1. Πείτε μας λίγα λόγια για εσάς.
Ονομάζομαι Χριστίνα Γεωργαλλή, είμαι από την Κω όμως πλέον, εδώ και 4,5 χρόνια ζω στο Ηνωμένο Βασίλειο (Η.Β.) και πιο συγκεκριμένα στη Γλασκόβη. Ήμουν πριν στην Αγγλία, ήρθα εδώ για μεταπτυχιακό, για σπουδές και εν τέλει έμεινα στη Σκωτία. Έχω ολοκληρώσει σπουδές λογοθεραπείας και ψυχολογίας το οποίο είναι το δεύτερό μου πτυχίο και το έκανα εδώ στη Βρετανία. Πλέον, ασχολούμαι επαγγελματικά με το life coaching περισσότερο και τη συμβουλευτική. Ουσιαστικά, αυτό που κάνω είναι συνεδρίες σε ανθρώπους που θέλουν να αλλάξουν πράγματα στη ζωή τους και θέλουν κάποια ώθηση, κάποια βοήθεια, ενώ ταυτόχρονα πραγματοποιώ κάποια σεμινάρια επιμόρφωσης μέσω της ιστοσελίδας μου.
2. Πώς προέκυψε το όνομα “the Psy Angles”;
Το “the Psy Angles”, not Angels όπως διαβάζεται από πολλούς, ξέρω πως φαίνεται λίγο περίεργο, γιατί, όταν το βλέπει κάποιος, νομίζει πως διαβάζει το angely όμως δεν ήταν αυτός ο στόχος. Ουσιαστικά, είναι οι ψυχολογικές οπτικές που ήθελα να δώσω στη προσπάθεια που κάνω. Δηλαδή, επί της ουσίας είναι κομμένο το Psychological και κράτησα το Psy, ενώ το Angles το μεταφράζεται ως οπτικές, με την χωροταξική έννοια, όταν κοιτάς κάτι, από ποια γωνία το κοιτάς και απλώς έκανα λογοπαίγνιο με αυτά τα δύο, δηλαδή οι ψυχολογικές οπτικές, πώς το βλέπω εγώ μέσα από τη δική μου προσέγγιση, από εκεί βγήκε ο τίτλος.
3. Γιατί αποφασίσατε να ασχοληθείτε με το coaching; Τι είναι αυτό που σας προσφέρει;
Μου αρέσει το coaching. Έχει μια πιο πρακτική βάση, όπως και η συμβουλευτική. Επειδή τώρα κάνω πρόγραμμα για την ειδικότητα εδώ στη Βρετανία, για τη συμβουλευτική και τον ψυχολόγο όπως τον έχουμε στο μυαλό, την ψυχοθεραπεία γενικά, το οποίο είναι επίσης πρακτικό, αγάπησα το life coaching που είναι πιο πρακτικό, ένα πιο ορθά στημένο πρόγραμμα. Ναι μεν μπορείς να χρησιμοποιήσεις γνώσεις για έναν άνθρωπο, για το παρελθόν του για το τι είναι κ.τ.λ., τα οποία στα παρέχει η ψυχοθεραπεία ή κάποιες άλλες μέθοδοι, είναι επιστήμες όλα αυτά, κάτι που έχουμε σπουδάσει, αλλά από την άλλη το life coaching θα έλεγα πως ακολουθεί πιο επαγγελματική προσέγγιση, πιο πρακτική, ελπίζω να έγινα κατανοητή σε αυτό που ήθελα να πω. Η δική μου κατανόηση ήταν αυτή, πως με την προσπάθεια να παντρέψω και τα δύο, δηλαδή τις γνώσεις που μπορεί να έχω, χωρίς να υπάρχει αυτό το κλειστό one by one που κάνουμε στην θεραπεία και έχεις το poker face και προσπαθείς απλά να βοηθήσεις τον άλλον που ναι μεν είναι θεμιτό απλά θεωρώ πως το life coaching σου δίνει το περιθώριο – δυνατότητα να είσαι πιο ανοικτός. Γενικότερα μου αρέσει να χτίζουμε μία άλλη σχέση μεταξύ μας σαν άνθρωποι και μετά να την βγάλουμε αυτή προς τα έξω στη ζωή μας, δίνει δηλαδή μία ελευθερία παραπάνω, στο πρακτικό επίπεδο, από την ψυχοθεραπεία, κάτι που αποτέλεσε το «κάτι» που με τράβηξε στο coaching. Βέβαια μου αρέσουν και τα δύο και για αυτό προσπαθώ να κάνω κοινή προσέγγιση.
4. Τι σας τράβηξε στο κομμάτι του life coaching; Γιατί όχι κάποιο άλλο είδος coaching π.χ. business;
Δεν ξέρω γιατί όχι business, θεωρώ πως ίσως υπάρχει ένα μικρό κομμάτι της εργασίας όταν κάποιος έρχεται σε εμένα για να μου μιλήσει γενικά για τη ζωή του αλλά δεν θα ήθελα να κατευθυνθώ αποκλειστικά μόνο στο κομμάτι του business, ένας άνθρωπος ψάχνει δουλειά οπότε έρχεται στη Χριστίνα κάνουμε κάποιες κινήσεις μαζί. Δηλαδή θεωρώ πως όλα ξεκινούν από την προσωπική ανάπτυξη οπότε ακόμη και δουλειά να είναι αυτό που θέλεις να βρεις ή ό,τι άλλο θέλεις να αλλάξεις, είναι πιο όμορφο να το δεις ως ένα κομμάτι της ζωής σου ή της προσωπικής εξέλιξης κάποιου, νομίζω πως για αυτό το λόγο επέλεξα το life coaching. Εννοείται πως δεν μπορούμε να κάνουμε όλοι τα πάντα. Αν κάτι που θέλεις να φτιάξεις, είναι αποκλειστικά η εργασία καλύτερα να βρεις κάποιον άλλον coach, αλλά πιστεύω πως βοηθάει να κοιτάξεις τον εαυτό σου, το τι θέλεις εσύ να εξελίξεις, το τι θέλεις εσύ να κάνεις για να αποφασίσεις μετέπειτα τα κομμάτια της εργασίας σου ή όποιο άλλο ζήτημα θέλεις. Για αυτό νομίζω πως είναι πιο βασικό το life coaching, πιο βασικές γνώσεις για εμένα αλλά και για το πελάτη, μετά έρχονται όλα τα υπόλοιπα. Ουσιαστικά τα άλλα κομμάτια του coaching (business, career κ.λπ.) είναι παρακλάδια του life coaching όμως πάλι θεωρώ πως είναι η προσέγγιση του καθενός. Ας πάρουμε το κομμάτι των σχέσεων, είναι ξεκάθαρο το θέμα σχετικά με το τι εσύ θέλεις να κάνεις και μετά θα εργαστείς ως σχέση. Αν υπάρχει ένα ζευγάρι για παράδειγμα που θέλει να πάει σε relationship coach, θα πάει σαν ζευγάρι αλλά υπάρχει και ένα κομμάτι της δικής μας, προσωπικής εξέλιξης που θα πρέπει να δούμε πρώτα ή απλά εμένα μου άρεσε περισσότερο και ήθελα να ασχοληθώ.
5. Έχετε κάποια πεπατημένη, κάποια standard κριτήρια με τα οποία δίνετε συμβουλές;
Γενικά σαν άνθρωποι βάσει των εμπειριών και των γνώσεων μας έχουμε κάποιες πεπατημένες στη φαρέτρα μας. Αυτές τις χρησιμοποιούμε και για τη προσωπική μας ζωή, αυτά που μαθαίνουμε από το κόσμο αλλά και με σκοπό να βοηθήσουμε επαγγελματικά. Τώρα, γενικότερα έχω κάποια συγκεκριμένη προσέγγιση, για παράδειγμα όταν κάποιος θα έρθει για πρώτη φορά, θα κάνω μια αξιολόγηση, θα ρωτήσω κάποια πράγματα που προσωπικά θεωρώ ότι θα με βοηθήσουν να δω αυτά που θέλω και μετέπειτα θα γίνει πιο εξιδεικευμένη η συνεδρία. Έχω κάποια προγράμματα στοχευμένα αλλά και ορισμένες ασκήσεις που βοηθούν τον πελάτη να αξιολογήσει τη ζωή του και να καταγράψει τους στόχους του, να τους φέρει στην επίγνωσή του και να προχωρήσουμε μαζί τη διαδικασία. Δηλαδή υπάρχει κάποια μεθοδευμένη προσέγγιση, αν μπορούμε να το πούμε έτσι. Από εκεί και πέρα, προχωράμε αναλόγως τις ανάγκες και τις επιθυμίες του πελάτη, προχωράμε πλέον στο κομμάτι ποια δεδομένα παίρνω από τη σχέση με το πελάτη και πως επικοινωνεί το πρόβλημα του, δεν θέλω να είναι στημένο, παρ’ όλα αυτά το να έχουμε στόχους και ένα ξεκάθαρο δρόμο απαιτεί να είναι στημένο ένα κομμάτι της διαδικασίας. Πρέπει να υπάρχει μία μέθοδος και μία προσέγγιση.
6. Τι πιστεύετε για τη δομή της σημερινής κοινωνίας και πώς το life coaching μπορεί να την αλλάξει;
Ομολογώ πως αυτή ήταν ωραία ερώτηση, μπράβο! Έτσι όπως έχει διαμορφωθεί η ζωή μας, νομίζω πως πάρα πολλοί άνθρωποι είμαστε αγχώδεις, προσπαθούμε να δούμε τι φταίει, ψάχνει ο καθένας τα δικά του διάφορα προβλήματα που μπορεί να έχει, όμως επιζητούμε πολύ γρήγορα το αποτέλεσμα, χωρίς να προσπαθήσουμε. Αυτό είναι άσχημο γιατί δεν μπορούμε να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας, δεν μπορούμε να νιώσουμε εμείς καλά γιατί δεν καταφέρνουμε όσα θέλουμε. Αυτά συμβαίνουν όταν έρχεται κάτι και εμείς απλά παίρνουμε το αποτέλεσμα, δεν νιώθουμε την ευχαρίστηση ότι καταφέραμε κάτι, το οποίο αποτελεί και ένα βασικό πρόβλημα. Το άλλο πρόβλημα είναι πως περιμένοντας ένα αποτέλεσμα δεν δουλεύουμε, δεν βάζουμε στόχους για να το πετύχουμε. Σε αυτή τη περίπτωση υπάρχει κίνδυνος να περνάνε μήνες, να χάνουμε χρόνια από τη ζωή μας μη κατανοώντας τι κάνουμε λάθος και έτσι να μη βρίσκουμε αυτό που θέλουμε, να μη πετυχαίνουμε τους στόχους μας και εμείς πάντα να περιμένουμε μη κατανοώντας τι πραγματικά συμβαίνει γύρω μας. Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι πως το life coaching σου παρέχει πρακτικά μία στοχοθεσία, ένα πλάνο το οποίο λείπει από την ζωή πολλών ανθρώπων που θέλουν να πετύχουν κάτι. Ουσιαστικά συμβάλλει στη βοήθεια προς κατανόηση του δρόμου που θα σε οδηγήσει εκεί που εσύ θέλεις να φτάσεις. Αν για παράδειγμα εγώ θέλω να μπω σε 2 χρόνια στο πανεπιστήμιο με σκοπό να κάνω μεταπτυχιακό και τώρα π.χ. δεν είχα τελειώσει το πρώτο μου πτυχίο θα έπρεπε να μπω στη διαδικασία να σκεφτώ τι θα κάνω για να φτάσω το στόχο μου. Θα σκεφτόμουν να τελειώσω το προπτυχιακό, να δουλέψω δύο χρόνια, να πάρω κάποιες γνώσεις, να κάνω την τάδε επιμόρφωση για να καταφέρω το τελικό στόχο που είναι να μπω στο μεταπτυχιακό που εξαρχής ήθελα, όλα αυτά είναι απλές σκέψεις στο παράδειγμα που έδωσα. Μας βοηθάει να θέσουμε πρακτικά κάποιους στόχους, να διεκδικήσουμε αυτό το μεγάλο στόχο που θέλουμε να κάνουμε, όποιος και εάν είναι αυτός. Νομίζω πως κάπως έτσι έρχεται και κολλάει σε οποιοδήποτε πρόβλημα υπάρχει, ακόμη και εάν είναι πρόβλημα επικοινωνίας. Οποιοδήποτε ψυχολογικό και να κρύβεται πίσω από αυτό, οποιαδήποτε ανασφάλεια νομίζω ότι αυτό που παρέχει το πρακτικό κομμάτι των στόχων είναι αυτό που κάνει μοναδικό to life coaching και θα βοηθήσει τους ανθρώπους.
7. Βλέπουμε πολλές φορές πως καταστάσεις του παρελθόντος μας επηρεάζουν και σήμερα, κουβαλάμε το μεγάλο αυτό φορτίο. Υπάρχει μαγική «λύση»;
Μαγική λύση δεν υπάρχει σχεδόν ποτέ νομίζω. Δηλαδή ακόμη και στον ειδικό να πας ο οποίος θα σου κάνει ερωτήσεις και θα καταλάβει τι φταίει και θα σε οδηγήσει εκεί που θέλεις να πας, δεν μπορείς να βγάλεις κάποιο συμπέρασμα για τον εαυτό σου εάν δεν το αντιμετωπίσεις ανοιχτά. Αν δεν ξεκινήσεις να κάνεις πράξεις δύσκολα θα βρεθεί η λύση, δεν υπάρχει μαγική συνταγή και αυτό δυστυχώς αποθαρρύνει πολλούς ανθρώπους. Μας αποθαρρύνει και σκεφτόμαστε τι δεν μπορούμε να κάνουμε ενώ επί της ουσίας δεν χρειαζόμαστε σε αυτή τη φάση το αποτέλεσμα, χρειαζόμαστε την έναρξη της προσπάθειας, να ξεκινήσουμε να χτίζουμε κάτι. Να ξεκινήσουμε το πρακτικό κομμάτι, να μην μένουμε πίσω γιατί είναι άδικο και λάθος προς τη ζωή μας όλο αυτό. Αυτό που ήθελα να πω όσον αφορά το παρελθόν είναι το εξής:
Μαγική λύση δεν υπάρχει, πρέπει να βρούμε τι είναι αυτό που έχει πληγώσει εμάς, τι είναι αυτό που ίσως εμείς έχουμε διαχειριστεί λάθος, τί είναι αυτό που εμάς μας ενοχλεί, τί είναι αυτό που εμείς ψάχνουμε, τί ειναι αυτό που εμείς μπορούμε να κάνουμε, αν θα μπορούσα να το πω όλο αυτό με δύο λέξεις θα έλεγα πως στη μία πλευρά είναι οι αδυναμίες μας και στο άλλο άκρο οι δυνατότητές μας. Είχα αναφέρει, στο challenge που είχα κάνει, πως ο εγκέφαλος λόγω ενστίκτου επιβίωσης κοιτάει περισσότερο την απειλή, ψάχνει να τη βρει στο περιβάλλον και αυτό γιατί είναι ένα αρχέγονο κομμάτι που είχαμε παλαιότερα και μας βοηθούσε να αντιμετωπίσουμε μια ενδεχόμενη απειλή. Όμως στη καθημερινότητά μας, σήμερα, έχουμε φτάσει σε ένα σημείο να αναγνωρίζουμε ως απειλές πράγματα που δεν είναι απειλές και αυτό μας δημιουργεί άγχος, ψυχικό πόνο και τώρα με τη καραντίνα όλο αυτό αρχίζει να γίνεται ολοένα και χειρότερο γιατί αρχίζουμε και στοιβάζουμε πράγματα και αυτό δεν είναι θετικό για εμάς. Θεωρώ λοιπόν πως πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πρώτα τι έχει συμβεί στο παρελθόν και στη πορεία να αρχίσουμε να αλλάζουμε τα αρνητικά πράγματα σε θετικά και να τα κάνουμε εξάσκηση στη καθημερινότητα. Είναι σημαντικό να μη τα παρατάμε και να προσπαθούμε συνέχεια. Πολλοί άνθρωποι, εάν μιλάμε για συνεδρίες, θα έρθουν, θα δούμε τι είναι αυτό που φταίει, θα το καταγράψουν και μετά εάν προσπαθήσουν 1 – 2 φορές και δουν πως δεν γίνεται πράξη, θα εγκαταλείψουν τη προσπάθεια. Όμως δεν είναι έτσι! Ο εγκέφαλος είναι μαθημένος να αποτυπώνει διαδικασίες. Κάτι που κάναμε 5 – 10 χρόνια, είναι δύσκολο να αλλάξει εντός μίας εβδομάδας και να γίνει κάτι άλλο, θέλει συνεχή προσπάθεια και δεν θα εγκαταλείψουμε με τη πρώτη ευκαιρία. Στα πράγματα με το παρελθόν αυτό θα πρέπει να συμβεί, θα πρέπει να καταλάβουμε εμείς τι έχουμε, τι μπορούμε, τι δεν μπορούμε να κάνουμε, τι μας ενοχλεί και τελικά να πάμε παραπέρα.
8. Το άγχος για το μέλλον προέρχεται από παρελθοντικές καταστάσεις, από ανασφάλειες και φοβίες, σωστά; Αν ναι, δώστε μας κάποια συμβουλή για ένα καλύτερο αύριο.
Το άγχος ενισχύεται λόγω του φόβου μας για το μέλλον, αυτό είναι γεγονός! Δεν ζούμε τη στιγμή τώρα αλλά σκεφτόμαστε τι πρέπει να γίνει μετά και αυτό έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση του άγχους μας. Αυτό πιστεύω πως θα μπορούσε να περιοριστεί με δουλειά πάνω στη σκέψη μας, πρέπει να καταγράψουμε τις ανησυχίες μας, να δούμε στη καθημερινότητα γιατί κάνουμε αρνητικές σκέψεις και τι είναι αυτό που κρύβεται από πίσω; Για ποιους λόγους αγχώνομαι; Πολλοί άνθρωποι με τις σκέψεις τους φτάνουν βαθιά και αυτό που βλέπουν είναι φόβος για το θάνατο. Κάποιες φορές εντός εισαγωγικών, είναι ασυνείδητα ο θάνατος. Αυτό το καταλαβαίνουμε στις περιπτώσεις ανθρώπων που λένε «χάνω χρόνο από τη ζωή μου, η ζωή μου τελειώνει, πρέπει να κάνω πράγματα, πρέπει να ζήσω». Αυτό επί της ουσίας συμβαίνει τις περισσότερες φορές γιατί δεν ζουν στη καθημερινότητα. Είναι αυτό που είπα και στην αρχή, πάντα περιμένουμε κάτι άλλο, δεν καταλαβαίνουμε τι γίνεται λάθος και αφήνουμε τη ζωή μας να περνάει από τα χέρια μας, δεν είναι στην ευθύνη μας καθώς δεν κάνουμε εμείς οι ίδιοι κάτι πρακτικό.
9. Συχνά παρατηρούμε αδιαθεσία – έλλειψη όρεξης λόγω των γεγονότων – καταστάσεων γύρω μας. Πώς περιορίζεται ή εξαλείφεται αυτό;
Νομίζω πως ένα σημαντικό κομμάτι είναι η εύρεση κάθε θετικού αντίκτυπου σε ό,τι (μας) συμβαίνει. Το να σκεφτόμαστε πάντα το στόχο μας επίσης βοηθάει σε αυτή τη περίπτωση! Θα πω πάλι το παράδειγμα που ανέφερα και πριν για να γίνει πλήρως κατανοητό αυτό που θέλω να πω. Αν εγώ θέλω σε 2 χρόνια να κάνω μια εκπαίδευση και σκέφτομαι ότι για παράδειγμα δεν έχω χρήματα, οπότε πρέπει 2 χρόνια να δουλέψω για να μαζέψω το κατάλληλο ποσό για να πραγματοποιήσω την εκπαίδευση που θέλω αλλά έρθει ένας ιός, όπως συμβαίνει τώρα, ο οποίος με αφήνει χωρίς δουλειά ή εν τέλει καταλήξω με μειωμένη δουλειά. Τι αποτέλεσμα θα έχει το να μείνω στο σπίτι και να σκέφτομαι τον ιό που ήρθε ή ό,τι άλλο που με ανάγκασε να μείνω στο σπίτι και που δεν μπορώ να δουλέψω και να ανακυκλώνω όλες αυτές τις σκέψεις στο κεφάλι μου; Ποιο το θετικό αποτέλεσμα για εμένα ή για το στόχο που έχω θέσει; ΟΧΙ! Οπότε τι πρέπει να κάνω; Πρέπει να σκεφτώ και να προσηλωθώ στο στόχο μου, να μείνω σταθερή και να αποδεχθώ πως αυτό θα είναι η ζωή μου, πάντα θα υπάρχουν παράγοντες που δεν θα μπορώ να επηρεάσω – ελέγξω. ΆΡΑ ΖΩ και δεν θα κλειστώ στον εαυτό μου και θα «πεθάνω», αν το σκεφτείτε καλά, αυτό κάνουμε, ολοκληρώνουμε μια διαδικασία που ο τελικός προορισμός της είναι το να μας πεθαίνουμε. Δηλαδή συμβαίνει κάτι και εμείς απομονωνόμαστε κι άλλο και ακόμη περισσότερο μετέπειτα κοκ. Δεν ζούμε! Αυτό μπορεί να έχει μία βάση, να έχει πατήσει σε πράγματα που ήδη είχαμε, σε προβλήματα που ήδη είχαμε, σε κάποια κακή διαχείριση που είχαμε κάνει, ενδεχομένως μη οφέλιμης διαχείρισης, όχι απαραίτητα κακής ή λάθος, επομένως εκεί πατάει αυτή η κατάσταση. Συνεπώς δεν έχει κανένα νόημα να ανακυκλώνουμε τις σκέψεις μας. Οπότε, βρίσκουμε τι είναι αυτό που μας ενοχλεί, ποια είναι η αρνητική σκέψη που κάνουμε σήμερα. Έχασα τη δουλειά μου; Πως αυτό μπορεί να επηρεάσει το στόχο μου; ΒΡΙΣΚΩ το θετικό και ΜΕΝΩ σταθερή στο στόχο. Ποιο το θετικό στο συγκεκριμένο παράδειγμα; Ωραία, τι μου δίνει αυτή η κατάσταση; Μπορώ να αλλάξω λίγο τη δουλειά μου και να με διαφημίσω από το σπίτι. Δηλαδή να συνεχίσω να δουλεύω απλά να το προσαρμόσω στη νέα κατάσταση. Γιατί, επαναλαμβάνω, καταστάσεις τέτοιες θα υπάρχουν στη ζωή μας, δεν μπορώ να τα ελέγξω όλα και η προσπάθεια να το κάνουμε δηλώνει φόβο. Προσπαθούμε να ελέγξουμε κάτι γιατί το φοβόμαστε. Ταυτόχρονα, αυτό μας κάνει να χάσουμε τη ζωή. Θεωρώ λοιπόν αυτά τα δύο βασικά που θα πω έτι μία ακόμη φορά, το θετικό και το στόχο. Πώς θα πετύχω το στόχο μου; Τώρα στο παράδειγμα μας δεν υπάρχει η δουλειά όμως αυτό το αλλάζουμε και προσαρμοζόμαστε στις νέες συνθήκες. Κοιτάμε το θετικό της κατάστασης, σίγουρα υπάρχει κάποιο θετικό στην όλη κατάσταση! ΔΕΝ υπάρχει περίπτωση να μην υπάρχει κάποιο θετικό αντίκτυπο σε οποιαδήποτε κατάσταση, αλλιώς φαντάζομαι πως σαν ανθρώπινο είδος θα είχαμε εξαλειφθεί εδώ και αιώνες συμπλήρωσε χαριτολογώντας η αξιαγάπητη Χριστίνα. Καταφέραμε να γίνουμε τόσο περίπλοκα όντα και για αυτό το λόγο επιβιώσαμε στο πλανήτη, συνεπώς δεν νομίζω ότι δεν μπορούμε να βρούμε το θετικό part μίας κατάστασης που ζούμε.
10. Ζείτε μόνιμα στο Η.Β. όμως έχετε πελάτες και από τη χώρα μας, ποιες οι διαφορές στις απόψεις των ανθρώπων για το coaching;
Γενικά θα πω πως όταν έμενα στην Ελλάδα είχα την εντύπωση ότι στην Ελλάδα φτάνουν οι αλλαγές λίγο αργότερα. Ίσως αυτό να ισχύει βέβαια, χωρίς να μπορώ να εξηγήσω το γιατί συμβαίνει. Όταν ξεκίνησα να το κάνω όλο αυτό από το σπίτι και με στόχο τους Έλληνες και την ελληνική γλώσσα, εκεί ήθελα να απευθυνθώ σαν κοινό, ομολογώ πως ήμουν λίγο κρατημένη, λίγο πίσω, δεν ήμουν σίγουρη εάν θα πετύχει και εάν ο κόσμος το ζητάει. Φτάνω σε ένα σημείο που σκέφτομαι πως κακώς ήμουν έτσι προκατειλημμένη διότι μπορεί οι γνώσεις που έχουμε για το κόσμο, τις οποίες έχουμε από διάφορα μέσα π.χ. εάν βασιστούμε στο τι βλέπουμε στη τηλεόραση και στο πώς διαμορφώνει η τηλεόραση τη κοινή γνώμη είναι πολύ πιθανόν, αυτό να είναι τελείως λάθος, η άποψή μας να είναι λάθος. Όταν εγώ ξεκίνησα και έλεγα δεν θα αρέσει αυτό στο κόσμο, στην Ελλάδα σιγά μη μπουν στη διαδικασία να ασχοληθούν με αυτά τα πράγματα. Σκεφτόμουν πως και να έχουν προβλήματα οι Έλληνες δεν τα βλέπουν, δεν τα κατανοούν. Όλο αυτό ήταν αρνητικό γιατί δεν σκέφτηκα πως οι άνθρωποι έχουν τέτοια ζητήματα και όντως οι ίδιοι άνθρωποι είναι έξυπνοι στην Ελλάδα και όντως θα υποβάλλουν τον εαυτό τους σε μία τέτοια διαδικασία εάν το κάνει κάποιος coach με αγάπη και του αρέσει. Έτσι λοιπόν, καταλήγω στο συμπέρασμα πως ήταν τελείως λάθος από τη πλευρά μου το να μπω και εγώ στη παγίδα από μια κοινή γνώμη, είτε από τη τηλεόραση, είτε από ό,τι είχα στο μυαλό μου. Δεν ήμουν σίγουρη για αυτό που ήθελα να κάνω, δεν ήμουν σίγουρη για την αντίδραση του ελληνικού κοινού.
Τέλος πάντων, όταν επιτέλους ξεκίνησα να κάνω πράγματα, είδα ότι πάρα πολλοί άνθρωποι μέσα στα σπίτια τους, το λέω έτσι γιατί για εμένα είναι σημαντικό το να κάνω live και να με βλέπει κόσμος από το σπίτι του είναι σαν να μου ανοίγει το σπίτι του, όπως όταν ανοίγει τη τηλεόραση και βλέπει. Είναι σαν να σε βάζει ο άλλος στη καθημερινότητά του και είναι πάρα πολύ σημαντικό αυτό για εμένα! Το να χάσεις χρόνο για να δεις αυτό που έχει να πει η Χριστίνα! Οπότε βλέπω πως οι άνθρωποι στα σπίτια τους το είχαν ανάγκη αυτό, το χρειάζονταν, έψαχναν απαντήσεις σε ερωτήματα, οπότε σκέφτηκα ότι τα πράγματα δεν ήταν έτσι όπως τα σκεφτόμουν. Αυτό συμβαίνει και στη πραγματική ζωή και στο πως αντιμετωπίζουμε τις σχέσεις μας γενικότερα με τους ανθρώπους. Πάρα πολλές φορές έχουμε πράγματα στο μυαλό μας που τελικά δεν ισχύουν, που όταν τελικά βρίσκουμε τη δύναμη και το κουράγιο να προσπαθήσουμε να κάνουμε πράξη αυτά που θέλουμε, λέμε από μέσα μας ωπ κοίτα, τελικά δεν χρειαζόταν να έχω τόση ανασφάλεια με αυτό, ο κόσμος το ήθελε, ο κόσμος το ψάχνει. Πρέπει απλά να δοκιμάσεις και να επικοινωνήσεις την ανάγκη σου στον άλλον και να δεις όντως ότι υπάρχει. Εάν δεν το κάνεις αυτό, είναι και ο λόγος που πολλοί άνθρωποι μένουν μόνοι τους και τώρα με τη καραντίνα ακόμη περισσότερο, δεν επικοινωνούμε και όλο αυτό έχει άμεση σχέση με το τι είμαστε εμείς σαν άνθρωποι και πως μάθαμε να λειτουργούμε. Όσον αφορά τη Μ.Β. οι άνθρωποι είναι πιο ανοιχτοί σε αυτό, αν και εγώ ξεκίνησα με το ελληνικό κοινό, αυτό έχω ως βάση, δεν έχω δώσει βάση στο ξένο ακόμη, είναι κάτι που θέλω να το κάνω αργότερα. Άλλα έχουν διαφορές! Έχουν διαφορές στο τρόπο σκέψης. Νομίζω όμως πως ο κάθε άνθρωπος έχει το δικό του τρόπο σκέψης, οι διαφορές δεν συμβαίνουν αποκλειστικά λόγω έθνους, είναι οι άνθρωποι που κάνουν τη διαφορά. Μπορείς να το βρεις και στην Ελλάδα αυτό (ανοιχτούς ανθρώπους στο coaching) μπορείς να το βρεις και εδώ! Είναι ΟΚ! Είναι από όλους μας για όλους μας!
11. Πώς φαντάζεστε τον εαυτό σας σε 5 έτη;
Ωραία! Τέλεια! Η αλήθεια είναι πως στους στόχους μου, στο προσωπικό πίνακα που έχω φτιάξει, έχω βάλει τις σχέσεις και την οικογένεια σε πρώτο φόντο, πρώτο πλάνο. Αυτό το έκανα γιατί τα προηγούμενα χρόνια, ήμουν αρκετά επικεντρωμένη στις σπουδές και στο να πετύχω κάτι και στο να κάνω μια δουλειά κ.τ.λ. Ίσως επειδή μεγαλώνοντας σταματάμε να είμαστε τόσο υλιστές και σκεφτόμαστε και άλλα πράγματα όπως το ότι πρέπει να έχουμε ανθρώπους στη ζωή μας και να τα μοιραζόμαστε αυτά αλλά και γενικά περισσότερο θέλω στα επόμενα 5 χρόνια τη συντροφικότητα, τις φιλίες και την οικογένεια, αυτά είναι τα πρώτα. Τώρα, θα ήθελα στη πορεία να κάνω διδακτορικό, θα ήθελα γενικά να διδάξω, κάτι που κάνω μέσω της δουλειάς μου, μέσω των προγραμμάτων αυτών και μου αρέσει πολύ αυτό! Θα ήθελα να ανέβω σαν σπουδές γιατί το διδακτορικό είναι ένας παραπάνω τίτλος από αυτόν που έχω ήδη, απλώς όχι πλέον με τόση ένταση, ίσως part – time, ίσως λίγο πιο αργά, δεν θα κυνηγήσω τη καριέρα και δεν ξέρω και εγώ τι. Νομίζω αυτά, θέλω να διδάξω, αυτό είναι που πάντα έκανε η Χριστίνα! Το να γράφω και να δημιουργώ πράγματα, γενικά είμαι δημιουργική σαν άνθρωπος και εκεί ξεκινούν όλες οι δουλειές που κάνω, όλες οι δουλειές έχουν βάση τη δημιουργία, ενώ το υπόλοιπο είναι το προσωπικό, την οικογένεια και τους φίλους που θεωρώ σημαντικούς παράγοντες στη ζωή μου.
12. Πείτε μας ένα πλεονέκτημα και ένα μειονέκτημά σας; Πώς αυτά επηρεάζουν τους στόχους σας;
Λοιπόν, θα προσπαθήσω να πω το πρώτο που σκέφτομαι. Νομίζω πως είναι το πείσμα μου το αρνητικό και το θετικό μου, βασικά δεν νομίζω πως υπάρχουν θετικά και αρνητικά. Είναι θέμα οπτικής κάθε φορά, πώς το βλέπεις. Ακόμη και αρνητικό να είναι, πως αυτό σε πάει μπροστά ή πίσω αναλόγως πώς θα το δει κανείς. Είμαι πεισματάρα γενικότερα και αυτό μου έχει δημιουργήσει πολλές φορές παρωπίδες αν και αυτό έχει βελτιωθεί σε μεγάλο βαθμό πλέον. Παλαιότερα έκανε κακό σε εμένα γιατί δεν έβλεπα αυτό που μου έλεγε ο άλλος άνθρωπος και σκεφτόμουν αυτά που είχα εγώ στο μυαλό. Επαναλαμβάνω πως αυτό συνδυάζεται με αυτά που έλεγα πριν για τα τραύματα, τα βιώματα ή τη κακοδιαχείριση λόγω άγνοιας μας για διαχείριση καταστάσεων εκ ψυχολογικής απόψεως. Αυτό έχει βελτιωθεί αρκετά! Νομίζω όμως πως το ίδιο πράγμα, με κινητοποιούσε κιόλας. Οκ γκρίνιαζα αλλά έλεγα τουλάχιστον γκρινιάζω και κάνω κάτι για αυτό, ήταν μία δύναμη, με κινητοποιούσε κάπως. Ένα θετικό που έχω είναι το χιούμορ. Νομίζω γενικότερα πως ό,τι κι εάν συνέβαινε που εγώ έχω περάσει και πολύ μεγάλη – έντονη κατάθλιψη, νομίζω πως ό,τι κι εάν συνέβαινε στο τέλος το αντιμετώπιζα με αυτοσαρκασμό. Ακόμη και με τους φίλους μου έξω ακολουθώ την ίδια τακτική, γελούσα ακόμη και με το γεγονός πως ήμουν στεναχωρημένη και κάπως έτσι θα περνούσε, ήταν σαν άμυνα μου. Θεωρώ πως γενικότερα αυτή η θετικότητα πρέπει να υπάρχει στη ζωή μας γιατί μας βοηθάει, με βοήθησε προσωπικά και για αυτό νομίζω πως είναι το θετικό μου. Νομίζω πως αυτό βλέπουν και επιζητούν κι άλλοι άνθρωποι σε εμένα πλέον, φίλοι μου, συνεργάτες από τη δουλειά. Έχω αυτό τον ανοιχτό χαρακτήρα και πιστεύω πως αυτό ειναι στα θετικά χαρακτηριστικά μου.
13. Σε τι φάση σας βρίσκουμε αυτό το διάστημα; Τι προγράμματα τρέχουν;
Προσπαθώ να προωθήσω τα προγράμματα επιμόρφωσης που έχω στην ιστοσελίδα μου. Επίσης έχω κάποιες δωρεάν δράσεις, όπως κάποιες δοκιμασίες που κάνω π.χ. δοκιμασία για κατανόηση συναισθημάτων που διήρκησε 5 ήμερες και γενικότερα επειδή εγώ θεωρώ σημαντικό το κομμάτι της συναισθηματικής νοημοσύνης και συνεχίζω να ακολουθώ αυτή τη προσέγγιση, το έχω φτιάξει βάσει αυτής της πεποίθησης, ο κόσμος βλέπει αυτό που έχω φτιάξει. Έτσι λοιπόν, υπάρχει ένα 5ημερο δωρεάν πρόγραμμα που μπαίνει μέσα κόσμος και σιγά – σιγά, κάθε μέρα προσπαθούν να μάθουν κάτι, κάποια καταγραφή, κάποια δραστηριότητα, να δουν λίγο πώς κινείται το coaching με απώτερο σκοπό να με γνωρίσει κόσμος, να δει εάν του ταιριάζω, αν θα ήθελε να πάρει την υπηρεσία, εάν θα ήθελε να αγοράσει το πρόγραμμα. Εντός αυτών των πλαισίων κινούμε γενικότερα, προσπαθώ να παρουσιάσω τη δουλειά μου μέσω δωρεάν δράσεων, ασχολούμαι με τη διδασκαλία εάν μπορούμε να το πούμε έτσι, με τις εισηγήσεις στα προγράμματα που κάνω. Έχω το δικό μου κανάλι στη σελίδα μου, προσπαθώ και εγώ να καλώ κόσμο, να κάνω εκπομπές. Είναι μια προσπάθεια για να φύγουμε από τη τηλεόραση, από τους τοξικούς ανθρώπους, από ό,τι μας προβληματίζει στη ζωή. Να βάλουμε άμεσα τη ψυχική υγεία στη ζωή μας γιατί θεωρώ πως είναι κάτι που λείπει. Αντί να ανοίξω τη τηλεόραση και να βλέπω κάτι στενάχωρο και να ανακυκλώνω τις σκέψεις όπως προανέφερα πριν, κάτι που σημειωτέο δεν με βοηθάει στο να πάω μπροστά ειδικά με την τωρινή καθημερινότητα και τη καραντίνα, θα μπω στο κανάλι να ακούσω τον Αντώνη και τη Χριστίνα να μιλάνε περί ψυχολογίας παραδείγματος χάριν. Προσπαθώ να προωθήσω τη σελίδα, να μπούνε άτομα, να φτιάξουν προφίλ. Είναι σαν κοινωνικό δίκτυο, έχω μέσα forum, ομάδα που ανταλλάσσουμε απόψεις, να ανεβάσουμε κάτι θετικό που κάναμε για εμάς και μπορεί να παρακινήσει κι άλλους ανθρώπους. Αυτό γενικότερα, προσπαθώ να προωθήσω τη σελίδα αλλά και την επίγνωση περί ψυχικής υγείας με σκοπό να μάθει κόσμος για τη ψυχική υγεία και όλοι μαζί να πατάξουμε αυτή τη προκατάληψη που θεωρεί πως είναι κάτι κακό, κάτι σε φιλοσοφία, μεταφυσικό. ΔΕΝ είναι μεταφυσικό, είναι ιατρικό, συμβαίνει στο σώμα μας, είναι το μυαλό μας και πως λειτουργεί, θα ήθελα να το ξεκαθαρίσω αυτό γιατί μπερδεύει πολλούς ακόμη και σήμερα. Αυτές είναι οι δράσεις μου τη συγκεκριμένη περίοδο!
14. Σας ευχαριστώ πολύ για τη συνέντευξη, ήταν μεγάλη μου χαρά!
Εγώ ευχαριστώ για τη συνέντευξη! Να προσθέσω και ένα σχόλιο για το “όλοι μαζί” που είπατε προηγουμένως κ. Γρηγοριάδη, οι άνθρωποι κλεινόμαστε στον εαυτό μας και ειδικά σε τέτοιες περιόδους, βυθιζόμαστε στις σκέψεις μας με αποτέλεσμα να χάνουμε την ανθρώπινη επαφή! Όταν υπάρχει ένα ζήτημα και εμείς απομωνονόμαστε, γυρνάμε στον εαυτό μας και κλεινόμαστε, δεν λύνουμε το πρόβλημα που υπάρχει στις σχέσεις μας αυτές τις ημέρες, δεν βοηθάμε καμία σχέση να ανθίσει και φυσικά όλο αυτό γυρνάει σε εμάς. Είμαστε άνθρωποι, έχουμε κοινωνικό εγκέφαλο, είμαστε άνθρωποι που χρειαζόμαστε ανθρώπους στη ζωή μας, αλλιώς ξανά λέω πως είναι σαν να μας “πεθαίνουμε”. Είναι πάρα πολύ άσχημο και απαισιόδοξο αυτό! Θα πρέπει να στηριχθούμε στο μαζί! Να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε περισσότερα πράγματα, τον εαυτό μας αλλά και τους άλλους, με αποτέλεσμα να βγει κάτι θετικό από αυτό, έστω και σε περιόδους όπως αυτή τώρα, με τη καραντίνα. Να είστε καλά, ευχαριστώ πολύ!
Παρακάτω παρατίθενται τα κανάλια επικοινωνίας της Χριστίνας,
(5) The Psy Angles by Christina Georgalli | Facebook
Κανάλι Ψυχικής Υγείας | The Psy Angles
Συνέντευξη στον Αντώνη Γρηγοριάδη
