Χαραλαμπία Πνευματικού: «Προβληματίζομαι βαθιά με την εικόνα της κοινωνίας σήμερα»

Την Χαραλαμπία Πνευματικού την ανακάλυψα πριν αρκετά χρόνια ως μια υπέροχη φωνή. Παράλληλα, έχει ασχοληθεί με την τραγουδοποιοία και την ποίηση. Η δεύτερη ποιητική της συλλογή που φέρει τον τίτλο «Τα μανικετόκουμπα: μια ποιητική μεταγραφή του αλγεινού έρωτος» κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Κυβέρτι. Σήμερα, συνομιλώ μαζί της στο yourearticles.

-Η ανάμνηση που σε έχει καθορίσει;

Δεν έχω μία συγκεκριμένη. Μου έρχονται στο μυαλό περισσότερες. Η μαμά να τραγουδά κάποιο παλιό τραγούδι στην κουζίνα, το καλοκαίρι με τη δροσιά του που το λάβωνε η πυρετώδης δουλειά στην οικογενειακή επιχείρηση, οι «γειτονιές» των γιαγιάδων με τις ιστορίες τους και τα κουτσομπολιά τους…

-Πώς οδηγήθηκες στη μουσική;

Νομίζω ότι ήταν, και εξακολουθεί να είναι, ανάγκη μου εσωτερική από πολύ νωρίς. Αφορμή να τη γνωρίσω στάθηκε μία δασκάλα του σχολείου μου, η γλυκιά Κα Βάνια, που κάπως –δεν ξέρω, αλήθεια, ακόμα πώς– ανακάλυψε ότι είχα κάποιο ταλέντο. Αυτό ήταν!

-Είναι κομμάτι της καθημερινότητάς σου;

Σίγουρα! Δεν υπάρχει μέρα που να μην τραγουδήσω, έστω και για κάποια δευτερόλεπτα. Ό, τι και να έχει συμβεί στη διάρκεια της ημέρας μου ένα τραγούδι θα το μουρμουρίσω.

-Τα ακούσματα που σε σμίλευσαν;

Ζώντας σε ένα χωριό και σε μία εν πολλοίς «παραδοσιακή» οικογένεια η πρώτη μου επαφή ήταν με ακούσματα παραδοσιακά. Αγαπώ ιδιαίτερα τη λαϊκή και παραδοσιακή μουσική και πάντα κάπως, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, επιστρέφω σ’ αυτήν.

-Έχεις πραγματοποιήσει σπουδές στον Τομέα των Μεσαιωνικών και Νεοελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Τι αποκόμισες;

Με τις σπουδές μου στη Φιλολογία ανοίχτηκε διάπλατα μπροστά μου ένας νέος, ολότελα καινούργιος, κόσμος. Είχα την ευκαιρία να βυθιστώ στον κόσμο της Λογοτεχνίας, που τόσο αγαπούσα, αλλά και να γνωρίσω εκείνον της επιστήμης της Λαογραφίας, που έως τότε αγνοούσα. Αυτό που σίγουρα συνειδητοποίησα είναι πως μια σχολή, η οποιαδήποτε σχολή, σου δείχνει απλά τον δρόμο της μάθησης. Όλα τα υπόλοιπα είναι μετά στο χέρι σου.

-Ποια είναι τα στοιχεία που σε γοητεύουν στη Λαογραφία και τη Λογοτεχνία;

Στη Λαογραφία με γοητεύει το γεγονός πως από νωρίς την αντιλήφθηκα ως έναν συγκερασμό επιστημών. Μέσα της χωράει η ανθρωπολογία, η κοινωνιολογία, η μουσική και τόσα άλλα. Η Λογοτεχνία δε, και ειδικά η ποίηση, είναι για μένα κόσμος ολόκληρος κι ανεξάντλητος. Αυτό που μου αρέσει περισσότερο είναι πως όσες φορές και να διαβάσεις ένα έργο αυτό πάντα θα έχει κάτι να σου δώσει, όπως συμβαίνει και με οποιαδήποτε μορφή τέχνης άλλωστε.

-Πέρα από τη μουσική ασχολείσαι και με την ποίηση. Είναι ένας διαφορετικός κόσμος αυτός όταν κινείσαι εντός του;

Νιώθω, σε μεγάλο βαθμό, ελεύθερη όταν γράφω. Είναι καθαρά ένα εργαλείο να εκφραστεί κανείς και να μεταγράψει, με τρόπο ποιητικό, το όποιο συναίσθημά του.

-Η πρώτη σου ποιητική συλλογή κυκλοφόρησε το 2019 από τις εκδόσεις Ιωλκός με τίτλο «Σε Τρίτο Ερωτικό». Πώς προέκυψε η συγγραφή των ποιημάτων;

Πάντα με τροφοδοτούσαν με έμπνευση καταστάσεις επίπονες, καμιά φορά αδιέξοδες, και σίγουρα καταστάσεις με πρόσημο ερωτικό. Κάπως έτσι προέκυψε…

-Τα συναισθήματά σου όταν κρατάς το μικρόφωνο και βρίσκεσαι μπροστά σε ένα κοινό που περιμένει να σε ακούσει;

Οπωσδήποτε νιώθω μεγάλη χαρά. Πάντα όμως έχω άγχος κι αγωνία και βυθίζομαι σ’ αυτά. Προσπαθώ, ωστόσο, να βελτιώνομαι και να νιώθω κάθε φορά όλο και πιο ελεύθερη.

-Υπάρχει τρακ;

Βέβαια, υπάρχει. Μαθαίνω, όσο μπορώ, να το διαχειρίζομαι καλύτερα. Αυτοί που με γνωρίζουν προσωπικά το αντιλαμβάνονται συνήθως λίγο πιο εύκολα.

-Μέσα στο 2023 κυκλοφόρησε το τραγούδι σου «Στο πλάι Σου». Πώς νιώθεις για αυτήν τη μουσική δημιουργία;

Ήταν ένα όνειρό μου να μπορέσω να δημιουργήσω ένα, τουλάχιστον, τραγούδι, γιατί πάντα θεωρούσα ότι δεν έχω φαντασία. Οπότε, νιώθω ιδιαίτερα ευτυχής που αυτό το τραγούδι βγήκε από μένα, από την ψυχή μου.

-Τι δυσκολίες έχει να συναντήσει ένας ανερχόμενος καλλιτέχνης που κάνει τα πρώτα του βήματα στον μουσικό χώρο;

Τον κόπο, τις αφραγκίες, τη ματαίωση… Ό, τι νιώθει κάθε άνθρωπος που πασχίζει να καταφέρει κάτι όμορφο στον τομέα του.

-Πώς κρίνεις το τοπίο στη δισκογραφία του σήμερα;

Η δισκογραφία έχει πάρει σήμερα πια άλλη μορφή. Οι περισσότερες παραγωγές πλέον διατίθενται ψηφιακά, ίσως και λόγω του υψηλού κόστους που απαιτείται. Δεν ξέρω αν αυτό είναι καλό ή κακό, είναι απλώς διαφορετικό.

-Υπάρχουν άξιοι δημιουργοί σήμερα;

Υπάρχουν πάρα πολλοί, και πάρα πολύ, άξιοι δημιουργοί σήμερα. Κάθε μέρα ανακαλύπτω καινούργιους καλλιτέχνες με πολύ αξιόλογο έργο και εύχομαι να βρουν με τον καιρό τη δημοτικότητα που τους αρμόζει. Αξίζει να τους γνωρίζει ο κόσμος, κι αυτός είναι ένας λόγος που πάντα στα live μου θέλω να συμπεριλαμβάνω τραγούδια νέων τραγουδοποιών.

-Πώς αντιλαμβάνεσαι τη σημερινή ελληνική κοινωνία;

Κάθε μέρα ακούς και μία άσχημη είδηση, κι αυτό που σκέφτομαι είναι «Τι πιο άσχημο μπορώ να ακούσω ακόμα;». Και, δυστυχώς, έρχεται το αύριο και πάντα ακούς και κάτι πιο θλιβερό, κάτι πιο αποτρόπαιο που σε κάνει να απορείς. Προβληματίζομαι βαθιά με την εικόνα της κοινωνίας σήμερα, αλλά προσπαθώ να μην απογοητεύομαι.

-Τι άνθρωπος είναι η Χαραλαμπία Πνευματικού;

Μου είναι πάντα δύσκολο, και περίεργο, να μιλώ για μένα. Θέλω να πιστεύω ότι στην ουσία μου είμαι δίκαιος άνθρωπος κι έχω καλοσύνη στην καρδιά μου.

-Το μεγάλο πλεονέκτημά σου;

Η ευελιξία μου, νομίζω.

-Το μεγάλο μειονέκτημά σου;

Το άγχος που με διακατέχει.

-Αν βρισκόσουν ναυαγός σε ένα έρημο νησί ποιο προσωπικό σου αντικείμενο θα ήθελες να σε συντροφεύει;

Δεν ξέρω αν θεωρείται προσωπικό αντικείμενο, αλλά θα ήθελα να έχω μαζί μου ένα μολύβι κι ένα κομμάτι χαρτί να μπορώ να σημειώνω ιδέες και σκέψεις που μου κατακλύζουν το μυαλό.

-Τι είναι για σένα η ευτυχία;

Το να μπορείς να κάνεις αυτό που αγαπάς και να το μοιράζεσαι με ανθρώπους που θεωρείς δικούς σου.

-Πώς λειτουργείς όταν ερωτεύεσαι;

Όχι πολύ ψύχραιμα, δυστυχώς.

-Το καταφύγιό σου όταν όλα δείχνουν δύσκολα;

Η τέχνη, σε όποια της μορφή.

-Ο μεγάλος σου φόβος;

Με φοβίζουν πράγματα και καταστάσεις που δεν μπορώ να ελέγξω, όπως και κανείς άνθρωπος. Το μέλλον, για παράδειγμα.

-Αν μπορούσες να γυρίσεις τον χρόνο πίσω υπάρχει κάτι που θα ήθελες να αλλάξεις;

Θα ήθελα να αλλάξω τη στάση και τα λόγια μου που σίγουρα πλήγωσαν ανθρώπους που πέρασαν από τη ζωή μου.

-Ετοιμάζεις κάτι αυτήν την περίοδο;

Πρόσφατα κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Κυβέρτι η δεύτερη ποιητική μου συλλογή με τίτλο «Τα μανικετόκουμπα: μια ποιητική μεταγραφή του αλγεινού έρωτος», οπότε μέλημά μου αυτήν την περίοδο είναι να τη γνωρίσει (ευχής έργον και να την αγαπήσει) όσο γίνεται ο κόσμος. Επίσης, ετοιμάζω, σιγά σιγά, και τον πρώτο μου δίσκο. Ελπίζω σύντομα να συζητάμε για αυτόν.

-Τα όνειρά σου για το μέλλον;

Να συνεχίσω να κάνω όσα αγαπώ, και να τα αγαπήσει έστω κι ένας άνθρωπος εκεί έξω.

-Η συμβουλή που θα έδινες σε έναν νέο άνθρωπο για να κάνει τα όνειρά του πραγματικότητα;

Να έχει υπομονή και πίστη.

-Τι σου έρχεται στο μυαλό όταν λες το όνομα «Χαραλαμπία Πνευματικού»;

Θα σου πω αυτά που σκέφτηκα αμέσως: «χαμόγελο», «ανάγκη για δημιουργία».

-Χαραλαμπία σε ευχαριστώ πολύ για την επικοινωνία μας.

Και εγώ σε ευχαριστώ.

Χαραλαμπία Πνευματικού / Charalampia Pnevmatikou: εδώ

Συνέντευξη στον Χρήστο Ηλιόπουλο

Διαβάστε περισσότερες συνεντεύξεις: εδώ

Αποτυχημένος φοιτητής Κοινωνικής Θεολογίας του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Αποτυχημένος φοιτητής Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών. Ερασιτέχνης ραδιοφωνικός παραγωγός και αρθρογράφος. Συλλέκτης βινυλίων, κόμικς και βιβλίων. Λάτρης της ινδικής κουζίνας και του κόκκινου κρασιού. Με το γράψιμο έχω μια ιδιαίτερη σχέση. Όταν γράφω θέλω η σκέψη που ξεκινάει από εμένα να ολοκληρώνεται από τον αναγνώστη...