Τα συναισθήματα είναι σαν περίπλοκα νήματα που είναι συνυφασμένα στον ιστό της ανθρώπινης ύπαρξης, βαθιά και αινιγματικά.
Ως χρώματα του εσωτερικού μας τοπίου, τα οποία ζωγραφίζουν τις εμπειρίες, τις σκέψεις και τις αποφάσεις μας. Πίσω από κάθε συναίσθημα υφίσταται μια σημασία, ενώ το κάθε ένα από αυτά εμπεριέχει την δική του μοναδική ουσία.
Το να αγκαλιάζουμε τα συναισθήματα μας μπορεί να φαίνεται σαν ευπάθεια ή αδυναμία. Είναι σημαντικό, όμως, να αναγνωρίσουμε ότι τα συναισθήματα μας δεν είναι απλά εφήμερα συναισθήματα, αλλά βαθυστόχαστοι αγγελιοφόροι που μεταφέρουν σημαντικές πληροφορίες, σχετικά με τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας.
Καθώς ξεκινάμε ένα ταξίδι για να ξεκλειδώσουμε τα μυστήρια των συναισθημάτων, συνειδητοποιούμε ότι δεν πρέπει να τα φοβόμαστε, να τα αγνοούμε ή να τα ελέγχουμε, αλλά να τα αναγνωρίζουμε και να τα εκτιμούμε.
Ακριβώς, όπως μια πυξίδα καθοδηγεί ένα ταξιδευτή σε αχαρτογράφητα εδάφη, έτσι και τα συναισθήματα μας καθοδηγούν μέσα από την πολυπλοκότητα της ζωής. Όταν απορρίπτουμε ή καταπιέζουμε τα συναισθήματα, καταπνίγουμε ακούσια την ικανότητά μας να ζούμε αυθεντικά και να συνδεόμαστε με τον αληθινό μας εαυτό.
Είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι το να είμαστε ανοιχτοί στα συναισθήματα δεν σημαίνει αδυναμία, αλλά δύναμη. Είναι δύναμη να αντιμετωπίζουμε την ζωή με ειλικρίνεια και ομαλότητα. Είναι δύναμη να ανοίξουμε την καρδιά μας στους άλλους και να δημιουργήσουμε βαθύτερες συνδέσεις από οτιδήποτε μπορούμε να φανταστούμε.
Αλλά πώς βιώνουμε πραγματικά τα συναισθήματα μας; Τα συναισθήματα μας έχουν μια φυσική εκδήλωση που εμφανίζεται στο σώμα μας. Η ντροπή μπορεί να μοιάζει με μια βαριά πέτρα στα σωθικά μας, ενώ ο θυμός σαν μια καυτή ένταση προερχόμενη από τα χέρια και το στήθος μας.
Μόλις αναγνωρίσουμε τι συμβαίνει στο σώμα μας, μπορούμε να αποδώσουμε στο συναίσθημά μας ένα όνομα, όπως «νιώθω θλίψη». Η ονομασία ενός συναισθήματος αποτελεί μια σημαντική πρακτική αναγνώρισης και αποδοχής των συναισθημάτων μας, χωρίς να τα κρίνουμε ή να προσπαθούμε να τα αλλάξουμε.
Όταν κατονομάζουμε ένα συναίσθημα στο σώμα μας, του επιτρεπούμε με αυτόν τον τρόπο να μοιραστεί τις πληροφορίες μαζί μας. Ένα βοηθητικό παράδειγμα, αποτελεί η ντροπή που πιθανώς να μας ζητά να μοιραστούμε την πηγή της ντροπής με κάποιον που εμπιστευόμαστε, έτσι ώστε να νιώσουμε απελευθέρωση από την απομόνωση που μας προκαλεί το συναίσθημα αυτό.
Όταν ακούμε την σοφία των συναισθημάτων μας, προσφέρουμε ένα δώρο στον εαυτό μας. Παρατηρώντας, κατονομάζοντας και ανταποκρίνοντας στις αισθήσεις του σώματός μας, επιτρέπουμε έτσι στα συναισθήματά μας να υποστούν τις φυσικές τους διαδικασίες, αντί να τα κρατάμε εγκλωβισμένα μέσα μας και να μας φθείρουν με την πάροδο του χρόνου.
Τα συναισθήματα μας είναι η φωνή της ψυχής μας.
Από την Έλενα Χριστοδουλάκη, Ψυχολόγο με μεταπτυχιακές σπουδές στην Συμβουλευτική Ψυχολογία, MSc.
Βιβλιογραφία
Διαβάστε περισσότερα άρθρα ψυχολογίας: εδώ
