Your e-articles

Αποκλειστική καλεσμένη μας η βραβευμένη από την UNESCO συγγραφέας Μαίρη Βανδώρου για να μιλήσουμε για το έργο της εδώ στο your e-articles.

-Αρχικά θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για εσάς, προκειμένου να σας γνωρίσουμε καλύτερα;

Γεννήθηκα στην Αθήνα, με καταγωγή από τη Λευκάδα και την Άρτα. Από το 2015, γράφω κριτικές, παίρνω συνεντεύξεις, δημοσιεύω κείμενα, ενώ έχω αναλάβει και το εικαστικό κομμάτι του καλλιτεχνικού site ArtScript (www.artscript/webnode.gr). Το παραμύθι «Πετρούλες στη φακή» κέρδισε έπαινο στον 9ο Διεθνή Λογοτεχνικό Διαγωνισμό του Ομίλου για την Unesco, Τεχνών, Λόγου και Επιστημών. Ενώ το 2021 το διήγημα με τίτλο «Νεκρή Φύση», απέσπασε το 3ο βραβείο, στον 10ο Διεθνή Λογοτεχνικό Διαγωνισμό του Ομίλου για την Unesco. «Το Παραμύθι του Δάσους» απέσπασε έπαινο στον 11ο Διεθνή Λογοτεχνικό Διαγωνισμό του Ομίλου της Unesco, το 2022. Στη Συλλογή διηγημάτων «Μένουμε Σπίτι – Μέρες και Νύχτες μιας Καραντίνας» το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ωκεανός, συμπεριλήφθηκε το διήγημα μου, με τίτλο «Έξωση από τον καναπέ».
Από τις εκδόσεις Υδροπλάνο κυκλοφορεί από τον Απρίλη του 2022 το μυθιστόρημα μου «Συνοδός Κορυφής». Από τον Οκτώβριο του 2023, κυκλοφορεί το παραμύθι μου «Πετρούλες στη φακή» σε εικονογράφηση δική μου, από τις εκδόσεις Κομνηνός.

-Έχετε γράψει παραμύθια, διηγήματα αλλά και ένα μυθιστόρημα. Πώς είναι να καλύπτετε με τη γραφή σας, μια τόσο μεγάλη γκάμα ειδών;

Τα πάντα ξεκινούν από μια ιδέα, έπειτα αποφασίζεις σε ποιο είδος ανήκει και πόσο μπορεί να εξελιχθεί. «Οι Πετρούλες στη Φακή», ήταν καθαρά ιδέα για ένα παραμύθι. Αντίθετα ο «Συνοδός Κορυφής», δε θα μπορούσε παρά να απευθύνεται σε ενήλικο κοινό, (ή έστω σε έφηβους, αλλά όχι σε παιδιά), όμως πέρα από το είδος εξαρτάται και πόσο μπορεί να εξελιχθεί μια ιστορία σε εύρος. Για παράδειγμα η συλλογή 4 διηγημάτων, που έχουν δημοσιευθεί στο “ArtScript”, με τίτλο «Κυπαρισσένιοι», δεν θα μπορούσαν να είναι κάτι άλλο από διηγήματα.

-Από που εμπνέεστε;

Από το οτιδήποτε μπορεί να εμπνευστεί κανείς. Από μια εικόνα στο δρόμο, από ένα τοπίο, από ένα αστείο. Εξαρτάται από το πώς θα αντιδράσει σε ένα ερέθισμα και έπειτα τι ζυμώσεις θα γίνουν, ώστε να γραφτεί ένα ποίημα, μια μελωδία, να ζωγραφιστεί ένας πίνακας ή να γραφτεί ένα βιβλίο. Τίποτα δεν είναι ασήμαντο, όσο κι αν αυτή την εικόνα μπορεί να δώσει στους υπόλοιπους, κάποιος μπορεί να το ξεχωρίσει.

-Και για να γίνω πιο συγκεκριμένη… Πώς προέκυψε η ιδέα του συγκεκριμένου παραμυθιού «Πετρούλες στη φακή» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Κομνηνός»; Θα λέγαμε ότι έχει και μια παιδαγωγική χροιά.

Οι Πετρούλες στη φακή, εν μέρει είναι βασισμένες σε πραγματικά γεγονότα, (και φυσικά δεν αναφέρομαι ως προς το γεγονός του πως βίωσαν η Πετρούλα με τον Πετράκη, το ταξίδι τους από το βουνό στην πόλη), αν και το ταξίδι αυτό όντως πραγματοποιήθηκε, ώσπου έφτασαν στο πιάτο μου. Αλλά ήμουν τυχερή και αντί να βρεθώ στην καρέκλα του οδοντογιατρού, βρέθηκα μπροστά από τον υπολογιστή να γράφω ένα παραμύθι. Όσον αφορά την παιδαγωγική χροιά, πέρα από τη διαδικασία της παραγωγής και πώς ένα γεωργικό προϊόν, είτε αυτό είναι φακές είτε κάποιο άλλο, θα βρεθεί στο τραπέζι μας, αναφέρεται και στην αδερφική αγάπη, αλλά και στην απομάκρυνση από τον αγαπημένο τόπο, και τα προσφιλή σου πρόσωπα.

-Τι θεωρείτε ότι έχει να αποκομίσει ένα παιδί από τα παραμύθια στις μέρες μας; Πιστεύετε ότι το διαδίκτυο τα έχει επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό και στρέφονται «ενάντια» στα βιβλία;

Ως ρομαντική αναγνώστρια, χωρίς να εννοώ ότι διαβάζω ρομάντζα, θεωρώ ότι η αγάπη για το βιβλίο είναι σαν τον έρωτα. Με τα παραμύθια μεγάλωσε και η δικιά μας γενιά, όταν η τηλεόραση, και κυρίως η ιδιωτική ήταν στις δόξες της, εδώ και χρόνια τη θέση της πήρε το διαδίκτυο, όμως οι καλές ιστορίες δεν έπαψαν να τραβάν την προσοχή των αναγνωστών. Αν οι γονείς, αρχίσουν να δωρίζουν βιβλία στα παιδιά, ίσως τα βοηθήσουν να ανοίξουν μια πόρτα στη φαντασία και στην τέχνη. Το να διαβάζεις παραμύθια, οξύνει το νου και καλλιεργεί την ενσυναίσθηση. Οι ήρωες είτε πρόκειται για οργανικά πλάσματα είτε για ανόργανα δε λειτουργούν έξω από τη φόρμα της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Όλα υπάρχουν μέσα στον κόσμο που ζούμε. Τόσο τα υπέροχα όσο και τα άσχημα.

Το 2022 εκδόθηκε και το πρώτο σας μυθιστόρημα με τίτλο «Σύνοδος Κορυφής», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Υδροπλάνο». Θα μας πείτε μερικά λόγια για αυτό, αλλά και την εμπειρία σας ως την έκδοση του;

Κεντρικός ήρωας στο «Συνοδό Κορυφής» είναι ο Αλέκος. Μεγαλωμένος στην επαρχία, επιθυμεί να μπει στον χώρο της εγχώριας σκηνής θεάματος, χωρίς όμως να έχει συγκεκριμένη κλίση ή αυτό που ρομαντικά θα ονομάζαμε ταλέντο. Ο Αλέκος πιστεύει ότι η εμφάνισή του είναι το εισιτήριο, και όντως θα είναι αυτό που θα τον βοηθήσει να παρεισφρήσει, όμως αρκεί αυτό; Και πόσα πρέπει να αφήσει πίσω του για να το καταφέρει; Η εμπειρία της έκδοσης ήταν συναρπαστική, δεδομένου ότι ήταν το πρώτο δικό μου βιβλίο που κυκλοφορούσε. Φυσικά αρκετοί άνθρωποι από τις εκδόσεις συνεισέφεραν στο άψογο αποτέλεσμα.

–Πώς νιώθετε για τους επαίνους και τα βραβεία που έχετε αποσπάσει;

Δε θα κρύψω ότι το να διακριθείς με κάποιον έπαινο ή βραβείο, ικανοποιεί τον οποιοδήποτε καλλιτέχνη, μιας και αναγνωρίζεται η δουλειά του. Επίσης τον ενθαρρύνει να συνεχίζει. Αλλά δε μένουμε εκεί, εξακολουθούμε να δουλεύουμε πάνω σε αυτό που αγαπάμε και προσπαθούμε να εξελιχθούμε όσο το δυνατόν περισσότερο.