Γιώργος Νικητόπουλος: «Στη ποίηση του Σαχτούρη βρήκα μια αλήθεια αφτιασίδωτη»

Ο τραγουδοποιός και συνθέτης Γιώργος Νικητόπουλος επιχείρησε κάτι τολμηρό για το γκρίζο τοπίο της ελληνικής δισκογραφίας. Μελοποίησε ποιήματα του σπουδαίου ποιητή Μίλτου Σαχτούρη. Συνέλεξε δέκα ποιήματα, τους έβαλε μουσική και τους έδωσε φτερά. Σε μια εποχή που η ποίηση αποτελεί βάλσαμο για τις ψυχές όλων, φτάνουν στη πόρτα μας τα Δώρα, η δεύτερη δισκογραφική του κατάθεση. Με αφορμή την επίσημη παρουσίαση του δίσκου αύριο στις 20:30 στη μουσική σκηνή Σφίγγα, συνομιλώ μαζί του για το yourearticles.

-Γεννήθηκες στην Αθήνα. Πως θυμάσαι τα παιδικά σου χρόνια;

Θυμάμαι πολλές γιορτές, κόσμο πολύ συχνά στο σπίτι, διακοπές στο χωριό, την αγαπημένη παρέα μου στο σχολείο.

-Η ανάμνηση που σε ακολουθεί για πάντα;

Τα πρωινά πάρτι που κάναμε σπίτι όταν είχαμε επί μήνες κατάληψη στο σχολείο.

-Πώς στράφηκες στη μουσική;

Πάντα αγαπούσα να ακούω μουσική. Να τραγουδήσω πρώτη φορά νομίζω με έκανε το τραγούδι Σφεντόνα του Βασίλη Παπακωνσταντίνου. Μου είχε φανεί τόσο ιδιαίτερο τότε. Αυτή η μαγεία με τράβηξε. Αργότερα, ο δίσκος Φυσάει του Τσαγκάρη με τον Μιχαλακόπουλο. Ο Νίκος Παπάζογλου σίγουρα. Αυτές οι μουσικές ήταν οι πρώτες που τραγούδησα.

-Παράλληλα με τις μουσικές σπουδές σου, σπούδασες στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τι εισέπραξες;

Θυμάμαι από μικρός να μου αρέσει η Ιστορία και η Μουσική. Νομίζω ότι η σπουδή αυτή με έμαθε να έχω υπομονή, να επιμένω, να ερευνώ προσεκτικά, να σκέφτομαι.

-Τα ακούσματα που σε διαμόρφωσαν ως δημιουργό;

Αγάπησα σε διάφορες χρονικές περιόδους το έργο πολλών Ελλήνων συνθετών. Του Αττίκ, του Χαιρόπουλου, του Τούντα, του Χατζιδάκι, του Θεοδωράκη, του Μαρκόπουλου, του Ξαρχάκου, του Λεοντή, του Κραουνάκη, του Ξυδάκη, του Παπαδημητρίου. Δόξα τω θεώ, έχουμε μεγάλο μουσικό πλούτο. Αγάπησα την κλασική μουσική, τον Bernstein. Μερικές φορές ανακαλύπτω μέσα στη δουλειά μου, εκ των υστέρων, επιρροές αλλά δεν ξέρω αν είναι τόσο συγκεκριμένες.

-Η διαδικασία που συνθέτεις τα τραγούδια σου;

Θα έλεγα ότι είναι μία διαδικασία που ξεκινάει από το στίχο, από το ποίημα, από το κείμενο. Ο Ρυθμός είναι αυτό που δίνει την εκκίνηση, την ενέργεια αν θες, για να έρθει η μελωδία, η αρμονία .

-Από πού αντλείς την έμπνευση;

Από την καθημερινότητα, τον Έρωτα, ενίοτε και το Θάνατο. Από μία κίνηση, μια είδηση. Από την παρατήρηση των ζωών μας σίγουρα.

-Το 2017 κυκλοφόρησε από τον Μετρονόμο η πρώτη σου ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά, το Κάτι Από Σένα. Πως προέκυψε αυτή η κατάθεση;

Το πρώτο άλμπουμ ήταν μάλλον μια πιο προσωπική κατάθεση. Μια ματιά «προς τα μέσα» που φαίνεται ωστόσο ότι βρήκε αρκετούς συνοδοιπόρους ακροατές. Ίσως γιατί ήταν η καταγραφή της αναζήτησης της μαγείας των πραγμάτων που επιθυμούσα και ελπίζω να έκανα. Ήταν τραγούδια ακόμα και δεκαετίας που ένιωσα εκείνη τη στιγμή, για πολλούς λόγους, να καταθέσω.

-Τα συναισθήματα σου για τον δίσκο αυτό σήμερα;

Τώρα που πέρασαν πέντε χρόνια, το ακούω με νοσταλγία και ικανοποίηση.

-Πρόσφατα, κυκλοφόρησαν και επίσημα Τα Δώρα, η μουσική σου απόπειρα πάνω σε ποιήματα του Μίλτου Σαχτούρη. Πως γεννήθηκε αυτή η ιδέα;

Ένας φίλος μου πρότεινε τη μελοποίηση του Σαχτούρη. Ήταν η περίοδος της καραντίνας που αναζητούσα να κάνω κάτι που να μιλά καθαρά για την περίοδο που περνούσαμε τότε. Να ανταποκρίνεται στη συναισθηματική μου ανάγκη. Παρά τον αρχικό ενδοιασμό, η μελέτη και η «σύνδεση» που ανέπτυξα με τα ποιήματα με οδήγησε σε μία δύσκολη μεν αποδοτική και υπέροχη διαδικασία δε.

-Τα στοιχεία που σε άγγιξαν στη ποίηση του Μίλτου Σαχτούρη;

Στη ποίησή του βρήκα, θα έλεγα, μια αλήθεια αφτιασίδωτη. Σκληρή μεν αλλά καθαρή. Έναν κόσμο άλλο. Φυσικό αλλά και μαγικό. Καινούργιο.

-Πιστεύεις ότι είναι εποχή για τους ανθρώπους να ακουμπήσουν στη ποίηση;

Πάντα ήταν η Ποίηση αποκούμπι για τους ανθρώπους αλλά και ενεργοποίηση. Ο χώρος που δημιουργούμε νέα όνειρα.

Τη Δευτέρα 6 Μαρτίου θα πραγματοποιηθεί η επίσημη παρουσίαση του δίσκου στη Μουσική Σκηνή Σφίγγα. Έχεις αγωνία;

Έχω αγωνία να μπορέσω να μοιραστώ ότι ένιωσα όταν τον έγραφα αλλά και ότι δημιουργήσαμε όλοι μαζί μετά στην καταγραφή του. Να είναι όμορφα.

-Τι δυσκολίες έχει να συναντήσει ένας ανερχόμενος καλλιτέχνης που κάνει τα πρώτα του βήματα στη δισκογραφία;

Ό,τι αντιμετωπίζουμε όλοι πάνω κάτω. Μοναχικότητα. Οικονομικές δυσκολίες. Ο καλλιτέχνης κάνει δουλειές που δεν αφορούν τη δουλειά αυτή καθαυτή. Μερικές φορές και δύσκολες συνεργασίες. Δύσκολες συνθήκες. Θα πρέπει να πάρεις απόφαση ότι το να στηρίξει κάποιος τη δουλειά σου θα είναι η εξαίρεση και όχι ο κανόνας και να χεις υπομονή και επιμονή.

-Εσύ αντιμετώπισες δυσκολίες;

Αντιμετώπισα αρκετές δυσκολίες. Αλλά όλες βοήθησαν στο να μου δείξουν το δρόμο που θα με κάνει ακολουθώντας τον να νιώθω καλά.

-Πως κρίνεις το τοπίο στη μουσική του σήμερα;

Νομίζω ότι είναι μεταβατικό. Πολύς κόσμος νιώθω ότι θέλει να ακούσει κάτι «άλλο». Ίσως να επιστρέφουμε και στην εποχή που ψάχναμε όλη μέρα να ακούσουμε κάτι διαφορετικό. Πολλές μουσικές που ήταν παραγκωνισμένες μπορεί να βρουν τελικά το κοινό τους . Η πρόθεση των δημιουργών έχει μεγάλη σημασία. Η ειλικρινής κατάθεση της έμπνευσής τους.

-Η διάδοση μουσικής μέσω διαδικτύου έκανε καλό ή κακό στους καλλιτέχνες;

Έκανε σίγουρα πιο εύκολη τη διάδοση της μουσικής αλλά δεν νομίζω ότι ενίσχυσε την ουσιαστική επαφή του δημιουργού με τους ακροατές. Η ευκολία αναζήτησης και πρόσβασης στη δουλειά κάποιου μερικές φορές μειώνει την εμπειρία του καινούργιου υλικού σε μουσικό χαλί της πραγματικότητας μας.

-Πως κρίνεις τη σημερινή ελληνική κοινωνία;

Νομίζω ότι κάνουμε πολλές φορές βήματα προς τα πίσω, σε μια συντηρητική άποψη για τα πράγματα. Πέφτουμε όλοι στην παγίδα μερικές φορές να στηρίξουμε την ασχήμια και να καταδικάσουμε την ομορφιά.

-Τι άνθρωπος είναι ο Γιώργος Νικητόπουλος;

Αγχώδης σίγουρα. Αλλά μάλλον μπορούν άλλοι να πουν για μένα.

-Νιώθεις ευτυχισμένος για όσα βιώνεις;

Η ευτυχία νομίζω έχει και απολογισμό μέσα. Είμαι θα έλεγα σε μια καλή περίοδο της ζωής μου. Παραγωγική.

-Είναι εφικτό για έναν καλλιτέχνη να βιώσει την πληρότητα ή πάντα θα υπάρχει ένα κρυμμένο κομμάτι του ανικανοποίητο;

Η «έλλειψη» αυτή είναι που σε κάνει, για μένα, να συνεχίζεις να δημιουργείς. Η πληρότητα μπορεί να είναι και μία ουτοπία για τον άνθρωπο.

-Τι είναι ο έρωτας;

Δύναμη. Ανάγκη. Ταραχή.

-Το προσωπικό σου καταφύγιο όταν όλα δείχνουν δύσκολα;

Το ρίχνω στο μαγείρεμα. Και φυσικά στη μουσική.

-Ο μεγάλος σου φόβος;

Αυτή τη στιγμή, να μην τα έχω πει καλά στη συνέντευξη.

-Αν μπορούσες να γυρίσεις το χρόνο πίσω υπάρχει κάτι που θα ήθελες να αλλάξεις;

Θα ήθελα να αλλάξω πάρα πολλά πράγματα, επιλογές που έκανα, αλλά τελικά αν δεν ήταν έτσι, θα ήμουνα και εγώ κάποιος άλλος. Τελικά μάλλον θα γύριζα το χρόνο πίσω για να παρακολουθήσω κι όχι να αλλάξω.

-Ετοιμάζεις κάτι αυτή τη περίοδο;

Ετοιμαζόμαστε πυρετωδώς για την παρουσίαση στη Σφίγγα και οργανώνουμε την παρουσίαση και σε άλλα μέρη της χώρας.

-Τα όνειρα σου για το μέλλον;

Θα ήθελα να συνεχίσω να δουλεύω μέσα στη μουσική με λιγότερο άγχος και να μην τελειώσει σύντομα αυτό το ταξίδι.

-Τι σου έρχεται στο μυαλό όταν λες το όνομα Γιώργος Νικητόπουλος;

Μπελάς.

Γιώργο σε ευχαριστώ πολύ για την επικοινωνία μας.
Εγώ σε ευχαριστώ.

Social δημιουργού

Γιώργος Νικητόπουλος – Υoutube: εδώ

Γιώργος Νικητόπουλος – Facebook: εδώ

Συνέντευξη στον Χρήστο Ηλιόπουλο

Αποτυχημένος φοιτητής Κοινωνικής Θεολογίας του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Αποτυχημένος φοιτητής Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών. Ερασιτέχνης ραδιοφωνικός παραγωγός και αρθρογράφος. Συλλέκτης βινυλίων, κόμικς και βιβλίων. Λάτρης της ινδικής κουζίνας και του κόκκινου κρασιού. Με το γράψιμο έχω μια ιδιαίτερη σχέση. Όταν γράφω θέλω η σκέψη που ξεκινάει από εμένα να ολοκληρώνεται από τον αναγνώστη...