Ρίχνοντας μια γρήγορη ματιά γύρω μας και παρατηρώντας την ποιότητα ζωής του σύγχρονου ανθρώπου και συγκεκριμένα τις σχέσεις του με τους λεγόμενους «σημαντικούς άλλους» της ζωής του, ίσως από τα πρώτα συμπεράσματα που θα βγάζαμε θα ήταν η κυριαρχία του συναισθήματος της ανασφάλειας, ο φόβος της απόρριψης και της μοναξιάς καθώς και ο υπέρμετρος εγωισμός – ναρκισσισμός.
Ζούμε σε μια εποχή που, κατά βάση, θεωρούνται όλα δεδομένα. Δεν χρειάζεται να δείξω στον άνθρωπό μου τι σημαίνει για μένα γιατί το είχα δείξει κάποτε στο παρελθόν ή γιατί θα έπρεπε από μόνος του να το ξέρει. Ζούμε σε μια εποχη που τα θέλουμε όλα «στο πιάτο», καθώς υπάρχει περιορισμένος χρόνος μέσα στην ρουτίνα της καθημερινότητας. Ζούμε σε μια εποχή που απλά ζούμε, συμβιβαζόμαστε και ανεχόμαστε. Δεν δεχόμαστε την διαφορετικότητα στο χαρακτήρα του άλλου. Αντίθετα επιδιώκουμε να «φέρουμε» το άλλο άτομο στα μέτρα μας προκειμένου να φαντάζει στα μάτια μας ως ιδανικός σύντροφος, αδιαφορώντας για την αλλοίωση που πρόκειται να επέλθει στην προσωπικότητά του. Απόρροια της στάσης αυτής ενδέχεται να είναι το περισσότερο «ευάλωτο» άτομο να προσπαθήσει να απαντήσει σε ερωτήματα όπως: Μήπως δεν είμαι αρκετά καλός για τον άνθρωπό μου; Μήπως θα έπρεπε να κάνω κάτι άλλο από αυτά που ήδη κάνω για να με θαυμάζει και να με υπολογίζει; Μήπως δεν αξίζω τελικά να είμαι δίπλα του; Εντάξει. Θα γίνω όπως θέλει ώστε να είμαι αρκετά καλός για αυτόν.
Πώς μπορείς να έχεις μια υγιή σχέση με έναν άνθρωπο όταν δεν σέβεσαι τις ανάγκες του -όσο και τις δικές σου- με ό,τι αυτό συνεπάγεται; Πώς μπορείς να νιώσεις καλυμμένος από μια σχέση όταν καταπιέζεις την προσωπικότητά σου ώστε να είσαι αρκετά καλός σύμφωνα με τα κριτήρια του άλλου ανθρώπου; Γιατί να επιλέξεις να συμβιβαστείς σε κάτι που δεν σε εκφράζει για να εκφράζει έναν άλλο άνθρωπο; Για την λεγόμενη «αγάπη»; Αν ίσχυε όμως το ίδιο συναίσθημα και για εκείνον δεν θα έπρεπε να σε σέβεται όπως πραγματικά είσαι; Υπάρχει μεγάλη απόκλιση μεταξύ του γίνονται αμοιβαίες υποχωρήσεις ώστε να επέλθει εν τέλει η ισορροπία και του επιβάλλω ηθελημένα ή άθελά μου την άποψή μου ώστε να καλύπτω τις ανάγκες μου αγνοώντας τα θέλω του συντρόφου μου.
Δεδομένου λοιπόν ότι αν δεν σεβαστείς εσύ τον εαυτό σου, έχοντας πλήρη επίγνωση του ποιος είσαι, ποια είναι τα προτερήματα και τα μειονεκτήματά σου, δεν θα το κάνει κανείς για σένα, μήπως λίγες από τις άπειρες ελεύθερες ώρες που διαθέτει κανείς στα πλαίσια της καραντίνας, θα ήταν καλό ο καθένας ξεχωριστά να ξοδέψει κάνοντας μια ενδοσκόπηση ώστε να αντιληφθεί καλύτερα ο ίδιος ποιος είναι, αλλά και τι θα έψαχνε σε ένα πιθανό ταίρι ή στον άνθρωπο που έχει ήδη στη ζωή του;
Από την Στεφανογιάννη Όλγα
Δείτε βίντεο με θέματα ψυχοκοινωνικού ενδιαφέροντος στο κανάλι ψychosocials
