– Ξεκινώντας αυτή τη συνέντευξη θα θέλαμε να συστηθείτε στους αναγνώστες. Ποιος είναι ο Βάιος Γκαλημάνας ο άνθρωπος και ο συγγραφέας;
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Στοκχόλμη. Είμαι ελλαδίτης εδώ και δεκαπέντε χρόνια. Καθηγητής Φυσικής Αγωγής και Φυσικοθεραπευτής, στην Ελλάδα εξασκώ το τελευταίο. Μου αρέσει ό,τι είναι όμορφο και αποφεύγω την ασχήμια όσο μπορώ. Το Havana End είναι το πρώτο μου βιβλίο.
–“HAVANA END”, θα μοιραστείτε μαζί μας την υπόθεση του βιβλίου σας; Ποιος είναι ο ήρωάς σας στα βιβλία;
Η υπόθεση του Havana End εκτυλίσσεται στην Κούβα, κάποια στιγμή στο μέλλον, στην μετά εμπάργκο εποχή. Η διαφθορά, καλλιεργημένη και εφαρμοσμένη από εξωγενείς παράγοντες είναι απόλυτη. Ο κοινωνικός ιστός είναι διαλυμένος και η χώρα ολισθύνει σ’ έναν κατήφορο χωρίς τέλος. Κεντρικός ήρωας είναι ο αστυνομικός Εστέβαν Βιγιαφράνκα. Όταν ένας έλληνας τουρίστας δολοφονείται σε ένα πολυτελές ξενοδοχείο της Αβάνας, ο Βιγιαφράνκα καλείται να διαλευκάνει το έγκλημα. Η έρευνα οδηγεί τον ήρωα στον πυρήνα του διεφθαρμένου Συστήματος και τους ανθρώπους που το υπηρετούν. Ασυμβίβαστα αιρετικός ως χαρακτήρας, ο Βιγιαφράνκα αποφασίζει να πάει κόντρα στο Σύστημα. Έχει τον δικό του ηθικό κώδικα και αποφασίζει να τον εφαρμόσει, ενώ είναι σε μόνιμο διάλογο με τον εσωτερικό του δαίμονα. Κυνηγημένος από τους πρώην συναδέλφους -και όχι μόνον- βρίσκει καταφύγιο σε ανθρώπους του υποκόσμου. Ανακαλύπτει ότι -τελικά- δεν διαφέρουν και πολύ από τον ίδιο, με την διαφορά ότι ο Βιγιαφράνκα ήταν στην σωστή πλευρά του νόμου. Σ’ έναν κυκλώνα εξελίξεων καταστρώνει ένα σχέδιο, την δική του συμφωνία με τον διάβολο. Το ταξίδι του Βιγιαφράνκα, η πιο σωστά, η κάθοδός του στην κόλαση, είναι και ένα εσωτερικό ταξίδι, που μόνο με έναν τρόπο μπορεί να τελειώσει.
– Γιατί αστυνομική λογοτεχνία; Σκέφτεστε να δοκιμαστείτε και σε άλλο είδος ή έχετε ταχθεί σε αυτό;
Αστυνομική λογοτεχνία με ψυχολογικές παραμέτρους και μπολιασμένη με μυθιστορία. Ναι, νομίζω ότι αυτό είναι το κάλεσμά μου. Βρίσκω ενδιαφέρον στην περιήγηση στις σκοτεινές σήραγγες της ψυχής εγκληματιών, αλλά και καθώς-πρέπει ανθρώπων… με προοπτικές.
– Απόσπασμα από το βιβλίο: «Αν δεν ήμουν αστυνομικός, θα ήμουν δολοφόνος», αυτός είναι ο κόσμος μας; Όλοι μας κρύβουμε ένα κτήνος μέσα μας;
Πιστεύω ότι αρκετοί από εμάς, υπό την επήρεια και τον έλεγχο του πολιτισμού, -ο Νίτσε το έχει περιγράψει καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον- ελέγχουμε αυτό το κτήνος. Ξέρουμε, έχουμε δει το πρόσωπό του. Ενίοτε ίσως και να συνομιλούμε μαζί του, όπως ο Εστέβαν Βιγιαφράνκα. Η περισσότεροι όμως, αποχαυνωμένοι από την διασκέδαση που μας επιβάλουν τα ΜΜΕ και τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, δεν έχουμε ιδέα. Είμαστε σαν νάρκες που με το κατάλληλο πάτημα θα εκραγούν, συνήθως με παράπλευρες απώλειες. Οι καραντίνες λόγω Κορωνοϊού σε κάποιους – άντρες συνήθως λόγω πιο αδύναμου ψυχισμού – αποχαλίνωσαν αυτό το κτήνος και τα αποτελέσματα θα είναι ορατά για πολύ καιρό ακόμα.
– O Βάιος Γκαλημάνας μεγάλωσε και σπούδασε στη Σουηδία την οποία εγκατέλειψε και ήρθε στην Ελλάδα όπου και δημιούργησε οικογένεια, μετάνιωσε για την επιλογή του;
Δεν εγκατέλειψα την Σουηδία, θα έλεγα ότι μεταφέρθηκα στην Ελλάδα. Παραμένω σ’ αυτόν τον ευλογημένο τόπο μόνον όμως για κλιματολογικούς λόγους.
– Ποια είναι η δική σου ιδέα της τέλειας ευτυχίας; Ποιος είναι ο μεγαλύτερός σου φόβος;
Η καλή συνείδηση σε συνδυασμό με την αίσθηση ότι έκανα και κάνω το καλύτερο που μπορώ.
Οι ενοχές. Με δυσκολεύει ο χειρισμός τους.
– Τι εκτιμάς και τι μισείς στους ανθρώπους;
Εκτιμώ το γνήσιο χαμόγελο και την ειλικρίνεια, φυσικά. Δεν μισώ κάτι, διότι θεωρώ το μίσος υπέρτατο κομπλιμέντο. Μου προκαλούν όμως εντερικές αναταραχές οι αθλητές των δημοσίων σχέσεων και oι θιασώτες του πολιτικού καθωσπρεπισμού.
– Ποια είναι η ψυχική διάθεση του Βάιου Γλαλημάνα με όσα συμβαίνουν, πώς βλέπει το μέλλον;
Είμαι απαισιόδοξος. Η ανθρωπότητα έχει επιδοθεί σε έναν ιδιότυπο χορό του Ζαλόγγου, με τους ποιο ενημερωμένους απλά να ελπίζουν ότι θα πέσουν τελευταίοι.
– Τελειώνοντας, ποια είναι τα μελλοντικά συγγραφικά σας σχέδια;
Γράφω μια αστυνομική προπέτεια που εκτυλίσσεται στην Στοκχόλμη και στην ελληνική επαρχία. Δεδομένου όμως ότι για να ολοκληρώσω το Havana End χρειάστηκαν ξενύχτια τεσσάρων ετών…
– Ποια συμβουλή θα δίνατε σε κάποιον νέο συγγραφέα που φιλοδοξεί να κυκλοφορήσει το έργο του;
Να έχει υπομονή και επιμονή γνωρίζοντας πως στο τέλος θα ανταμειφθεί.
Υπόθεση:
Στην Κούβα της μετά εμπάργκο εποχής τίποτα δεν είναι αυτό που ήταν και τίποτα δεν είναι αυτό που φαίνεται. Ο αστυνόμος Εστέβαν Βιγιαφράνκα δεν υποκύπτει στην απειλή του αφεντικού του να μην ασχοληθεί με έναν περίεργο φόνο. Με καύσιμο τις εκρηκτικές ύλες απ’ τις οποίες αποτελείται ο ψυχικός του κόσμος, και όπλο ένα usb με περιεχόμενο που απειλεί την παγκόσμια υπερδύναμη, αποφασίζει να ρίξει γροθιά στο μαχαίρι. Σ’ έναν κυκλώνα εξελίξεων ο Βιγιαφράνκα καταστρώνει ένα σχέδιο, τη δική του συμφωνία με τον διάβολο. Για την επίτευξη του στόχου του συνεργάζεται με ανθρώπους του πιο σκληρού υποκόσμου. Το ταξίδι του, ή πιο σωστά, η κάθοδός του στην κόλαση, είναι και ένα εσωτερικό ταξίδι, που μόνο με έναν τρόπο μπορεί να τελειώσει… (Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Σχόλιο:
Το ‘’Havana end’’ του Βάιου Γκαλημάνα έχει όλα τα απαραίτητα στοιχεία ενός άψογου αστυνομικού μυθιστορήματος. Ατελείωτη δράση, γρήγορη πλοκή κινηματογραφικά δοσμένη και τους άψογα σκιαγραφημένους χαρακτήρες και απλή γραφή που υποστηρίζει την αμεσότητα και την γρήγορη του μυθιστορήματος. Σουηδοί πράκτορες, Αμερικάνοι και Κουβανοί, συγκρούονται με φόντο την Αβάνα και καταλήγουν σε ένα ατελείωτο κυνηγητό στις ζούγκλες του Μεξικού και ο αναγνώστης δεν μπορεί παρά να μείνει καθηλωμένος μέχρι να διαβάσει και την τελευταία σελίδα.
Ο συγγραφέας
Γεννημένος από Έλληνες γονείς σε μια μικρή πόλη της Σουηδίας, ο Βάιος Γκαλημάνας μεγάλωσε και σπούδασε στη Στοκχόλμη. Φυσικοθεραπευτής στο επάγγελμα, εδώ και αρκετά χρόνια ζει με την οικογένειά του μόνιμα στην Ελλάδα. Πριν κάμποσα χρόνια ξεκίνησε να γράφει το HAVANA END, αρχικά στη Σουηδική γλώσσα. Στην πορεία όμως συνειδητοποίησε ότι, δεν μπορούσε να κοιτάζει τον Ελληνικό ουρανό και να γράφει σε άλλη γλώσσα.
Συνέντευξη στον Γιώργο Δόλγυρα
