Περί της τοξικότητας του Διαδικτύου..

Παρατηρούμε ότι ουκ ολίγες φορές, το Διαδίκτυο εξελίσσεται σε μία χάβρα των Ιουδαίων.

Αν την εποχή του Ιησού υπήρχε ακόμα ο Μωσαϊκός νόμος, σήμερα δίχως υπερβολή, βιώνουμε έναν διαφορετικό λιθοβολισμό, με διαφορετικό τρόπο υλοποίησης και έκτασης.

Και αν δεν παίρνεις πέτρα, λιθοβολείς με τα λόγια, την ύβρη, την αποδόμηση και τη δολοφονία χαρακτήρα.

Είναι πλέον ένα καθημερινό φαινόμενο; Ο καθένας μπορεί να διασύρει ένα οποιοδήποτε άτομο απλά και μόνο επειδή ζει ελεύθερα τη ζωή και την καθημερινότητά του.

Ειδικότερα οι διάσημες προσωπικότητες βρίσκονται διαρκώς σε μία εξονυχιστική ηθική αξιολόγηση, με οποιοδήποτε ηθικό τους παραστράτημα ή κακή στιγμή να μεγεθύνεται και να λαμβάνει διαστάσεις τεράστιες.

Γιατί οι άνθρωποι είναι τόσο προσβλητικοί και επιθετικοί πίσω από την οθόνη του Διαδικτύου;

Έχουμε να κάνουμε, καταρχάς, με αυτή την αίσθηση ασφάλειας που νιώθουμε πίσω από το πληκτρολόγιό μας. Ξέρουμε ότι τα φιδίσια λόγια και η κριτική μας κατά πάσα πιθανότητα δε θα έχουν την άμεση αντίδραση, όπως αν εκφράζαμε επιθετικότητα σε κάποιο άτομο που είχαμε απέναντί μας.

Κατά δεύτερον, παρατηρούμε στην πλήρη ενσάρκωση που έχει διαδικτυακά κυριαρχήσει, αυτό που είχε πει ο Έρμαν Έσσε: «το να κριτικάρεις τις ζωές των άλλων είναι ο καλύτερος τρόπος για να μη ζεις τη δική σου».

Το να παρουσιαζόμαστε οι ηθικά ανώτεροι που διαδικτυακά λιθοβολούν ένα πρόσωπο για ένα λάθος ή απερισκεψία, είναι στην ουσία η προσπάθειά μας να βεβαιώσουμε τον εσωτερικό μας εαυτό για τη δική μας τελειότητα. Θέλουμε να παρουσιαζόμαστε ως κάποιοι που έπεσαν στο πιθάρι της τελειότητας, απλά και μόνο επειδή αυτό μας γαληνεύει εσωτερικά, ηρεμεί την πεποίθησή μας ότι τα δικά μας ατοπήματα είναι τα μεγαλύτερα, τα χειρότερα.

Το Διαδίκτυο, γενικά, λειτουργεί ως το φρέαρ του ύδατος. Παρατηρούμε κάθε έκφανση του ανθρώπινου συναισθήματος να προβάλλεται, να υπερβάλει, να εκφράζεται. Από την επιτηδευμένη αγάπη μέχρι το ακόρεστο μίσος. Από τα σχόλια θαυμασμού μέχρι την προσπάθεια ηθικής εξόντωσης.

Σίγουρα η συμβολή του στην αναβάθμιση της ζωής είναι αξιοσημείωτη σε πολλούς τομείς. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν πρέπει να προστατευόμαστε και να φυλάμε τον εαυτό μας από την τοξικότητά του.

Ονομάζομαι Μαρία Σκαμπαρδώνη και είμαι Δημοσιογράφος. Είμαι λάτρης του διαβάσματος και μελετώ Φιλοσοφία και Ψυχολογία από πολύ μικρή ηλικία. Γνωρίζω Αγγλικά, Γαλλικά και ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Το γράψιμο είναι για εμένα η φυγή μου, όλη μου η ζωή. Είμαι ευγνώμων γιατί έχω τη χαρά και του να έχω εργαστεί στο χώρο του βιβλίου, αποκομίζοντας όσα περισσότερα μπορώ από αυτό το μαγικό χώρο. Έχω καταφέρει μέχρι στιγμής να αποκτήσω μαύρη ζώνη στο Taekwondo, να εκδώσω ένα βιβλίο μου και να έχω διανύσει έναν μεγάλο δρόμο στην αρθρογραφία.