Σπούδασε Επικοινωνία και ΜΜΕ αλλά και Ναυτιλιακή Διοίκηση. Παρακολούθησε μαθήματα πιάνου, κιθάρας και θεωρητικών. Είναι μια νεαρή ερμηνεύτρια που χαρακτηρίζεται από πηγαίο ταλέντο και μοναδική αμεσότητα με το κοινό στις live παραστάσεις της. Σήμερα, στο your e-articles η Κατερίνα Βερβέρη.
-Ποιες είναι οι μνήμες της παιδικής σου ηλικίας;
Νιώθω ευγνώμων γιατί οι άνθρωποί μου φρόντισαν ώστε να έχω πραγματικά πολύ όμορφες μνήμες. Λερώθηκα, έπαιξα και τραγούδησα ανέμελα ως παιδί. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη στιγμή που αντίκρισα για πρώτη φορά το πρώτο μου πιάνο.
-Κάποια ανάμνηση που δε θα ξεχάσεις ποτέ;
Χμμμ… πολλές. Δυσκολεύομαι να ξεχωρίσω αλλά το μόνο που μπορώ να πω με σιγουριά είναι πως κρατώ πάντα μέσα μου όσες με ώθησαν στο σωστό δρόμο.
-Οι σπουδές σου;
Ο τομέας των σπουδών είναι για μένα πολυδιάστατος. Είμαι απόφοιτος του τμήματος Επικοινωνίας και ΜΜΕ του ΕΚΠΑ και του Πανεπιστημίου Greenwich στον τομέα Ναυτιλιακής Διοίκησης. Παράλληλα, έχω παρακολουθήσει μαθήματα πιάνου, κιθάρας και θεωρητικών στο Δημοτικό Ωδείο Γλυφάδας και στο κεντρικό παράρτημα του Ωδείου «Φίλιππος Νάκας» και σκοπεύω να προσθέσω κι άλλους όμορφους προορισμούς στον τομέα της καλλιτεχνικής ενασχόλησης. Η γνώση είναι εξέλιξη.
-Η σημασία της μουσικής στη καθημερινότητά σου;
Κάθε μου στιγμή μέσα στην ημέρα έχει μουσική επένδυση. Από το ξεκίνημά της μέχρι το τέλος της. Από το αυτοκίνητο, τα μέσα, το γραφείο (οι συνάδελφοί μου δείχνουν κατανόηση για αυτό), το σπίτι κλπ. Δεν μπορώ να συγκεντρωθώ εύκολα αν δεν ακούω μουσική. Ακόμη ως φοιτήτρια και ως μαθήτρια είχα πάντα ακουστικά που με συνέδεαν με μία playlist όπου ανακάλυπτα νέες μελωδίες και νέους κόσμους.
-Πότε τραγούδησες για πρώτη φορά στη ζωή σου;
Τριών ετών και κάτι. Αcapella, σε ένα μουσικοθεατρικό αφιέρωμα στην Μικρασιατική Μουσική Παράδοση, μπροστά σε αρκετό κόσμο.
-Τα συναισθήματα που γεννήθηκαν μέσα σου όταν βρέθηκες πρώτη φορά μπροστά σε μικρόφωνο;
Θυμάμαι την οικειότητα που είχα νιώσει με το συνολικό περιβάλλον. Ένιωθα και έβλεπα φως και ότι είχα βρει τον τρόπο να μιλώ και να εκφράζομαι. Και ας ήμουν αρκετά νεαρή ηλικιακά.
-Τα ακούσματα που σε διαμόρφωσαν;
Στο σπίτι μας πάντα ηχούσε το ραδιόφωνο και οι δισκοθήκες των γονιών μου κοσμούσαν τους χώρους μας. Παρόλο που πρόλαβα για λίγα χρόνια τα CD και τις κασέτες στον πρωταγωνιστικό τους ρόλο, έχω κληρονομήσει αρκετά συλλεκτικά μουσικά άλμπουμ. Έχω ταξιδέψει από την κλασική έως την ροκ μουσική. Από το σύγχρονο musical έως τα film soundtracks. Από την παραδοσιακή μουσική έως την λαϊκή και pop κουλτούρα. Στην πορεία ο καθένας μας αντιλαμβάνεται πού χτυπάει η καρδιά του πιο δυνατά.
-Οι φωνές που κυλούν μέσα σου;
Πολλές, τόσο ξεχωριστές και μοναδικές. Οι ήχοι της Μεσογείου είναι από τους πρώτους που με συγκινούν και παρακινούν.
-Υπάρχει κάποιος καλλιτέχνης που θα ήθελες να μοιραστείς τη σκηνή μαζί του για μια νύχτα;
Είναι αρκετοί οι άνθρωποι που θαυμάζω και ευχαριστώ που στάθηκαν για μένα ως φάροι έμπνευσης και δημιουργίας. Επιτρέψτε μου, αλλά μου είναι δύσκολο να αναφερθώ συγκεκριμένα γιατί θα αδικήσω.
-Ποια η γνώμη σου για τα μουσικά ριάλιτι του σήμερα;
Αναμφίβολα είναι ένας τρόπος αυτοπροβολής, απότομης και σύντομης βέβαια. H ανάλογη διαχείριση της δημοσιότητας που προσφέρει ένα talent show θα επιφέρει και αντίστοιχα αποτελέσματα. Aς μην ξεχνάμε βέβαια, ότι κάποια από αυτά έχουν συμβάλει στο άκουσμα νέων, διαχρονικών ήχων και τραγουδιών. Η τηλεόραση και το διαδίκτυο -κυρίως- είναι η δύναμη των καιρών μας. Μέσα από αυτά δίνεται βήμα σε νέες φωνές.
-Ποιο είναι το τραγούδι που μιλάει για εσένα;
Αυτή την περίοδο ή γενικώς; Δυσκολεύομαι να επιλέξω ένα.
-Ο δίσκος που ακούς τις πιο προσωπικές σου στιγμές;
Τυχαίνουν στιγμές που ακούω τραγούδια από διαφορετικούς δίσκους. Ένας δίσκος που έχω ακούσει αρκετές φορές ολόκληρο κι ακατάπαυστα είναι το Moment of Glory από Scorpions & Berlin Philharmonic Orchestra καθώς με μαγεύει η σύζευξη της ροκ με την κλασική μουσική.
-Η ταινία που σου άλλαξε τη ζωή;
The Pursuit of Happiness. Mε εντυπωσίασε ακόμα περισσότερο όταν διάβασα ότι βασίζεται σε πραγματική ιστορία. Με έκανε να ελπίζω στην ψυχική δύναμη του ανθρώπου.
-Το βιβλίο που σε ταξίδεψε σε μαγικούς τόπους;
Μου βάζεις δύσκολα…
-Πότε έκλαψες τελευταία φορά;
Πριν λίγο καιρό, όταν κινδύνευσε η ζωή ενός πολύ αγαπημένου μου προσώπου, ευτυχώς η έκβαση ήταν θετική.
-Σε τι κατάσταση βρίσκεται η σημερινή δισκογραφία;
Σίγουρα είναι λιγότερο ευνοϊκή σε σχέση με τις προηγούμενες δεκαετίες. Υπάρχει σπουδαία ποικιλία φωνών, ακουσμάτων και ήχων βέβαια. Γεγονός που προσδίδει αισιοδοξία.
-Υπάρχουν άξιοι καλλιτέχνες σήμερα;
Φυσικά! Η γενιά μας έχει πολλά σπουδαία κι όμορφα να δωρίσει.
– Μπορούν να βρουν το δρόμο τους;
Η σκληρή δουλειά, ο σεβασμός και η επιμονή είναι τα βέλη στη φαρέτρα όλων μας.
-Πώς αντιλαμβάνεσαι τη κοινωνική και οικονομική κατάσταση της χώρας;
Εν καιρώ πανδημίας, το απρόβλεπτο, το ασταθές και το πολυδιάστατο χαρακτηρίζουν την κοινωνικοοικονομική κατάσταση μιας χώρας.
-Επηρέασε τους καλλιτέχνες ο κορωνοϊός;
Είναι ανάμεσα στους πρώτους εργασιακούς χώρους και τομείς που έχουν πληγεί, πολύ.
-Η στάση της Κυβέρνησης ήταν ανάλογη;
Πιστεύω πως πρέπει να βρεθούν επιπλέον λύσεις για την αποκατάσταση κι ενίσχυση των πληγέντων καθώς φαίνεται πως η παρούσα κατάσταση θα διαρκέσει αρκετά ακόμα. Ευελπιστούμε όλοι στην καλύτερη κι ευνοϊκότερη δυνατή έκβαση σε αυτή τη δύσκολη για όλους μας, δοκιμασία.
-Πώς κρίνεις τη σημερινή ελληνική κοινωνία;
Δεν νομίζω πως μπορεί κανείς να κρίνει απόλυτα αλλά να παρατηρεί, να εκφράζεται και να δρα ορθώς όταν χρειάζεται. Η ελληνική κοινωνία δοκιμάζεται συνεχώς την τελευταία δεκαετία τουλάχιστον. Ωστόσο γεννιούνται συνεχώς νέες καταστάσεις, τάσεις και ιδέες σε επίπεδο κουλτούρας κι επικοινωνίας.
-Πώς αντιλαμβάνεσαι τις αποκαλύψεις στο χώρο του θεάματος για τις παρενοχλήσεις εις βάρος των καλλιτεχνών;
Είναι φως κι ελπίδα, είναι κάτι που δεν το περιμέναμε σχεδόν ποτέ να συμβεί οι περισσότεροι. Είναι τρόπος εξυγίανσης κάθε εργασιακού περιβάλλοντος που πλήττεται από κάθε λογής τοξικούς ανθρώπους.
-Πιστεύεις στον Θεό;
Ναι, έχω βρει τον δικό μου τρόπο και δίοδο.
-Το καταφύγιό σου;
Η Μουσική, αλήθεια.
-Ο μεγάλος σου φόβος;
Τα φίδια.
-Πώς λειτουργείς υπό το καθεστώς του έρωτα;
Ο έρωτας θέλει να τον ζεις.
-Πότε ένιωσες ευτυχισμένη;
Νιώθω ευγνώμων, γιατί δεν ήταν μόνο μία φορά.
-Τι άνθρωπος είναι η Κατερίνα Βερβέρη;
Μεσογειακός.
-Το μεγάλο σου πλεονέκτημα;
Χαμογελάω συχνά.
-Το μεγάλο σου μειονέκτημα;
Καμιά φορά, μιλάω πολύ.
-Αν μπορούσες να γυρίσεις τον χρόνο πίσω υπάρχει κάτι που θα άλλαζες;
Ίσως θα τολμούσα σε μια παρελθοντική φάση της ζωής μου λίγο περισσότερο.
-Πώς φαντάζεσαι τη τελευταία μέρα σου στη γη;
Να νιώθω γεμάτη.
-Τα όνειρά σου για το μέλλον;
Προσπαθώ να μην ονειρεύομαι μόνο αλλά να στοχεύω. Ένα μου όνειρο-στόχος είναι να τολμήσω και να νιώθω γεμάτη υπό όποια συνθήκη. Η ζωή σε πάει όταν τολμάς και προσπαθείς.
-Ετοιμάζεις κάτι αυτή την περίοδο;
Ναι, νέο project διαδικτυακό στο πλευρό υπέροχων ανθρώπων. Θα γνωστοποιηθεί εν καιρώ. Ανυπομονώ, παρά τις παρούσες δυσκολίες.
-Τι συμβουλή θα έδινες σε έναν άνθρωπο για να κάνει τα όνειρά του πραγματικότητα;
Θα ξαναπώ. Η σκληρή δουλειά, ο σεβασμός και η επιμονή είναι τα βέλη στη φαρέτρα όλων μας.
-Τι σου έρχεται στο μυαλό όταν λες το όνομα Κατερίνα Βερβέρη;
Χαμόγελο, ίσως επειδή μου αρέσει να βλέπω αντιστοίχως χαμογελαστούς και χαρούμενους ανθρώπους γύρω μου.
-Κατερίνα σε ευχαριστώ πολύ για την επικοινωνία μας.
Και εγώ σε ευχαριστώ.
Συνέντευξη στον Χρήστο Ηλιόπουλο
