Συνέντευξη με τον Γιάννη Κορίζη: «Η κατάρρευση της δισκογραφίας, η οικονομική κρίση και άλλα πολλά έχουν κάνει την ενασχόληση με την μουσική χόμπι πολυτελείας»

Είναι ένας από τους πιο αξιόλογους τραγουδοποιούς της νεότερης γενιάς. Εδώ και κάποια χρόνια έχει χαράξει τη δική του διαδρομή και βήμα βήμα συνεχίζει μέχρι σήμερα. Ο Μίκης Θεοδωράκης του εμπιστεύθηκε το σπουδαίο τραγούδι του, Μενεξεδένια Τα Βουνά, για να το προσεγγίσει με τον δικό του τρόπο. Η τελευταία του δημιουργία, οι Φάροι που ερμηνεύει μαζί με τον Μανώλη Μητσιά τον καθιέρωσαν για ακόμα μια φορά. Σήμερα, φιλοξενώ στο your e-articles τον Γιάννη Κορίζη.

-Ποιες είναι οι μνήμες σου από τον Πύργο;
Στον Πύργο μεγάλωσα και έζησα όλα τα παιδικά μου χρόνια. Την αγαπώ την πόλη μου. Είναι μια όμορφη πόλη με πολλή ιστορία και εντός αλλά και στα περίχωρά της!

-Υπάρχει κάποιο γεγονός που το θυμάσαι έως τώρα;
Πολλά μπορώ να θυμηθώ αλλά θα σταθώ στο ότι στον Πύργο έκανα τις πρώτες μου καλλιτεχνικές εμφανίσεις! Αυτό που θα μου μείνει αξέχαστο είναι η πρώτη μου προσωπική συναυλία πριν από 2 χρόνια σχεδόν στο ιστορικό Θέατρο Απόλλων. Ήταν συγκινητική η αγκαλιά του κόσμου. Αποτελεί μια επιβράβευση.

-Ποια είναι η πρώτη φορά που ήρθες σε επαφή με τη μουσική;
Προέρχομαι από μουσικό σπίτι. Οπότε, όπως καταλαβαίνετε από πολύ μικρή ηλικία η ζωή μου ήταν γεμάτη μουσική. Οι κιθάρες του πατέρα μου, τα τραγούδια του και η κλασσική παιδεία της μητέρας μου στο πιάνο μπορώ να πω ότι με καθόρισαν σημαντικά.

-Τα συναισθήματά σου εκείνη τη στιγμή;
Δύσκολα μπορώ να θυμηθώ πότε ήταν η πρώτη φορά, αλλά χαρακτηριστικά θυμάμαι να γυρνάω όλο το σπίτι με μια κιθάρα και να τραγουδάω. Σε ηλικία 4 ετών νομίζω.

-Η επίδρασή της στη ζωή σου;
Η μουσική είναι ένα σημαντικό μέρος της ζωής μου. Είναι η ανάσα μου, το καταφύγιό μου και η χαρά του να δημιουργώ.

-Πότε κατάλαβες ότι θα ασχοληθείς αποκλειστικά με τη μουσική;
Ακόμα δεν το έχω καταλάβει… Κοιτάξτε, είμαι ένας πολυπράγμων άνθρωπος και πολύ νέος ακόμα για να πούμε ότι θα ασχοληθώ αποκλειστικά με την μουσική. Εκτός αυτού, είμαι τελειόφοιτος των οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Πειραιά, μου αρέσει πολύ η επιστήμη μου και κοιτάω να εξελίσσομαι διαρκώς και σε αυτή. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η μουσική και η δημιουργία θα υπάρχει πάντα στην ζωή μου. Αν μπορέσω να βιοποριστώ μέσα από την τέχνη μου θα είμαι ευτυχισμένος.

-Οι μουσικές σπουδές σου;
Έχω κάνει για πολλά χρόνια μαθήματα κιθάρας, θεωρίας της μουσικής και αρμονίας. Τα τελευταία χρόνια παρακολουθώ και μαθήματα φωνητικής τα οποία με έχουν βοηθήσει πολύ.

-Τα ακούσματα που σε διαμόρφωσαν;
Πάντα άκουγα όλα τα είδη της μουσικής. Από Μίκη Θεοδωράκη μέχρι Michael Jackson. Πάντα όμως ποιοτικά πράγματα με ένα υπόβαθρο.

-Οι καλλιτέχνες που αποτελούν επιρροή στο έργο σου;
Σίγουρα ο Μίκης Θεοδωράκης με έχει επηρεάσει σημαντικά. Είναι ένας πολυποίκιλος συνθέτης με ανεξάντλητους μουσικούς δρόμους. Πρέπει να μελετάται από όλους μας. Από την άλλη, όλοι οι σύγχρονοι τραγουδοποιοί με έχουν επηρεάσει. Όπως σας είπα και παραπάνω ακούω όλα τα είδη.

-Τι είναι η έμπνευση;
Κάτι θεϊκό! Σε πετυχαίνει και παραδίνεσαι!

-Πέρυσι ερμήνευσες το Μενεξεδένια Τα Βουνά. Ποια είναι τα συναισθήματα για την επικοινωνία και την εμπιστοσύνη που σου έδειξε ο Μίκης Θεοδωράκης; 

Αυτό ήταν ένα όνειρο που είχα από μικρός… Έγινε πράξη και είμαι ευλογημένος. Προσπάθησα να αποδώσω διαφορετικά το Μενεξεδένια τα Βουνά, με περισσότερη ευαισθησία και εσωτερικότητα στην ερμηνεία, πράγμα που άρεσε πολύ και στον Μίκη. Όταν συναντηθήκαμε πέρυσι τον χειμώνα στο σπίτι του με αφορμή την διασκευή μου, είχα την ευκαιρία να συζητήσουμε για πολλά θέματα. Όσα είπαμε αυτές τις ώρες θα μείνουν για πάντα χαραγμένα στο μυαλό μου. Τον ευχαριστώ πολύ για τα λόγια του.

-Πρόσφατα επανήλθες με μια ιδιαίτερη σύμπραξη. Ερμήνευσες μαζί με τον Μανώλη Μητσιά τους Φάρους. Πώς προέκυψε η συνεργασία σας;

Άλλη μια συνεργασία για την οποία είμαι πολύ χαρούμενος. Ο Μανώλης Μητσιάς είναι από τους θρύλους του ελληνικού τραγουδιού. Ήθελα να τον γνωρίσω, να συνεργαστούμε και να μάθω πράγματα από αυτόν. Τον προσεγγίσαμε μετά το πέρας μιας συναυλίας του, του εξηγήσαμε τι κάνουμε και με μεγάλη χαρά δέχτηκε να του στείλουμε κάποια τραγούδια μας. Από τότε επικοινωνήσαμε πολλές φορές και εν τέλει καταλήξαμε στους Φάρους. Τον ευχαριστούμε πολύ για την εμπιστοσύνη και την ευγένειά του.

-Πώς αντιλαμβάνεσαι τη σημερινή μουσική πραγματικότητα;
Υπάρχουν νέες φωνές, νέοι άνθρωποι με όρεξη. Ωστόσο, δεν τους δίνεται χώρος από τα κεντρικά μέσα.

-Την κατάσταση στη δισκογραφία; 

Η δισκογραφία με την παλιά έννοια του όρου έχει καταρρεύσει. Υπάρχουν πολλές αιτίες για αυτό. Η κυριότερη νομίζω είναι το ίντερνετ και το δωρεάν του πράγματος. Όταν μπορείς να ακούσεις ό,τι θες, όποτε θες δωρεάν μέσα από το YouTube, γιατί να πληρώσεις για να αγοράσεις ένα δίσκο ή ένα τραγούδι αντίστοιχα;

-Έχεις κοινωνικές ανησυχίες;
Φυσικά! Αν δεν έχεις δε λέγεσαι άνθρωπος.

-Πώς κρίνεις την κοινωνική και οικονομική κατάσταση της χώρας;
Ας μην χαλάσουμε την όμορφη συζήτησή μας…

-Πόσο έχει επηρεάσει την ζωή ενός μουσικού;
Η κατάρρευση της δισκογραφίας, η οικονομική κρίση και άλλα πολλά έχουν κάνει την ενασχόληση με την μουσική χόμπι πολυτελείας!

-Σε τι κατάσταση βρίσκονται οι καλλιτέχνες την περίοδο του κορωνοϊού;
Σε κατάσταση απραξίας, και πάρα πολλοί έχουν οικονομικά προβλήματα.

-Πώς κρίνεις τη στάση της κυβέρνησης στους ανθρώπους της μουσικής αυτή τη δύσκολη περίοδο;

Θα μπορούσε να είχε κάνει περισσότερα για τους ανθρώπους του πολιτισμού και να μην τους θεωρεί τον τελευταίο τροχό της αμάξης. Παράγουμε έργο και ανακουφίζουμε ψυχές. Νομίζω ότι δικαιούμαστε καλύτερη αντιμετώπιση. Ωστόσο, πάντα σε τέτοιες καταστάσεις είναι δύσκολο να τους έχεις όλους ικανοποιημένους. Ας μην ξεχνάμε ότι δεν έχουμε προϋπολογισμούς και οικονομικές δυνατότητες άλλων χωρών. Πρέπει να τα ισορροπούμε όλα.

-Ο δίσκος που ακούς τις πιο προσωπικές σου στιγμές;
Ο δίσκος Καλή σου μέρα αν ξυπνάς από τον Ορφέα Περίδη.

-Η αγαπημένη σου ταινία;

Το Έτερος Εγώ που είναι μια πολύ αξιόλογη ελληνική παραγωγή.

-Το αγαπημένο σου βιβλίο;
Ο Αλχημιστής του Πάουλο Κοέλιο.

-Πιστεύεις στον Θεό;
Πιστεύω, ναι. Πιστεύω όμως στον Θεό της αγάπης, της συγχώρεσης και της φιλευσπλαχνίας. Όχι σε αυτόν της τιμωρίας και του φόβου.

-Πώς λειτουργείς όταν ερωτεύεσαι;
Δεν λειτουργώ. Απλά.

-Τι είναι η ευτυχία;
Μία βόλτα στη φύση, ένα χαμόγελο, ένα ηλιοβασίλεμα που το κοιτάς πάνω στα βράχια της θάλασσας! Ένα ζευγάρι χέρια να σε ακουμπούν γλυκά!

-Τι άνθρωπος είναι ο Γιάννης Κορίζης;
Σε αυτό δεν μπορώ να απαντήσω εγώ, πρέπει να ρωτήσετε αυτούς που με ξέρουν καλά. Νομίζω όμως ότι μέσα από τα τραγούδια μου μπορείτε να καταλάβετε όλοι.

-Ποιο είναι το προσωπικό σου καταφύγιο;
Οι δικοί μου άνθρωποι, που με αγαπούν και τους αγαπώ.

-Ο μεγάλος σου φόβος;
Λέω ότι δε φοβάμαι τίποτα άλλα δεν το παίρνω και όρκο!

-Το μεγάλο σου πλεονέκτημα;
Η αποφασιστικότητά μου.

-Το μεγάλο σου μειονέκτημα;
Δεν ξέρω αν θεωρείται μειονέκτημα αυτό, αλλά νομίζω η τελειομανία μου σε ό,τι αγαπώ.

-Το λάθος που δε θα συγχωρήσεις ποτέ στον εαυτό σου;
Ευτυχώς δεν έχω κάνει τέτοιο λάθος.

-Αν μπορούσες να γυρίσεις τον χρόνο πίσω υπάρχει κάτι που θα άλλαζες;

Δε θα άλλαζα τίποτα. Είμαι χαρούμενος με τη ζωή που έχω. Αυτό που είμαι τώρα είναι συνάρτηση όσων έκανα στο παρελθόν.

-Ετοιμάζεις κάτι αυτή την περίοδο;

Ετοιμάζουμε διάφορα τραγούδια στο studio και νέες συνεργασίες. Τώρα για το καλοκαίρι ας ελπίσουμε ότι θα μπορούμε να κάνουμε κάποια live.

-Ποια είναι τα όνειρά σου για το μέλλον;
Να είμαι δημιουργικός όπως τώρα και να συνεργαστώ και με άλλους αξιόλογους της τέχνης μου. Υγεία να έχουμε και όλα τα άλλα θα έρθουν. Αυτό εύχομαι και στους αναγνώστες σας.

-Τι σου έρχεται στο μυαλό όταν λες το όνομα Γιάννης Κορίζης;
Αυτοπεποίθηση, ευγένεια!

-Γιάννη σε ευχαριστώ πολύ για την επικοινωνία μας.

Και εγώ σε ευχαριστώ.

Συνέντευξη στον Χρήστο Ηλιόπουλο

Αποτυχημένος φοιτητής Κοινωνικής Θεολογίας του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Αποτυχημένος φοιτητής Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών. Ερασιτέχνης ραδιοφωνικός παραγωγός και αρθρογράφος. Συλλέκτης βινυλίων, κόμικς και βιβλίων. Λάτρης της ινδικής κουζίνας και του κόκκινου κρασιού. Με το γράψιμο έχω μια ιδιαίτερη σχέση. Όταν γράφω θέλω η σκέψη που ξεκινάει από εμένα να ολοκληρώνεται από τον αναγνώστη...