Από τους δύο παγκόσμιους πολέμους στην εισβολή της Ρωσίας και τώρα στην διαμάχη ανάμεσα σε Ισραήλ και Παλαιστίνη. Από που να ξεκινήσει κανείς, η κοινή γνώμη αιώνες τώρα βρίσκεται αντιμέτωπη με τις ίδιες εικόνες με τους αμάχους, τις καταστροφές, τις εκκλήσεις για βοήθεια και πολλές ακόμη παράπλευρες απώλειες που ειλικρινά χρειάζονται πολλές σελίδες για να τα αναλύσει κάποιος.
Πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις έχουμε τους μεν και τους δε, ή αλλιώς νικητές και ηττημένους. Τόσα πολλά που κρύβει αυτή η φράση όμως ρε παιδί μου που κανείς – ή να το πούμε πιο σωστά σχεδόν κανείς αντιλαμβάνεται – τι πραγματικά σημαίνει νικητής και τι ηττημένος σε ένα πόλεμο; Η απάντηση είναι τόσο απλή που δυστυχώς είναι δύσκολο για τα «περίπλοκα» μυαλά των ανθρώπων να την καταλάβουν. Δεν υπήρξε ποτέ ούτε νικητής ούτε ηττημένος, δεν υπήρξε ποτέ ο καλός και ο κακός το μόνο που σίγουρα υπήρξε, υπάρχει και θα υπάρχει σε κάθε εμπόλεμη σύγκρουση είναι ο θάνατος ή ορφάνια, η προσφυγιά, η θλίψη.
Γιατί ένα πόλεμος δεν είναι απόδειξη ισχύος, δεν είναι η λύση αλλά δυστυχώς οι «πολλοί» γίνονται έρμαια στις αποφάσεις των «λίγων». Ένας πατέρας δεν θα δει ξανά την οικογένειά του, ένας κάτοικος δεν θα δει το σπίτι του, αντίθετα θα φύγει για να σώσει την ζωή του. Μια ζωή που θέλοντας και μη ξεκινάει από την αρχή, όλοι ξέρουμε πόσο δύσκολο είναι να είσαι πρόσφυγας, άστεγος, όσο σκληρή και αν είναι η εικόνα είναι αληθινή. Σε ένα κόσμο που αντί να τραβήξει μια κόκκινη γραμμή απλά γυρνάει το κεφάλι αγνοώντας το έκτρωμα που βλέπει.
Σε ένα κόσμο βυθισμένο στο σκοτάδι φροντίστε να γίνετε το φως και η αλλαγή για τα οποία διψάει τόσο πολύ αυτός ο κόσμος.
