Πρόκειται για έναν από τους πιο ιδιαίτερους εκπροσώπους της ροκ σκηνής. Τραγουδοποιός με βλέμμα καίριο και ξεχωριστή οπτική για τα πράγματα. Η κινητήριος δύναμη για το συγκρότημα Μικροί Ήρωες. Με την πορεία που έxει διαγράψει θα νόμιζε κανείς πως τα έχει κάνει όλα. Και όμως είναι ακόμα εδώ. Με αφορμή την κυκλοφορία του νέου του τραγουδιού που φέρει τον τίτλο Όλοι Καλά φιλοξενώ στο your e-articles τον Γιώργο Δημητριάδη.
-Ποιες είναι οι αναμνήσεις από τα παιδικά σου χρόνια;
Η αλάνα, το κρυφτό, οι πετροπόλεμοι, η μπάλα και οι Beatles.
-Ποια ήταν η πρώτη φορά που ήρθες σε επαφή με τη μουσική;
Σε ηλικία 3 ετών.
-Τι σημασία έχει για σένα και τι είδους επιρροή στην καθημερινότητά σου;
Ο αέρας, το οξυγόνο μου. Η σανίδα σωτηρίας μου.
-Την αντιλαμβάνεσαι διαφορετικά ως ακροατής ή η ιδιότητα του μουσικού σε επηρεάζει;
Λειτουργούν και τα δύο σε απόλυτη ισορροπία.
-Ποια είναι τα ακούσματα που σε καθόρισαν;
Η ωραία φωνή του πατέρα μου. Οι Beatles και το rock n roll.
-Οι καλλιτέχνες που σε επηρέασαν;
Στην αρχή ήταν λίγοι. Όσο άκουγα όμως περισσότεροι. Τώρα πια είναι πάρα πολλοί.
-Τι βιώνεις όταν κρατάς στα χέρια την κιθάρα σου;
Μία αγάπη που πρέπει να της φερθώ καλά και με ευγνωμοσύνη.
-Έχεις συνεργαστεί με σπουδαίους μουσικούς. Ποια σύμπραξή σου έχει μείνει χαραγμένη στο μυαλό σου;
Η περίοδος με τους Απροσάρμοστους. Στη συνέχεια πέρασαν από το σχήμα μου εξαιρετικοί μουσικοί που προσέφεραν στη μουσική μου πάρα πολλά ο καθένας τους και τους ευχαριστώ.
-Υπήρξε κάποια που έμεινε για πάντα ανεκπλήρωτη;
Όχι. Δεν το έχω σκεφτεί έτσι ακολουθώντας έτσι και αλλιώς την πορεία μου με την μπάντα μου.
-Ποια είναι η πιο αντιπροσωπευτική δισκογραφική σου δουλειά;
Αυτό το αφήνω να το πουν οι ακροατές. Εγώ δεν μπορώ να είμαι αντικειμενικός.
-Το πιο αντιπροσωπευτικό σου τραγούδι;
Κι αυτό αφήνω στην κρίση των ακροατών.
-Το πρώτο σου προσωπικό άλμπουμ κυκλοφόρησε το 1994. Μετά από 26 χρόνια, πώς αντιλαμβάνεσαι τον δίσκο ακούγοντάς τον σήμερα;
Εξαιρετικά καλά. Έχει ορμή, άγνοια ρίσκου και δύναμη.
-Στα χρόνια αυτά, τι ζυμώσεις έχουν γίνει επηρεάζοντάς σε τόσο σαν καλλιτέχνη όσο και σαν άνθρωπο;
Αν δεν είχαν γίνει ζυμώσεις τότε θα είχε πάει χαμένος πολύς χρόνος. Αυτές πρώτα σε πλάθουν σαν πρόσωπο και στη συνέχεια σαν καλλιτέχνη. Είναι πολλές, δαιδαλώδεις και πολύ προσωπικές. Τεράστιο θέμα για να ανοιχτεί εδώ. Πάντως αισθάνομαι πολύ καλύτερα με τον εαυτό μου από ό,τι παλιότερα αν αυτό απαντά την ερώτησή σου.
-Έχει να δώσει πράγματα η σημερινή ελληνική μουσική; Υπάρχουν άξιοι εκπρόσωποι;
Φυσικά και έχει. Αρκεί να ακούγονται.
-Πώς αντιλαμβάνεσαι το τοπίο στο σύγχρονο ροκ; Παρατηρείς θετικές εξελίξεις ή αναμασήματα;
Δεν είναι πια το κεντρικό στοίχημα το είδος αν και ακούω ενδιαφέροντα πράγματα.
-Τι κλίμα επικρατεί στη σύγχρονη ελληνική δισκογραφία;
Χειμωνιάτικο.
-Έχεις κοινωνικές ανησυχίες;
Όντας κομμάτι αυτής της κοινωνίας φυσικά με την έννοια πως θέλω να πάει μπροστά ο τόπος μου απαγκιστρωμένος από λάθος νοοτροπίες και αγκυλώσεις.
-Πώς κρίνεις την κοινωνική και οικονομική κατάσταση της χώρας;
Ειδικά αυτή την περίοδο δύσκολη, αλλά έχω εμπιστοσύνη πως θα πάμε καλά και πρέπει να προχωρήσουμε.
-Πόσο έχει επηρεάσει την ζωή ενός μουσικού;
Με απασχολούν οι άνθρωποι που παίζουν σε στούντιο και συνοδεύουν ονόματα μεγάλα και τώρα δεν έχουν δουλειά. Αυτοί περνούν δύσκολες ημέρες και αυτοί είναι που έχουν πραγματική ανάγκη συνδρομής και αλληλεγγύης.
-Πιστεύεις στον Θεό;
Δεν θα σου πω.
-Πώς λειτουργείς όταν ερωτεύεσαι;
Το έχω περάσει το στάδιο αυτό προ πολλού. Είμαι ήρεμος.
-Τι είναι η ευτυχία;
Μία στιγμή.
-Τι άνθρωπος είναι ο Γιώργος Δημητριάδης;
Αυτός που του απευθύνεις ερωτήσεις.
-Ποιο είναι το προσωπικό σου καταφύγιο;
Το δωμάτιό μου.
-Ο μεγάλος σου φόβος;
Η αρρώστια.
-Το λάθος που δε θα συγχωρήσεις ποτέ στον εαυτό σου;
Να χάσω την ουσία των πραγμάτων.
-Αν μπορούσες να γυρίσεις τον χρόνο πίσω υπάρχει κάτι που θα άλλαζες;
Έχω συμφιλιωθεί με το παρελθόν. Ο γέγονε γέγονε.
-Τι συμβουλή θα έδινες σε έναν άνθρωπο για να κάνει τα όνειρά του πραγματικότητα;
Εξαρτάται τι είδους όνειρα κάνει και πόσο γνωρίζει τον εαυτό του. Το καλύτερο όνειρο είναι να γίνεται καλύτερος, ολοκληρωμένος άνθρωπος.
-Πρόσφατα κυκλοφόρησε το τελευταίο σου single με τίτλο Όλοι Καλά. Πώς προέκυψε;
Θα αποπειραθώ να εξηγήσω τι με ώθησε να γράψω αυτό το τραγούδι. Πολλώ δε μάλλον να καταστήσω σαφές πού στέκομαι μέσα σε όλη αυτή την υγειονομική χωρίς προηγούμενο κρίση την στιγμή ακριβώς που βιώνω κι εγώ όσα βιώνουμε όλοι μας εδώ και τόσο καιρό. Δηλαδή, ημέρες γεμάτες με το στρες της πανδημίας και του φυσιολογικού φόβου απέναντι στον αόρατο και φορές θανατηφόρο εισβολέα που έχει αναστατώσει τις ζωές μας εδώ και πολλούς μήνες και που όσα αυτονόητα και δεδομένα είχαμε στην καθημερινότητά μας. Μάς τα έχει κλέψει για απροσδιόριστο ακόμα χρόνο έχοντας μονάχα την ελπίδα της προοπτικής που είναι το μακρινό φως σε αυτό το τούνελ. Το καλοκαίρι που πέρασε λοιπόν, πέρασε απλώς από μπροστά μου χωρίς να μπω μέσα του και πιο πολύ ακόμα μέσα στη θάλασσα εκτός ελαχίστων ημερών που έβρισκα την ψυχική διάθεση να αισθανθώ το ιώδιο και την αλμύρα στο πρόσωπό μου και να πω αχ!τι ωραία θα’ταν λέει να μην ήταν αυτό το παλιόπραμα πετώντας σαν μικροσκοπικό κουνούπι σε κάθε ανάσα και κάθε βήξιμο, φτάρνισμα ή φτύσιμο γύρω μου. Έτσι έβγαλα όλο το θέρος. Τηρώντας σχολαστικά όσα έπρεπε να τηρώ ούτως ώστε να μη θέσω εαυτόν σε κίνδυνο μολύνσεως, αλλά και οικείους και μη. Σκάλες και όχι ασανσέρ πάντα με μάσκα. Πλύσιμο χεριών χειρουργικού τύπου. Τήρηση αποστάσεων σε κάποιες εξορμήσεις στα ψιλικά και στα φαρμακεία μαζί με κάποιες παρατηρήσεις σε άσμενους, χαλαρούς και χαλαρές. Τύπους που στη φάτσα τους έβλεπες γραμμένο το σιγά μωρέ, δεν τρέχει τίποτα ή το χειρότερο στα παλιά μου τα παπούτσια με αποτέλεσμα τα δικά μου νεύρα και θυμό. Μία ημέρα λοιπόν του Αυγούστου -μεσημεράκι ήταν- πήρα την κιθάρα μου στα χέρια, την αγκάλιασα και αφού πήρα την πένα στο δεξί χέρι ξεκίνησα σχεδόν αυτόματα να γράφω αυτό το τραγούδι που ακούτε σήμερα και που κυκλοφόρησε πριν λίγες ημέρες. Καλή ακρόαση και ελπίζω να βοηθήσει ψυχικά μέσα σε αυτή την αδιανόητη περίοδο. Θα νικήσουμε και τον ιό και την βλακεία και τον κυνισμό. Στο χέρι μας είναι. ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ.
-Τι ανάγκες εσωτερικές κάλυψε;
Το καινούργιο μου single Όλοι Καλά είναι ένα τραγούδι προσωρινής προσωπικής μου αποσυμπίεσης χωρίς βέβαια να είναι το εμβόλιο και μια οριστική θεραπεία αλλά ωστόσο μία απαραίτητη ψυχοθεραπεία. Ένα ξέσπασμά μου και παράλληλα μία ευχή. Μια ομολογία και μία προσευχή.
-Ετοιμάζεις κάτι άλλο αυτή την περίοδο;
Πάντα κάτι τρέχει.
-Τι σου έρχεται στο μυαλό όταν λες το όνομα Γιώργος Δημητριάδης;
Να σου πω την αλήθεια, πάνω που σκεφτόμουν εγώ να σε ρωτήσω τώρα.
-Γιώργο ευχαριστώ πολύ για την επικοινωνία μας.
Και εγώ σε ευχαριστώ.
Συνέντευξη στον Χρήστο Ηλιόπουλο – 14/12/20
