Παντελής Κυραμαργιός, ο σημερινός φιλοξενούμενος μου στο yourearticles. Πριν τρία χρόνια πραγματοποιήσαμε τη πρώτη μας συνέντευξη. Τον θαυμάζω ως έναν κατασταλαγμένο τραγουδοποιό με απέραντη ευαισθησία αλλά και έντονους κοινωνικούς προβληματισμούς για όσα λαμβάνουν χώρα γύρω μας. Αυτή τη φορά συναντιόμαστε με μια ευχάριστη αφορμή. Στις 14 Δεκεμβρίου παρουσιάζει στο Σταυρό του Νότου το νέο του δίσκο που τιτλοφορείται ως Προσωρινά Αιώνιοι.
-Στις 14 Δεκεμβρίου παρουσιάζεις στο Σταυρό του Νότου το νέο σου δίσκο που τιτλοφορείται Προσωρινά Αιώνιοι. Πώς γεννήθηκε αυτή η κατάθεση;
Ο δίσκος αυτός έχει χαρακτήρα χρονογραφίας. Είναι τραγούδια που έγραψα την τελευταία διετία, μετά δηλαδή από την κυκλοφορία του Άνω Θρώσκω, του προηγούμενου ολοκληρωμένου μου άλμπουμ. Αν και η εποχή δεν σηκώνει πλέον εύκολα τέτοια μουσικά πονήματα, προσωπικά βλέπω τη δημιουργία στην ολότητά της σαν χαρακιά του δημιουργού στον χρόνο. Αφήνω σημάδια για να μπορώ να ανατρέχω στη διαδρομή και να εντοπίζω, να κατανοώ και να αγκαλιάζω τις διαφορετικές μου εκδοχές.
-Στο δίσκο αυτό συμμετέχει ο σπουδαίος Γιάννης Κούτρας. Τα συναισθήματά σου για τη σύμπραξη αυτή;
Με τον Γιάννη Κούτρα συναντηθήκαμε τον περασμένο Μάιο στον Σταυρό του Νότου και τότε γεννήθηκε η ιδέα για το Χειμώνιασε στο Λαύριο, το τραγούδι που πλέον μας δένει. Είναι συγκινητικό όταν ερμηνευτές που έχουν αποκτήσει έναν μνημειακό χαρακτήρα στη συνείδησή σου, τραγουδούν τα λόγια και τη μουσική σου. Είμαι ευγνώμων για τη συμμετοχή του, όπως και για του Γιάννη Κότσιρα, της Ελένης Τσαλιγοπούλου, του Χρήστου Μάστορα και του Αφανή Ήρωα.
-Έκπληξη προκαλεί και η συνεργασία με τον Χρήστο Μάστορα όπου συνυπάρχετε μετά από αρκετά χρόνια.
Με τον Χρήστο Μάστορα και με τα άλλα παιδιά από τις Μέλισσες δεν χαθήκαμε ποτέ. Είμαστε κάτι παραπάνω από φίλοι. Δισκογραφικά είχαμε βρεθεί ξανά με τον Χρήστο στο τραγούδι για παιδιά με τίτλο Ίσως γίνω. Τώρα ήρθε το Πέλφε, ένα πολύ ιδιόμορφο τραγούδι όπου συνυπάρχουμε η Ελένη Τσαλιγοπούλου, ο Χρήστος κι εγώ. Νομίζω ότι είναι κάτι διαφορετικό και για τους τρεις μας. Είναι μεγάλη η χαρά μου.
–Έχω τη πεποίθηση ότι αρέσκεσαι να φτιάχνεις πολυσυλλεκτικούς δίσκους με συμμετοχές καλλιτεχνών. Ισχύει;
Ο κάθε καλλιτέχνης έχει μια ιδιοσυχνότητα. Μια δική του εσωτερική θερμοκρασία. Είναι ένα σύμβολο. Και είναι συχνά απαραίτητα τα σύμβολα για να μεταδοθεί ένα συναίσθημα και να αποκτήσει ένα τραγούδι το ειδικό του βάρος.
-Τι έχει αλλάξει μέσα στα χρόνια όσον αφορά τη προσέγγιση σου στη μουσική;
Όσο περνά ο καιρός απενοχοποιώ την απλότητα στη σύνθεση. Παλαιότερα προσπαθούσα να κάνω κάτι ιδιαίτερο σε κάθε τραγούδι. Και πολλές φορές το επιτηδευμένο ξεχώριζε με τρόπο αρνητικό. Τώρα με νοιάζει η ειλικρίνεια, η αμεσότητα και ο αυθορμητισμός. Επίσης, δεν θέλω να αποφασίζω μόνος τα της ενορχήστρωσης. Στο Προσωρινά Αιώνιοι κάθε τραγούδι βρήκε τον ήχο του χάρη στους Νο Pasaran. Είναι ομαδική προσπάθεια κι αυτό ονειρεύομαι και για τα επόμενα. Σε ό,τι αφορά τον στίχο προσπαθώ να είμαι πιο περιεκτικός και να μη σπαταλάω συλλαβές σε ασάφειες, σε συνώνυμα και σε ανούσια επιρρήματα απλά για να βγει η ομοιοκαταληξία.
-Ο λόγος που σε οδηγεί να δημιουργείς;
Η μουσική προηγείται όλων. Δεν ψάχνει λόγο. Είναι ο λόγος.
-Πώς κρίνεις τη στροφή μιας μεγάλης μερίδας των νέων προς τη trap μουσική;
Δεν με τρομάζει. Για την ακρίβεια δεν με προβληματίζει καν. Είναι μια μόδα που ακολουθεί την συνολική κρίση αξιών και αισθητικής. Πάντα υπήρχε κακή μουσική και διάχυτος σεξισμός στο ευτελές τραγούδι, αυτό της μαζικής και γρήγορης κατανάλωσης. Το φτηνό σκυλάδικο το θεωρώ πιο επικίνδυνο. Είναι παραπλανητικό. Μόνο και μόνο που κάποιοι λένε «ακούω λαϊκά» ή «ακούω ελληνικά» αναφερόμενοι σε αυτό, ανατριχιάζω.
-Έπρεπε το εκπαιδευτικό σύστημα να καλλιεργεί την ουσιαστική αγάπη προς τις τέχνες και ιδιαίτερα τη μουσική;
Νομίζω ότι η αγάπη προς τις τέχνες δεν διδάσκεται. Είναι κεραυνοβόλος έρωτας. Η γνωριμία μπορεί να γίνει και εκτός σχολείου. Το εκπαιδευτικό σύστημα τη στιγμή που συνδέεται με τον επαγγελματικό προσανατολισμό σε κοινωνίες τέτοιου ανταγωνισμού είναι έτσι κι αλλιώς προβληματικό.
-Πώς κρίνεις το τοπίο στη πολιτική ζωή της χώρας;
Ζόφος. Πρωθυπουργός καρικατούρα, υπουργοί μαριονέτες μεγαλοεργολάβων, τύπος κατευθυνόμενος, παρακολουθήσεις, δολοφονίες δημοσιογράφων, παιδεραστία… Δεν έχει τέλος η πτώση.
-Οι σκέψεις σου για τα ολοένα φαινόμενα βίας και κακοποίησης σε γυναίκες και παιδιά;
Μεγάλο μέρος του κόσμου, δυστυχώς ολοένα αυξανόμενο, μένει ακαλλιέργητο, χωρίς ουσιαστική παιδεία και χωρίς θωράκιση πνευματική και ψυχική. Τέτοιοι άνθρωποι κλείνουν το στόμα και δένουν τα χέρια όταν κοιτάζουν προς τα πάνω. Όταν όμως κοιτάζουν προς τα κάτω, τους πιο αδύναμους, τότε το έλλειμμα τους οπλίζει τη γλώσσα και τα δάχτυλα και γίνονται βίαιοι. Η χρονική συγκυρία μόνο τυχαία δεν είναι.
-Βρίσκεται σε αναβρασμό η ελληνική κοινωνία;
Πάντα υπάρχουν ζυμώσεις και μερίδες του πληθυσμού υγιώς σκεπτόμενες, γεμάτες ιδέες και επαναστατική διάθεση. Πάντα υπάρχει η φλόγα στο αίμα των νέων ακόμα κι αν δεν το ξέρουν ούτε οι ίδιοι. Έχοντας αυτά δεδομένα μια εξέγερση δεν είναι ποτέ μακριά. Κι ας μην μοιάζει η Ελλάδα με καζάνι που βράζει οι πολλοί είναι πάντα πιο δυνατοί από τους λίγους. Κι αυτή είναι μια παγκόσμια και διαχρονική γνώση.
-Τι θα φέρει η έλευση της χειμερινής περιόδου στα μουσικά δρώμενα;
Δύο χρόνια υπήρξε αυστηρός περιορισμός άλλοτε δικαιολογημένος κι άλλοτε όχι. Φέτος υπάρχει μεγάλη όρεξη και τα προγράμματα των σκηνών είναι γεμάτα. Δισκογραφικά θερίζουμε τη σπορά της καραντίνας η οποία ήταν τεράστια.
-Τι ονειρεύεσαι για το μέλλον;
Δεν τα πάω καλά με το μέλλον. Έχουμε συμφωνήσει να λύνουμε τις διαφορές μας κάθε φορά που θα γίνεται παρόν.
-Παντελή σε ευχαριστώ για την επικοινωνία μας.
Και εγώ σε ευχαριστώ.
Παντελής Κυραμαργιός Social:
Instagram Παντελής Κυραμαργιός , Pantelis Kyramargios A, Pantelis Kyramargios B, Σελίδα Παντελής Κυραμαργιός FB
Συνέντευξη στον Χρήστο Ηλιόπουλο
