Ο Αντώνης Καλομοιράκης είναι ένας από τους ταλαντούχους και ελπιδοφόρους ηθοποιούς της νεότερης γενιάς. Ταυτόχρονα, αποτελεί έναν οξυδερκή θεατρικό συγγραφέα και σκηνοθέτη. Έγινε ευρέως γνωστός με τον ρόλο του Αστυνόμου από το Καφέ της Χαράς, το οποίο θεωρεί ως αφετηρία του, ενώ φέτος συμμετέχει τηλεοπτικά στη Κατάρα της Τζέλας Δελαφράγκα των Μιχάλη Ρέππα και Μιχάλη Παπαθανασίου ως Λάμπρος Σεβαστός. Θεατρικά, μας συστήνει τον life coacher Ευτύχη, μέσα από το θεατρικό έργο που έχει γράψει και φέρει τον τίτλο Ένας Καταπληκτικός Καταθλιπτικός, το οποίο ανεβαίνειστο Θέατρο Άλφα. Με μεγάλη χαρά συζητάμε για το yourearticles.
– Γεννήθηκες στο Ηράκλειο Κρήτης. Πως θυμάσαι τα παιδικά σου χρόνια;
Ανέμελα και ξένοιαστα! Γεμάτα όνειρα για αυτά που θα έκανα όταν θα μεγάλωνα. Ανήσυχα, γιατί πάντα εμφανιζόταν κάτι που πυροδοτούσε την περιέργεια μου και την επιθυμία μου να εξελιχθώ. Τα νοσταλγώ τόσο όμορφα!
-Φοίτησες στη Σχολή Καλών Τεχνών του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Τι αποκόμισες;
Το ταξίδι μου στις θεατρικές σπουδές μου τακτοποίησε και μου οριοθέτησε όλη την πληροφορία για την θεατρική γνώση. Μου οργάνωσε τον τρόπο σκέψης πάνω στο επάγγελμα μας και κυρίως με βοήθησε να διαμορφώσω τα κριτήρια της αισθητικής μου με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο.
-Τι εισέπραξες από τις σπουδές στη Δραματική Σχολή στο Θέατρο των Αλλαγών;
Τον μεγάλο έρωτα να είμαι πάνω στη σκηνή ένας μανιακός κυνηγός αλήθειας.
-Ο λόγος που στράφηκες στην ηθοποιία;
Μια εσωτερική ανάγκη να θέλω να παίζω συνέχεια. Και κυρίως να κάνω τον κόσμο να γελάει. Νομίζω αυτό. Όνειρο μου είναι να κάνω όλη την Ελλάδα να γελάει!
-Ποια είναι η τελευταία σου σκέψη πριν ανέβεις στη σκηνή και η πρώτη όταν κατέβεις;
Συνήθως πριν βγω έχω πολύ μεγάλη αγωνία, τρακ και καρδιοχτύπι. Συγκεντρώνομαι μέσα μου και αγωνιώ για το αν θα μπορέσω να αποδώσω με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την παράσταση. Όταν κατεβαίνω συνήθως θέλω ακόμα λίγο να παίξω. Δε μου έχει τελειώσει.
-Τα συναισθήματα σου όταν ερμηνεύεις έναν ρόλο σε ένα κατάμεστο θέατρο;
Τεράστια ευθύνη! Να επιβεβαιώσεις το λόγο της προσέλευσης. Να μην προδώσεις την εμπιστοσύνη τόσων ανθρώπων.
-Η διαδικασία με την οποία δουλεύεις έναν ρόλο; Προσπαθείς να βρεις κοινά στοιχεία ή σου δημιουργεί ενδιαφέρον να είναι κόντρα ρόλος;
Οι κόντρα για μένα έχουν πιο πολύ ενδιαφέρον γιατί έχουν έρευνα κατά τη διαδικασία της σύνθεσης. Αλλά είτε είναι στα μέτρα μου είτε όχι προσπαθώ να βρίσκω την αλήθεια του και την άμεση, αυθόρμητη αντίδραση του.
-Η συμβουλή που σου έδωσε κάποιος άνθρωπος του χώρου και την κρατάς σαν φυλακτό;
Αν αγαπάς… πρέπει να περιμένεις!
-Είσαι ηθοποιός, θεατρικός συγγραφέας και σκηνοθέτης. Ξεχωρίζεις κάποια ιδιότητα μέσα σου;
Ξεχωρίζω τις δύο πρώτες γιατί εκεί μέσα κρύβονται οι δύο μεγάλοι μου έρωτες. Το να παίζω και να γράφω!
-Θέατρο ή τηλεόραση;
Και τα δύο! Τα αγαπάω και τα σέβομαι απεριόριστα και τα δύο. Η τηλεόραση μπορώ να σου πω ενδεχομένως να είναι και πιο υπεύθυνο πράμα. Γιατί μπαίνεις στα σπίτια τον ανθρώπων, χωρίς απαραίτητα να σε έχουν επιλέξει και πρέπει να αξίζει τον κόπο το μπάσιμο.
-Σημείο αναφοράς είναι η συμμετοχή σου στο Καφέ της Χαράς. Πως την αναλογίζεσαι;
Σαν την αφετηρία μου. Το ξεκίνημα σ’ αυτό το ταξίδι. Το πρώτο «χαίρω πολύ» που είπα με τον κόσμο που δε με ήξερε. Ακόμα μου μιλάνε στο δρόμο γι’ αυτό. Χαίρομαι πολύ γιατί το αγάπησα κι εγώ ιδιαιτέρως!
-Φέτος, τηλεοπτικά συμμετέχει στη Κατάρα της Τζέλας Δελαφράγκα των Μιχάλη Ρέππα και Μιχάλη Παπαθανασίου. Μίλησε μου για τον Λάμπρο Σεβαστό.
Ο Λάμπρος έχει κάποια κοινά με μένα σε σχέση με το πόσο σημαντικό ρόλο παίζει ο έρωτας στη ζωή μου. Και για τους δύο είναι ζωτικής σημασίας αυτό το κομμάτι. Όσον αφορά τη σειρά, από την πρώτη στιγμή που μου τηλεφώνησε ο Μιχάλης Ρέππας και μου είπε ότι με ήθελε για αυτόν τον ρόλο δεν περιγραφόταν η χαρά μου! Άλλωστε μεγάλος φαν του «κλάματος» και του συγγραφικού δίδυμου δε γινόταν αλλιώς! Είμαι υπερήφανος γι’ αυτήν τη δουλειά!
-Θεατρικά, έχεις γράψει και πρωταγωνιστείς στο θεατρικό έργο Ένας Καταπληκτικός Καταθλιπτικός που παρουσιάζεται στο Θέατρο Άλφα. Τι σου έδωσε έναυσμα για να γράψεις το συγκεκριμένο έργο;
Ήθελα να γράψω ένα έργο που θα μίλαγε για αυτήν την αντίφαση του κόσμου του είναι με τον κόσμο του φαίνεσθαι. Και αποφάσισα να το κάνω μέσα από το γέλιο, που, για μένα, είναι ο καλύτερος τρόπος να πεις ένα «μήνυμα», μια σκέψη που έχεις για τη ζωή, γιατί ο εγκέφαλος είναι πιο δεκτικός σε τέτοιου είδους επισημάνσεις!
-Ζούμε στην εποχή που μας επιτάσσεται η θετικότητα και το «στρογγύλεμα» σε όλα;
Με μια υστερία σχεδόν. Πρέπει να είσαι θετικός με τα πάντα, να βρίσκεις σε όλα τα καλά και να μη στενοχωριέσαι για τίποτα. Είναι πολύ σκληρός τρόπος ζωής αν το σκεφτείς! Πόση καταπίεση μπορεί να χωρέσει μέσα του. Ενώ η φύση μας έχει δώσει όλα τα συναισθήματα. Η φύση μας θέλει και θετικούς και χαρούμενους και αγχωμένους και αισιόδοξους και στενοχωρημένους και τα πάντα! Γιατί αυτός είναι ο τρόπος να εξελίσσεται κανείς. Και με το να βάζεις τα προβλήματα κάτω από το χαλί προκειμένου να τα δεις όλα θετικά κάθε άλλο παρά θετικό είναι τέλεια γιατί έτσι χάνει την αξία του και το πρόβλημα και η λύση του.
-Πόσο ρόλο έχουν παίξει τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σε αυτό;
Πολύ μεγάλο! Αν σκεφτείς ότι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι κατά κόρον ο χώρος που παρουσιάζει τη ζωή, που δεν είναι απαραίτητα αυτός που τον ζεις στην πραγματικότητα…
-Πως στράφηκες στη συγγραφή θεατρικών έργων;
Η ίδια ανάγκη που με ώθησε στο να θέλω να παίξω είναι αυτή που με ώθησε και στο να θέλω να γράψω.
-Από πού αντλείς έμπνευση;
Από την καθημερινότητα, από την καθημερινή ζωή! Μου αρέσουν οι απλές ιστορίες που μπορούν να κάνουν τον κόσμο να ταυτιστεί, να προβληματιστεί και να επιθυμήσει να αναζητήσει τρόπους να ζήσει τη ζωή του καλύτερα.
-Οι θεατρικοί συγγραφείς που αποτελούν ινδάλματά σου;
Νίκο Σίλβερ, Τσεχωφ, Σακελλάριος και πάρα πολύ άλλοι!
-Τι άνθρωπος είναι ο Αντώνης Καλομοιράκης;
Αυτό που σου είπα πιο πάνω. Αγαπάω να κάνω τον κόσμο να γελάει!
-Πότε έκλαψες τελευταία φορά;
Συνέχεια κλαίω. Πρέπει να είδα μια ταινία πρόσφατα που έκλαιγα πάλι.
-Το καταφύγιο σου;
Ένας μοναχικός περίπατος.
-Ο μεγάλος σου φόβος;
Η ανημπόρια. Και να μη χάσω το μυαλό μου και τους ανθρώπους που αγαπώ.
-Τα όνειρά σου για το μέλλον;
Να κάνω ωραίες συνεργασίες, να παίξω ωραία έργα, έξυπνα, που να αφορούν τον κόσμο και εμένα και να αγαπάω με τον καλύτερο δυνατό τρόπο!
-Τι σου έρχεται στο μυαλό όταν λες το όνομα Αντώνης Καλομοιράκης;
Τρέλα, όνειρα, αισιοδοξία, κέφι! Χαχα. Τι ψωνάρα που είμαι!
-Αντώνη σε ευχαριστώ πολύ για την επικοινωνία μας.
Και εγώ σε ευχαριστώ.
Συνέντευξη στον Χρήστο Ηλιόπουλο
Αντώνης Καλομοιράκης – βιογραφικό: εδώ
Διαβάστε περισσότερες συνεντεύξεις: εδώ
