Εκείνη είναι αφιερωμένη στη ζωγραφική και την ποίηση. Εκείνος είναι αφοσιωμένος στη φωτογραφία. Δυο εραστές της τέχνης της απεικόνισης μέσα από διαφορετικό πρίσμα. Η διαφορετικότητά τους όμως οδηγεί στον ίδιο προορισμό. Στην δημιουργία εικόνων και την εξωτερίκευση του εσωτερικού τους κόσμου. Ο λόγος για την Γεωργία Μητσάκου και τον Γιώργο Νιάρχο. Δυο ανερχόμενους νέους καλλιτέχνες που επιθυμούν να τοποθετηθούν στη σκληρή περίοδο που διάγουμε. Και θα το κάνουν πραγματικότητα μέσα από την εικαστική έκθεση ζωγραφικής και φωτογραφίας με τον τίτλο Περί Διαβάσεων που θα λάβει χώρα από 18 έως 27 Ιούνη στον Πολυχώρο Βρυσάκι στην Πλάκα. Σήμερα στο your e-articles η Γεωργία Μητσάκου και ο Γιώργος Νιάρχος.
-Πώς προέκυψε η ιδέα της έκθεσης Περί Διαβάσεων;
Η συνεργασία μας ήταν αποτέλεσμα μιας φιλίας χρόνων και προέκυψε εντελώς αυθόρμητα σε μια καλλιτεχνική συζήτηση που είχαμε παρατηρώντας τα έργα μας. Εκτός από τις ομοιότητες που είχαμε τόσο στη θεματολογία αλλά και στα έργα αυτά καθαυτά, οι κοινές απόψεις περί προσωπικής και συναισθηματικής εξέλιξης μας ώθησαν στο να επιχειρήσουμε αυτό το βήμα. Ο συνδυασμός της ζωγραφικής με την ποίηση και τη φωτογραφία θεωρήσαμε ότι είναι κάτι πρωτότυπο και ταυτόχρονα πολύ καλλιτεχνικό που μπορεί να προσδώσει μια διαφορετική ματιά στον χώρο της απεικόνισης.
-Τι θα συμβεί όταν η τέχνη της ζωγραφικής συναντά τη τέχνη της φωτογραφίας;
Αν και ιδιαίτερος, ίσως και παράξενος συνδυασμός, η ζωγραφική και η φωτογραφία είναι και οι δύο κοινές εκφάνσεις της τέχνης της απεικόνισης. Όταν, λοιπόν, το ζωγραφικό έργο συναντά την τέχνη της φωτογραφίας, θεωρούμε πως αν και αρχικά θα αναδειχθούν αντιφάσεις, με μία πιο προσεκτική παρατήρησή τους οι ομοιότητες μεταξύ των έργων θα αναδειχθούν και θα κατανοηθούν. Αυτό αφενός καθρεπτίζεται μέσα από τη μοναξιά των άδειων «διαβάσεων», όπου και αναδεικνύεται η μελαγχολία του τόπου και αφετέρου μέσω της προσμονής να αποκτήσουν και πάλι ζωή.
-Πώς ηχεί στα αυτιά σας η λέξη διάβαση;
Η διάβαση είναι ένα πέρασμα αλλά ο κάθε άνθρωπος έχει και μια διαφορετική προσέγγιση ανάλογα με τις εμπειρίες του. Το πέρασμα (passage) για εμάς υποδηλώνει τόσο τη φυσική του οντότητα, όσο και τη μεταφορική του έννοια. Παρατηρώντας τα έργα μας είδαμε ότι παρουσιάζουν αυτά τα κοινά στοιχεία του «περάσματος» είτε κυριολεκτικά απεικονίζοντας διαβάσεις, στενά και γειτονιές, είτε μεταφορικά συνδυάζοντας συναισθήματα, εμπειρίες και την πορεία προς την προσωπική εξέλιξη. Τα έργα μας είναι άμεσα συνυφασμένα και με την προσωπική ζωή μας, τα βιώματά μας και τα μέρη που έχουμε ζήσει ή επισκεφθεί. Ως προς το ζωγραφικό έργο αυτό φαίνεται και ως προς τη θεματολογία που απεικονίζεται και ως προς την τεχνική που χρησιμοποιείται. Από την πλευρά της φωτογραφίας αυτό διαφαίνεται μέσα από τα έντονα χρώματα και την έμφαση που προσδίδουν οιασπρόμαυροι τόνοι.
-Δεδομένης της πανδημίας όλοι μας απέχουμε από διαβάσεις, ταξίδια και προορισμούς. Αποτελεί η έκθεση αυτή μια αφορμή για ξεχωριστές διαδρομές;
Είναι γεγονός ότι η πανδημία μας στέρησε ή καλύτερα έβαλε εμπόδια σε ταξίδια, προορισμούς και γενικά στην όποια φυσική μετακίνησή μας. Αλλά μέσα σε αυτόν τον φυσικό περιορισμό, είχαμε την ευκαιρία να ταξιδέψουμε νοητά, να αποκτήσουμε νέες ιδέες και να εξελιχθούμε μέσα από «περάσματα» και «διαβάσεις». Αυτή η εικαστική μας προσέγγιση αποτελεί λοιπόν το πρώτο μας εγχείρημα ως προς μια πιο ευαισθητοποιημένη οπτική απεικόνισης της καθημερινής πραγματικότητας συνδυάζοντας το λυρισμό των συναισθημάτων που δημιουργούνται στις ανθρώπινες σχέσεις. Σκοπός μας είναι να παρουσιάσουμε τις σκέψεις και τις ανησυχίες μας, την καλλιτεχνική τους απεικόνιση και να δώσουμε στον επισκέπτη την ευκαιρία είτε να ταυτιστεί με αυτές ή να ταξιδέψει μαζί μας. Ελπίδα μας, η έκθεση αυτή να σταθεί αφορμή για ξεχωριστές προσωπικές διαδρομές.
-Επηρέασε ο κορωνοϊός τη ζωή των καλλιτεχνών;
Θα λέγαμε ότι ήταν από τις ομάδες που επηρεάστηκαν περισσότερο, καθώς ο κάθε καλλιτέχνης και κατά συνέπεια τα έργα του αδημονούν να εκτεθούν προς τέρψη του κοινού. Ο θεατής ή ο επισκέπτης χρειάζεται να έχει τη φυσική παρουσία για να δει από κοντά, να θαυμάσει, να ταξιδέψει και να κρίνει. Οπότε, φυσικά και η ζωή των καλλιτεχνών επηρεάστηκε, αλλά επίσης και την επαναπροσδιόρισε γενικότερα. Ο κορωνοϊός στάθηκε η αφορμή για έμπνευση και δημιουργία εκ νέου υπό διαφορετικές και πρωτόγνωρες συνθήκες αλλά και η θεμέλιος λίθος για επανατοποθέτηση της τέχνης στον χώρο της απεικόνισης.
-Εσείς πώς βιώσατε αυτό το διάστημα;
Γεωργία: Προσωπικά, η έναρξη της πανδημίας αποτέλεσε για μένα σημείο σταθμό ως προς την ένταξη της ζωγραφικής και της ποίησης και επισήμως στη ζωή μου. Θεωρώ ότι είναι η καλύτερη και πιο δημιουργική έξοδος έκφρασης του ψυχικού μου κόσμου και των συναισθημάτων μου. Αυτό επιτυγχάνεται μέσα από το φως και την ένταση των χρωμάτων, καθώς και από τη δημιουργία στίχων με τρόπο λυρικό. Απώτερος στόχος μου είναι η προσωπική εξέλιξη μέσω της ψυχικής και πνευματικής ισορροπίας.
Γιώργος: Κάνοντας μία ανασκόπηση αυτού του χρόνου όπου τα αρχικά συναισθήματα φόβου και ανασφάλειας κατάφερα στην πορεία να τα διοχετεύσω μέσα από το φωτογραφικό φακό, θεωρώ πως και για μένα ήταν μία από τις πιο δημιουργικές περιόδους της ζωής μου. Η «διάβαση» αυτή μεταξύ αρνητικών και θετικών συναισθημάτων ήταν επιτυχής, βοηθώντας έτσι και στην προσωπική μου εξέλιξη.
-Τα όνειρά σας για το μέλλον;
Σίγουρα θέλουμε για αρχή να βρει απήχηση αυτή η πρώτη προσπάθειά μας και να αγγίξουμε με τον τρόπο μας το φιλότεχνο κοινό. Θεωρούμε πως θα το πετύχουμε. Επόμενα βήματα είναι να παρουσιάσουμε τα έργα μας και σε άλλες εκθέσεις, όχι μόνο στην Αθήνα αλλά και εκτός. Nα λάβουμε κριτικές και ιδέες και μέσα από όλη αυτή τη διαδικασία να εξελιχθούμε και να οδηγηθούμε σε ακόμη πιο δημιουργική εκδήλωση των καλλιτεχνικών μας ανησυχιών.
-Γεωργία και Γιώργο σας ευχαριστώ για την επικοινωνία μας.
Και εμείς σε ευχαριστούμε.
