Συνέντευξη με τον Νίκο Γρηγοριάδη: «Έχω την αγωνία και τη λαχτάρα να ακούσω το νέο, το καινούργιο, το σημερινό που θα με συγκινήσει»

Συνθέτης, τραγουδοποιός και ερμηνευτής. Ένας ατόφιος και ευαίσθητος καλλιτέχνης. Πρόσφατα, επανήλθε με τη τελευταία του δισκογραφική κατάθεση, τον Βασιλιά Της Λύπης, όπου δοκιμάστηκε σε κάτι καινοτόμο και διαφορετικό. Την μελοποίηση ποιημάτων σπουδαίων ποιητών. Ποιήματα των Μελισσάνθη, Πράξιλλα, Σαπφώ, Σέλλεϊ, Καρυωτάκη και Παπανικολάου πήραν σάρκα και οστά μέσα από τις μελωδίες του. Στην ερμηνεία, εκτός από εκείνον, συναντάμε τον Μίλτο Πασχαλίδη, τον Γιώργο Νταλάρα και την σταθερή συνοδοιπόρο ζωής Κατερίνα Κυρμιζή. Με αφορμή την εμφάνισή του στο Μουσικό Κουτί την 26η Δεκεμβρίου μαζί με την Κατερίνα Κυρμιζή, φιλοξενώ στο your e-articles τον Νίκο Γρηγοριάδη.

-Ποιες είναι οι μνήμες της παιδικής σου ηλικίας; 

Να με κάνει μπάνιο η μάνα μου κι εγώ να τραγουδάω και να δηλώνω πως θα γίνω μουσικός!

-Η ανάμνηση που δε θα ξεχάσεις ποτέ;

Τον πατέρα μου να κατασκευάζει ποντιακές λύρες και να τις δοκιμάζει τραγουδώντας ποντιακά τραγούδια στο ξυλουργείο του.

-Η σημασία της μουσικής στη καθημερινότητά σου; 

Η μουσική είναι η καθημερινότητά μου είτε σαν δάσκαλος μουσικής, είτε σαν τραγουδοποιός και μουσικός, είτε σαν ακροατής.

-Τι σε έκανε να ασχοληθείς με το τραγούδι; 

Είναι η πιο άμεση παρηγοριά.

-Οι επιρροές που σε διαμόρφωσαν;  

Το λαϊκό τραγούδι που παίζονταν στο ραδιόφωνο τη δεκαετία του 60. Το art rock στη δεκαετία του 70. Έπειτα ήρθαν οι μουσικές σπουδές κι εκεί άνοιξε η βεντάλια των ακουσμάτων μου.

-Οι φωνές που σε συγκλόνισαν;

Δεν με συγκλονίζουν οι φωνές τόσο όσο τα καλά τραγούδια. Πάντα στην σύνθεση, στην μελωδική ακολουθία συντονίζεται το αυτί μου.

-Με ποιο τρόπο γράφεις τα τραγούδια σου; Πρώτα ο στίχος ή η μουσική;

Πιο εύκολα μου έρχονται οι μουσικές παρά οι στίχοι, οι οποίοι με βασανίζουν αρκετά.

-Γράφεις εν θερμώ ή όταν επέλθει καθίζηση συναισθημάτων; 

Νομίζω το δεύτερο. Πρώτα ζεις κι έπειτα συλλογίζεσαι κι επεξεργάζεσαι αυτό που έζησες.

-Τι μπορεί να αποτελέσει έμπνευση;

Δεν ξέρω. Τόσα χρόνια δεν έχω καταλάβει πώς πυροδοτείται ο μηχανισμός της.

-Ποιος είναι ο πιο αντιπροσωπευτικός σου δίσκος;

Είναι όλα τους παιδιά μου. Πάντα το τελευταίο άλμπουμ αγαπώ πιο πολύ γιατί είναι πιο πρόσφατα τα βάσανα που πέρασα για να το φτιάξω. (γέλια)

 -Το πιο αντιπροσωπευτικό τραγούδι που έχεις γράψει; 

Λυπάμαι αλλά δεν μπορώ να απαντήσω σε αυτήν την ερώτηση. Είναι σαν να με ρωτάς ποιο δάχτυλο του χεριού μου προτιμώ!

-Πρόσφατα κυκλοφόρησε το άλμπουμ «Ο Βασιλιάς Της Λύπης» με τη συμμετοχή του Γιώργου Νταλάρα, του Μίλτου Πασχαλίδη, της Κατερίνας Κυρμιζή στην ερμηνεία πέρα από εσένα. Πώς προέκυψε αυτή η μουσική κατάθεση;

Πάντα υπήρχε μέσα μου η ιδέα της μελοποίησης. Ήρθε το πλήρωμα του χρόνου. Διάβαζα ποιήματα και σε κάποια από αυτά βυθίστηκα τόσο βαθιά που ήρθε η μουσική από μόνη της στα χείλη μου. Έτσι μελοποίησα τα ποιήματα των Μελισσάνθη, Πράξιλλα, Σαπφώ, Σέλλεϊ, Καρυωτάκη, Παπανικολάου. Συμπλήρωσα κι εγώ με δικούς μου στίχους σε τρία τραγούδια και ο Χρήστος Γαβρήλος σε άλλο ένα. Όλα αυτά δημιούργησαν ένα στιβαρό υλικό που ζητούσε αντίστοιχους ερμηνευτές για να το υπηρετήσουν. Είμαι πολύ τυχερός που και ο Μίλτος Πασχαλίδης και ο Γιώργος Νταλάρας αγάπησαν και έσπευσαν να συνδράμουν. Όσο για την Κατερίνα, είναι πάντα εκεί, να με υποστηρίζει με όλο της το είναι.

-Σε συνδέουν πολλά χρόνια συνύπαρξης και καλλιτεχνικής συμπόρευσης με την Κατερίνα Κυρμιζή. Πώς αισθάνεσαι σήμερα για αυτή τη διαδρομή;

Δεν θα άλλαζα τίποτα.

 -Είσαι μπαμπάς μιας κόρης. Τι είδους ανησυχίες έχεις για το μέλλον;

Πολλά και διάφορα. Οι γονείς ανησυχούν για το αν τα παιδιά τους θα είναι ευτυχισμένα, αν θα βρουν γρήγορα το δρόμο τους, αν έχουν κάνει οι ίδιοι όσα έπρεπε για να έχουν τα εφόδια να σταθούν στα πόδια τους.

-Πώς αντιλαμβάνεσαι τη κοινωνική και οικονομική κατάσταση της χώρας;

Ζοφερή. Δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος πως η κόρη μου θα ζήσει καλύτερα από εμένα.

-Επηρέασε τους καλλιτέχνες η πανδημία;  

Εννοείται, το συζητάτε; Οι καλλιτέχνες ήταν οι πρώτοι που επλήγησαν στην πανδημία. Το αστείο είναι ότι όλοι σε αυτούς καταφύγαμε στην καραντίνα για να παρηγορηθούμε.

-Η στάση της Κυβέρνησης ήταν ανάλογη;  

Η πολιτεία ποτέ δεν είναι με το μέρος των καλλιτεχνών. Μάλλον παίρνει με το μέρος της μερικούς από εμάς για να κρατάει τα μπόσικα. Συνήθως όταν πλέον έχουμε πάθει αφλογιστία και είμαστε ανώδυνοι. Η πολιτεία πρέπει να μας ακούσει να κραυγάζουμε απειλητικά κι απελπισμένα για να μας δώσει σημασία κι ένα ξεροκόμματο.

-Πώς κρίνεις τη σημερινή ελληνική κοινωνία;  

Σε κρίση και σύγχυση.

-Η άποψή σου για τη σημερινή δισκογραφία;

Την ποια; Αυτή η πρόταση είναι σύντομο ανέκδοτο. Μόνο κατά μόνας ηρωικές εξάρσεις, δημιουργικά πυροτεχνήματα που όμως δεν έχουν στήριξη, χρηματοδότηση και τους διαύλους επικοινωνίας για να επιβιώσουν στον χυλό του διαδικτύου ώστε να μακροημερεύσουν.

-Υπάρχουν άξιοι καλλιτέχνες σήμερα; Λαμβάνουν το βήμα και τον χώρο που τους πρέπει;  

Πάντα υπάρχουν καλλιτέχνες άξιοι. Η εποχή και τα μέσα δεν είναι αντάξιά τους.

 -Ο δίσκος που ακούς τις πιο προσωπικές σου στιγμές;  

Δεν κολλάω σε δίσκους. Έχω την αγωνία και τη λαχτάρα να ακούσω το νέο, το καινούργιο, το σημερινό που θα με συγκινήσει.

-Η ταινία που σε ταξιδεύει; 

Ταινία που με ταξιδεύει δεν ξέρω. Ξέρω μόνο καλές και κακές ταινίες και τελευταία καλή ταινία που είδα είναι Η Γαλλική Αποστολή!

-Το βιβλίο που σε συγκίνησε; 

Έχω ξεκινήσει το Utopia avenue, του Ντέιβιντ Μίτσελ και δείχνει πολλά υποσχόμενος σε συγκινήσεις.

-Πότε έκλαψες τελευταία φορά;  

Όταν πέθανε ο πατέρας μου το 2015.

-Η σχέση σου με τον Θεό;  

Μακρινή αλλά στέρεα.

-Το προσωπικό σου καταφύγιο;  

Η κιθάρα μου.

-Ο μεγάλος σου φόβος;

Μην πάθουν κάτι εκείνοι που αγαπώ!

-Τι είναι ο έρωτας;

«Μια μουσική τις νύχτες με ξαγρυπνάει

και της ψυχής μου τις χορδές γρατζουνάει…»

-Η ευτυχία;

Φωτεινά ξέφωτα στη συννεφιά της ζωής.

-Τι άνθρωπος είναι ο Νίκος Γρηγοριάδης;  

Χαμογελαστός!

-Αν μπορούσες να γυρίσεις τον χρόνο πίσω υπάρχει κάτι που θα άλλαζες;  

Όχι!

-Πώς φαντάζεσαι τη τελευταία μέρα σου στη γη;

Δεν σπαταλώ το παρόν μου σε τέτοιες φαντασίες.

-Τα όνειρά σου για το μέλλον;

Να είμαι υγιής και δημιουργικός αρκεί.

-Ετοιμάζεις κάτι αυτή την περίοδο;

Αυτό το διάστημα κάνουμε πρόβες για τη συναυλία μας στη μουσική σκηνή Μουσικό Κουτί στις 26 Δεκεμβρίου, δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων.

-Τι συμβουλή θα έδινες σε έναν νέο άνθρωπο για να κάνει τα όνειρά του πραγματικότητα;  

Just do it!

-Τι σου έρχεται στο μυαλό όταν λες το όνομα Νίκος Γρηγοριάδης;

Μονομάχος!

-Νίκο σε ευχαριστώ για την επικοινωνία μας.

Και εγώ σε ευχαριστώ.

Συνέντευξη στον Χρήστο Ηλιόπουλο

Αποτυχημένος φοιτητής Κοινωνικής Θεολογίας του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Αποτυχημένος φοιτητής Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών. Ερασιτέχνης ραδιοφωνικός παραγωγός και αρθρογράφος. Συλλέκτης βινυλίων, κόμικς και βιβλίων. Λάτρης της ινδικής κουζίνας και του κόκκινου κρασιού. Με το γράψιμο έχω μια ιδιαίτερη σχέση. Όταν γράφω θέλω η σκέψη που ξεκινάει από εμένα να ολοκληρώνεται από τον αναγνώστη...