Κάποτε, κοιμόταν μία γάτα σε μια γωνιά απέναντι από το σπίτι μου. Εγώ βρισκόμουν στην αυλή και την παρατηρούσα. Η μέρα ήταν ωραία, ηλιόλουστη χαρωπή και τα λοιπά.
Μία ομάδα νέων λοιπόν, έτυχε να περνάει από τον δρόμο. Έτυχε!
Στάθηκαν όλοι και παρατηρούσαν τη γάτα που κοιμόταν.
-Χμ, αυτή είναι μία γάτα, είπε ένας.
-Πράγματι, πρόκειται για γάτα, απάντησε ο άλλος.
-Είναι μια γάτα που κοιμάται στη γειτονιά αυτή, σε σημείο που δεν θα έπρεπε, σημείωσε ένας τρίτος.
Και τότε, ένας άλλος από την ομάδα έφυγε βιαστικά, για να επιστρέψει μετά από λίγα λεπτά, ακόμη πιο βιαστικά, κρατώντας στα χέρια του έναν κουβά με νερό. Πλησίασε τη γάτα και την έλουσε χωρίς ενδοιασμούς. Η γάτα πετάχτηκε τρομαγμένη και τράπηκε σε φυγή.
Φύγε γάτα επιτέλους από δω! Φώναξαν οι νέοι με μια φωνή.
Την επόμενη μέρα, βρισκόμουν πάλι στην αυλή και παρατηρούσα μία γάτα, ίσως διαφορετική από την προηγούμενη, να ψάχνει στα σκουπίδια για φαγητό.
Μία ομάδα νέων λοιπόν, έτυχε πάλι να περνάει από τον δρόμο. Έτυχε !
Στάθηκαν όλοι και παρατηρούσαν τη γάτα που έψαχνε στα σκουπίδια να φάει ό,τι βρει.
-Χμ, αυτή είναι μια γάτα, είπε ένας.
-Πράγματι, πρόκειται για μία γάτα, απάντησε ο άλλος.
-Είναι μια γάτα που ψάχνει για φαγητό στα σκουπίδια, και μάλιστα στη γειτονιά αυτή, σε ένα σημείο που δεν θα έπρεπε, σημείωσε ένας τρίτος.
Και τότε, ένας άλλος από την ομάδα έφυγε βιαστικά, για να επιστρέψει μετά από λίγα λεπτά, ακόμη πιο βιαστικά, κρατώντας στα χέρια του έναν κουβά με πέτρες. Μοίρασε τις πέτρες στους φίλους του. Και όλοι μαζί ξεκίνησαν πετροπόλεμο κατά της γάτας. Η γάτα δέχθηκε αρκετές πέτρες, πληγώθηκε, και αναγκάστηκε τρομαγμένη να τραπεί σε φυγή.
Φύγε γάτα επιτέλους από δω! Φώναξαν οι νέοι με μια φωνή.
Την ακριβώς επόμενη μέρα, όλως παραδόξως, βρισκόμουν πάλι στην αυλή μου και λιαζόμουν, και με μεγάλη απορία παρατηρούσα αρκετές γάτες πλέον, να στέκονται στα σημεία που είχαν λουστεί και πετροβοληθεί οι άλλες δύο.
Με συγχωρείτε για την έκφραση, αλλά, αν έχετε το Θεό σας (εγώ πάντως τον έχω), οι γάτες νιαούριζαν! Δηλαδή, κάτι λέγανε, αλλά εγώ δεν μπορούσα να καταλάβω λέξη – άρα, ίσως καταφέρονται εναντίον μου, σκέφτηκα.
Ένιωσα φρίκη, τρόμο, απελπισία, αγωνία, και θλίψη για το μέλλον των παιδιών μας που πρέπει να αντιμετωπίζουν αυτά τα όντα.
Νιάου, νιάου, νιάου! Χριστέ μου!
Και τότε, εμφανίστηκε μία μεγάλη ομάδα από νέους και παρατάχθηκε απέναντι από τα σκοτεινά αυτά τέρατα. Επιτέλους, κάποιος έδωσε το σήμα!
Και όρμησαν στις γάτες, τις πάτησαν με τις αρβύλες τους μέχρι να πρηστούν τα μάτια τους, τις κατατσάκισαν με τα γκλομπ τους μέχρι να επιτευχθεί ένας επαρκής αριθμός σπασμένων κοκάλων, τις ζούληξαν με τις ασπίδες τους ώσπου να βγει όλος ο ζωτικός αέρας από μέσα τους, πάτησαν με τις μηχανές τους όσες προσπάθησαν να διαφύγουν, και εκσφενδόνισαν τα κράνη τους για να πετύχουν εκείνες που είχαν ήδη απομακρυνθεί αρκετά.
Και ειλικρινά, το λέω και ανατριχιάζω, βγάζω σπυράκια από την αηδία, κλαίω με μαύρο δάκρυ, και έχω ατέλειωτους εφιάλτες σε κάθε θύμηση αυτού του περιστατικού : Κάποια γάτα, χωρίς να ξέρω πραγματικά το πώς και το γιατί, κατάφερε να κάνει μια τεράστια γρατζουνιά (δύο εκατοστά) σε κάποιον από τους παντοτινούς αυτούς ήρωες.
Χριστέ μου! Είπα πάλι μέσα μου, τόσο για να δηλώσω την δυσαρέσκειά μου για το απαίσιο αυτό γεγονός, όσο και για να εκφράσω την απεριόριστη χαρά μου, όταν η γάτα αυτή πήρε αυτό που της άξιζε: Μία ακόμη πιο βίαιη τιμωρία από τις άλλες γάτες, που δεν θα ήθελα να μεταφέρω εδώ, καθώς μπορεί να πάθω καμιά ανακοπή από την υπερβολική χαρά μου. (Να επισημάνω, ότι λέω το Χριστέ μου με διάφορες έννοιες, πότε θετικές, πότε αρνητικές, ανάλογα με την διάθεσή μου, ξέρετε).
Οι γάτες ευτυχώς συλλήφθηκαν και τους απαγγέλθηκαν όλες οι κατηγορίες που έπρεπε.
Αντίσταση κατά της αρχής. Συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση. Συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση. Συμμετοχή σε ένα σωρό από άλλα κακά, όλα εκ προ μελέτης, εκ προθέσεως, κατ’ εξακολούθηση, συνειδητά και απερίσκεπτα, οργανωμένα και απάνθρωπα, ολοκληρωτικά και αμετάκλητα – και παράλληλα, για συμμετοχή στην ίδια την ιδιότητα της ΓΑΤΑΣ!
Εγώ, πράγματι, νιώθω κάπως πιο ασφαλής από τότε. Βέβαια, φημολογείται ότι κάτι αντίστοιχο, είχε συμβεί και αλλού, αλλά με σκύλους! Αστεία πράγματα. Άλλωστε, όπως έμαθα αργότερα, μία γάτα από αυτές, είχε ρίξει φόλα σε έναν σκύλο και τον σκότωσε – θέλω να πω βρε παιδί μου, άλλο οι γάτες, κι άλλο οι σκύλοι.
Διαφορετικά όντα, πώς να το κάνουμε. Οι σκύλοι δεν έχουν λόγο να φοβούνται – και δεν δέχομαι καμία παραπληροφόρηση, ότι τάχα η φόλα δεν είχε ριχτεί από χέρι γάτας, αλλά από κάποιο ύποπτο και απροσδιόριστο πρόσωπο, ώστε να κατηγορηθούν για την ενέργεια αυτή οι γάτες!
Όχι, όχι. Άλλο οι σκύλοι, άλλο οι γάτες.
Α, δε σας είπα, η αυλή μου είναι ωραία, η μέρα ηλιόλουστη και χαρωπή.
Γουβ!
Γυρίζω στο μικρό μου σπιτάκι!
Γουβ, γουβ!
Και παρατηρώ τον κόσμο… γουβ… πίσω από τα κάγκελα… γουβ… σε μια χαρωπή μέρα… γουβ…
Τα λέμε φίλοι! Πάω να φάω τον κεφτέ που μόλις μου πέταξε κάποιο πρόσωπο.
Αμήν! Γουβ! Όπα!
Από τον Βασίλη Καλομενίδη
