Άγγελος Αναγνωστόπουλος: «Μου αρέσει να λέω ότι σημασία έχει το ταξίδι και όχι ο προορισμός»

  • Με τι ασχολείσαι όταν δεν γράφεις;

Όταν δε γράφω, μου αρέσει να περνάω χρόνο με δικούς μου ανθρώπους, να παίζω επιτραπέζια παιχνίδια και ενίοτε να διαβάζω, όταν έχω την όρεξη. Παλιότερα ασχολούμουν και με τα ηλεκτρονικά παιχνίδια, ωστόσο πλέον δεν έχω τον χρόνο ούτε τη διάθεση, προτιμώ να αναλώνομαι σε πιο δημιουργικές δραστηριότητες.

  • Με ποιο ερέθισμα άρχισε το συγγραφικό σου ταξίδι;

Το μεγάλο ερέθισμα για να αρχίσω να γράφω ήταν η ανάγνωση του «Σιλμαρίλλιον», του αείμνηστου J. R. R. Tolkien, το καλοκαίρι του 2016. Η ιδέα της κοσμογονίας με γοήτεψε σε τόσο μεγάλο βαθμό που θέλησα να δημιουργήσω κι εγώ έναν φανταστικό κόσμο με τα δικά του πλάσματα, μέρη και μυστικά. Φυσικά συνετέλεσαν κι άλλοι παράγοντες, όπως μερικά από τα βιβλία της Κίρας Σίνου, τα βιντεοπαιχνίδια και γενικότερα η δίψα μου για περιπέτεια στην πραγματική ζωή.

  • Μέσα σε πόσο διάστημα έγραψες το βιβλίο;

Η αλήθεια είναι πως η συγγραφή του βιβλίου έγινε σταδιακά, πολλές φορές με μεγάλα χρονικά διαστήματα να μεσολαβούν ανάμεσα στο κάθε στάδιο. Αναπόφευκτα αυτό σήμαινε πως κάθε φορά που ασχολούμουν, γυρνούσα πίσω για να αλλάξω πράγματα, ώστε να προσιδιάζουν περισσότερο σε αυτό που έπλαθα στο μυαλό μου – τόσο όσον αφορά τον κόσμο της Λάεεν αλλά και την ιστορία του βιβλίου. Σε πολύ αδρές γραμμές, μπορώ να πω ότι το ξεκίνησα το φθινόπωρο του 2016 και το τελείωσα το καλοκαίρι του 2020.

  • Ποια είναι τα αγαπημένα σου βιβλία;

Θα έλεγα ψέματα αν ισχυριζόμουν ότι «Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών» δεν είναι η αγαπημένη μου τριλογία. Μπορεί το στυλ και η γραφή του συγγραφέα να θεωρούνται ξεπερασμένα, ωστόσο η μαγεία που αποτυπώνει στις σελίδες του έργου του είναι μοναδική. Δε διαβάζεις για τη Μέση Γη, ζεις και αναπνέεις σ’ αυτήν με την κάθε λέξη. Αξίζει να αναφέρω πως τον τελευταίο χρόνο έχω ξεκινήσει να διαβάζω και ελληνικό φανταστικό. Ξεχωρίζω τα έργα των Βαγγέλη Ιωσηφίδη («Η γη των αμόλυντων»), Σπύρου Κιορσάββα («Το χρονικό της Λανιακέα»), Αριστείδη Νάστου («Οι Εφιάλτες του Άγκαρατ» και «Ίβαρ – ο νεκρός πολεμιστής»).

  • Έχεις κάποιο motto;

Μου αρέσει να λέω ότι σημασία έχει το ταξίδι και όχι ο προορισμός, όπως διδάσκει από τα έργα του και ο καθηγητής Tolkien. Ζούμε σε έναν κόσμο που πρέπει να αγωνιστείς για να επιβιώσεις, ταυτόχρονα όμως οφείλεις στον εαυτό σου να έχεις όνειρα – αυτός είναι ο προορισμός σου. Το αν θα τα πραγματοποιήσεις ποτέ είναι άλλη υπόθεση και, τελικά, ίσως να μην έχει και τόση σημασία. Σημασία θα έχει ότι προσπάθησες, ότι μια μέρα δε θα κοιτάξεις πίσω σου σκεπτόμενος «Γιατί δεν το τόλμησα;»

  • Άλλο αγαπημένο είδος εκτός από φαντασία;

Μου αρέσει να διαβάζω πραγματείες πάνω σε διάφορα έργα, σχετικά με τις εμπνεύσεις των συγγραφέων τους, τις πρώτες μορφές τους και γενικότερα το ταξίδι ώσπου να ολοκληρωθεί το τελικό κείμενο.

  • Με τον χαρακτήρα ποιου βιβλίου ταυτίζεσαι περισσότερο;

Αυτή είναι μία δύσκολη ερώτηση… Δεν μπορώ να πω ότι ταυτίζομαι απόλυτα με κάποιον, ωστόσο πολλές φορές τυγχάνει να ταυτίζομαι ως προς τα συναισθήματα που καμιά φορά διακατέχουν τους χαρακτήρες. Για παράδειγμα, καταλαβαίνω τη θέληση του Κάυλ και του Σύριον (από τη «γη των αμόλυντων» του Βαγγέλη Ιωσηφίδη και «Το χρονικό της Λανιακέα» του Σπύρου Κιορσάββα αντίστοιχα) να εξερευνήσουν τον κόσμο, την ανησυχία του Μπόρομιρ (από τον «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών») για το παρακινδυνευμένο σχέδιο περί καταστροφής του δαχτυλιδιού και ούτω καθεξής.

  • Πρόσφατα είδαμε ότι εκδόθηκε και το δεύτερο βιβλίο σου. Ποια είναι τα μελλοντικά σου συγγραφικά σχέδια; Θα υπάρξει και τρίτο;

Ναι, «Το αίμα των βασιλείων» είναι το δεύτερο βιβλίο της σειράς «Η Λάεεν και το μεγαλείο της». Τα γεγονότα του εκτυλίσσονται στην Αλάσεεναρ, μία ήπειρο μακριά από τη Λάεεναρ, και λαμβάνουν χώρα παράλληλα με την ιστορία του «έπους της Λάεεναρ». Η σειρά θα αποτελείται από τέσσερα βιβλία, επομένως τώρα δουλεύω πάνω στο τρίτο μέρος. Όσον αφορά το μέλλον, έχω κάποια πλάνα για το διάστημα μετά την ολοκλήρωση της σειράς, ωστόσο ίσως είναι νωρίς ακόμη για να είμαι σίγουρος σχετικά με το ποιο απ’ όλα θα υλοποιήσω εν τέλει.

Σχόλιο: Ο συγγραφέας μας καλωσορίζει στην γη της Λαέεν από την δημιουργία της και την δημιουργία των μαγικών πλασμάτων. Παρουσιάζει την δημιουργία των πρώτων λαών και των πρώτων πλασμάτων με μεγάλη γλαφυρότητα και παραστατικότητα δημιουργώντας την ιδέα ότι γίνονται μπροστά στα μάτια μας. Φανερά επηρεασμένος από τον Τόλκιν όπως και τον μύθο του Προμηθέα παρουσιάζει νέα και πρωτότυπα πλάσματα με διαφορετικούς χαρακτήρες και προσωπικότητες. Παρορμητικούς, άλλοι με τον σκληροτράχηλο αλλά ευγενικό και γεμάτο καλοσύνη Φίομερ που κάνει τα πάντα για να προστατέψει τους ανθρώπους του, τον Φάλαμερ ή Λάνγκαμερ που παρουσιάζεται ως το απόλυτο κακό. Με κινηματογραφικές περιγραφές των σκηνών ο συγγραφέας μας κρατά με κομμένη την ανάσα μέσω των υπέροχων εικόνων της μάχης χωρίς βέβαια να κουράζει τον αναγνώστη ή να δημιουργεί κενά. Τέλος η γλώσσα είναι κατανοητή, λιτή και απλή. Ένα όμορφο ανάγνωσμα που αξίζει να διαβάσετε. Η συνέχεια επί του βιβλίου…

Βιογραφικό: Ο Άγγελος Αναγνωστόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 2001. Μεγάλωσε στο Ναύπλιο, όπου πέρασε τα σχολικά του χρόνια και πλέον ζει στην Αθήνα. Σπουδάζει στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, στο τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας. Η ενασχόλησή του με το είδος του φανταστικού από μικρή ηλικία, όσον αφορά ταινίες, παιχνίδια και –φυσικά– βιβλία τον ώθησε στο να ξεκινήσει να συγγράφει δικές του ιστορίες με γνώμονα τη φαντασία και τη δημιουργικότητά του. Η πρώτη του συγγραφική απόπειρα είναι το βιβλίο «Το έπος της Λάεεναρ», το οποίο ξεκίνησε από τα σχολικά του χρόνια με στόχο να γίνει το πρώτο μέρος μίας σειράς βιβλίων φαντασίας. Όταν ξεκίνησε να γράφει, ήθελε να δημιουργήσει κάτι πρωτότυπο, κάτι δικό του, που θα ήταν όσο γίνεται αποστασιοποιημένο από τις συμβατικές έννοιες του κόσμου του φανταστικού. Ήθελε να φτιάξει έναν κόσμο με τις δικές του ιδιαιτερότητες και τη δική του ιδιοσυγκρασία, με το ανάλογο βάθος που αρμόζει σε κάτι τέτοιο. Στον ελεύθερό του χρόνο διαβάζει βιβλία αγαπημένων του συγγραφέων, παίζει επιτραπέζια και ηλεκτρονικά παιχνίδια, ακούει μουσική και ανεβάζει διηγήματά του στο διαδίκτυο. Τον Σεπτέμβρη του 2021 κυκλοφόρησε το ebook «13: Συλλογή Διηγημάτων Τρόμου και Σκοτεινής Φαντασίας» από τη Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας Καρδίτσας, όπου συμμετέχει με το διήγημα «Ο Παλιός Αετός». Επίσης, συμμετείχε με ένα ποίημά του στο ebook «Once Upon a Horror Time», που κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 2021 από το blog Moonlight Tales. Ακόμα, ανήκει στη συντακτική ομάδα της ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ.Κ και είναι επιμελητής-διορθωτής στο Moonlight Tales.

Η Ειρήνη Λόκα γεννήθηκε το 2002. Τελειώνοντας το Λύκειο εισήχθη στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Έχει παρακολουθήσει το διαδικτυακό Εργαστήρι Μικροδιηγήματος του Αλληλέγγυου Σχολείου της Ετεροτοπίας με εισηγητή τον συγγραφέα Γιάννη Φαρσάρη στο οποίο εκδόθηκε και μία συλλογή διηγημάτων στην Ανοικτή Βιβλιοθήκη συμπεριλαμβανομένου και του μικροδιηγήματός της «Η συνεδρία», πλήθος webinars για την ψυχική υγεία και ένα σεμινάριο Filmmaking από το Skillbox. Παρακολουθεί μαθήματα νοηματικής γλώσσας από το ΚΕΝΓ. Διηγήματα και ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί σε διαδικτυακούς ιστότοπους και περιοδικά πολιτισμού: culturepoint.gr, Fractal κ.α.