δισκογραφία; 

Αυτό δεν είναι ερώτηση, είναι θέμα για εργασία τουλάχιστον δέκα χιλιάδων λέξεων…

-Υπάρχουν άξιοι καλλιτέχνες σήμερα; Λαμβάνουν το βήμα και τον χώρο που τους πρέπει; 

Φυσικά και υπάρχουν πολλοί που τους ζηλεύω. Δυστυχώς, ο όγκος της πληροφορίας είναι τεράστιος και δυσκολεύει την διάδοση διαμαντιών.

-Πώς κρίνεις τα μουσικά ριάλιτι; 

Δεν τα κρίνω για να μην με κρίνουν. 

 -Την κοινωνική και οικονομική κατάσταση της χώρας; 

Η κοινωνική είναι σαν ριάλιτι. Η οικονομική σαν αυτούς που δεν κερδίζουν στα ριάλιτι.

-Επηρέασε τους καλλιτέχνες ο κορωνοϊός; 

Σαν κλωτσιά στο στομάχι.

-Η στάση της Κυβέρνησης ήταν ανάλογη; 

Ανάλογη με την κλωτσιά στο στομάχι.

-Υπάρχει κάτι που σε ενοχλεί στη σημερινή ελληνική κοινωνία; 

Η κοντή μνήμη.

-Πιστεύεις στον Θεό; 

Πιστεύω στον άνθρωπο.

-Ποιο είναι το προσωπικό σου καταφύγιο; 

Η θάλασσα.

-Ο μεγάλος σου φόβος; 

H τρέλα.

-Πώς λειτουργείς όταν ερωτεύεσαι; 

Με τουλάχιστον 20 μονάδες χαμηλότερο iq.

-Τι άνθρωπος είναι ο Σπύρος Γραμμένος; 

Μεσογειακός. 

-Τι είναι η ευτυχία; 

Στιγμές.

-Αν μπορούσες να γυρίσεις τον χρόνο πίσω, υπάρχει κάτι που θα άλλαζες; 

Όχι. Αν άλλαζα κάτι στο παρελθόν, δεν θα είχα αυτό το παρόν. Οπότε όχι, δεν θα άλλαζα τίποτα.

-Πώς φαντάζεσαι τη τελευταία μέρα σου στη γη; 

Ηλιόλουστη.

-Τα όνειρά σου για το μέλλον; 

Φωτεινά.

-Ετοιμάζεις κάτι αυτή την περίοδο; 

Ετοιμάζουμε τον καινούριο δίσκο με τίτλο Δισκό Σας, που χάρη στους φίλους μας, μαζέψαμε τα χρήματα που χρειαζόμασταν μέσα από το www.giveandfund.com.

-Τι συμβουλή θα έδινες σε έναν άνθρωπο για να κάνει τα όνειρά του πραγματικότητα; 

Nα κάνει αυτό που τον ευχαριστεί και να μην τα παρατήσει.

-Τι σου έρχεται στο μυαλό όταν λες το όνομα Σπύρος Γραμμένος; 

Ένας θείος μου.

-Σπύρο σε ευχαριστώ πολύ για την επικοινωνία μας.

Και εγώ σε ευχαριστώ.

Συνέντευξη στον Χρήστο Ηλιόπουλο

Αποτυχημένος φοιτητής Κοινωνικής Θεολογίας του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Αποτυχημένος φοιτητής Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών. Ερασιτέχνης ραδιοφωνικός παραγωγός και αρθρογράφος. Συλλέκτης βινυλίων, κόμικς και βιβλίων. Λάτρης της ινδικής κουζίνας και του κόκκινου κρασιού. Με το γράψιμο έχω μια ιδιαίτερη σχέση. Όταν γράφω θέλω η σκέψη που ξεκινάει από εμένα να ολοκληρώνεται από τον αναγνώστη...