Συνέντευξη με την Αγγέλα Σιδηροπούλου: «Πιστεύω πως πρέπει να ρισκάρεις, να ζεις, να αναπνέεις και να μην αφήνεις τίποτα να σε καταπιέζει»

Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Γιώργου Αρμένη. Ασχολήθηκε με το θέατρο μα την καρδιά της την κέρδισε το τραγούδι. Από τις ελπιδοφόρες ερμηνεύτριες της νέας γενιάς. Πρόσφατα, κυκλοφόρησε το τελευταίο της τραγούδι, το Έτσι Να Φεύγεις, σε μουσική Νίκου Μερτζάνου και στίχους Νίκου Μωραΐτη. Σήμερα, στο your e-articles  η Αγγέλα Σιδηροπούλου.

-Ποιες είναι οι μνήμες σου σαν παιδί;

Μπόλικο παιχνίδι, χορός, τραγούδι, γέλιο, θεατρικά εργαστήρια και παρέες. Ευτυχισμένα παιδικά χρόνια.

-Τι σε έκανε να στραφείς στη μουσική;

Συνταξιδεύουμε από τα παιδικά μου χρόνια. Ένα πιάνο έκανε την αρχή και κάπου εκεί άρχισε να το ακολουθεί η φωνή. Η φωνή με πήγε στο θέατρο και το θέατρο πάλι στη μουσική. Ένας επαναλαμβανόμενος κύκλος δίχως σταματημό. Δεν θυμάμαι τον εαυτό μου χωρίς μουσική, μέσα στο σπίτι το ραδιόφωνο ήταν πάντα ανοιχτό.

-Η ανάμνηση που θα σου μείνει για πάντα αξέχαστη;

Ξεχωρίζω την μαγεία στις Τρωάδες του Σωτήρη Χατζάκη στην Επίδαυρο, στο πλευρό της Καρυοφιλιάς Καραμπέτη, του καθηγητή μου Νίκου Ψαρρά και πολλών αξιόλογων ηθοποιών. Ήταν σοκ, αξέχαστη εμπειρία! Ο κόσμος έκλαιγε μαζί μας. Νόμιζα πως επικοινωνώ με τους θεούς.

-Έχεις σπουδάσει στην δραματική σχολή του Γ. Αρμένη. Τι αποκόμισες;

Νιώθω πως είναι η πιο σωστή απόφαση που έχω πάρει στην ζωή μου, να σπουδάσω σε δραματική σχολή. Άνοιξαν οι ορίζοντές μου, δεν ήταν απλώς μια σχολή, αλλά σχολείο ζωής. Ένιωσα πως ανακαλύπτω τον κόσμο και τους ανθρώπους από την αρχή, σαν νεογέννητο μωρό που μαθαίνει να μιλά, να περπατά, να κλαίει, να γελά. Η αλήθεια είναι πως μου λείπει αρκετά! Δυνάμωσα, γέμισα αυτοπεποίθηση και μέρα με την ημέρα με έβλεπα να εξελίσσομαι. Ο Γιώργος Αρμένης, είναι ένας άνθρωπος γεμάτος εμπειρίες, ένα ζωντανό θέατρο που πάλλεται μπροστά στα μάτια σου. Οι καθηγητές μας, μας έδιναν διαφορετικά εφόδια και εργαλεία, έτσι ώστε εμείς να επιλέξουμε τι μας ταιριάζει. Μου δίδαξαν πως υποκριτική είναι η αλήθεια του καθενός ξεχωριστά, μέσα από την κλειδαρότρυπα της ζωής του. Ήταν το δεύτερό μου σπίτι!

-Τα συναισθήματα που γεννήθηκαν μέσα σου όταν βρέθηκες πρώτη φορά μπροστά σε κοινό;

Ένιωθα σαν να είμαι στον φυσικό μου χώρο. Ένιωθα αυτήν την ανεξήγητη ανακούφιση, δίχως αρνητικά αισθήματα και άγχος, σαν να ήταν κάτι που έπρεπε να εκπληρωθεί, αφού το όραμα του σαλονιού σε φανταστικό κοινό πήρε σάρκα και οστά.

-Πώς προέκυψε η συνεργασία με τον Νίκο Μερτζάνο και τον Σταύρο Σταύρου;

Μου έφερε κάποια κομμάτια ο παραγωγός Νίκος Μακράκης και ανάμεσά τους υπήρχαν τα Πράγματα Μικρά. Αμέσως μου έκανε εντύπωση, βούρκωσα και με άγγιξε από την αρχή. Ένιωσα ότι αυτό το τραγούδι μου ταιριάζει και κάποια στιγμή οφείλω να το κυκλοφορήσω. Είναι μεγάλη η χαρά για αυτήν την συνεργασία που πραγματοποίησα. Τους θαυμάζω απεριόριστα σαν δημιουργούς.

-Τελικά, είναι μεγάλα στη ζωή τα πράγματα μικρά;

Ναι, τα μικρά και τα απλά είναι τελικά αυτά που έχουν αξία. Αυτά είναι τα μεγάλα, τα ουσιαστικά που μας κάνουν να γελάμε, να κλαίμε, να σκεφτόμαστε, να αναπολούμε. Ας δίνουμε λοιπόν αξία στις στιγμές, άλλωστε αυτές είναι η ζωή μας.

-Πρόσφατα, κυκλοφόρησε το καινούριο σου τραγούδι από την Heaven Music με τίτλο «Έτσι να φεύγεις». Πώς νιώθεις για την κατάθεση αυτή;

Είναι ένα τραγούδι σε μουσική του Νίκου Μερτζάνου και στίχους του Νίκου Μωραΐτη ενορχηστρωμένο από τον Μιχάλη Παπαθανασίου. Η σκηνοθεσία είναι του Δημήτρη Αρβανίτη και η κινησιολογία του Μάρκου Γιακουμόγλου. Η χαρά είναι μεγάλη, οι συντελεστές είναι εξαιρετικοί ο καθένας σε αυτό που υπηρετεί και εγώ πολύ ικανοποιημένη από το αποτέλεσμα. Πρόκειται για ένα up-tempo rock εναλλακτικό τραγούδι, που διηγείται την ιστορία ενός ανθρώπου, ο οποίος φεύγει σιωπηλά αλλά δυναμικά και αποφασιστικά από μία συνθήκη που απουσιάζει η αγάπη. Πιστεύω πως οι αποφάσεις και οι αλλαγές πραγματοποιούνται αθόρυβα και ξαφνικά. Στην εποχή μας που δεν έχουμε χρόνο για χάσιμο, οφείλουμε να ντύνουμε τις στιγμές μας με αγάπη. Με τον Δημήτρη, την καλλιτεχνάρα όπως τον λέω δημιουργήσαμε κάτι διαφορετικό, στοχεύοντας να εκπέμπει πάθος και δύναμη. Ελπίζω να τα καταφέραμε.

-Ετοιμάζεις κάτι αυτή τη περίοδο;

Κάθε Παρασκευή και Σάββατο εμφανίζομαι στην Μουσική σκηνή του Frangelico Stage. Παράλληλα, προετοιμάζω μουσικές εμφανίσεις με την μπάντα μου και συζητώ για τηλεοπτικές εμφανίσεις.

-Ποιο είναι το τραγούδι που περιγράφει την ψυχή σου;

Right to be Wrong από Joss Stone. Λέει πως έχουμε κάθε δικαίωμα να κάνουμε λάθη, γιατί έτσι εξελίσσεσαι. Μέσα από την αποτυχία πετυχαίνεις, δυναμώνεις και ορίζεις τον εαυτό σου και την ζωή σου. Με εκφράζουν απόλυτα αυτά τα λόγια. Πιστεύω πως πρέπει να ρισκάρεις, να ζεις, να αναπνέεις και να μην αφήνεις τίποτα να σε καταπιέζει.

-Ο δίσκος που λατρεύεις να ακούς;

The Diary of Alicia Keys.

-Πότε έκλαψες τελευταία φορά;

Δεν θυμάμαι.

-Υπάρχουν άξιοι καλλιτέχνες σήμερα;

Πάρα πολλοί. Πάντα υπήρχαν και υπάρχουν. Απλώς έχουν αλλάξει οι εποχές και μικραίνει ο κύκλος.

-Μπορούν να βρουν τον δρόμο τους;

Όλοι μπορούν να βρουν τον δρόμο τους, αν το θέλουν. Είναι πολύ δύσκολο σήμερα να υπηρετείς την τέχνη. Η  συνθήκη του κορωνοϊού, η πεσμένη ψυχολογία, άρα έλλειψη έμπνευσης και δημιουργίας και η τραγική οικονομική κατάσταση των καλλιτεχνών δεν μπορούν να σε αφήσουν ανεπηρέαστο. Υπάρχουν πολλά ταλέντα που δεν έχουν ανθίσει λόγω της οικονομικής ανασφάλειας. Χρειάζεται τεράστιο ψυχικό σθένος να διατηρείς την δημιουργικότητά σου και να δουλεύεις και αλλού για να εξασφαλίσεις τα καθημερινά. Όλοι μας το βιώνουμε στο πετσί μας και συνεχίζουμε με ελπίδα την τέχνη μας.

-Πώς αντιλαμβάνεσαι την κοινωνική και οικονομική κατάσταση της χώρας;

Μας βρίσκω εξουθενωμένους κοινωνικά και οικονομικά.

-Το καταφύγιό σου;

Η οικογένειά μου.

-Πώς λειτουργείς υπό το καθεστώς του έρωτα;

Με μπερδεύει η έννοια του έρωτα, πιστεύω στην  δύναμη της αγάπης. Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν με εκφράζουν οι χλιαρές σχέσεις και λειτουργώ με αυθορμητισμό και αλήθεια σε ό,τι με παθιάζει.

-Πότε ένιωσες ευτυχισμένη;

Καθημερινά. Είμαι ευγνώμων και προσπαθώ να απολαμβάνω τις στιγμές μου, τα πράγματα μικρά.

-Αν μπορούσες να γυρίσεις τον χρόνο πίσω υπάρχει κάτι που θα άλλαζες;

Τίποτα απολύτως.

-Τι συμβουλή θα έδινες σε έναν άνθρωπο για να κάνει τα όνειρά του πραγματικότητα;

Να πιστέψει όσο περισσότερο μπορεί σε αυτό που θέλει να κάνει, κόντρα σε όλους και σε όλα, δουλεύοντας με πάθος. Να παρατηρεί και να αναγνωρίζει τα σημάδια του σύμπαντος. Να ακολουθεί την ροή.

-Τι σου έρχεται στο μυαλό όταν λες το όνομα Αγγέλα Σιδηροπούλου;

Δεν έχω ιδέα. Πολύπλοκη κοπέλα.

-Αγγέλα σε ευχαριστώ για την επικοινωνία μας.

Εγώ σε ευχαριστώ.

Αποτυχημένος φοιτητής Κοινωνικής Θεολογίας του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Αποτυχημένος φοιτητής Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών. Ερασιτέχνης ραδιοφωνικός παραγωγός και αρθρογράφος. Συλλέκτης βινυλίων, κόμικς και βιβλίων. Λάτρης της ινδικής κουζίνας και του κόκκινου κρασιού. Με το γράψιμο έχω μια ιδιαίτερη σχέση. Όταν γράφω θέλω η σκέψη που ξεκινάει από εμένα να ολοκληρώνεται από τον αναγνώστη...