Ευδοκία Ράπτη: «Αντλώ δύναμη από τον έρωτα, χωρίς έρωτα η ζωή είναι αδιάφορη»

Η ξεχωριστή ερμηνεύτρια Ευδοκία Ράπτη, μια καλλιτέχνιδα με αξιοζήλευτη μουσική πορεία, κυκλοφόρησε μέσα στο Γενάρη του 2023 το τραγούδι Στοιχίζουνε τα Σ’ Αγαπώ, σε μουσική Χρήστου Παπαδόπουλου και στίχους δικούς της. Σήμερα, τη φιλοξενώ στο your e-articles.

-Γεννήθηκες και μεγάλωσες στον Γέρακα. Τι θυμάσαι από τα παιδικά σου χρόνια; 

Ακόμα μένω στο Γέρακα παρότι έχω μείνει για πολλά χρόνια και σε πόλεις εκτός Αθηνών. Μόνο όμορφα λόγια μπορώ να σου πω για τα παιδικά μου χρόνια.

Πολύ παιχνίδι μέσα σε χωράφια και σε αμπέλια που υπήρχαν τότε στο Γέρακα και που κάποια υπάρχουν ακόμα και σήμερα. Είμαστε ακόμα εξοχικά εδώ.

Παρέες από άλλες γειτονιές, περίπατοι, μυρωδιές από γιασεμιά, υπαίθρια παιχνίδια με τους φίλους μου όλα αυτά έχουν χαραχτεί στη μνήμη μου και δίνουν άλλη αξία στα παιδικά μου χρόνια. Ήταν πολύ όμορφα θα ήθελα να τα ξαναζήσω όλα από την αρχή.

-Πώς στράφηκες στη μουσική; 

Πάντα αγαπούσα τη μουσική και το τραγούδι. Από μικρή στο σχολείο ακόμα, τα παιδιά με έβαζαν να τραγουδάω στη τάξη, στα διάλειμμα, συνέχεια. Ακόμα και όταν έκανα προπόνηση στο στίβο πριν ξεκινήσουμε, πάντα τραγουδούσα, έτσι για το καλό, με τους συναθλητές μου. Χωρίς να ξέρω τότε ότι κάποια στιγμή θα το ακολουθήσω επαγγελματικά, είχα μεγάλη αγάπη για το τραγούδι και ψαχνόμουν πολύ με τις τεχνικές. Ήθελα να γίνω καλύτερη και πειραματιζόμουν με διάφορα είδη μουσικής. Τότε δεν είχα κάποιο στόχο, το έκανα μόνο για την ευχαρίστηση μου. Το λάτρευα και το λατρεύω το τραγούδι.

-Η σημασία της στη καθημερινότητά σου;

Η μουσική μου φτιάχνει τη διάθεση. Με ηρεμεί. Με κάνει καλύτερο άνθρωπο.

-Οι μουσικές σπουδές σου; 

Έκανα θεωρία και τραγούδι στο Εθνικό Ωδείο. Γενικά η μεγαλύτερη σπουδή μου είναι η καθημερινή τριβή με τη μουσική. Φυσικά το γεγονός ότι πλέον κάνω voice coaching στους μαθητές μου με έχει αναγκάσει να βρίσκω καινούργιους τρόπους ώστε να βοηθάω τον κάθε ένα διαφορετικά και αυτό εξελίσσει και εμένα.

-Τα ακούσματα που σε διαμόρφωσαν; 

Το λαϊκό και το παραδοσιακό τραγούδι ήταν πάντα στη ζωή μου λόγω οικογενειακών ακουσμάτων. Ήταν μια καλή αρχή για την μετέπειτα αναζήτησή μου και το ταξίδι μου σε όλα τα είδη μουσικής. Έχω πολλές επιρροές από ροκ και jazz μουσικές και έτσι έχω φτιάξει μια τεχνική στο τραγούδι που πιστεύω με χαρακτηρίζει.

-Κινείσαι από τη λαϊκή και τη παραδοσιακή μουσική μέχρι τη τζαζ και τη ροκ. Τι ανάγκες καλύπτει αυτή η εναλλαγή;  

Δεν καλύπτει ανάγκες, απλά εκφράζομαι μέσα από το κάθε είδος διαφορετικά και έτσι ανάλογα με την συγκυρία ελίσσομαι. Μου αρέσουν οι εναλλαγές και μην νομίζετε ότι είναι εύκολο να πηγαίνεις από το ένα στο άλλο έτσι απλά. Αλλά αυτή είναι η μαγεία της μουσικής και αυτό είναι που με κρατάει ζωντανή και δημιουργική.

-Η διαδικασία που γράφεις στίχους; 

Ο στίχος είναι μεράκι. Δεν το κάνω αν δεν έχω έμπνευση. Δεν γράφω για να δώσω κάπου συγκεκριμένα ή και για μένα ακόμα. Γράφω όταν αισθάνομαι, αβίαστα και ό,τι βγει.

-Από πού αντλείς την έμπνευση; 

 Σίγουρα πρέπει να είμαι ή πολύ στεναχωρημένη ή πολύ χαρούμενη.

Γράφω μόνο σε μεγάλες προσωπικές συγκινήσεις. Όταν όλα κυλούν νορμάλ και έχω όρεξη να γράψω τότε αναμοχλεύω κάποιο καλό ή κακό μου συναίσθημα. Μια καλή ή κακή μου στιγμή που θέλω να περιγράψω. 

-Πρόσφατα, κυκλοφόρησε το τραγούδι Στοιχίζουνε τα Σ’ Αγαπώ, σε μουσική Χρήστου Παπαδόπουλου και στίχους δικούς σου. Πώς προέκυψε αυτή η κατάθεση;  

Ήταν κι αυτός ο στίχος μια κατάθεση ψυχής. Αν δεν βιώσεις στο πετσί σου πόσο σου έχουν στοιχίσει τα σ’ αγαπώ τότε δεν νομίζω ότι θα καταλάβεις τι έγραψα. Ήταν άλλη μια προσωπική μου εμπειρία αυτός ο στίχος. Έτσι κάπως ξεπερνάω τα δύσκολα και παίρνω δύναμη για το αύριο. Γράφω τις σκέψεις μου και κάποιες φορές τις τραγουδάω. Στην περίπτωση αυτή ήμουν πολύ τυχερή που η μουσική έμπνευση του Χρήστου Παπαδόπουλου απογείωσε τον στίχο μου και τον ευχαριστώ απεριόριστα.

-Τι δυσκολίες έχει να συναντήσει ένας ανερχόμενος καλλιτέχνης που κάνει τα πρώτα του βήματα στη δισκογραφία; 

Δεν θέλω να γίνω γραφική. Υπάρχουν πολλές δυσκολίες. Από το αν θα καταφέρεις να κάνεις κάτι δισκογραφικά έως το αν θα έχεις κόσμο που θα σε ακολουθήσει στα live σου. Όλα έχουν τον δικό τους αγώνα. Εγώ προσπαθώ να μην στεναχωριέμαι με τις αναποδιές αλλά να τις βλέπω ως ευκαιρίες για βελτίωση. Αλλιώς δεν γίνεται, πρέπει να αλλάξεις επάγγελμα!

-Τι άνθρωπος είναι η Ευδοκία Ράπτη; 

Θα έλεγα πως δεν είμαι δύσκολος άνθρωπος απλά μου αρέσει να φλερτάρω με το τέλειο… Κακό αυτό, το ξέρω, δημιουργεί εντάσεις κάποιες φορές αλλά τι να κάνουμε ο κάθε ένας με τα ελάττωμά του… Στο τέλος όμως το απολαμβάνω και αυτό δεν αντικαθίσταται με τίποτα.

-Νιώθεις ευτυχισμένη με όσα βιώνεις; 

Ναι, είμαι χαρούμενη και ευτυχισμένη που κάθε μέρα κατακτώ και κάτι ακόμα από όσα έχω ονειρευτεί ότι θέλω να κάνω. Και όταν δεν βγαίνει, τότε χαμογελάω στα παιχνίδια της ζωής.

-Τι ρόλο έχει παίξει ο έρωτας στη ζωή σου; 

Τεράστιο! Έχω αγαπήσει και έχω αγαπηθεί πολύ και αυτό είναι ευλογία, τύχη και μεγάλη χαρά. Αντλώ δύναμη από τον έρωτα, χωρίς έρωτα η ζωή είναι αδιάφορη.

-Το προσωπικό σου καταφύγιο όταν όλα δείχνουν δύσκολα; 

Γενικά δεν κρύβομαι στα δύσκολα, το αντίθετο. Βγαίνω περισσότερο και προσπαθώ να λύσω το οτιδήποτε με καινούργια ματιά στα πράγματα, με καινούργιες και πιο καθαρές βαθιές ανάσες.

-Ο μεγάλος σου φόβος; 

Ο θάνατος…

-Αν μπορούσες να γυρίσεις το χρόνο πίσω υπάρχει κάτι που θα ήθελες να αλλάξεις; 

Τον ξαφνικό θάνατο νέων αγαπημένων μου ανθρώπων. Τίποτε άλλο.

-Τα όνειρά σου για το μέλλον; 

Ετοιμάζω καινούργιες παραστάσεις τόσο μόνη μου όσο και με τους Sabotaz για άνοιξη και καλοκαίρι. Σκαλίζω καινούργιους στίχους για επόμενα τραγούδια με τον Χρήστο Παπαδόπουλο και γενικά συνεχίζω να βάζω στόχους που θέλω να πράξω και κάθε μέρα σβήνω και από κάτι που κατέκτησα. Έτσι προχωράω τις μέρες μου.

-Τι σου έρχεται στο μυαλό όταν λες το όνομα Ευδοκία Ράπτη

Μια φράση που λέει ένας φίλος μου για μένα όταν με βλέπει και όταν το σκέφτομαι χαμογελάω. «Κόκκινος σίφουνας».

-Ευδοκία σε ευχαριστώ πολύ για την επικοινωνία μας. 

Εγώ σε ευχαριστώ.

Συνέντευξη στον Χρήστο Ηλιόπουλο

Αποτυχημένος φοιτητής Κοινωνικής Θεολογίας του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Αποτυχημένος φοιτητής Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών. Ερασιτέχνης ραδιοφωνικός παραγωγός και αρθρογράφος. Συλλέκτης βινυλίων, κόμικς και βιβλίων. Λάτρης της ινδικής κουζίνας και του κόκκινου κρασιού. Με το γράψιμο έχω μια ιδιαίτερη σχέση. Όταν γράφω θέλω η σκέψη που ξεκινάει από εμένα να ολοκληρώνεται από τον αναγνώστη...