Με τον Χρήστο Γεροντίδη δεν μπορώ να καταλήξω αν απέναντι μου αντικρίζω έναν σπαρταριστό ηθοποιό ή αν ακούω έναν ικανό τραγουδιστή. Ο ίδιος με βγάζει από το δίλημμα μιας και θεωρεί τον εαυτό του έναν ηθοποιό που τραγουδάει καλά και έναν τραγουδιστή που «στέκεται» καλά πάνω στη σκηνή. Η γνωριμία με τον Σταμάτη Κραουνάκη υπήρξε καρμική. Έπειτα από σπουδές σε δραματική σχολή και έχοντας υπάρξει για χρόνια ενεργό μέλος της Σπείρα Σπείρα σε παραστάσεις και συναυλίες, ο Κραουνάκης του εμπιστεύτηκε τα τραγούδια που γέννησαν τον δίσκο Λαϊκά Τραγούδια ο Τίγρης. Αυτή τη περίοδο προετοιμάζεται για την καλοκαιρινή περιοδεία. Με μεγάλη χαρά συνομιλούμε στο your e-articles.
-Οι μνήμες των παιδικών σου χρόνων;
Οι μνήμες όσων γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε στις δεκαετίες του 80 και 90. Επιπλέον, οι δικές μου μνήμες έχουν θάλασσα, καράβια να έρχονται και να φεύγουν. Λιμάνι Πειραιά, γειτονιές με προσφυγικά σπίτια, αυλές με λουλούδια, κατηφόρες με ποδήλατα. Ζεστά καλοκαιρινά μεσημέρια, ωραία απογεύματα φθινοπώρου και ανοιξιάτικα βράδια.
-Η ανάμνηση που σε έχει σημαδέψει ως σήμερα;
Το πρώτο μου παιδικό ποδήλατο που ήταν κόκκινο.
-Τα ακούσματα που σε καθόρισαν;
Αρχικά τα λαϊκά της εποχής που ακούγονταν από τα ανοιχτά παράθυρα της γειτονιάς και βέβαια από το δικό μας σπίτι. Μεγαλώνοντας Χατζιδάκις αλλά και τα «ξένα» της εποχής.
-Οι φωνές που κυλάνε μέσα σου;
Πολλές! Από της γιαγιάς και της μητέρας μου, που τραγουδούσαν για το κέφι τους εννοείται, μέχρι Καζαντζίδης, Μοσχολιού, Ζαμπέτας, Μαρινέλλα, Αλεξίου.
-Θυμάσαι τη πρώτη φορά που τραγούδησες;
Με θυμάμαι πάντα να τραγουδάω. Αλλά μπροστά σε κοινό, όταν ήμουν ακόμη στη δραματική σχολή.
-Πιστεύεις στο κάρμα;
Ναι.
-Έχεις αναφέρει ότι η πρώτη γνωριμία σου με τον Σταμάτη Κραουνάκη έλαβε χώρα μέσω ενός επαγγελματικού ραντεβού όταν εσύ εργαζόσουν ως ασφαλιστής. Ήταν γνωριμία ζωής; Π;vς νιώθεις σήμερα όταν τη φέρνεις στο νου;
Ότι έχει κρατήσει τόσα χρόνια και ότι τελικά συνεργαστήκαμε (όχι όταν ήμουν ασφαλιστής βέβαια) αποδεικνύει ότι είναι γνωριμία ζωής. Μάλιστα, όταν αυτή η γνωριμία μου άλλαξε τη ζωή σε πολλά επίπεδα και κυρίως επαγγελματικά. Πάντα όταν την φέρνω στο νου μου, νιώθω ευγνωμοσύνη, συγκίνηση και χρέος να υπηρετώ με συνέπεια την τέχνη.
-Τι έχεις αποκομίσει δίπλα του;
Το έχω πει πολλές φορές ότι ο Σταμάτης για μένα είναι δάσκαλος και δεύτερος πατέρας, αλλά και φίλος. Αποκομίζω λοιπόν καθημερινά όλα όσα περιλαμβάνουν αυτές οι σχέσεις.
-Υπάρχει κάποια συμβουλή που σου έχει δώσει και έχει βγει πέρα για πέρα αληθινή;
Μια και δυο; Ας πούμε το να κοιτάζω τα πράγματα και δεύτερη φορά. Δηλαδή να μην είμαι τόσο ενθουσιώδης ή παρορμητικός, να δίνω δεύτερη ευκαιρία ή να εξετάζω και δεύτερη φορά το κάθε γεγονός. Κι αυτό όχι μόνο για ανθρώπους και συνεργασίες αλλά και για τον τρόπο ας πούμε που θα πω ένα τραγούδι.
-Νιώθεις τον εαυτό σου περισσότερο ηθοποιό ή ερμηνευτή;
Δεν τα ξεχωρίζω απαραίτητα. Είμαι ένας ηθοποιός που τραγουδάει καλά και ένας τραγουδιστής που «στέκεται» καλά πάνω στη σκηνή…(νομίζω).
-Και από το ασφαλιστήριο που δεν το υπέγραψε ποτέ φτάσαμε στο δίσκο που σου έγραψε το 2023 με τίτλο Λαϊκά Τραγούδια ο Τίγρης. Πώς ένιωσες με την πρόταση του;
Δεν έγινε με αυτή την ακολουθία φυσικά. Πέρασαν πολλά χρόνια από το ασφαλιστήριο που δεν έγινε. Στο μεταξύ πήγα στη δραματική σχολή, αποφοιτώντας μπήκα στη Σπείρα και έπαιξα στις παραστάσεις της παιδικής σκηνής, κατόπιν εντάχθηκα στο κυρίως σχήμα. Τραγούδησα και έπαιξα σε πολλές μουσικοθεατρικές παραστάσεις, έκανα αναρίθμητες μουσικές εμφανίσεις, συμμετοχές σε δισκογραφία και μετά απ’ όλα αυτά έφτασε ο Τίγρης. Όσο για το πώς ένιωσα; Χαρά, αγωνία, άγχος, κούραση και μετά ξανά χαρά… Και συνεχίζουμε.
-Πώς υλοποιήθηκε η σύνθεση και η ηχογράφηση των τραγουδιών;
Με τη φροντίδα του Σταμάτη κυρίως και με της επαγγελματικότητα όλων των συντελεστών.
-Υπάρχει κάποιο από τα τραγούδια της δισκογραφικής αυτής κατάθεσης που έχει φωλιάσει λίγο παραπάνω μέσα σου;
Ναι, η Μυγδαλιά γιατί στα κλαδιά της «φωλιάζουν» πουλιά, όνειρα, έρωτες.
-Σε τι κατάσταση βρίσκεται η σημερινή ελληνική δισκογραφία;
Κατάσταση; Δεν είναι μία… Αλλιώς την αντιλαμβάνεται ο καθένας νομίζω. Εγώ δεν θα γκρινιάξω πάντως, γιατί μέσα σε ένα δίμηνο βγήκα στη δισκογραφία δύο φορές. Η πρώτη με τον Παίχτη του Φοίβου Δεληβοριά και η δεύτερη με τον Τίγρη.
-Τι δυσκολίες έχει να αντιμετωπίσει ένας ανερχόμενος καλλιτέχνης για να επικοινωνήσει το έργο του;
Όσες είχαμε όλοι όταν ξεκινούσαμε υποθέτω ή ακόμη και τώρα έχουμε. Πρέπει να έχεις στήριξη ανάλογη γιατί όσο καλό και να είναι ένα τραγούδι, αν δεν παίξει δεν θα ακουστεί, άρα δεν θα το μάθει ο κόσμος για να ξέρεις αν τελικά το αποδεχτεί ή όχι.
-Τι άνθρωπος είναι ο Χρήστος Γεροντίδης;
Ρώτα τους φίλους μου καλύτερα… Εγώ καλά περνάω μαζί μου!
-Αν βρισκόσουν ναυαγός σε ένα έρημο νησί ποιο προσωπικό σου αντικείμενο θα ήθελες να σε συντροφεύει;
Όχι αντικείμενο. Τη γάτα μου, την Κική θα ήθελα.
-Νιώθεις ευτυχισμένος;
Πάντως δεν είμαι δυστυχισμένος.
-Τι ρόλο έχει παίξει ο έρωτας στη ζωή σου;
Πρωταγωνιστικό.
-Το προσωπικό σου καταφύγιο όταν όλα δείχνουν δύσκολα;
Το δωμάτιό μου.
-Ο μεγάλος σου φόβος;
Η απώλεια όσων αγαπώ.
-Αν μπορούσες να γυρίσεις το χρόνο πίσω υπάρχει κάτι που θα ήθελες να αλλάξεις;
Μάλλον όχι.
-Ετοιμάζεις κάτι αυτή τη περίοδο;
Την καλοκαιρινή περιοδεία.
-Τα όνειρά σου για το μέλλον;
Δεν ονειρεύομαι, μόνο προσπαθώ να κερδίζω κάθε μέρα και από μια ωραία στιγμή.
-Η συμβουλή που θα έδινες σε ένα νέο άνθρωπο για να κάνει τα όνειρα του πραγματικότητα;
Να φουλάρει τις μηχανές! Η ζωή του ανήκει.
-Τι σου έρχεται στο μυαλό όταν λες το όνομα Χρήστος Γεροντίδης;
Ποιος είναι αυτός; Άλλο και τούτο πάλι.
-Χρήστο σε ευχαριστώ πολύ για την επικοινωνία μας.
Εγώ σε ευχαριστώ.
Χρήστος Γεροντίδης – FB: εδώ
Χρήστος Γεροντίδης – YouTube: εδώ
Συνέντευξη στον Χρήστο Ηλιόπουλο
