Συνέντευξη με τον Σταύρο Σιόλα: «Η μουσική είναι γλώσσα αμετάφραστη που μιλάει κατευθείαν στο κέντρο της ύπαρξής μου»

Τραγουδοποιός με βαθιά ελληνική μουσική ρίζα και μουσική κατάρτιση. Έγινε γνωστός μέσα από το Φεστιβάλ τραγουδιού Θεσσαλονίκης το 2006 όπου απέσπασε και το πρώτο βραβείο. Συνεργάστηκε με την Φωτεινή Βελεσιώτου, τον Γιάννη Κότσιρα, τον Μανώλη Μητσιά, την Ελευθερία Αρβανιτάκη και την Ελεωνόρα Ζουγανέλη. Με αφορμή τις εμφανίσεις του στη μουσική σκηνή Σφίγγα που ξεκινάνε το Σάββατο 22 Φεβρουαρίου, φιλοξενώ στο Your e-articles τον Σταύρο Σιόλα.

-Γεννήθηκες και μεγάλωσες στην Αθήνα. Ποιες είναι οι αναμνήσεις σου;

Οι αναμνήσεις μου της Αθήνας είναι μάλλον ασήμαντες. Τις επισκιάζουν τα καλοκαίρια που πέρναγα στους τόπους καταγωγής των γονιών μου.

-Η καταγωγή σου είναι από την Μακεδονία και την Θράκη. Έχουν καταγραφεί οι ήχοι από τα μέρη αυτά στο αυτί σου;

Εγώ γεννήθηκα στην Αθήνα οπότε οι ήχοι αυτοί δεν έχουν καταγραφεί βιωματικά μέσα μου εκτός από τα βράδια που με πήγαιναν μικρό σε ένα μαγαζί στην Καλλιθέα κι ακούγαμε θρακιώτικα με τον Δοϋτσίδη. Τις μουσικές αυτές ουσιαστικά τις ανακάλυψα αργότερα μόνος μου.

-Έχεις κάνει μουσικές σπουδές;

Ξεκίνησα πιάνο, μονωδία, βυζαντινή, ούτι και σάζι αλλά δεν τα ολοκλήρωσα οπότε θα έλεγα οτι είμαι αυτοδίδακτος.

-Τι έχεις αποκομίσει από την Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης;

Μια σημαντική σχέση με το θέατρο και την τέχνη της υποκριτικής την οποία αξιοποιώ και σαν δημιουργός και σαν ερμηνευτής.

-Σε επηρέασε στο τρόπο που διαχειρίστηκες την εμφάνισή σου στο κοινό των μουσικών σκηνών;

Θεωρώ οτι με επηρέασε ως προς τον τρόπο που αντιμετωπίζω τα τραγούδια. Εμβαθύνω στην αφήγηση του στίχου σα να πρόκειται για το μονόλογο ενός ρόλου και μετά αφήνομαι να παρασυρθώ απ’ το αίσθημά του χωρίς επιτήδευση κινησιολογική. Απεχθάνομαι τους θεατρινισμούς.

-Ποια είναι η τελευταία σου σκέψη πριν ανέβεις στη σκηνή;

«Ας το απολαύσουμε τώρα».

-Η πρώτη σκέψη μόλις κατεβαίνεις;

Τι θα φάω.

-Τι σημαίνει για εσένα η μουσική;

Είναι η τέχνη που απολαμβάνω και η τέχνη που υπηρετώ. Είναι γλώσσα αμετάφραστη που μιλάει κατευθείαν στο κέντρο της ύπαρξής μου.

-Ποια είναι τα ακούσματα που σε καθόρισαν;

Διάφορα, ποικίλα και ετερόκλητα! Κλασική, παραδοσιακή. Έλληνες και ξένοι σπουδαίοι συνθέτες.

-Οι καλλιτέχνες που σε επηρέασαν;

Οι μουσικοί της ελληνικής και παγκόσμιας παράδοσης. Η Bjork, o Leonard Cohen, o Preisner, ο Νίκος Ξυδάκης, ο Rachmaninov, ο Vivaldi, o Tiersen, ο Νίκος Κυπουργός…

-Τι αποτελεί έμπνευση;

Όταν σε πλημμυρίζει μια αδιοχέτευτη κι ασχημάτιστη συγκίνηση και θες να της δώσεις σώμα και μορφή. Ήχο και εικόνα.

Πότε γράφεται ένα σπουδαίο τραγούδι;

Όταν κλειδώνουν μαγικά στίχος, μουσική και ερμηνεία.

-Ποιο είναι το πιο αντιπροσωπευτικό σου τραγούδι;

Για μένα ο Γεροπλάτανος για τους άλλους της Άρνης το Νερό.

-Η πιο ιδανική σου συνεργασία;

Με το Γιάννη Κότσιρα.              

-Σπουδαία στιγμή στην πορεία σου είναι η εμφάνιση στο Φεστιβάλ τραγουδιού Θεσσαλονίκης το 2006 όπου απέσπασες και το πρώτο βραβείο με το τραγούδι Της Άρνης Το Νερό. Πώς αισθάνθηκες εκείνη τη βραδιά;

Έκπληκτος κι ευτυχής!

-Πώς αποφάσισες να λάβεις μέρος στο διαγωνισμό. Τι επιδιώξεις είχες;

Ένιωσα ασφάλεια λόγω των σημαντικών καλλιτεχνών που αποτελούσαν την κριτική επιτροπή και γενικά πλαισίωναν το φεστιβάλ και αποφάσισα να στείλω ένα εντελώς απρόσμενο τραγούδι. Ένα μοιρολόι αποχωρισμού χωρίς ιδιαίτερες προσδοκίες έτσι απλά για να δω τι αντιμετώπιση θα είχε.

-Υπάρχει κάποια ιστορία πίσω από την δημιουργία του συγκεκριμένου τραγουδιού;

Είναι ένα τραγούδι που γράφτηκε για θεατρική παράσταση του ΔΗΠΕΘΕ βορείου Αιγαίου, την «Αγγέλα» του Σεβαστίκογλου. Το τραγουδούσε μια ηθοποιός την ώρα της παράστασης όταν θυμόταν τον αρραβωνιαστικό της που μπάρκαρε στα καράβια και την ξέχασε, την αρνήθηκε.

-Ιδιαίτερη απήχηση είχαν και τα Διόδια με την Φωτεινή Βελεσιώτου. Σε απασχολεί το πόσο μακριά θα ταξιδέψουν τα τραγούδια σου;

Φυσικά και θέλω να αγαπηθούν όσο περισσότερο γίνεται αλλά προσπαθώ να μην το σκέφτομαι όταν τα γράφω γιατί χάνεται η αθωότητα της δημιουργίας. Άσε που και να θέλεις δεν μπορείς να επαναλάβεις κατα παραγγελία την επιτυχία ενός τραγουδιού.

-Έχεις υπάρξει ματαιόδοξος;

Όχι ιδιαιτέρως ούτε φιλόδοξος θα έλεγα, τουλάχιστον όχι τόσο που να επηρεάσει τη συμπεριφορά και τη σκέψη μου.

-Πώς αντιλαμβάνεσαι τη σημερινή ελληνική μουσική σκηνή; Υπάρχουν άξιοι καλλιτέχνες;

Αυτό σηκώνει μεγαλύτερη κουβέντα αλλά εν συντομία μου φαίνεται ιδιαιτέρως διαπλεκόμενη και υποκινούμενη από οικονομικά συμφέροντα και αλισβερίσια. Σημαντικά μουσικά έργα δεν παράγονται κι ούτε μοιάζει να ενδιαφέρουν και κανέναν παρά μόνο σαν πόζα πνευματικής ελίτ σε κτήρια περιοπής. Τα πιο αξιόλογα συμβαίνουν υπογείως.

-Τι κλίμα επικρατεί στη σύγχρονη ελληνική δισκογραφία; Θα υπάρξει καλύτερο αύριο για τα πνευματικά δικαιώματα των δημιουργών;

Πιστεύω πως θα υπάρξει αλλά δυστυχώς θα πάρει καιρό μέχρι να δημιουργηθούν ξανά σχέσεις εμπιστοσύνης. Η ελληνική δισκογραφία είναι μουδιασμένη και παρακμάζουσα σαν βιομηχανία. Παρακολουθεί τη μετάβαση στην νέα εποχή αλλά ευτυχώς αυτό δε σημαίνει πως δε βγαίνουν τραγούδια κυρίως γιατί είναι αυτοχρηματοδοτούμενα.

-Έχεις κοινωνικές ανησυχίες;

Πως θα μπορούσα να μην έχω. Μια ματιά ρίχνεις στον κόσμο κι αγριεύεσαι.

-Πιστεύεις στον Θεό;

Πιστεύω στην πίστη. Στον μέσα θεό. Αυτόν που κατ’ εικόνα και ομοίωση οι άνθρωποι ενσαρκώνουν έστω κι αν χρειάζονται έναν παππούλη θεό πάνω απ’ τα σύννεφα ή έναν προφήτη για να τους τον δείξει. Πιστεύω στην αγάπη και στην πνευματικότητα που δίδαξε ο Χριστός. Συγκινούμαι με το θείο Δράμα και το μεγαλείο της αυτοθυσίας. Αποστασιοποιούμαι από τα δόγματα.

-Πώς λειτουργείς όταν ερωτεύεσαι;

Κανονικά κι ανθρώπινα.

-Τι είναι η ευτυχία;

Η αρμονία.

-Τι άνθρωπος είναι ο Σταύρος Σιόλας;

Τι να σου πω; Απερίγραπτος.

-Ποιο είναι το προσωπικό σου καταφύγιο;

Η μουσική, η εξοχή. Άνθρωποι δικοί μου, άνθρωποι ξένοι.

-Ο μεγάλος σου φόβος;

Ο πόνος.

-Αν μπορούσες να γυρίσεις τον χρόνο πίσω υπάρχει κάτι που θα άλλαζες;

Φοβάμαι πως όχι.

-Τι συμβουλή θα έδινες σε έναν άνθρωπο για να κάνει τα όνειρά του πραγματικότητα;

Να ζει για αυτά χωρίς να εξαρτάται η ευτυχία του από αυτά!

-Ετοιμάζεις κάτι αυτή την περίοδο;

Ετοιμάζω τις ζωντανές μου εμφανίσεις στη Σφίγγα 22 & 29 Φεβρουαρίου και 7 Μάρτη και τον καινούργιο μου προσωπικό δίσκο με τίτλο «ΦΩΝΕΣ ΘΙΑΣΟΥ» που θα αποτελείται αποκλειστικά από ντουέτα και θα κυκλοφορήσει από τη Minos Εmi την άνοιξη.

-Τι σου έρχεται στο μυαλό όταν λες το όνομα Σταύρος Σιόλας;

Ένα παιδί που ονειρεύεται.

-Σταύρο σε ευχαριστώ για την επικοινωνία μας.

Και εγώ σε ευχαριστώ.

Συνέντευξη στον Χρήστο Ηλιόπουλο

Αποτυχημένος φοιτητής Κοινωνικής Θεολογίας του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Αποτυχημένος φοιτητής Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών. Ερασιτέχνης ραδιοφωνικός παραγωγός και αρθρογράφος. Συλλέκτης βινυλίων, κόμικς και βιβλίων. Λάτρης της ινδικής κουζίνας και του κόκκινου κρασιού. Με το γράψιμο έχω μια ιδιαίτερη σχέση. Όταν γράφω θέλω η σκέψη που ξεκινάει από εμένα να ολοκληρώνεται από τον αναγνώστη...