Συνέντευξη με τον Βασίλη Καραμπούζη: «Μου λείπει στην ελληνική δισκογραφία το μπουζούκι ως μουσικό όργανο αλλά και ο λαϊκός στίχος»

Γουστάρω τρομερά όταν ανακαλύπτω νέους ανθρώπους, συνομηλίκους μου, δηλαδή, οι οποίοι έχουν μεράκι και αγάπη για αυτό που κάνουνε. Ανθρώπους που με το όνειρο στον ένα ώμο και με την τέχνη τους στον άλλο πορεύονται ξεπερνώντας δυσκολίες, εμπόδια καταφέρνοντας να πραγματοποιούν τα όνειρά τους. Με αφορμή τη κυκλοφορία της πρώτης του δισκογραφικής απόπειρας που τιτλοφορείται Όταν Η Άνοιξη Θα΄ Ρθει, συνομιλώ στο your e-articles με τον Βασίλη Καραμπούζη.

-Ποιες είναι οι μνήμες της παιδικής σου ηλικίας;

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην επαρχία, και συγκεκριμένα στα Φάρσαλα. Θυμάμαι όταν ήμασταν μικροί, είχαμε στο μυαλό μας πότε θα βρεθούμε το απόγευμα στην αυλή κάποιου σχολείου ή στην πλατεία για να παίξουμε ποδόσφαιρο, κρυφτό κ.τ.λ. Επίσης, άρχισα να ασχολούμαι με τη μουσική κάνοντας μουσικά σχήματα και παρακολουθώντας μαθήματα στο ωδείο. Μονίμως θυμάμαι τον εαυτό μου με μία κιθάρα να τραγουδάμε με την παρέα μου, κάτι το οποίο ισχύει μέχρι και σήμερα. Και δεν θα το άλλαζα ποτέ!

-Η ανάμνηση που θα σου μείνει για πάντα χαραγμένη στο μυαλό;

Έχω πολλές αναμνήσεις αλλά η πιο πρόσφατη θα μπορούσα να πω ότι είναι η γνωριμία μου με τον κ. Γιώργο Νταλάρα. Έναν άνθρωπο που η βοήθειά του ήταν πολύτιμη, καθώς ερμηνεύει με μαγικό τρόπο το ομώνυμο τραγούδι του πρώτου μου δίσκου. Είναι μεγάλη μου χαρά και τιμή που συμμετέχει στο δίσκο και τον ευχαριστώ μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου.

-Τι σημαίνει για σένα η μουσική;

Για μένα η μουσική είναι ένας τρόπος έκφρασης. Μία μελωδία, ένας στίχος και μία ερμηνεία μπορούν να δημιουργήσουν ποικίλα συναισθήματα στον ακροατή.

-Ο ρόλος της στη καθημερινότητά σου;

Η κιθάρα είναι προέκταση του χεριού μου και η μουσική, γενικά, είναι η καθημερινότητά μου.

-Οι επιρροές που σε διαμόρφωσαν μουσικά;

Η αλήθεια είναι ότι έχω ασχοληθεί με διαφορετικά είδη μουσικής. Αυτό βέβαια που με κέρδισε περισσότερο είναι το λαϊκό τραγούδι, κυρίως των δεκαετιών ΄60 με ΄70.

-Οι φωνές που σε συγκλόνισαν όταν τις πρωτοάκουσες;

Πολλές φωνές με συγκλονίζουν κατά καιρούς, αλλά αυτές που με ενθουσίασαν όταν τις άκουσα είναι του Στέλιου Καζαντζίδη, του Γιώργου Νταλάρα, της Γλυκερίας, αλλά και του Louis Armstrong (τον πρωτοάκουσα σε μία κασέτα που είχε ο πατέρας μου στο αυτοκίνητο).

-Οι μουσικές σπουδές που έχεις πραγματοποιήσει;

Έκανα περίπου 7-8 χρόνια μαθήματα μπουζουκιού σε ωδείο και έχω πτυχίο αρμονίας.

-Με ποιο τρόπο συνθέτεις τα τραγούδια σου;

Δεν έχω κάποιο συγκεκριμένο τρόπο. Κάποιες φορές, συνθέτω μελωδίες διαμορφώνοντάς τες με τον καιρό και έπειτα αναζητώ στίχους. Άλλες φορές, μελοποιώ κάποιο ποίημα ή στίχους, προσπαθώντας να δώσω το κατάλληλο μουσικό χρώμα στις λέξεις.

-Τι αποτελεί έμπνευση;

Έμπνευση μπορεί να αποτελέσει ένα απλό συναίσθημα της στιγμής μέχρι και ένα έντονο κοινωνικό φαινόμενο.

-Είσαι ένας συνθέτης με έντονα στοιχεία και επιρροές από το λαϊκό τραγούδι. Πώς ορίζεις αυτό το μουσικό είδος που έχει χαρακτηρίσει τη νεότερη ελληνική μουσική ταυτότητα;

Το λαϊκό τραγούδι ξεκίνησε περίπου μετά το τέλος της δεκαετίας του 1950. Αναφέρεται σε καθημερινά προβλήματα, ιστορικά γεγονότα, ανησυχίες αλλά και συναισθήματα που βιώνει ο απλός άνθρωπος. Έχει κυρίαρχο όργανο το μπουζούκι και οι μελωδικές του γραμμές είναι κυρίως ανατολίτικες. Είναι ένα είδος που με κέρδισε από την πρώτη στιγμή που το άκουσα και εκφράζομαι, κυρίως, μέσα από αυτό.

-Θεωρείς πως έχει υποτιμηθεί η σημασία του τα τελευταία χρόνια; Σαν να έχει παραγκωνιστεί από τις κατευθυντήριες δυνάμεις της δισκογραφίας;

Δεν θα έλεγα ότι έχει υποτιμηθεί, απλά επειδή έχουν αλλάξει οι εποχές δεν είναι το ίδιο κυρίαρχο όπως παλιά. Μου λείπει στην ελληνική δισκογραφία το μπουζούκι ως μουσικό όργανο αλλά και ο λαϊκός στίχος. Για αυτόν το λόγο επέλεξα το δρόμο του λαϊκού τραγουδιού, καθώς με συγκινούσε πάντα ο στίχος του και η μουσική του.

-Πώς ένιωσες όταν πήρες μπουζούκι για πρώτη φορά στα χέρια σου;

Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ να θυμηθώ ακριβώς αλλά θυμάμαι ότι το αγάπησα από την πρώτη στιγμή και όταν άκουγα έναν καλό σολίστα να παίζει, τότε έλεγα να, έτσι θέλω να παίζω…

-Πρόσφατα, κυκλοφόρησε η δισκογραφική σου απόπειρα, το Όταν Η Άνοιξη Θα΄Ρθει.

Ναι, κυκλοφόρησε πρόσφατα ο πρώτος μου δίσκος σε μουσική δική μου και σε στίχους του Θάνου Παπαγεωργίου, του Θεοδόση Ανδρεόπουλου αλλά και κάποιους δικούς μου. Επίσης, στο δίσκο συμμετέχουν εξαιρετικοί μουσικοί και ερμηνευτές όπως ο Γιώργος Νταλάρας, ο Θάνος Τζήκας, ο Θάνος Παπαγεωργίου, ο Δημήτρης Μπάκουλης και η Ζωή Κιούρκα.

-Η άποψή σου για τη σημερινή δισκογραφία;

Στη σημερινή δισκογραφία υπάρχουν πολλά διαμάντια. Μπορείς να βρεις νέες δημιουργίες με επιρροές από παραδοσιακό, ρεμπέτικο και λαϊκό τραγούδι έως blues, jazz και rock.

-Το τοπίο στη σύγχρονη ελληνική μουσική; Υπάρχουν άξιοι καλλιτέχνες σήμερα;

Φυσικά και υπάρχουν άξιοι καλλιτέχνες στη σύγχρονη ελληνική μουσική και μάλιστα σε διάφορα είδη.

-Τι δυσκολίες έχουν να αντιμετωπίσουν για να κάνουν τα πρώτα τους βήματα και να εδραιωθούν;

Δυστυχώς, η κατάσταση που ζούμε σήμερα είναι πρωτόγνωρη και δύσκολη. Θα αναφερθώ στις δυσκολίες που αντιμετώπισα και αντιμετωπίζω μέχρι και σήμερα. Το βασικό κομμάτι είναι το οικονομικό γιατί δεν υπάρχουν οι αμοιβές που υπήρχαν κάποτε τις προηγούμενες δεκαετίες. Επίσης, οι χώροι για να παρουσιάσεις τη μουσική σου είναι δυσεύρετοι, ιδιαίτερα για τους νέους καλλιτέχνες. Αλλά πιστεύω ότι μέσα από τις δυσκολίες γινόμαστε πιο δυνατοί και πιο ανθεκτικοί.

-Πώς αντιλαμβάνεσαι τη κοινωνική και οικονομική κατάσταση της χώρας;

Εξαιρετικά δύσκολες θα έλεγα. Είναι δύο έννοιες που συμβαδίζουν και η μία συμπαρασύρει την άλλη. Η τωρινή οικονομική κατάσταση, δυστυχώς, δημιουργεί αστάθειες στην κοινωνία και ακραία φαινόμενα που πρέπει να τα αντιμετωπίσουμε και να βρούμε τρόπους να βελτιώσουμε την καθημερινότητά μας, τη ζωή μας.

-Επηρέασε τους καλλιτέχνες η πανδημία;

Σε πολύ μεγάλο βαθμό, εννοείται. Άλλαξε όλη την κοινωνική μας συμπεριφορά και τον τρόπο σκέψης μας. Ελπίζω να επιστρέψουμε γρήγορα στην κανονικότητα και να μπορούμε να συναθροιζόμαστε σε συναυλίες, θέατρα, κινηματογράφους και πλατείες χωρίς δεύτερες σκέψεις!

-Η στάση της Κυβέρνησης;

Όπως είναι φανερό, τα μέτρα που εφαρμόστηκαν δε βοήθησαν καθόλου τον τομέα της μουσικής αλλά και γενικά των τεχνών. Φυσικά ουκ ολίγοι είναι οι κλάδοι που επλήγησαν και δεν έχουν αποζημιωθεί μέχρι σήμερα. Θεωρώ ότι είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο, καθώς πολύ λίγες Κυβερνήσεις κατάφεραν να ανταπεξέλθουν επαρκώς.

-Πότε έκλαψες τελευταία φορά;

Δεν θυμάμαι. Έχω πολλά χρόνια να κλάψω.

-Η σχέση σου με τον Θεό;

Μου αρέσει να ψάχνω τους λόγους και την ανάγκη που έχει ο άνθρωπος να δημιουργεί Θεούς…

-Το προσωπικό σου καταφύγιο;

Το σπίτι μου και η οικογένειά μου.

-Ο μεγάλος σου φόβος;

Να έρθουν έτσι οι καταστάσεις ώστε να μην μπορώ να κάνω κάτι που αγαπώ.

-Πώς λειτουργείς όταν ερωτεύεσαι;

Γενικά είμαι άνθρωπος της λογικής και προσπαθώ να μην λειτουργώ παρορμητικά.

-Νιώθεις ευτυχισμένος;

Ανάλογα τί θεωρούμε ευτυχία. Έχω τους ανθρώπους που αγαπώ δίπλα μου, κάνω αυτά που αγαπώ και περνώ την καθημερινότητά μου όσο μπορώ πιο ευχάριστα. Αν αυτά είναι ευτυχία τότε ναι, είμαι ευτυχισμένος!

-Τι άνθρωπος είναι ο Βασίλης Καραμπούζης;

Νιώθω αρκετά ευαίσθητος σε κοινωνικά θέματα και δίνω ιδιαίτερη έμφαση στις ειλικρινείς σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων. Η εχεμύθεια, η αγάπη και η φιλία είναι βασικές αρχές στη ζωή μου.

-Αν μπορούσες να γυρίσεις τον χρόνο πίσω υπάρχει κάτι που θα άλλαζες;

Δεν θα άλλαζα κάτι γιατί πιστεύω ότι οι πράξεις μας είναι αυτές που μας καθορίζουν.

-Πώς φαντάζεσαι τη τελευταία μέρα σου στη γη;

Με τους κοντινούς μου ανθρώπους, με μια κιθάρα και να τραγουδάμε όλοι μαζί.

-Τα όνειρά σου για το μέλλον;

Δεν κάνω όνειρα να σου πω την αλήθεια. Περισσότερο προσπαθώ να θέτω στόχους. Οπότε, ως προς το μουσικό κομμάτι, στόχος μου είναι να διαδώσω την πρώτη μου δισκογραφική δουλειά και να οργανώσω τις live εμφανίσεις μου.

-Τι συμβουλή θα έδινες σε έναν νέο άνθρωπο για να κάνει τα όνειρά του πραγματικότητα;

Να δουλεύει σκληρά για αυτό που κάνει και να το αγαπάει. Να βάζει στόχους βραχυπρόθεσμους και σιγά σιγά να ανεβαίνει τα σκαλοπάτια για την επιτυχία και την ευτυχία του, όπως τις ορίζει ο ίδιος.

-Τι σου έρχεται στο μυαλό όταν λες το όνομα Βασίλης Καραμπούζης;

Ας αφήσουμε τον κόσμο να απαντήσει στα σχόλια καλύτερα…

-Βασίλη σε ευχαριστώ για την επικοινωνία μας.

Εγώ σε ευχαριστώ.

Συνέντευξη στον Χρήστο Ηλιόπουλο