Συνέντευξη με τον Κώστα Μπαλαχούτη: «Ονειρεύομαι καλύτερες μέρες για όλο τον κόσμο. Να κάνεις άφοβα την αγκαλιά, την χειραψία, το φιλί»

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Η λατρεία του για το ελληνικό τραγούδι τον οδήγησε στη μελέτη και την έρευνα καθιστώντας τον ως έναν από τους πιο άξιους και διεξοδικούς ερευνητές. Άνθρωπος πολυτάλαντος και πολυποίκιλος με πλούσιο έργο. Από λευκώματα, στίχους και βιβλία μέχρι μουσικές εκπομπές και έντυπα μέσα. Η καρδιά της εταιρείας εκδόσεων Όγδοο που έχει συνεισφέρει τα μέγιστα στο τοπίο του σημερινού ελληνικού τραγουδιού. Σήμερα στο your e-articles ο Κώστας Μπαλαχούτης

-Το ερέθισμα που σας έκανε να στραφείτε στην έρευνα του ελληνικού μας τραγουδιού;

H λατρεία για αυτό και τους ανθρώπους του. Παράλληλα η ελλιπής βιβλιογραφία, η απουσία πολύτιμων στοιχείων, η επιθυμία να μη χαθούν οι μνήμες και να παραδώσουμε κάτι στέρεο και αξιόπιστο στους επόμενους. Όσο απομακρυνόμαστε γενικότερα από την «πληροφορία» που σκιαγραφεί γεγονότα και πρόσωπα, υπάρχει ο κίνδυνος να χαθεί ο «χάρτης του θησαυρού» της λαϊκής μουσικής μας ή να μην είναι ευδιάκριτη η χάραξη της πορείας. Ένας ακόμη λόγος είναι η «ανεκδοτολογία» που επικρατεί στα ΜΜΕ γύρω από την πολύ σοβαρή υπόθεση που λέγεται ελληνικό τραγούδι.

-Τι αποκομίσατε μέσα από αυτή την διαδικασία όλα αυτά τα χρόνια;

Ανεκτίμητο ψυχικό πλούτο που ξεπερνά την κούραση και τις απογοητεύσεις. Ήρθα κοντά σε μύθους μου και χαρισματικά πρόσωπα, μοιραστήκαμε στιγμές και αλήθειες. Δώρα βαθιά και γνώσεις μεστές. Όλα πολύτιμα!

-Οι εσωτερικές ανάγκες που σας κάλυψε η ενασχόληση με τον στίχο;

Γεννήθηκα και μεγάλωσα με τραγούδια. Πριν καν πάω στο σχολείο γνώριζα απ’ έξω και ανακατωτά τους στίχους αμέτρητων τραγουδιών. Έγραφα από την πρώτη δημοτικού «πράγματα». Και στα κατοπινά χρόνια, εκμεταλλευόμενος την περίοδο των σπουδών, λειτουργούσα ως ερασιτέχνης ερευνητής και στιχουργός. Πίστευα πως κάποια στιγμή θα τραγουδιόταν ο λόγος μου. Δεν το έψαξα πολύ αλλά είχα μια σταθερή επιμονή. Ούτε «έπιανα πάτο» που δεν έβρισκα για πολλά χρόνια τρόπους να γίνουν οι στίχοι μου τραγούδια. Συνέχιζα να γράφω περιμένοντας τη στιγμή… Που τελικά ήρθε.  

-Πώς αντιλαμβάνεστε το τοπίο στο σύγχρονο ελληνικό τραγούδι;

Πολύχρωμο, εύφορο αλλά και δύσβατο μαζί. Γόνιμο αλλά και άκαρπο συνάμα. Μπερδεμένο λόγω και των προβλημάτων της δισκογραφίας, των πνευματικών δικαιωμάτων, της μιντιακής κατάστασης που λειτουργεί ερήμην των αναγκών και επιθυμιών μιας πολύ μεγάλης μερίδας ακροατών.

-Ποιους στόχους προσπαθεί να εκπληρώσει το Όγδοο μέσα σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες;

Το Όγδοο γεννήθηκε από τη φλόγα του Νίκου Αναγνωστάκη και τη δική μου και πλέον μεγάλωσε και εμπλουτίζεται συνεχώς. Θα σας απαντήσω στο ερώτημα με μια ερώτηση! Αλήθεια πώς θα ήταν η δημοσιογραφική μουσική πραγματικότητα χωρίς την δεκαετή πλέον παρουσία του Ογδόου; Αλλά και δισκογραφικά πια, σαν εταιρεία εκδόσεων, το Όγδοο λειτουργεί αναλόγως του πρώτου συνθήματος που είχαμε χαράξει στο ξεκίνημά του, δανειζόμενοι στιγμές από το Δίφωνο, του οποίου υπήρξα πολύχρονο μέλος μέχρι και διευθυντής του για ένα μικρό σχετικά διάστημα. Για το τραγούδι, τον πολιτισμό, τις τέχνες και τον άνθρωπο!

-Επηρέασε τα μουσικά πράγματα ο κορωνοϊός;

Τραγικά. Ευτυχώς η δημιουργία έχει τα δικά της αξιόπιστα αντισώματα.

-Η στάση της Κυβέρνησης ήταν ανάλογη;

Στην Ελλάς του 2000, δεν νομίζω πως δεν θα μπορούσαν να γίνουν πολύ περισσότερα, όπως βέβαια θα έπρεπε, ανεξαρτήτως κομματικής ταυτότητας. Επαναλαμβάνω υπήρχε και υπάρχει αναγκαιότητα για «πράματα και θάματα» γιατί ο κόσμος της μουσικής βρέθηκε στην κόλαση αλλά το θέμα είναι ποιος και πώς θα τα κάνει όλα αυτά. Από μικρό παιδί όταν άκουγα και έβλεπα τις πυρκαγιές να σκοτώνουν τα δάση μας, την περιουσία μας, έλεγα γιατί να μην έχουμε π.χ. τριάντα αεροπλάνα και «αβέρτα» μέσα για την κατάσβεσή τους. Με το ίδιο ερώτημα πέρασαν και περνούν τα χρόνια μαζί με τις κυβερνήσεις… 

 -Τα όνειρά σας για το μέλλον;

Καλύτερες μέρες για όλο τον κόσμο. Πιο ανθρώπινες τουλάχιστον. Να κάνεις άφοβα την αγκαλιά, την χειραψία, το φιλί. Καλά τραγούδια και ακροάσεις που θα μας εκπλήξουν και θα μας ταρακουνήσουν. Μέσα μας και έξω μας. Να μπορώ να δημιουργώ. Μόλις κυκλοφόρησε η βιογραφία που υπέγραψα για τον Στράτο Διονυσίου. Ήδη τρέχουν στις ράγες σχέδια για νέα βιβλία, τραγούδια, εκπομπές.

-Κύριε Μπαλαχούτη σας ευχαριστώ πολύ για την επικοινωνία μας.

Και εγώ σε ευχαριστώ.

Συνέντευξη στον Χρήστο Ηλιόπουλο

Αποτυχημένος φοιτητής Κοινωνικής Θεολογίας του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Αποτυχημένος φοιτητής Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών. Ερασιτέχνης ραδιοφωνικός παραγωγός και αρθρογράφος. Συλλέκτης βινυλίων, κόμικς και βιβλίων. Λάτρης της ινδικής κουζίνας και του κόκκινου κρασιού. Με το γράψιμο έχω μια ιδιαίτερη σχέση. Όταν γράφω θέλω η σκέψη που ξεκινάει από εμένα να ολοκληρώνεται από τον αναγνώστη...