Η συνεχής εξελισσόμενη(;) κοινωνία της παγκοσμιοποίησης οδηγεί σε ορισμένες περιπτώσεις στη δημιουργία τάσεων που έχουν αρνητικό αντίκτυπο σε μια ευαίσθητη ηλικιακή ομάδα και συγκεκριμένα εκείνης, των παιδιών. Μεγάλο ρόλο, αν όχι κεντρικό, σε αυτό έχει παίξει η τεχνολογία η οποία πολλές φορές με λανθασμένες πρακτικές οδηγεί σε αρνητικά αποτελέσματα τα οποία διαπιστώνονται μετέπειτα. Μία από τις λανθασμένες πρακτικές είναι και η προβολή των παιδιών στο διαδίκτυο. Κατά πόσο οι γονείς με την προβολή εικόνων των παιδιών τους συμβάλλουν σε αυτό;
Μια τάση είναι η συνεχόμενη ή κατά περιόδους προβολή των παιδιών στα επονομαζόμενα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Σίγουρα θα έχεις παρατηρήσει κάποιον γονέα να αναρτά φωτογραφίες του παιδιού του ακόμα και την στιγμή της γέννησής του, όταν είναι κάπου βόλτα μαζί του κ.λπ. Για να μην πλατιάσουμε λοιπόν ας έχουμε στο νου μας τα εξής. Η χρήση της τεχνολογίας σαφώς και είναι αναπόφευκτη από τα παιδιά με τα θετικά και τα αρνητικά της, αλλά θα ήταν σκόπιμο να μην βοηθούν οι γονείς σε αυτό έστω και άθελά τους. Οι επιπτώσεις που μπορεί να έχει μια ακατάπαυστη προβολή των φωτογραφιών των παιδιών στο διαδίκτυο δεν γίνεται άμεσα αντιληπτή όσο προσεκτικοί κι αν είναι στο τι προβάλλεται (αναρτάται).
Πρώτο και βασικό όλων είναι ότι το ίδιο το παιδί δεν γνωρίζει ότι ήδη δημιουργείται ένα ψηφιακό αρχειακό προφίλ του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και ούτε έχει συμφωνήσει για κάτι τέτοιο. Αποτέλεσμα, όταν ακούσει το «μη» από τους γονείς ως ενδεχόμενη απάντηση, να είναι: «μα, και συ δεν με ρώτησες».
Τι είδους μηνύματα θα λάβει το παιδί για την ιδιωτικότητά του και την ασφάλεια προσωπικών δεδομένων, όταν δεν υπάρχει η αντίληψη ότι, επί της ουσίας, με την ανάρτηση φωτογραφιών δεν προβάλουμε μόνο τον εαυτό μας, αλλά και κάποιον ο οποίος δεν έχει καν την άποψη ούτε τη δυνατότητα να αρνηθεί αυτή την ανάρτηση.
Δεύτερο και εξίσου σημαντικό είναι το γεγονός ότι υπάρχει έμμεση συμβολή σε μελλοντικό bullying. Αυτό μπορεί να προκύψει από μια εικόνα που αναρτήθηκε και ενδεχομένως να χλευαστεί, καθώς μεγαλώνει, από φίλους, γνωστούς ή το σχολικό περίγυρο του παιδιού όπου τα παιδιά είτε ηθελημένα είτε άθελά τους προβαίνουν στα λεγόμενα πειράγματα. Αυτό τι επίπτωση θα έχει στην ψυχολογία του παιδιού για κάτι που δεν είναι υπεύθυνο το ίδιο;
Τρίτον και σημαντικότερο μπορεί ο οποιοσδήποτε, όχι μόνο παιδεραστής αλλά και κακόβουλος, να ψάξει προσωπικά στοιχεία για το παιδί και στη συνέχεια να το βλάψει. Ενδεχομένως να τίθεται σε κίνδυνο η ίδια ασφάλεια του παιδιού, όταν δεν βρίσκεται υπό την προστασία του γονέα ή των χώρων που ενέχουν ασφάλεια (σπίτι, σχολείο). Ακόμα και η δημιουργία ψεύτικου προφίλ μέσω μιας φωτογραφίας η οποία να χρησιμοποιηθεί για κακόβουλες ενέργειες ή σκοπούς από κάποιον και να εκθέτει το παιδί ακούσια σε ενδεχόμενη διαμάχη ή οτιδήποτε άλλο μπορεί να προκύψει.
Τελευταίο και άκρως σημαντικό. Τα παιδιά συνήθως κάνουν αυτά τα οποία βλέπουν, ακούν κ.λπ. Το παιδί θέλοντας και μη, αν εμποτιστεί με μια συνεχή προβολή της εικόνας του έστω και ακούσια, να το οδηγήσει σε έναν εγωκεντρικό χαρακτήρα με τάσεις ναρκισσισμού το οποίο να μην μπορεί να αναστραφεί.
Να μην ξεχνάμε ότι η προσωπικότητα ή καλύτερα ο χαρακτήρας διαμορφώνεται σε αρκετές περιπτώσεις από τα ερεθίσματα του περιβάλλοντός μας.
Εν κατακλείδι, τις φωτογραφίες των παιδιών μας τις κρατάμε για εμάς ως ευχάριστες αναμνήσεις τόσο δικές μας όσο και των ίδιων των παιδιών, αφού ενηλικιωθούν.
Δίνουμε κατευθύνσεις προκειμένου να αποφευχθεί η υπερέκθεση του παιδιού μέσα από την προβολή φωτογραφιών του από μια ορισμένη ηλικία και μετά, που θα κάνει χρήση της τεχνολογίας, αλλά δεν συμβάλλουμε στο να οδηγηθεί το παιδί εκεί.
Επιμέλεια άρθρου: Ευγενία Κελαράκου
