Συνέντευξη με τον Χρήστο Μπότση: «Νομίζω όταν έχεις αξία και είσαι σωστός και δίκαιος, ανταμείβεσαι πάντα»

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θήβα. Σπούδασε σύγχρονο τραγούδι και φιλολογία στο Ρέθυμνο. Η πρώτη του εμφάνιση έγινε το 2018 με τα Μαύρα Γιασεμιά σε μουσική Γιώργου Σταυριανού και στίχους Μυρτώς Κοντοβά. Τον Μάρτιο μας ταρακούνησε μιας και Σήκωσε Νοτιά, ένα τραγούδι σε μουσική του Γιώργου Κυριάκου και στίχους της Λίνας Δημοπούλου. Σήμερα, φιλοξενώ στο your e-articles τον Χρήστο Μπότση.

-Γεννήθηκες και μεγάλωσες στη Θήβα. Τι θυμάσαι από τα παιδικά σου χρόνια; 
Την ανεμελιά, το παιχνίδι και τα όνειρα που έκανα τότε. Πέρασα ωραία παιδικά χρόνια!

-Η ανάμνηση που έχει χαραχτεί στο μυαλό σου;
 Όταν έχασα τον πρώτο μου σκύλο. Δεν μπορούσα με τίποτε να αποδεχτώ την έννοια του θανάτου και πως γενικώς όλα έχουν ένα τέλος. Καλά, ούτε τώρα το αποδέχομαι αλλά προσπαθώ να μην το σκέφτομαι.

-Πώς στράφηκες στη μουσική;
Νομίζω από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ήθελα να γίνω τραγουδιστής. Υπήρχε κάτι μέσα μου που όσο μεγάλωνα, μεγάλωνε και η ανάγκη να το εκφράσω.

-Η σημασία της μουσικής στη ζωή σου;
Τα πάντα. Δεν μπορώ να σκεφτώ να ζω χωρίς να τραγουδάω. Για μένα, η μουσική και οποιαδήποτε μορφή τέχνης είναι εσωτερική ανάγκη.

-Έχεις σπουδάσει σύγχρονο τραγούδι και Φιλολογία στο Ρέθυμνο. Τι αποκόμισες;
Και στις δύο αυτές σπουδές δεν σταματάς να μελετάς ποτέ. Η σπουδή του τραγουδιού ήταν απαραίτητη προϋπόθεση για μένα πριν γίνω τραγουδιστής και από την άλλη η φιλολογία, μια σπουδή που βρήκα ενδιαφέρουσα στα είκοσι μου χρόνια, έχοντας τελειώσει το σχολείο. Στη φιλολογία έμαθα τι είναι ο λόγος και στη φωνητική πώς πρέπει να προφέρεται.

-Τα ακούσματα που σε σμίλευσαν; 
Όλοι οι μεγάλοι συνθέτες και στιχουργοί του ελληνικού τραγουδιού με ιδιαίτερη αγάπη στο πολιτικό τραγούδι.

-Πώς αναλογίζεσαι την εμπειρία σου από τη πειραματική θεατρική ομάδα ΘΗ. ΠΕ. ΘΕ;
Ο σκηνοθέτης της ομάδος, ο Λάζαρος Παπαδόπουλος, είναι τα πάντα για μένα. Θεωρώ πως είμαι πάρα πολύ τυχερός που είναι δάσκαλός μου. Με την ενασχόλησή μου με το θέατρο έμαθα τι σημαίνει ερμηνεύω. Επίσης, η ομάδα μας είναι μια κολεκτίβα που αυτό είναι το σημαντικότερο για μένα.

-Το πρώτο σου τραγούδι ήταν τα Μαύρα Γιασεμιά σε μουσική του Γιώργου Σταυριανού και στίχους της Μυρτώς Κοντοβά. Πώς αισθάνεσαι για την αρχή αυτή;
Πολύ τυχερός. Το τραγούδι αυτό το ερωτεύθηκα εξαρχής. Είναι μια εκδοχή του εαυτού μου παιδί. Γενικά τον κ. Σταυριανό και την Κα. Κοντοβά, τους εκτιμώ πολύ.

-Πρόσφατα κυκλοφόρησε το τραγούδι σου Σήκωσε Νοτιά σε μουσική του Γιώργου Κυριάκου και στίχους της Λίνας Δημοπούλου. Πώς προέκυψε αυτή η μουσική κατάθεση;
Γιώργος είναι ένας άνθρωπος που πέρα από την φιλία που έχουμε, γνωρίζει πάντα τι θέλω να καταθέσω την συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Όταν με έφερε σε επαφή με την Κα. Δημοπούλου, είχα τόσο πολύ άγχος θυμάμαι πριν μιλήσουμε. Μέχρι το καλησπέρα ήταν το τρακ. Από κει και ύστερα, δέσαμε όλοι τόσο αρμονικά, που δώσαμε στο τραγούδι, την ενέργεια που του αρμόζει. Το Σήκωσε Νοτιά θα με συντροφεύει πάντα.

-Ο δίσκος που ακούς τις πιο προσωπικές σου στιγμές;
Στη ξένη μουσική, το άλμπουμ Wish You Were Here των Pink Floyd και στην ελληνική το ‘62 του Μάνου Χατζιδάκι με την σφραγίδα της Λένας Πλάτωνος. Τεράστιοι δίσκοι. 

-Η ταινία που σου άλλαξε τη ζωή; 
Η Θάλασσα Μέσα Μου. Μεγάλη ταινία. Καταλαβαίνεις ότι η ζωή είναι δικαίωμα κι όχι υποχρέωση.

-Το βιβλίο που σε ταξίδεψε σε μαγικούς τόπους; 
Κάθε βιβλίο με ταξιδεύει περιέργως. Το τελευταίο που διάβασα είναι η Ευτυχιοκρατία. Οι μαγικοί τόποι ήταν να κατανοήσω πως η ευτυχία είναι ένα συναίσθημα που κρατά ελάχιστα. Δεν υπάρχει ευτυχισμένος άνθρωπος. Δεν μπορεί να υπάρξει.

-Πότε έκλαψες τελευταία φορά
Αν θυμάμαι καλά, πέρυσι το καλοκαίρι. Δεν κλαίω συχνά. Είναι η έσχατη λύση για να διώξω κάτι αρνητικό το κλάμα, για εμένα.

-Η άποψή σου για τη σημερινή δισκογραφία; 
Όνειρο ήτανε…

-Υπάρχουν άξιοι καλλιτέχνες σήμερα; Λαμβάνουν τον χώρο που τους πρέπει; 
Φυσικά και υπάρχουν. Νομίζω όταν έχεις αξία και είσαι σωστός και δίκαιος, ανταμείβεσαι πάντα. Τώρα αν μιλάμε για το πόσο γνωστός θα γίνεις, αυτό είναι κάτι άλλο.

-Πώς αντιλαμβάνεσαι τη κοινωνική και οικονομική κατάσταση της χώρας;  
Τι να πρωτοπώ; Είμαι πολύ θυμωμένος που η χώρα είναι σε αυτά τα χέρια και λυπημένος που αυτά τα χέρια τα ψήφισε, σχεδόν, η μισή Ελλάδα.

-Επηρέασε τους καλλιτέχνες ο κορωνοϊός; 
Κατεξοχήν. Γενικά οτιδήποτε έχει να κάνει με ψυχαγωγία και διασκέδαση, το τσάκισε. Και συνεχίζει…

-Η στάση της Κυβέρνησης ήταν ανάλογη; 
Φυσικά και όχι. Ελάχιστοι παίρνουν ένα επίδομα των 534 ευρώ κι αυτό με τεράστιες κινητοποιήσεις των σωματείων μας. Πώς θα επιβιώσουμε;

-Πώς κρίνεις τη σημερινή ελληνική κοινωνία;  
Διπολική είναι η γνώμη μου. Από τη μία βλέπω την ασχήμια γύρω μου και από την άλλη προσπαθώ να στέκομαι όρθιος κι απέναντι σ’ αυτό που την καταστρέφει. Συνήθως όμως συναναστρέφομαι με ανθρώπους που έχουν όραμα.

-Πώς αντιλαμβάνεσαι τις αποκαλύψεις στο χώρο του θεάματος για τις παρενοχλήσεις εις βάρος των καλλιτεχνών;
Ήταν κάτι που έπρεπε να γίνει χρόνια. Κανείς όμως δεν μιλούσε. Όλοι είχαν το φόβο του αύριο. Τώρα θέλω να πιστεύω πως τον φόβο του αύριο, θα τον έχει ο θύτης. Και δεν συμφωνώ καθόλου με τον φόβο αλλά μου κάνει εν προκειμένω για να σταματήσει αυτή η τερατώδης συμπεριφορά κάποιων.

-Η σχέση σου με τον Θεό; 
Πιστεύω πολύ στον άνθρωπο.

-Το προσωπικό σου καταφύγιο; 
Το σπίτι μου και ο κήπος μου.

-Ο μεγάλος σου φόβος; 
Να προλάβω να κάνω όσα περισσότερα μπορώ.

-Πώς λειτουργείς όταν ερωτεύεσαι; 
Χάος. Φεύγω από την πραγματικότητα και ζω σε δικό μου κόσμο. Βασικά σχεδόν πάντα είμαι με κάτι ερωτευμένος.

-Έχεις βιώσει την ευτυχία; 
Μια φορά νομίζω. Κράτησε ελάχιστα. Ήταν ένας χορός που μου χάρισαν σε ένα πανέμορφο δάσος ξημερώματα.

-Τι άνθρωπος είναι ο Χρήστος Μπότσης; 
 Ένα άναρχο κέφι ή ένα βαρύ σκοτάδι. Προσπαθώ να κυριαρχεί το πρώτο.

-Αν μπορούσες να γυρίσεις τον χρόνο πίσω υπάρχει κάτι που θα άλλαζες; 
Νομίζω όχι. Δεν μετανιώνω εύκολα. Η θεωρία μου λέει πως ό,τι έχω ζήσει, έπρεπε να το ζήσω.

-Πώς φαντάζεσαι τη τελευταία μέρα σου στη γη; 
Με τους αγαπημένους μου φίλους σε ένα τραπέζι. Τραγουδώντας, πίνοντας και τρώγοντας.

-Τα όνειρά σου για το μέλλον; 
Να ζούμε όλοι με ίσες ευκαιρίες και να μην πεινάει κανείς.

-Ετοιμάζεις κάτι αυτή την περίοδο; 
Πέρα από τις πρόβες για τις συναυλίες που εύχομαι να επιτραπούν, ετοιμάζουμε με το ΘΗ. ΠΕ. ΘΕ το έργο Γίδα του Άλμπυ. Παράλληλα, συλλέγω υλικό για να κάνω ένα ολοκληρωμένο άλμπουμ, αν όλα πάνε καλά, εντός του έτους.

-Η συμβουλή που θα έδινες σε έναν άνθρωπο για να κάνει τα όνειρά του πραγματικότητα; 

 Να έχει πείσμα και να δίνει όλη του την ενέργεια και την ύπαρξη στο όνειρό του. Κι αν δεν βγει, δεν έγινε και κάτι.

-Τι σου έρχεται στο μυαλό όταν λες το όνομα Χρήστος Μπότσης;
Πολλές φορές ρωτώ ποιος είμαι. Όλοι πρέπει να το κάνουμε αυτό. Για τη βελτίωση του ψυχικού μας κόσμου.

-Χρήστο σε ευχαριστώ πολύ για την επικοινωνία μας.

Και εγώ σε ευχαριστώ.

Συνέντευξη στον Χρήστο Ηλιόπουλο

Αποτυχημένος φοιτητής Κοινωνικής Θεολογίας του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Αποτυχημένος φοιτητής Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών. Ερασιτέχνης ραδιοφωνικός παραγωγός και αρθρογράφος. Συλλέκτης βινυλίων, κόμικς και βιβλίων. Λάτρης της ινδικής κουζίνας και του κόκκινου κρασιού. Με το γράψιμο έχω μια ιδιαίτερη σχέση. Όταν γράφω θέλω η σκέψη που ξεκινάει από εμένα να ολοκληρώνεται από τον αναγνώστη...