Από τις πιο άξιες φωνές της νεότερης γενιάς. Διακρίθηκε και ξεχώρισε στη 4η ακρόαση νέων δημιουργών και ερμηνευτών της Μικρής Άρκτου. Το 2019 έκανε το ντεμπούτο της στη δισκογραφία με τις Πολύχρωμες ζακέτες σε μουσική του Γρηγόρη Πολύζου και λόγια της Αθηνάς Σπανού. Πνεύμα καλλιτεχνικό αλλά και με κοινωνικές ανησυχίες καθώς είναι έντονα πολιτικοποιημένη. Η καραντίνα δε τη σταματάει και ετοιμάζει το δεύτερο δίσκο της, τα Σημεία Στίξης, σε συνεργασία με την Αθηνά Σπανού. Σήμερα, στο your e-articles η Πολυξένη Καράκογλου.
-Γεννήθηκες στον Πειραιά. Ποιες είναι οι μνήμες της παιδικής σου ηλικίας;
Θυμάμαι το παλιό σπίτι της γιαγιάς μου… Παίζω με ένα αυτοκίνητο-ποδήλατο μαζί με τα ξαδέρφια μου στην αυλή ενώ ακούγονται κουβέντες από το σπίτι και μοσχομυρίζουν φαγητά!
-Τι σημαίνει για σένα ο Πειραιάς;
Θάλασσα, βόλτες με φίλους, μουσική στο σχολείο και τραγούδια στα διαλείμματα.
-Κάποια ανάμνηση που δε θα ξεχάσεις ποτέ;
Η μυρωδιά από τις νεραντζιές την άνοιξη…
-Οι σπουδές σου;
Πιάνο και τραγούδι. Και σε άλλα νέα έχω αποφοιτήσει από το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο της Αθήνας.
-Η σημασία της μουσικής στη καθημερινότητά σου;
Δεν ξεχωρίζει από τη ζωή μου, έχει μια συνεχή παρουσία εμφανή και μη…
-Πότε τραγούδησες για πρώτη φορά στη ζωή σου;
Τεσσάρων χρονών πάνω σε μια καρέκλα να λέω το Ένα το Χελιδόνι.
-Τα συναισθήματα που γεννήθηκαν μέσα σου όταν βρέθηκες πρώτη φορά μπροστά σε μικρόφωνο;
Ποια συναισθήματα; Εκείνη τη στιγμή μου είχαν κοπεί τα πόδια…
-Τι ρόλο έπαιξε στη πορεία σου η διάκριση στη 4η ακρόαση νέων δημιουργών και ερμηνευτών της Μικρής Άρκτου;
Με γνώρισε με ανθρώπους που θαύμαζα και θαυμάζω, με ωρίμασε και χάρη στη Μικρή Άρκτο γνώρισα την αδελφική μου φίλη και συνεργάτη, Αθηνά Σπανού.
-Τα ακούσματα που σε διαμόρφωσαν;
Άκουγα μουσική με και από τον πατέρα μου όταν ήμουν μικρή. Κυρίως λαϊκή μουσική, πολιτικό τραγούδι και μετά τα τραγουδούσαμε με την κιθάρα.
-Οι φωνές που κυλούν μέσα σου;
Με συγκινούν οι φωνές «ηθοποιοί». Δηλαδή οι φωνές που προτεραιότητά τους, δεν πάει να καταστρέφεται το σύμπαν, είναι να υπηρετούν με σεβασμό το στίχο… Η Τάνια Τσανακλίδου και η Μαρία Δημητριάδη.
-Υπάρχει κάποιος καλλιτέχνης που θα ήθελες να μοιραστείς τη σκηνή μαζί του για μια νύχτα;
Είναι πολλοί αλλά μου έρχονται αμέσως στο μυαλό ο Φοίβος Δεληβοριάς και ο Χρήστος Θηβαίος.
-Ποιο είναι το τραγούδι που μιλάει για εσένα;
Το πρώτο τραγούδι του επερχόμενου άλμπουμ μου. Το έγραψε η Αθηνά Σπανού για εμένα και λέγεται Πόλη Ξένη…
-Ο δίσκος που ακούς τις πιο προσωπικές σου στιγμές;
Ορχηστρική μουσική. Με βοηθάει να βάζω τις σκέψεις μου σε σειρά, να ηρεμώ, να φτιάχνω εικόνες από νότες…
-Πότε έκλαψες τελευταία φορά;
Χθες. Κλαίω πολύ εύκολα και είναι ο τρόπος μου να λυτρώνομαι.
-Σε τι κατάσταση βρίσκεται η σημερινή δισκογραφία;
Σε κρίση… Οι καλλιτέχνες προσπαθούμε να επικοινωνήσουμε τη δουλειά μας με τον κόσμο, με χρηματοδότη τον εαυτό μας και με μέσα τα χέρια μας…
-Υπάρχουν άξιοι καλλιτέχνες σήμερα;
Εννοείται πως υπάρχουν. Αρκεί να θες να τους βρεις!
-Μπορούν να βρουν το δρόμο τους;
Απαιτεί πολύ περισσότερο ψυχικό σθένος αυτή η εποχή που διανύουμε. Όταν ο κόσμος ψάχνει να βρει τρόπους να επιβιώσει, η τέχνη και ο πολιτισμός μοιάζουν πολυτέλεια. Οπότε, ο αγώνας ενός καλλιτέχνη και τα στραπάτσα που βιώνει πολλαπλασιάζονται και οι προσπάθειές του δεν βρίσκουν το αντίκρισμα που τους αρμόζει. Ο χρόνος όμως πιστεύω και η συνεχής δουλειά πάντα αποδίδουν.
-Πώς αντιλαμβάνεσαι τη κοινωνική και οικονομική κατάσταση της χώρας;
Αντιλαμβάνομαι ότι είμαστε σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης και νομίζω πλέον είναι πασιφανές ότι κανείς δεν θα μας σώσει αν δε σωθούμε μόνοι μας.
-Υπάρχει λύση να ξεφύγουμε από τα αδιέξοδα;
Μόνο με τα δικά μας χέρια.
-Έχεις στηρίξει δημόσια το ΚΚΕ. Πώς κρίνεις τη στάση του στο πολιτικό σκηνικό;
Φτάνουμε ένα χρόνο καραντίνα και οι δυνάμεις του κομμουνιστικού κόμματος δεν έχουν πάψει στιγμή να αναδεικνύουν τα προβλήματα του κάθε κλάδου, να συσπειρώνουν στα σωματεία, να τα βάζουν με την αστυνομία και όλα αυτά με απόλυτο σεβασμό στις υγειονομικές οδηγίες της επιστημονικής κοινότητας. Νομίζω η Πρωτομαγιά στο Σύνταγμα τα είπε όλα…
-Επηρέασε τους καλλιτέχνες ο κορωνοϊός;
Πάγωσε τους καλλιτέχνες ο κορωνοϊός. Είμαστε ένας κλάδος που ποτέ δεν ακούει τι μέλει γενέσθαι σε ανακοινώσεις της κυβέρνησης. Όσοι δεν είχαν συμβάσεις με μεγάλα ιδρύματα και θέατρα που μπορούν να κάνουν live streaming δεν εργάζονται καθόλου και απλά μαζεύουν τα κομμάτια τους.
-Πώς αντιλαμβάνεσαι τις αποκαλύψεις στο χώρο του θεάματος για τις παρενοχλήσεις εις βάρος των καλλιτεχνών;
Με οργή και θλίψη. Είναι μια μαύρη σελίδα που έπρεπε να αποκαλυφθεί για να χτιστεί το μετά σε πιο υγιή θεμέλια. Παρόλα αυτά διαφωνώ με τον διασυρμό στην πρωινή ζώνη. Τα θύματα θυμούνται ξανά την κακοποίησή τους ούτως η άλλως. Ας μην τους βασανίζουμε περαιτέρω.
-Πιστεύεις στον Θεό;
Πιστεύω στον άνθρωπο.
-Το καταφύγιό σου;
Η αγκαλιά του αγαπημένου μου.
-Ο μεγάλος σου φόβος;
Να ξυπνήσω ένα πρωί και να μην έχω φωνή.
-Πώς λειτουργείς υπό το καθεστώς του έρωτα;
Σαν μεθυσμένη πάνω σε μονόκυκλο σε δρόμο ταχείας κυκλοφορίας.
-Πότε ένιωσες ευτυχισμένη;
Κάθε μέρα που ξυπνάω και μπορώ να ζω.
-Τι άνθρωπος είναι η Πολυξένη Καράκογλου;
Ξεροκέφαλος, στοργικός και στα κέφια του κάποιος χαρακτήρας κινουμένου σχεδίου.
-Αν μπορούσες να γυρίσεις τον χρόνο πίσω υπάρχει κάτι που θα άλλαζες;
Στη ζωή μου τίποτα. Στην παγκόσμια ιστορία πολλά!
-Πώς φαντάζεσαι τη τελευταία μέρα σου στη γη;
Σε δάσος, να ακούω την αιωνιότητα της φύσης κρατώντας το χέρι της αγάπης μου.
-Τα όνειρά σου για το μέλλον;
Να παίξω ξανά σε μια συναυλία με φίλους και γνωστούς, να τραγουδάμε και να χορεύουμε. Πραγματικά πλέον αυτή η συνθήκη μοιάζει με όνειρο…
-Ετοιμάζεις κάτι αυτή την περίοδο;
Ετοιμάζω το δεύτερο προσωπικό μου άλμπουμ, τα Σημεία Στίξης με την στιχουργό Αθηνά Σπανού σε δική μου μουσική και σε στίχους κυρίως της Αθηνάς αλλά και δικούς μου. Την ενορχήστρωση έχει αναλάβει ο Μάριος Ιβάν Παπούλιας με τον Αλέξανδρο Κούρο.
-Τι συμβουλή θα έδινες σε έναν άνθρωπο για να κάνει τα όνειρά του πραγματικότητα;
Αφού βρεις ποιος είσαι και τι θέλεις, πάρε για όπλα την υπομονή και τη σκληρή δουλειά και όλα θα έρθουν με το χρόνο τους.
-Τι σου έρχεται στο μυαλό όταν λες το όνομα Πολυξένη Καράκογλου;
Πολυξένη; Δεν θα την έκανα και πολλή παρέα… Χαχαχα.
-Πολυξένη σε ευχαριστώ πολύ για την επικοινωνία μας.
Και εγώ σε ευχαριστώ.
Συνέντευξη στον Χρήστο Ηλιόπουλο
