Συνέντευξη με τον Μανώλη Μητσιά: «ο Νίκος Γκάτσος με επηρέασε όσο κανείς»

Είναι ο τελευταίος των μεγάλων λαϊκών ερμηνευτών της χώρας μας. Εκείνων των καλλιτεχνών που βίωσαν την άνθιση της ελληνικής δισκογραφίας και την έκρηξη του ελληνικού τραγουδιού. Συνεργάστηκε με τους σπουδαιότερους Έλληνες συνθέτες, στιχουργούς και ποιητές. Με τον μοναδικό του δωρικό τρόπο ερμηνείας, μετέδωσε ανάγλυφα όλα εκείνα τα συναισθήματα που έκρυβαν οι μελωδίες και οι στίχοι. Την Δευτέρα 30 Αυγούστου θα μετρήσει τα Πενήντα Χρόνια Χρυσάφι του σε μια μοναδική συναυλία στο Ηρώδειο και θα αποδείξει για μια ακόμη φορά τη συνέπεια προς το κοινό και τη διαχρονικότητα των τραγουδιών που κουβαλά στη φαρέτρα του. Σήμερα, στο your e-articles ο Μανώλης Μητσιάς.

-Πενήντα Χρόνια Χρυσάφι. Αλήθεια, πότε πέρασαν;

Για να είμαι ειλικρινής, δεν κατάλαβα. Μου φαίνεται σα να ήταν χτες.

-Ήταν όμορφη η διαδρομή σας;

Πολύ. Συνεργάστηκα με ανθρώπους που δεν περίμενα ποτέ να βρεθούν στη ζωή μου και δεν θα τους συναντούσα αν έκανα κάποια άλλη δουλειά. Σπουδαία πρόσωπα όπως ο Νίκος Γκάτσος, ο Μάνος Χατζιδάκις, ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Δήμος Μούτσης.

-Είχε πιο πολλές εύκολες ή δύσκολες στιγμές η διαδρομή;

Και εύκολες και δύσκολες. Με καθόρισαν όλες εξίσου. Αλλά πολύ περισσότερο καθοριστικά ήταν τα πρόσωπα-σταθμοί της διαδρομής μου. Οι γνώσεις τους, η σοφία τους, τα λόγια τους. Ειδικά ο Νίκος Γκάτσος με επηρέασε όσο κανείς.

-Στις 29 Αυγούστου θα εμφανιστείτε στο Ηρώδειο. Τι αναμένεται να δουν όσοι παρακολουθήσουν τη συναυλία σας;

Θα παρουσιάσω ένα μέρος των τραγουδιών που έχω ερμηνεύσει. Ένας απολογισμός όσων έκανα όλα αυτά τα χρόνια.

-Συνολικά, είχατε μια συνέπεια ως προς το ρεπερτόριο που διαλέξατε να υπηρετήσετε. Τι καθορίζει την πορεία ενός ερμηνευτή; Η φωνή του ή το ρεπερτόριο;

Και τα δύο μαζί. Αυτό είναι το ιδανικό. Αλλά το ρεπερτόριο παίζει από μόνο του έναν πιο βαρύ και σημαντικό ρόλο. Μπορεί να έχει κάποιος ωραία φωνή αλλά να πει μέτρια πράγματα. Το ρεπερτόριο είναι το φορτίο που θα σε κάνει να αντέξεις στο χρόνο.

-Νιώθετε πληρότητα για όσα έχετε καταφέρει ως τώρα;

Σαφώς και ήθελα να κάνω και άλλα πράγματα. Ακόμα θέλω δηλαδή αλλά οι συνθήκες δεν υλοποιούν πάντοτε όσα ονειρευόμαστε. Νιώθω ευλογία που τραγούδησα 100 τραγούδια σε στίχους του Νίκου Γκάτσου. Αυτό μόνο του αποτελεί πληρότητα.

-Υπήρξε κάποιος καλλιτέχνης με τον οποίο δεν καταφέρατε να συνεργαστείτε και το θέλατε πολύ;

Ήθελα να συνεργαστώ με τον Μάνο Λοΐζο με τον οποίο είμαστε και φίλοι. Ανήκαμε όμως τότε σε άλλες εταιρείες. Όταν εγώ πήγα στη Minos όπου άνηκε και εκείνος πίστευα ότι θα μπορέσουμε να φτιάξουμε τραγούδια. Δυστυχώς, λίγο μετά έφυγε από τη ζωή.

-Έχετε δώσει ευκαιρίες σε νέους μουσικούς, συνθέτες και ερμηνευτές. Σας απασχολεί το καινούργιο που συμβαίνει;

Πάντα με απασχολούσε η νέα γενιά, ο καινούργιος αέρας που φέρνουν οι ανερχόμενοι καλλιτέχνες. Και πιο παλιά και τα τελευταία χρόνια.

-Εσείς λάβατε αντίστοιχα στα πρώτα σας βήματα τη βοήθεια που δώσατε μετέπειτα;

Υπήρχαν κλειστές πόρτες και τότε. Όπως και γενναιόδωροι άνθρωποι πρόθυμοι να βοηθήσουν τους νέους ανθρώπους. Στη δική μου τη περίπτωση θα αναφέρω τον Νίκο Γκάτσο, τον Δήμο Μούτση και τον Λουκιανό Κηλαηδόνη.

-Πώς βιώσατε τη πανδημία;

Κλεισμένος στο σπίτι.

-Επηρέασε τους καλλιτέχνες;

Πολύ. Ένα μεγάλο ποσοστό δυσκολεύτηκε να βιοποριστεί και να επιβιώσει. Το πιο άσχημο είναι ότι έπαψε να υφίσταται η ανθρώπινη επαφή. Μια καλλιτεχνική συνεργασία, από ένα νυχτερινό μαγαζί μέχρι μια ηχογράφηση σε ένα στούντιο προϋποθέτει αρκετούς ανθρώπους να συνυπάρχουν και να συνεργάζονται. Όλα αυτά έπαψαν να υπάρχουν.

-Η στάση της Κυβέρνησης;

Έκανε όσα περισσότερα μπορούσε.

-Τα όνειρά σας για το μέλλον;

Να απολαύσω τα εγγόνια μου.

-Τι συμβουλή θα δίνατε σε έναν νέο άνθρωπο;

Να κάνει αυτό που του αρέσει ανεπηρέαστος από τον καθένα. Μόνο τότε θα πετύχει.

-Τι σας έρχεται στο μυαλό όταν λέτε Μανώλης Μητσιάς;

Ένας τραγουδιστής.

-Κύριε Μητσιά σας ευχαριστώ πολύ για την επικοινωνία μας.

Και εγώ ευχαριστώ.

Συνέντευξη στον Χρήστο Ηλιόπουλο

Αποτυχημένος φοιτητής Κοινωνικής Θεολογίας του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Αποτυχημένος φοιτητής Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών. Ερασιτέχνης ραδιοφωνικός παραγωγός και αρθρογράφος. Συλλέκτης βινυλίων, κόμικς και βιβλίων. Λάτρης της ινδικής κουζίνας και του κόκκινου κρασιού. Με το γράψιμο έχω μια ιδιαίτερη σχέση. Όταν γράφω θέλω η σκέψη που ξεκινάει από εμένα να ολοκληρώνεται από τον αναγνώστη...