Δραστηριοποιούνται και δημιουργούν ως ομάδα στη Θεσσαλονίκη. Ο λόγος για την Αφροδίτη και τον Δημήτρη, δυο ταλαντούχα παιδιά με αγάπη και πάθος για τη μουσική που κινούνται στο alternative rock. Τους εντόπισα πρόσφατα και με καθήλωσαν με τις μουσικές τους απόπειρες. Σήμερα, στο Your e-articles οι The DownTown Lullaby.
-Πώς σχηματίστηκαν οι DownTown Lullaby;
Δημήτρης: Όλα ξεκίνησαν από ένα project που σκεφτόμουν να συνεργαστώ με διάφορες τραγουδίστριες της Θεσσαλονίκης και όχι μόνο, όπου θα ασχολούμασταν με covers ανάλογα με τις προτιμήσεις μας. Έτσι, ένα βράδυ επισκέφτηκα ένα live bar της πόλης και εκεί άκουσα την Αφροδίτη με τη μπάντα της. Ενθουσιάστηκα με τη φωνή της και μόλις τελείωσαν το performance πλησίασα την Αφροδίτη με σκοπό να την γνωρίσω σαν άνθρωπο και να της προτείνω το project που είχα στο μυαλό μου. Το σκέφτηκε και μετά από λίγο συμφώνησε καθώς της άρεσε η ιδέα που είχα στομυαλό μου.
-Πώς προέκυψε η ιδέα για το όνομα;
Αφροδίτη: Το όνομα δεν το σκεφτήκαμε εμείς αλλά ήταν ιδέα της γραφίστριας η οπoία σχεδίασε το λογότυπο και το σύμβολο των The DownTown Lullaby. Θέλησε να παίξει με το όνομα δημιουργώντας ένα έξυπνο λογοπαίγνιο και με αυτό εννοώ ότι το ‘’Lullaby’’ κάθε άλλο από νανούρισμα δεν είναι! Επίσης το σύμβολο το οποίο είναι ένα βελάκι προς τα κάτω δείχνει την ένωση αρσενικού και θηλυκού.
-Τι μουσικά ακούσματα σας έχουν επηρεάσει;
Αφροδίτη: Έχουμε και κοινά ακούσματα και τις δικές του επιρροές ο καθένας. Κοινές είναι κάποιες classic rock διαχρονικές μπάντες όπως οι Pink Floyd, οι Queen, οι Doors, οι ACDC, οι Led Zeppelin, οι Beatles, οι Aerosmith αλλά και νεώτερους καλλιτέχνες όπως οι The Pretty Reckless, οι Dorothy, η Beth Hart, οι Blue Pills καθώς και διάφοροι ακόμη. Για εμένα οι Red Ηot Chili Peppers, οι Breaking Benjamin και οι Muse.
Δημήτρης: Εμένα οι Rival Sons, οι Iron Maiden και ο Stevie Ray Vaughan.
-Ποια είναι η μουσική ταυτότητα του συγκροτήματος;
Αφροδίτη: Επιλέγουμε τη κατηγορία του alternative rock, καθώς στα τραγούδια μας η βάση είναι το rock στοιχείο και δευτερευόντως μπορεί να χρησιμοποιούμε και blues ή pop χροιά.
-Με ποια διαδικασία γράφονται τα τραγούδια;
Αφροδίτη: Εξαρτάται από το εκάστοτε τραγούδι. Αν υπάρχει κάποια ιδέα σε μουσική που έχει γράψει ο Δημήτρης τότε όσο εκείνος παίζει εγώ δουλεύω πάνω στη μουσική του για φωνητική γραμμή και στίχους. Αν πάλι έχω εγώ κάποιο έτοιμο τραγούδι τότε θα του το τραγουδήσω ώστε να βρούμε κάποιο riff και να αρχίσει να χτίζεται..
-Τι αποτελεί έμπνευση;
Αφροδίτη: Έμπνευση αποτελούν οι καταστάσεις που ζούμε καθημερινά, καταστάσεις που έχουμε ζήσει στο παρελθόν και αποτέλεσαν σταθμούς ή έπαιξαν ρόλο στη διαμόρφωση του χαρακτήρα μας ως άνθρωποι. Είτε μιλάμε για μελωδίες στην κιθάρα, είτε για στίχους και φωνητικές μελωδίες, ο καθένας γράφει όπως νιώθει. Εγώ προσωπικά, πολλές φορές παίρνω το έναυσμα από κάτι που έχει συμβεί και χτίζω ποιητικά γύρω του.
– Πώς λειτουργείτε σαν ομάδα;
Αφροδίτη: Πάντα υπάρχει σπιτικό κεικ σοκολάτα, αυτό από μόνο του τα λέει όλα! Αφού βρεθούμε. Πάντα θα πούμε τα νέα μας, θα συζητήσουμε και έπειτα θα ξεκινήσουμε να δουλεύουμε.
-Υπάρχουν εντάσεις και διαφωνίες;
Δημήτρης: Ενίοτε ναι. Αυτό το θεωρούμε θετικό βέβαια γιατί έτσι προτείνονται νέες ιδέες, δημιουργούνται νέες επιλογές όσο συνθέτουμε και φυσικά βλέπουμε την αφοσίωση που κρύβεται στη δουλειά μας!
-Πώς λύνονται οι μεταξύ σας διαφορές;
Δημήτρης: Μετά από ανάλυση του θέματος θα έλεγα ώστε να κατανοήσει ο κάθε ένας την άλλη οπτική.
-Ποιο είναι το πλεονέκτημα και ποιο το μειονέκτημα στη συνύπαρξη ετερόκλητων ατόμων σε ένα συγκρότημα;
Αφροδίτη: Ευτυχώς δε μιλάμε για ετερόκλητα άτομα καθώς έχουμε αρκετά κοινά στοιχεία και για αυτό το λόγο ταιριάξαμε και συνεργαζόμαστε. Αν ήμασταν τόσο διαφορετικοί, προφανώς και δε θα καταλήγαμε να κάνουμε αυτό το βήμα μαζί!
-Είναι η μοίρα των συγκροτημάτων να διαλύονται;
Αφροδίτη: Φυσικά και όχι! Εξαρτάται από την ηλικία και το αν υπήρχε σκοπός και στόχος από μέρους της μπάντας. Αν μιλάμε για μερικούς ανθρώπους, ίσως μικρότερης ηλικίας, που μαζεύονται για να περάσουν ευχάριστα και τυχαίνει να κάνουν κάποιες εμφανίσεις, ναι είναι λογικό σε αυτή τη περίπτωση το ποσοστό της διάλυσης να είναι μεγάλο, καθώς αλλάζει η καθημερινότητα και οι ευθύνες μετά τις σπουδές για παράδειγμα. Κάποιοι θα διαλυθούν, κάποιοι θα παραμείνουν! Υπάρχουν άπειρα μουσικά σχήματα, όλων των ειδών και ηλικιών. Αν συνεχίσουν ή όχι εξαρτάται από πολλούς παράγοντες.
-Πώς κρίνετε το τοπίο στη σύγχρονη ελληνική μουσική πραγματικότητα;
Δημήτρης: Το τοπίο είναι θολό! Αυτή είναι η απάντηση. Πολλές φορές προβάλλονται κάποια πράγματα όχι με βάση τη μουσική αλλά για άλλους λόγους και έτσι δε προωθούνται καλλιτέχνες και είδη μουσικής που το αξίζουν.
-Είναι ρίσκο να γράψετε σε ελληνικό στίχο;
Αφροδίτη: Για ποιο λόγο να είναι ρίσκο; Η μουσική είναι τέχνη και τρόπος έκφρασης! Ο κάθε άνθρωπος εκφράζεται διαφορετικά. Προσωπικά όλοι οι στίχοι μου έρχονται στο μυαλό μου εξαρχής στα αγγλικά. Από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου μέχρι και σήμερα δε με εκφράζει το να γράψω ελληνικό στίχο. Ίσως γεννήθηκα σε λάθος χώρα τι να πω! Ωστόσο, έτσι και αλλιώς έχουμε βλέψεις να κινηθούμε και προς το εξωτερικό και σε αυτό φυσικά προτιμούμε τον αγγλικό στίχο.
-Έχετε κοινωνικές ανησυχίες;
Αφροδίτη: Ναι. Σαν καλλιτέχνες έχουμε μία ιδιαίτερα έντονη κοινωνική ανησυχία για τα παιδιά που από τα πρώτα χρόνια της ζωής τους αντιμετωπίζουν κάποιο σοβαρό πρόβλημα υγείας και τη προσαρμογή τους σε μια κοινωνία που δε μεριμνά όσο θα έπρεπε για εκείνα, η κακοποίηση των ζώων, η ενδοοικογενειακή βία, ο ρατσισμός.. Αλλά αν κάτσουμε να αναλύσουμε όλες τις ανησυχίες που απασχολούν όχι μόνο εμάς καθώς και το σύνολο του πληθυσμού θα καταλήξουμε σε μία ατέρμονη συζήτηση.
-Πώς κρίνετε την κοινωνική και οικονομική κατάσταση της χώρας; Δημήτρης: Χαχαχα! Καλό! Το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι… Δυστυχώς η κατάσταση είναι τραγική. Θα δανειστούμε ένα ρητό του Σωκράτη το οποίο κατά τη γνώμη μας συνοψίζει το σήμερα:
Έχουμε εκλέξει αμέτρητους ζαχαροπλάστες και ελάχιστους γιατρούς.
-Πόσο έχει επηρεάσει η υπάρχουσα κατάσταση τους μουσικούς και τι αλλαγές έφερε ο κορωνοϊός στη ζωή των καλλιτεχνών;
Αφροδίτη: Οι δικές μας αλλαγές είναι πως τα μουσικά μας βήματα έχουν παγώσει προς το παρόν λόγω όλης αυτής της κατάστασης που επικρατεί με τον κορωνοϊό με αποτέλεσμα να μη μπορούμε να μπούμε στο studio και να δημιουργήσουμε όλα αυτά που έχουμε στο μυαλό μας. Όταν λοιπόν τελειώσουν όλα αυτά, θέλουμε να δημιουργήσουμε το πρώτο μας ΕP με τα κομμάτια που έχουμε ήδη έτοιμα και να αγγίξουμε τις ευαίσθητες χορδές του κόσμου. Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε θάψει βαθιά μέσα μας την πιο «μαλακή» πλευρά του εαυτού μας καθώς διανύουμε δύσκολους καιρούς. Σε γενικότερο πλαίσιο, όλος ο καλλιτεχνικός τομέας όχι απλά βρίσκεται σε αναστολή εργασίας, αλλά υπάρχει και φόβος για τη μετά-κορωνοϊού περίοδο καθώς οι live εμφανίσεις από τις οποίες βιοπορίζονται πολλοί θα αργήσουν να ξαναξεκινήσουν και δε ξέρουμε τι προσαρμογές θα υπάρξουν.
-Προβλέπετε να επέλθει ομαλότητα;
Δημήτρης: Κάποια στιγμή θα επανέλθουμε στην πραγματικότητά μας. Ας ελπίζουμε πως αυτό θα γίνει το συντομότερο και δε θα αφήσει πολλά υπολείμματα.
-Τι ονειρεύεστε για το μέλλον;
Αφροδίτη: Όνειρο και στόχος μας είναι να ακουστεί η μουσική μας και να μας γνωρίσει ο κόσμος, εντός και εκτός Ελλάδας! Αναμένουμε να περάσει το κύμα της πανδημίας, ώστε με το καλό να ξεκινήσουμε και τις live εμφανίσεις μας και φυσικά να ολοκληρώσουμε τις ηχογραφήσεις μας και να δημοσιεύσουμε τη δουλειά μας.
-Ετοιμάζετε κάτι αυτή την περίοδο;
Δημήτρης: το νέο μας τραγούδι ‘’My Αngel’’ είναι έτοιμο. Ωστόσο, περιμένουμε να γίνει άρση των μέτρων για να ολοκληρώσουμε τα γυρίσματα του video clip και να το δημοσιεύσουμε φυσικά. Πέρα από αυτό, έχουμε και άλλα κομμάτια που περιμένουν να ηχογραφηθούν. Επιπλέον, δουλεύουμε και πάνω σε cover τραγούδια ώστε να είμαστε έτοιμοι και για live όταν τελειώσει αυτή η κατάσταση.
-Τι σας έρχεται στο μυαλό όταν λέτε “DownTown Lullaby”;
Δημήτρης: Το πρώτο πράγμα που μας έρχεται είναι μουσική. Από εκεί και πέρα συναυλίες, κόσμος, αγάπη, έμπνευση, δημιουργικότητα… Όλα αυτά τα όμορφα συναισθήματα που νιώθαμε και εμείς με τη σειρά μας όταν ακούγαμε το όνομα του αγαπημένου μας συγκροτήματος.
–The DownTown Lullaby ευχαριστώ πολύ για την επικοινωνία μας.
Και εμείς σε ευχαριστούμε.
Συνέντευξη στον Χρήστο Ηλιόπουλο
