Τι εκπροσωπεί ο ένας κόσμος και τι ο άλλος;
Εσωτερικά, υπάρχουν όλα όσα δεν είναι άμεσα ορατά την ώρα που κοιτάζουμε έναν άνθρωπο. Αμέτρητες και ατέλειωτες διεργασίες του νου που παράγουν σκέψεις, εικόνες, συναισθήματα, αισθήσεις στο σώμα. Και όλες αυτές οι εσωτερικές εργασίες συμβαίνουν σε μεγάλο βαθμό χωρίς την συμμετοχή της συνειδητής μας αντίληψης.
Αυτά βρίσκονται σε αντίθεση με όσα μπορούν ευκολότερα να γίνουν αντικείμενο παρατήρησης τόσο δικής μας όσο και των άλλων ανθρώπων. Όλα αυτά που συμβαίνουν έξω από τον εαυτό μας μπορούμε να τα δούμε, να τα ακούσουμε. Είναι γεγονότα, είναι καταστάσεις και είναι συμπεριφορές δικές μας ή των ανθρώπων με τους οποίους αλληλεπιδρούμε καθημερινά ή παρατηρούμε στο εξωτερικό μας περιβάλλον.
Από τη μια μεριά λοιπόν δεν μπορούμε να «δούμε» μέσα σε έναν άνθρωπο, δε μπορούμε να διαβάσουμε με κάποιο μαγικό τρόπο τις σκέψεις του, τι πρόκειται να κάνει σε μια δεδομένη στιγμή ούτε και να ξέρουμε τι αισθάνεται, αν δεν μας το πει ο ίδιος. Από την άλλη, έχουμε στη διάθεσή μας το τελικό αποτέλεσμα όλων αυτών που συμβαίνουν στο μυαλό του και δεν είναι άλλο από τις πράξεις του.
Ποια είναι η γέφυρα που ενώνει τους δύο αυτούς κόσμους;
Η αντιληπτική ικανότητα έχει τον πρώτο λόγο εδώ. Χωρίς να μπούμε σε νευροβιολογικές λεπτομέρειες, μπορούμε να μείνουμε σε βασικές πληροφορίες που μπορούν να μας φανούν χρήσιμες. Οι αισθήσεις μας εισάγουν την «έξω» πληροφορία στα ενδότερα του νου μας κι αυτός κάνει τη «μετάφραση». Δίνει μέσα σε κλάσματα του δευτερολέπτου νόημα σε όλα τα εισερχόμενα δεδομένα και το νόημα που δίνεται γίνεται η αλήθεια μας, η πραγματικότητά μας.
Η μετάφραση που κάθε μοναδικός άνθρωπος δίνει στις εμπειρίες που βιώνει προσαρτάται από το εμπειρικό του λεξιλόγιο. Ένα λεξιλόγιο που διαμορφώθηκε από την αρχή της ύπαρξής του. Φτιαγμένο από την ιδιοσυγκρασία του, τα βιώματα της παιδικής του ηλικίας, την προσωπικότητα των γονέων και των σημαντικών άλλων της ζωής του και γενικότερα το περιβάλλον μέσα στο οποίο αναπτύχθηκε και τις συνθήκες αυτού.
Μιλάμε λοιπόν για ένα εντελώς υποκειμενικό εσωτερικευμένο λεξιλόγιο. Έχετε σκεφτεί ποτέ τι επίδραση έχει αυτό στη ζωή μας;
Η δύναμη και η λειτουργία του είναι το κλειδί για τη δημιουργία της πραγματικότητάς μας. Όλα όσα αντιλαμβανόμαστε στον φυσικό κόσμο έχουν τις ρίζες τους στον «αόρατο», εσωτερικό κόσμο των σκέψεων, των συναισθημάτων και πεποιθήσεων μας.
Κάθε σκέψη ή εικόνα στο νου, κάθε συναίσθημα που βιώνουμε έχει τη δύναμη να δημιουργήσει το ορατό του εξωτερικού μας κόσμου. Είναι απολύτως ζωτικής σημασίας για όλους μας να καταλαβαίνουμε ότι όλα όσα συμβαίνουν στο νου μας επανέρχονται σε μας με κάποιο τρόπο, καθώς εκδηλώνονται ως απτή πραγματικότητα. Κι αυτό δεν είναι ένα εύκολο εγχείρημα. Χρειάζεται προσωπική δουλειά, ώστε να κάνει κανείς ορατό το αόρατο του ψυχισμού του κόσμου και έτσι να μάθει να ζει συνειδητά.
Χρειάζεται να παρακολουθούμε τις σκέψεις μας, γιατί τελικά θα γίνουν λόγια. Χρειάζεται να ανακτήσουμε την χαμένη- κάπου στα παιδικά μας χρόνια- ικανότητα να είμαστε σε επαφή με τα συναισθήματά μας. Από τα πρώτα χρόνια της ζωής μας εκδηλώνονταν προκειμένου να ενώσουν αυτό που συνέβαινε μέσα μας με το εξωτερικό μας περιβάλλον και με τους άλλους. ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΜΙΑ ΑΝΑΓΚΗ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΦΡΟΝΤΙΔΑ.
Τα συναισθήματά μας λοιπόν αναπόφευκτα θα γίνουν οι πράξεις μας. Και χρειάζεται να παρακολουθούμε τις ενέργειές μας, διότι αν δεν το κάνουμε κι αν τελικά αυτές οι πράξεις πηγάζουν από ανεπεξέργαστα και ανέκφραστα συναισθήματα, θα γίνουν δυσλειτουργικές συνήθειες που ίσως καταλήξουμε να ξοδέψουμε το υπόλοιπο της ζωής μας «προσπαθώντας» να σπάσουμε τον τροχό και οι πραγματικές μας ανάγκες θα παραμένουν ανικανοποίητες.
Από την Άννα Λιάσκα (Ψυχοθεραπεύτρια στο Θεραπευτικό μονοπάτι)
