Η επέτειος του Πολυτεχνείου

Άλλη μία ιστορική στιγμή καλείται η χώρα μας να θυμηθεί και να τιμήσει. Σαν σήμερα, 17 Νοεμβρίου, πραγματοποιήθηκε η εξέγερση του Πολυτεχνείου. Υλοποιήθηκε το 1975 και ήταν η σημαντικότερη εκδήλωση κατά της Χούντας των Συνταγματαρχών, η οποία είχε καταλάβει την εξουσία. Έτσι, η δικτατορία είχε εγκαθιδρυθεί στην Ελλάδα από τις 21 Απριλίου 1967.

Ας δούμε όμως πώς ξεκίνησαν. Η 14η Φεβρουαρίου 1973 ήταν η αρχή του τέλους. Αφορμή στάθηκε ο νόμος 1347 σύμφωνα με τον οποίο οι φοιτητές που είχαν συνδικαλιστική δράση, όσο καιρό σπούδαζαν, ήταν υποχρεωμένοι να στρατευθούν. Αυτός ο νόμος εξαγρίωσε τους φοιτητές και το Πολυτεχνείο έγινε ο τόπος συγκέντρωσής τους ζητώντας την κατάργησή του. Η αντίδραση της αστυνομίας ήταν άμεση. Εισέβαλε στο χώρο παραβιάζοντας το άσυλο και κατέφυγε σε συλλήψεις και κάποιοι παραπέμφθηκαν σε δίκη.

Λίγες μέρες αργότερα, στις 21 Φεβρουαρίου, η Νομική Σχολή καταλήφθηκε και άρχισαν να αναπτύσσουν συνθήματα, όπως “Ζήτω η Ελευθερία” και “Κάτω η Χούντα”. Την εμφάνισή της έκανε πάλι η αστυνομία, αλλά η ασίγαστη επιθυμία των φοιτητών για ανεξαρτησία δεν κάμφθηκε. Τη 14η Νοεμβρίου αποφασίστηκε στο προαύλιο του Πολυτεχνείου η μη συμμετοχή τους στα μαθήματα με κύριο αίτημα να διεξαχθούν τον Δεκέμβριο εκλογές των συλλόγων κι όχι προς το τέλος του επόμενου έτους, όπως είχε ορίσει η Χούντα. Εκείνη η ημερομηνία έμελλε να οδηγήσει στο αποκορύφωμα των φοιτητικών δράσεων.

Προσέθεσαν κι άλλα αιτήματα σχετικά με την παιδεία επιθυμώντας πάλι την κατάργηση του προαναφερθέντος νόμου. Το φοιτητικό σώμα συσπειρωνόταν και η αστυνομία έμοιαζε ανήμπορη να αντιδράσει. Κατά τις απογευματινές ώρες αποφασίστηκε η κατάληψη του Πολυτεχνείου. Κεκλεισμένων των θυρών η εξέγερση οργανωνόταν. Στις διάφορες ενέργειές τους ήταν η δημιουργία Συντονιστικής Επιτροπής, ραδιοφωνικού σταθμού και εγκατάσταση πολύγραφου, για να ενημερώνεται ο κόσμος.

Στην αρχή, το καθεστώς έστειλε πράκτορες ανάμεσα στο πλήθος που είχε κατακλύσει το Πολυτεχνείο. Στις 16 Νοεμβρίου η αστυνομία απάντησε με δακρυγόνα και γκλομπς με αποτέλεσμα οι περισσότεροι να φύγουν. Όμως, όσοι παρέμειναν συνέχισαν την αντίσταση κι έτσι η αστυνομία δε μπόρεσε να πνίξει την εξέγερση. Έτσι, ο Παπαδόπουλος ζήτησε τη βοήθεια του στρατού. Στις οδούς Στουρνάρα και Τοσίτσα δύο άρματα μάχης είχαν αποκλείσει τα σημεία, ενώ το τρίτο στάθηκε απέναντι από την πύλη. Η Επιτροπή θέλησε να διαπραγματευτεί, αλλά ήταν κάτι που δεν πραγματοποιήθηκε.

Ξημερώνοντας η 17η Νοεμβρίου, το τρίτο άρμα έπρεπε να μπει στον χώρο. Απότοκος αυτού ήταν το σπάσιμο της πύλης. Ακολούθησε ανθρωποκυνηγητό, συλλήψεις και απώλειες ανθρώπων. Οι δυσκολίες για το καθεστώς συνεχίστηκαν. Ο Παπαδόπουλος στις 25 Νοεμβρίου ανατράπηκε και το τέλος της Χούντας πραγματοποιήθηκε στις 23 Ιουλίου 1974, όταν είχαν ήδη εισβάλει οι Τούρκοι στην Κύπρο. Κι έτσι, τελείωσαν όλα…

Εικόνες: Joanna

Πηγή: https://www.sansimera.gr/articles/190

Είμαι απόφοιτη της Κλασικής Φιλολογίας του Εθνικού & Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και αριστούχος απόφοιτη του μεταπτυχιακού προγράμματος σπουδών «Επαγγελματικός Προσανατολισμός και Συμβουλευτική» του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου. Μετά από την πολυετή εργασιακή μου απασχόληση ως καθηγήτρια κατάλαβα ακόμη περισσότερο την χρησιμότητα του επαγγελματικού προσανατολισμού, ενός κλάδου που αγάπησα πολύ, και θα αποτελεί την έμπνευση για τα άρθρα μου.