Από μικρό παιδί ξεκίνησε με τη βυζαντινή μουσική. Έχει σπουδάσει μουσική, αρμονία, ανώτερα θεωρητικά και πιάνο. Παράλληλα με τις μουσικές σπουδές σπούδασε στην Αρχιτεκτονική Σχολή του ΕΜΠ. Το 1975, με υποτροφία του Βίλι Μπραντ για το έργο του «Δέκα Βυζαντινά δοκίμια», μικρό συμφωνικό σύνολο και μικτή χορωδία, σπούδασε σύνθεση, ενορχήστρωση και όπερα στην Ακαδημία Τεχνών του Μονάχου από την οποία και αποφοίτησε με άριστα. Η δισκογραφική του δραστηριότητα ξεκίνησε σε ηλικία δεκαπέντε χρόνων με το «Σώσον Κύριε τον Λαόν σου» από τη δισκογραφική εταιρεία LYRA του Αλέκου Πατσιφά. Μουσικός, ερμηνευτής, ηθοποιός, παρουσιαστής και διδάσκαλος. Ιδιαίτερη τιμή που σήμερα φιλοξενώ στο your e-articles τον πολύπλευρο και πολυπράγμονα Γιάννη Ζουγανέλη.
-Πώς κρίνεις τη συμπεριφορά μας την περίοδο του κορωνοϊού;
Η καθημερινότητα είναι το μέλλον μας. Δυστυχώς, την βιώναμε και εξακολουθούμε να την βιώνουμε με έναν ατομικίστικο τρόπο. Πριν τον κορωνοϊό υπήρχε η επίδραση της παγκοσμιοποίησης και του καπιταλισμού. Συστήματα που έκαναν υποχείριο τον άνθρωπο. Μαζικά κινήματα τα οποία δεν επέτρεψαν στον άνθρωπο να αντιληφθεί τη μοναδικότητά του. Τώρα, θα περίμενε κανείς πως σε μια τέτοια περίοδο θα λειτουργούσαμε με αλληλεγγύη και έγνοια προς τον συνάνθρωπο… Δεν το πράξαμε.
-Πώς βιώνεις αυτή την ιδιόμορφη καθημερινότητα;
Προσωπικά, αυτή την εποχή δημιουργώ. Κυρίως γράφω μουσική. Βρίσκομαι σε ένα στούντιο με έναν φίλο και συνεργάτη, τον Θαλή Τριανταφύλλου όπου φυσικά τηρούμε τα μέτρα προστασίας με σεβασμό σε αυτούς που δεν τα υιοθετούν αλλά και σε αυτούς που τα υιοθετούν. Τακτοποιώ τη ψυχή μου ώστε να μπω σε μια διαδικασία εσωτερικής αναγέννησης και προσπαθώ να συνεισφέρω σε δομές που υποστηρίζουν αναξιοπαθούντες καλλιτέχνες. Υπάρχει ένα τεράστιο έλλειμμα προσοχής σε αυτή τη μεγάλη μερίδα ανθρώπων και οφείλω να το καταδείξω…
-Υπάρχει κάτι που σε έχει ενοχλήσει αυτό το διάστημα;
Ακούω συνεχώς για μια επιστροφή στην κανονικότητα. Για ποια επιστροφή μας μιλάνε αυτοί που κουνάνε το δάχτυλο διαρκώς; Μέσα από το δόγμα αποφασίζομεν και κυβερνώμεν που εκφέρουν; Ήταν κανονικότητα τα μνημόνια, η εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο και το κοροϊδιλίκι που βίωσε ο ελληνικός λαός τα προηγούμενα χρόνια; Δυστυχώς, και εμείς έχουμε τη τάση να μεμψιμοιρούμε και να μη διεκδικούμε τα δικαιώματά μας. Εκεί είναι το μεγάλο μερίδιο ευθύνης μας.
-Πώς βιώνουν οι καλλιτέχνες την πραγματικότητα αυτή;
Οι καλλιτέχνες απαξιώθηκαν εντελώς. Δεν υπήρχε και δεν υπάρχει κανένα περιβάλλον ασφαλιστικής κάλυψης. Την κυρίως ζημιά την έπαθαν οι αφανείς άνθρωποι. Οι μουσικοί, οι άνθρωποι που είναι πίσω από τη σκηνή και τρέχουν μια παράσταση, οι ηχολήπτες, οι σκηνογράφοι, οι τεχνικοί. Άνθρωποι που έχουν φάει χρόνια για να εκπαιδευτούν στο αντικείμενό τους. Σχεδόν εδώ και ένα χρόνο υπάρχουν άνθρωποι χωρίς μεροκάματο. Εγώ υπήρξα τυχερός καθώς βρέθηκα σε εποχές διαφορετικές από τις σημερινές, όπου παρακαλούσα για να πάρω ρεπό. Ξαφνικά πήγαμε στις διήμερες εμφανίσεις του σαββατοκύριακου και τώρα τίποτα. Καμία πρόβλεψη και κανένα ενδιαφέρον για ένα κλάδο εργαζομένων που καλύπτει ένα τεράστιο ποσοστό Ελλήνων.
-Πώς κρίνεις τη στάση της Κυβέρνησης στην αντιμετώπιση της κατάστασης;
Είναι μια Κυβέρνηση που εκφράζει τον φιλελευθερισμό. Ανήκει στην καπιταλιστική λογική. Για μένα δεν έχει να κάνει όμως με το ποιος βρίσκεται σε θέση εξουσίας. Ως καλλιτέχνης είμαι απέναντι σε οποιαδήποτε Κυβέρνηση. Αυτός είναι ο σκοπός ενός καλλιτέχνη. Να στέκεται κριτικά απέναντι σε κρατούντες. Από τον Αριστοφάνη, τον Αισχύλο και τον Σοφοκλή έως σήμερα οι καλλιτέχνες οφείλουν να έχουν απέναντί τους την εξουσία.
-Τελευταία υπάρχουν αρκετά περιστατικά ανθρωποφαγίας στα μέσα ενημέρωσης και κοινωνικής δικτύωσης προς καλλιτέχνες. Τελευταία ήταν η περίπτωση της Δήμητρας Γαλάνη και του Νότη Σφακιανάκη. Πώς αναλογίζεσαι αυτά τα γεγονότα;
Έχω πληρώσει και εγώ ένα γεγονός που συνέβη πριν κάποια χρόνια. Κάτι που αλλιώς έλαβε χώρα και αλλιώς επικοινωνήθηκε ώστε να στοχοποιηθώ. Τότε, ασχολούμουν θεσμικά με την καταπολέμηση του κοινωνικού ρατσισμού και βρέθηκα να κατηγορηθώ ο ίδιος ως ρατσιστής.. Ορισμένα μέσα μαζικής ενημέρωσης ζουν από τις σάρκες των διασήμων. Επιβιώνουν για να τους κατασπαράζουν όταν συμβεί κάτι που δεν έχει να κάνει με την επαγγελματική τους υπόσταση, αλλά με την προσωπική τους ζωή. Για τα social media τι να πω.. Είναι μια άβυσσος.
-Μουσικός, ηθοποιός, ερμηνευτής, συγγραφέας και σκηνοθέτης είναι μερικές από τις ιδιότητές σου. Σου είναι δύσκολο να ισορροπείς με όλα αυτά;
Ισορροπώ μια χαρά. Ο λόγος που έχω ασχοληθεί πολύπλευρα με την τέχνη είναι για λόγους επικοινωνίας και έκφρασης. Δεν διαχωρίζω καμία ιδιότητα.
-Πρόσφατα σε απολαύσαμε σε ένα ντουέτο με την Ελεωνόρα για τις ανάγκες του The Voice. Ήταν μια ιδιαίτερη στιγμή του σόου. Πώς βιώνεις όσα έχει πραγματοποιήσει;
Χάρηκα που βρέθηκα στο The Voice. Πιστεύω ότι τα περισσότερα παιδιά που συμμετείχαν, είχαν εξαιρετικές φωνές. Μακάρι να καταφέρουν σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους. Η Ελεωνόρα -αν και είχα επιφυλάξεις στην αρχή για το αν έπρεπε να βρεθεί στο σόου ως coach- χαίρεται που βρίσκεται εκεί. Συμπεριφέρεται με απόλυτη αγάπη και σεβασμό προς τα παιδιά. Δεν υπάρχει μια μέρα που να μην κάνει πρόβα. Καμαρώνω για όσα έχει καταφέρει. Διαρκώς δουλεύει με τον εαυτό της και προσπαθεί να δώσει ό,τι καλύτερο έχει. Δε μιλώ μόνο ως πατέρας. Την παρατηρώ καθαρά καλλιτεχνικά.
-Ποια είναι τα όνειρά σου για το μέλλον;
Η ζωή είναι μπροστά. Γράφω νέα τραγούδια και προσπαθώ με κάθε ευκαιρία να τα παρουσιάσω. Το κίνητρό μου είναι η μεγάλη ανάγκη επικοινωνίας με τον κόσμο.
-Τι συμβουλή θα έδινες σε έναν άνθρωπο για να κάνει τα όνειρά του πραγματικότητα;
Να ανακαλύψει τη μοναδικότητά του! Να αγαπήσει αυτό που παράγει και να γίνει πραγματικός δημιουργός.
-Τι σου έρχεται στο μυαλό όταν λες το όνομα Γιάννης Ζουγανέλης;
Μια υπέροχη ζωή από παιδί ως σήμερα.
-Γιάννη σε ευχαριστώ πολύ για την επικοινωνία μας.
Σε ευχαριστώ Χρήστο μου για την συνομιλία και την επικοινωνία μας. Καλές γιορτές για όλους.
Συνέντευξη στον Χρήστο Ηλιόπουλο – 24/12/20
