Κρινιώ Νικολάου: «Πότε παίρνει τη σκυτάλη η δημιουργός και πότε η ερμηνεύτρια»

Η ταλαντούχα τραγουδοποιός και ερμηνεύτρια Κρινιώ Νικολάου μετράει παραπάνω από τριάντα χρόνια μουσικής διαδρομής. Μιας μουσικής διαδρομής με ευλογημένες στιγμές, σημαντικές συνεργασίες και όμορφα τραγούδια. Με αφορμή την εμφάνισή της στις 5 Μαρτίου στο Casa De Musica συνομιλούμε για το your e-articles.

-Γεννήθηκες και μεγάλωσες στην Αθήνα. Οι μνήμες της παιδικής σου ηλικίας; 

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα. Παιδί θυμάμαι τον εαυτό μου πάντα υπερκινητικό αφού μέχρι και στο φούρνο που με έστελνε η μητέρα μου πήγαινα τρέχοντας. Πρώτη στα παιχνίδια και στον αθλητισμό με ωραίες πραγματικά μνήμες και αναμνήσεις.

-Πώς στράφηκες στη μουσική; 

Αυτό το χρωστάω πραγματικά στον πατέρα μου που σε ηλικία 6 ετών με πήγε στο Ωδείο Αθηνών και εκεί άρχισα να σπουδάζω πιάνο και θεωρία της μουσικής. Ήταν πραγματικά η αιτία που μπήκα σε αυτό τον όμορφο κόσμο της μουσικής.

-Τα ακούσματα που σε επηρέασαν; 

Το πρώτο τραγούδι που έπαιξα στο πιάνο ακούγοντάς το και προσπαθώντας να το αποτυπώσω στα πλήκτρα ήταν το Τ’Αστέρι Του Βοριά του Μάνου Χατζιδάκι. Ο Μάνος Χατζιδάκις θεωρώ ότι ήταν από τις μεγαλύτερες επιρροές μου από πολύ μικρή όταν έβαζαν οι γονείς μου τους δίσκους του στο σπίτι. Μετά ο Γιάννης Σπανός που μου επιφύλασσε και η τύχη στα πρώτα κιόλας βήματά μου μετά το Ωδείο, να είναι η πρώτη σημαντική μου συνεργασία.

-Ήταν κομβική η γνωριμία με τον Γιάννη Σπανό; 

Ναι, ήταν γιατί τον θαύμαζα πολύ. Και όταν τον γνώρισα από κοντά και συνεργάστηκα μαζί του, γνώρισα και έναν υπέροχο άνθρωπο, καλοσυνάτο, με χιούμορ που σε έκανε να νιώθεις σαν να είναι φίλος σου από την πρώτη στιγμή. Και βέβαια ανακάλυπτα από κοντά τις υπέροχες μελωδίες του και αυτό για μένα ήταν πολύ καταλυτικό ώστε να με επηρεάσει και να με ενθαρρύνει ακόμα περισσότερο για τα δικά μου προσωπικά βήματα.

-Καθοριστική ήταν όμως και η συνεργασία με τον Κώστα Χατζή. Πώς τον αναλογίζεσαι; 

Μία συγκυρία, αμέσως σχεδόν μετά τον Γιάννη  Σπανό, τον έφερε στο χώρο που τραγουδούσα και έπαιζα πιάνο με αποτέλεσμα να μου ζητήσει να είμαι μαζί του στις live παραστάσεις που θα έκανε μετά από πολύχρονη απουσία του.

Live παραστάσεις στο Θέατρο Rex. Μία εμπειρία μεγάλη σε ένα ιστορικό θέατρο που καλά καλά δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι μου συνέβαινε. Ήταν κάτι σαν όνειρο. Η ιδιαίτερη και ευγενική προσωπικότητα του Κώστα Χατζή ήταν και αυτή βέβαια καθοριστική. Ακολούθησαν συναυλίες και ζωντανή ηχογράφηση της μουσικής παράστασης Rom Αγάπη Μου.

-Η διαδικασία που συνθέτεις τα τραγούδια σου; 

Δεν υπάρχει καμία συγκεκριμένη διαδικασία. Όταν κρατάω στα χέρια μου κάποιους στίχους και αυτοί βρίσκουν τον τρόπο να διαπεράσουν και να ευαισθητοποιήσουν τη ψυχή μου, τότε αυτόματα γεννιέται ένας μηχανισμός που με κάνει να θέλω να καθίσω στο πιάνο και να ανταποδώσω αυτό το συναίσθημα ντύνοντας τους στίχους με μουσική. 

-Από πού αντλείς την έμπνευση; 

Είτε από τους στίχους που φυσικά ο λόγος έχει μεγάλη δύναμη και μπορεί ανά πάσα στιγμή να σε κινητοποιήσει κι άλλες φορές από οτιδήποτε γύρω που μπορεί να σου χρωματίσει αυτό που βλέπεις ή αυτό που νιώθεις.

-Μέσα σου κυριαρχεί περισσότερο η ιδιότητα της δημιουργού ή της ερμηνεύτριας; 

Πραγματικά αυτά τα δύο δεν μπορώ να τα διαχωρίσω. Πότε παίρνει τη σκυτάλη το ένα και πότε το άλλο. 

-Πρόσφατα, κυκλοφόρησε το Χρώμα της Σιωπής. Πώς προέκυψε αυτή η δημιουργία; 

Από μία συνεργασία που ξεκίνησε πριν από 7 μήνες, τον Ιούλιο του 2022 με τον Νικόλα Τσιορβά όπου κάποια στιγμή μου έδωσε να διαβάσω δικούς του στίχους. Μέσα από τους στίχους του αλλά και από τη γνωριμία μας κατάλαβα πως είχα να κάνω με μια ευαίσθητη και καλλιτεχνική ψυχή. Έτσι ξεκίνησε η συνεργασία μας και έτσι γράψαμε και παρουσιάσαμε πριν λίγο καιρό, πρώτα το τραγούδι Μετέωρη και τώρα το 2ο κατά σειρά τραγούδι με τίτλο Χρώμα σιωπής. Ακολουθούν και άλλα τραγούδια που σκαρώνουμε ήδη. 

-Τι δυσκολίες έχει να συναντήσει ένας ανερχόμενος καλλιτέχνης που κάνει τα πρώτα του βήματα στο χώρο της μουσικής; 

Πιστεύω ότι κάθε δρόμος έχει τις δυσκολίες του και τις παγίδες του. Εσύ απλώς πρέπει να έχεις τα μάτια σου ανοιχτά και να κοιτάς μόνο το στόχο σου. Σίγουρα τα πράγματα δεν είναι και πολύ εύκολα σε αυτό το χώρο αλλά πιστεύω πως η υπομονή και η επιμονή κυρίως μπορεί να είναι όπλο για να αποκρούσεις τις δυσκολίες. 

-Εσύ τι είδους δυσκολίες αντιμετώπισες; 

Δεν μπορώ να πω ότι συνάντησα δυσκολίες. Πώς μπορώ να πω κάτι τέτοιο όταν στα πρώτα μου βήματα κυρίως και όχι μόνο, μου πρότειναν σπουδαίοι καλλιτέχνες να είμαι δίπλα τους; Πέραν αυτού είναι ένας χώρος που πρέπει να έχεις γερά νεύρα σίγουρα. Ειδικά όταν είσαι αποφασισμένος ότι η μουσική σου είναι το μόνο όπλο που θα χρησιμοποιείς. 

-Στις 5 Μαρτίου θα εμφανιστείς στον Casa De Musica. Τι αναμένεται να παρακολουθήσουμε; 

Την Κυριακή 5 Μαρτίου θα βρεθούμε με τους συνεργάτες μου στο Casa De Musica. Ένα πρόγραμμα που ουσιαστικά παίζει με τα τραγούδια και πηγαινοέρχεται από τη σύγχρονη μέχρι την ρετρό εποχή. 

-Τι άνθρωπος είναι η Κρινιώ Νικολάου; 

Ευαίσθητη, δυναμική, πεισματάρα, εξωστρεφής, υπομονετική τις περισσότερες φορές, όχι πάντα. Με εκνευρίζει πάρα πολύ η ασέβεια και αυτοί που λένε ότι τα ξέρουν όλα. Περιστασιακά παρορμητική και συναισθηματική.

-Το προσωπικό σου καταφύγιο όταν όλα δείχνουν δύσκολα; 

Το home studio μου και τα σκυλάκια μου. 

-Ο μεγάλος σου φόβος; 

 Το Άγνωστο.

-Αν μπορούσες να γυρίσεις το χρόνο πίσω υπάρχει κάτι που θα ήθελες να αλλάξεις; 

Ίσως να αφιέρωνα περισσότερο χρόνο με αγαπημένους ανθρώπους.

-Τα όνειρά σου για το μέλλον; 

Το όνειρό μου για το μέλλον είναι να είναι πάντα δημιουργικό. 

-Τι σου έρχεται στο μυαλό όταν λες το όνομα Κρινιώ Νικολάου; 

Όλα όσα περιέγραψα πιο πάνω για εμένα.

-Κρινιώ σε ευχαριστώ πολύ για την επικοινωνία μας.

Εγώ σε ευχαριστώ.

Συνέντευξη στον Χρήστο Ηλιόπουλο

Αποτυχημένος φοιτητής Κοινωνικής Θεολογίας του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Αποτυχημένος φοιτητής Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών. Ερασιτέχνης ραδιοφωνικός παραγωγός και αρθρογράφος. Συλλέκτης βινυλίων, κόμικς και βιβλίων. Λάτρης της ινδικής κουζίνας και του κόκκινου κρασιού. Με το γράψιμο έχω μια ιδιαίτερη σχέση. Όταν γράφω θέλω η σκέψη που ξεκινάει από εμένα να ολοκληρώνεται από τον αναγνώστη...