Πολλές φορές οι άνθρωποι στεναχωριούνται και πικραίνονται για την έκβαση πραγμάτων ή γεγονότων που πιστεύανε ότι θα συμβούν και τελικά δε συνέβησαν.
Σχέδια, πλάνα που συχνά αναμένουν και επιδιώκουν με κάθε τρόπο να υλοποιηθούν, με προσμονή και χαρά αλλά στο τέλος δεν πραγματοποιούνται λόγω κάποιων καταστάσεων και συγκυριών ή έτσι απλά δεν γίνονται όπως ελπίζανε ότι θα συμβούν. Εν αναμονή ενός γεγονότος που καρτερικά προσδοκούνε, με την ελπίδα ότι θα καλυτερεύσει τη ζωή τους, τη δουλειά τους, τη σχέση τους με τους άλλους ανθρώπους και τελικά δεν έρχεται.
Συναντήσεις που δεν έγιναν με πρόσωπα, που είχαν την πεποίθηση και την σιγουριά, ότι ήταν καταλυτικής σημασίας για την πορεία της ζωής τους, σχέσεις που δεν άρχισαν ή τελείωσαν νωρίς κι όχι απαραίτητα συναισθηματικής φύσεως αλλά επαγγελματικής, φιλικής και «τείχη» που υψώθηκαν νοερά κι αποτέλεσαν εμπόδια στα σχέδια τους για το μέλλον. «Τείχη» που έβαλαν φρένο σε μια τυχόν χαραγμένη σίγουρη πορεία και αποτέλεσαν το έναυσμα για μια αναγκαστική αλλαγή προς μια άλλη κατεύθυνση.
Αυτό συνήθως, το γεγονός δηλαδή που βιώνει κάποιος ως άρνηση ή ήττα, ειδικά όταν παλεύει, όταν αγωνίζεται και δε τα παρατάει εύκολα, όταν κάνει όνειρα και επενδύει σε ανθρώπους ή σε μια κατάσταση που ήταν σίγουρος πως θα είχε την έκβαση που περίμενε, τουλάχιστον στην αρχή του προκαλεί μια στεναχώρια, μια απογοήτευση, μια θλίψη και πολλά ερωτηματικά. Δεν μπορεί να κατανοήσει ότι όλα αυτά τα εμπόδια, η άρνηση και η πάλι άρνηση όπως πιθανόν να την εκλαμβάνει, καταλήγει σε κάτι με θετικό πρόσημο. Ίσως όλες οι «κλειστές πόρτες» να παρέχουν μια ασπίδα κάλυψης σε κάθε δυσάρεστη συνέπεια ή σε «θέσεις», πρόσωπα και περιπτώσεις που δεν προορίζονταν για αυτόν που τις συναντάει.
Να είναι κάποιος σε εγρήγορση απέναντι στις «κλειστές πόρτες», υποψιασμένος για αυτό που κρύβεται πίσω από αυτές, είτε όταν αφορούν άλλους ανθρώπους, είτε μια κατάσταση.
Να μην προσπαθεί να τις παραβιάσει και να χαίρεται όταν του παρουσιάζονται.
Οι «πόρτες οι κλειστές» σχεδόν πάντα προστατεύουν από δύσβατα μονοπάτια και οδηγούν σε δρόμους γεμάτους φως!!!
Από την Φανή Μπότσαρη
