Όλοι οι άνθρωποι έχουμε δικαίωμα κάποια στιγμή στη ζωή μας, για τον οποιοδήποτε λόγο, να μη μπορούμε να διαχειριστούμε μία κατάσταση. Να βγαίνουν στην επιφάνεια κάποια «απωθημένα ή τραύματα» ακόμη και από την παιδική μας ηλικία σε μια δύσκολη περίοδο, όπως η καραντίνα που περάσαμε.
Δεν επιλέγουμε εμείς τους συγγενείς μας, την οικονομική κατάσταση της οικογένειάς μας ή την άποψη των γύρω μας για εμάς τους ίδιους. Ωστόσο, υπάρχει η επιλογή να «χτίσεις» μια εικόνα εσύ ο ίδιος για σένα που να είναι όσο πιο κοντά στην τέλεια εκδοχή του εαυτού σου. Σίγουρα ήδη υπάρχουν πολλά επιτεύγματα που ενδεχομένως να μη δίνει κανείς σημασία και να λέει: «Ε, σιγά… Τι έκανα;»
Εσύ όμως που το είπες αυτό, σκέφτηκες ποτέ πόσο τυχερός είσαι που είχες την κρίση να επιλέξεις τους ανθρώπους που έχεις αυτή τη στιγμή στη ζωή σου; Που ζεις και έχεις την δυνατότητα να βγεις έξω και να αποκτήσεις μια παραγωγική όμορφη μέρα με ανθρώπους που αγαπάς; Που έχεις ένα σπίτι να μείνεις; Που έχεις το φαγητό σου; Που κατάφερες επαγγελματικά να καταξιωθείς; Που έχεις δεξιότητες και χόμπι; Όλα αυτά και άλλα τόσα είναι πράγματα στην καθημερινότητα που, ενώ δεν δίνουμε σημασία και τα θεωρούμε «δεδομένα», άλλοι άνθρωποι δεν τα έχουν.
Με τους λεγόμενους «στόχους» πώς τα πας; Έχεις υπομονή και επιμονή να τους φέρεις εις πέρας ή με την πρώτη δυσκολία τα παρατάς;
Θα μπορούσες να γράψεις σε ένα χαρτί τα θετικά και τα αρνητικά στοιχεία του χαρακτήρα σου και στη συνέχεια να γράψεις πώς φαντάζεσαι την τέλεια εκδοχή του εαυτού σου. Μετά σκέψου πώς μπορείς να φτάσεις εκεί. Πάντως, σίγουρα όχι με το να σηκώνεις τα χέρια ψηλά… Αυτό είναι η εύκολη λύση.
Έχεις κάθε δικαίωμα να αντιμετωπίζεις μια δυσκολία. Δεν πρέπει να νιώθεις ενοχές, τύψεις ή ντροπή. Όταν αποδείξεις μόνος σου στον εαυτό σου ότι μπορείς π.χ. να σπουδάσεις, να δουλέψεις, να αγνοήσεις ό,τι δε σου αρέσει και να εστιάσεις εκεί που θες. Να αναπτύξεις χόμπι και δεξιότητες και να αφήσεις τους φίλους και την οικογένειά σου να σε βοηθήσουν, τότε θα κατανοήσεις τις δυνατότητές σου και θα μάθεις πραγματικά μέχρι πού μπορείς να φτάσεις.
Να μην ντρέπεσαι για τίποτα. Είσαι αυτός που είσαι και μπράβο σου! Να το εκτιμάς αυτό που έφτιαξες μέχρι σήμερα είτε καλό είτε κακό, γιατί, και κακό να ‘ναι, θα σε οδηγήσει στο καλό και θα μάθεις. Μην ακούς την γνώμη ανθρώπων που προσπαθούν να σε μειώσουν. Ακόμα και οι γονείς που αναμφισβήτητα επηρεάζουν την κρίση των παιδιών, όσο χρονών και να είναι αυτά, πολλές φορές κάνουν λάθος εκτίμηση για τα παιδιά τους. Μην το αφήσεις να σε επηρεάσει. Εκείνοι έκαναν τις επιλογές τους και τη ζωή τους. Η ζωή η δική σου είναι μόνο δική σου και εσύ – και μόνο εσύ – θα είσαι ο καπετάνιος στην πορεία σου.
Βρες λοιπόν τη δύναμη και αντιμετώπισε το κάθε πρόβλημα που ενδεχομένως εμφανιστεί στην πορεία σου. Επίτρεψε σε κοντινά σου άτομα να σε βοηθήσουν και, αν θεωρείς ότι χρειάζεται, πήγαινε σε ψυχολόγο. Δεν είναι ντροπή. Είσαι άνθρωπος. Μόνο μην το αμελήσεις και μην επαναπαυτείς ζώντας με αυτό. Άλλαξε την οπτική γωνία που το βλέπεις.
Από την Στεφανογιάννη Όλγα
Δείτε θέματα ψυχοκοινωνικού ενδιαφέροντος στη σελίδα Ψychosocials
Επιμέλεια άρθρου: Ευγενία Κελαράκου