Η ερμηνεύτρια Μαρία Κουτσουρλή συστήθηκε την περίοδο της πανδημίας στο ευρύ κοινό μέσα από το κανάλι της στο youtube Ζωντανά Απ΄ Το Σαλόνι. Το φθινόπωρο του 2024 κυκλοφόρησε η πρώτη της ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά που έφερε τον τίτλο Μια Άλλη Εκδοχή. Την Τρίτη στις 25 Φεβρουαρίου θα εμφανιστεί στον Σταυρό του Νότου όπου θα τραγουδήσει τραγούδια από τον δίσκο της και άλλα πολλά αγαπημένα. Σήμερα, την φιλοξενώ στοyourearticles.
-Τι θυμάσαι από τα χρόνια της παιδικής σου ηλικίας;
Μεγάλωσα στην Ξάνθη, σε μια επαρχιακή πόλη με πολιτιστικό πλούτο και φυσική ομορφιά. Είχα την τύχη να ζήσω ανέμελα χρόνια μιας και τότε που μεγάλωνα, είχαμε την ελευθερία να παίζουμε τα απογεύματα στις αλάνες και τα πάρκα δίπλα στο σπίτι. Αυτό που θυμάμαι έντονα και νοσταλγώ λίγο είναι στην ηλικία των 12, που ανακάλυψα πως μου αρέσει η κιθάρα και άρχισα δειλά δειλά να μαθαίνω μόνη μου. Κάθε απόγευμα σχεδόν, αφού ολοκλήρωνα τις υποχρεώσεις μου, ήταν η δική μου ώρα να αρχίζω να πειραματίζομαι και να δοκιμάζω, ήταν οι μέρες που πάγωνε ο χρόνος.
-Η πιο έντονη ανάμνηση;
Η πιο δυνατή μου ανάμνηση είναι τις Κυριακές στα οικογενειακά τραπέζια που μαζευόμασταν όλοι, μικροί μεγάλοι, τρώγαμε, τραγουδούσαμε και χορεύαμε. Αισθάνομαι πως η εικόνα να παρατηρώ τους ανθρώπους χαρούμενους και ανέμελους όταν έμπαινε ένα χορευτικό τραγούδι, γέμιζε την ψύχη μου με φως και ελπίδα και ξόρκιζε κάθε δυσκολία.
-Πώς ξεκίνησε η αγάπη σου για τη μουσική και το τραγούδι;
Αισθάνομαι πως η αγάπη αυτή υπήρχε από πάντα. Ωστόσο, τα ερεθίσματα και το περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσα με βοήθησαν πολύ στο να το ανακαλύψω νωρίς και να αρχίζω σιγά σιγά να εξελίσσομαι και να ανακαλύπτω τον κόσμο της.
-Τι θεωρείς ότι σε οδήγησε να ασχοληθείς;
Τα ακούσματα μου, η χαρά και όλα εκείνα τα ανεξήγητα συναισθήματα που αισθανόμουν κάθε φορά που άκουγα ένα τραγούδι που με συνεπαίρνει και φυσικά όλα εκείνα που είχα ανάγκη να εκφράσω και η μουσική ήταν ο μόνος τρόπος.
-Η σημασία της μουσικής στην καθημερινότητα σου;
Ξυπνάω και κοιμάμαι με ένα τραγούδι κάθε φορά που το παίζει το μυαλό μου στο repeat. Η μουσική είναι η απόδραση κυρίως του μυαλού μου και η ανάγκη να αισθάνομαι και πάλι παιδί και να νιώθω πως όλες αυτές οι υποχρεώσεις των «μεγάλων» δεν χωράνε και τόσο. Είναι ευλογία που μπορώ να δραπετεύω όποτε το χρειάζομαι με αυτόν τον τρόπο. Επομένως, η σημασία της μουσικής στη καθημερινότητα μου κρίνεται απαραίτητη.
-Τα ακούσματα που σε διαμόρφωσαν;
Είναι μια μίξη λαϊκού τραγουδιού (Καζαντζίδης, Νταλάρας, Μαρινέλλα, Πρωτοψάλτη, Γαλάνη, Αλεξίου) που άκουγα στο σπίτι και pop ξένο που άκουγα στην εφηβεία μου (Pink, Miley Curys, April Lavignue, Coldplay, Freddy Mercury, Νατάσσα Μποφίλιου, Ελεωνόρα Ζουγανέλη και άλλους). Όλα αυτά αισθάνομαι πως έχουν παίξει καθοριστικό ρόλο στο τι ήχους επιλέγω να παντρεύω και τι με εκφράζει απόλυτα να τραγουδάω.
-Οι φωνές που κυλούν εντός σου;
Σίγουρα είναι μια μίξη των όσων προανέφερα. Η φωνή που πρωτοστάτησε και έκανε ένα κρακ μέσα μου για να μου δώσει τη δύναμη να πιστέψω σε αυτό που αγαπώ ήταν της Νατάσσας Μποφίλιου με το τραγούδι Ασπιρίνη. Με στιγμάτισε εκεί γύρω στα 16 και θυμάμαι ακόμα το συναίσθημα που ένιωσα όταν το άκουσα πρώτη φορά.
– Ποια ήταν τα συναισθήματα σου όταν τραγούδησες για πρώτη φορά σε κοινό;
Ανυπομονησία και χαρά. Ήταν η πρώτη συναυλία του Εργαστηρίου Μουσικής που παρακολουθούσα μαθήματα φωνητικής, εκεί γύρω στα 14. Θυμάμαι πως τότε δε με ένοιαζε τι είναι σωστό και λάθος, αλλά τι ενέργεια μεταφέρω. Αυτό ήταν κάτι που με μάγεψε βλέποντας τους ανθρώπους από κάτω να έχουν μπει σε μια κοινή δόνηση. Εκ τότε αυτή η εικόνα είναι που μου θυμίζει γιατί αγαπώ τόσο τις συναυλίες.
-Είναι τα ίδια σήμερα; Υπάρχει εξοικείωση με τα χρόνια για τον καλλιτέχνη ή το άγχος είναι παρών κάποιες φορές;
Είναι το δημιουργικό άγχος. Αισθάνομαι πως όσο κάνεις αυτό που αγαπάς και όσο δουλεύεις γι’ αυτό και απαιτείς από τον εαυτό σου να δίνει το καλύτερο δυνατό, είναι απόλυτα φυσιολογικό να έχει άγχος και αγωνία πριν από κάθε εμφάνιση.
-Την περίοδο της πανδημίας συστήθηκες στο ευρύ κοινό μέσα από το κανάλι σου στο youtube Ζωντανά Απ΄ Το Σαλόνι. Πώς θυμάσαι εκείνη τη περίοδο;
Αρκετά δημιουργική! Ήταν η περίοδος που είχα ανάγκη να θυμηθώ πώς είναι να έχει το σπίτι κόσμο και να είμαστε παρέα και να τραγουδάμε. Χαίρομαι που μια τόσο δύσκολη κοινωνικά περίοδος, το σαλόνι στάθηκε η αφορμή να ξεκινήσω να περπατάω με πιο σταθερά βήματα σε αυτόν τον χώρο.
-Ήταν μια δύσκολη χρονική περίοδος για το σύνολο του πληθυσμού γενικότερα αλλά και για τους καλλιτέχνες ειδικότερα. Με ποιο τρόπο την βίωσες;
Σε εκείνη τη χρονική περίοδο εγώ δεν βιοποριζόμουν ακόμα από τη μουσική. Με πέτυχε στη φάση που ήμουν φοιτήτρια και τα πράγματα κύλησαν αρκετά ομαλά. Ο φόβος προς το άγνωστο και η μοναξιά ήταν πάρα πολύ έντονα εκείνη την περίοδο. Ωστόσο, ήταν η πρώτη φορά που κατάφερα να αποκτήσω ουσιαστικό χρόνο με εμένα χωρίς να έχω την ενοχή ότι δεν παραμελώ τις υποχρεώσεις. Μέσα σε όλη αυτήν την αβεβαιότητα, μπορούσες να γνωρίσεις καλύτερα τον εαυτό σου και να πλησιάσεις τον πυρήνα σου. Ήταν μια μοναδική ευκαιρία απολογισμού. Ωστόσο, παρατηρούσα και ακόμα θυμάμαι την αδικία και την υποτίμηση, αδιαφορία που βίωσε ο κλάδος μου τότε από το σύστημα σχετικά με τις απολαβές. Ήταν κάτι που το θυμάμαι έντονα.
-Το φθινόπωρο του 2024 κυκλοφόρησε η πρώτη σου ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά που έφερε τον τίτλο Μια Άλλη Εκδοχή. Πως προέκυψε αυτή η κατάθεση;
Το 2023 ήταν μια χρονιά κομβική για μένα. Ήταν η χρονιά που μέσα από όλα εκείνα που με καθόριζαν ανά τα χρόνια, μου επέτρεψα να συλλέξω τις πιο έντονες στιγμές, σκέψεις και επιθυμίες και να γράψω μια ολοκληρωμένη ιδέα για το πώς θα ήθελα να είναι ένα ολοκληρωμένο άλμπουμ. Έπειτα κάλεσα τον στιχουργό Πέτρο Βεντούρη και σιγά σιγά μέσα από μοιράσματα και ιστορίες δημιουργήθηκαν οι ιστορίες που αποτελούν ένα μεγάλο μέρος του δίσκου μας.
-Τι είδους εσωτερικές ανάγκες κάλυψε;
Την ανάγκη μου για ελευθερία. Αυτό που με κλονίζει σήμερα με όλα αυτά τα κοινωνικά ζητήματα που βάλουν την καθημερινότητα μας είναι πως δεν υπάρχει η ελευθερία της ψυχής να εκφράσει και να δώσει χώρο να υπάρχει εκεί έξω.
-Πώς υλοποιήθηκε ο δίσκος;
Με επιμονή, υπομονή και δέσμευση. Είχα την ευλογία να έχω έμπειρους και καλούς συνεργάτες που με βοήθησαν σε όλη την οργάνωση και όλα τα βήματα που χρειάζονται για να γίνουν και να μπορέσω να απολαύσω όλη τη διαδικασία.
– Εκτός από ερμηνεύτρια είσαι και η δημιουργός δυο τραγουδιών του δίσκου. Ξεχωρίζεις κάποια ιδιότητα;
Δεν ξεχωρίζω καμία. Θέλω να μπορώ να τα εμπεριέχω όλα. Άλλωστε δεν αισθάνομαι κάποια διαφορά είτε έγραψα το τραγούδι είτε όχι, όλα τα τραγούδια του δίσκου τα αγαπάω εξίσου και με συγκινεί που έχω συναντήσει συνεργάτες που καταφέρανε να αγγίξουν τόσο ευαίσθητα κομμάτια μέσα μου με την δίκη τους καλλιτεχνική ματιά.
-Υπάρχει κάποιο τραγούδι από τη δουλειά αυτή που σε αντιπροσωπεύει πιο πολύ;
Τα Σύνορα. Για μένα είναι το πιο αντιπροσωπευτικό και ειλικρινές τραγούδι που καταφέρνει να ενώνει με έναν τόσο τρυφερό και γλυκό τρόπο αλήθειες και πίκρες, όνειρα και ελπίδες και να σου αφήνει μια γλυκιά αισιοδοξία.
-Τι είδους δυσκολίες έχει να αντιμετωπίσει ένας νέος άνθρωπος που θέλει να ασχοληθεί με τον χώρο του τραγουδιού;
Αβεβαιότητα, δεν υπάρχει δομημένο σύστημα στήριξης, ένταξης των νέων καλλιτεχνών. Είναι ένας μοναχικός δρόμος που πάνω από όλα χρειάζεται να πιστεύεις στον εαυτό σου και με θάρρος και υπομονή να προχωράς ώστε σιγά σιγά η αγάπη σου, η ειλικρίνεια σου, το μεράκι σου και η τέχνη σου να αγγίξει και να συνεπάρει τους ανθρώπους.
-Έχεις βιώσει διακρίσεις λόγω του φύλου σου;
Εννοείται πως έχω ακούσει υποτιμητικές εκφράσεις από ανθρώπους του χώρου, κάποιες φορές έχω απαντήσει, κάποιες άλλες δεν χρειάστηκε γιατί η στάση και η θέση μου έδωσαν την απαραίτητη απάντηση.
-Πώς κρίνεις τη κατάσταση στη σημερινή ελληνική κοινωνία;
Δύσκολη, ζούμε σ’ ένα χάος που δεν ξέρω πολλές φορές πώς βγαίνουμε στο φως. Γενικότερα ανά τα χρόνια βιώνουμε κρίσεις, όμως η κοινωνική κρίση είναι κάτι που με προβληματίζει βαθιά. Η αποξένωση, η έλλειψη ενσυναίσθησης, η μνησικακία και όλα εκείνα που μας κρατάνε σε αποστάτη από τη συλλογικότητα που έχουμε ανάγκη οι άνθρωποι να αισθανόμαστε.
-Υπάρχουν πράγματα που σε ενοχλούν;
Με ενοχλεί πολύ που ο κόσμος είναι θυμωμένος, που είναι εμφανής η διαφοροποίηση της γυναίκας από τον άντρα, η αδιανόητη ομοφοβία, που δεν υπάρχει ανεμελιά και που κοιμόμαστε και ξυπνάμε με ένα άγχος πώς θα βγει η μέρα. Η μετανάστευση και ο ρατσισμός. Γνωρίζω πως δεν μπορεί να γίνει η αλλαγή από τη μία μέρα στην άλλη και πως όλα αυτά είναι βασικές θεμελιωμένες πεποιθήσεις με τις οποίες μεγαλώνουμε. Ωστόσο, συνεχίζω να ελπίζω στην γενιά μου πως εξελισσόμαστε με τέτοιο τρόπο που θα καταφέρουμε να τα εξαλείψουμε σιγά σιγά.
-Στις 25 Φεβρουαρίου θα εμφανιστείς στον Σταυρό του Νότου Τι αναμένεται να ακούσουμε;
Θα είναι η παρουσίαση του δίσκου μας, «Μια Άλλη Εκδοχή». Θα έχουμε guests τον Ivy Robbins που έγραψε τη μουσική στα περισσότερα τραγούδια του δίσκου, να τραγουδήσουμε παρέα το ντουέτο μας που θα κυκλοφορήσει με το καλό τους επόμενους μήνες και θα είναι μαζί μας ο αγαπημένος μου φίλος Χρήστος Κούρτογλου που θα τραγουδήσουμε παρέα, και θα μοιραστεί μαζί μας τραγούδια από τον καινούργιο του δίσκο. Ακόμα, έχουμε ετοιμάσει ένα δεύτερο μέρος γεμάτο ξέφρενους ρυθμούς με τραγούδια παλιά και νέα που έχουν σκοπό να μας ξεσηκώσουν από τις καρέκλες μας.
-Τι άνθρωπος είναι η Μαρία Κουτσουρλή;
Ευαίσθητη (παραπάνω από όσο θα χρειαζόταν πολλές φορές), φιλόδοξη, αυστηρή κυρίως με τις απαιτήσεις που έχει από τον εαυτό της, γενναιόδωρη και σπάταλη.
-Το προσωπικό σου καταφύγιο;
Τα live μου.
-Ο μεγάλος σου φόβος;
Να σταματήσω να ονειρεύομαι.
-Αν μπορούσες να γυρίσεις το χρόνο πίσω υπάρχει κάτι που θα άλλαζες;
Δεν θα επέτρεπα σε σχόλια και κριτικές που άκουγα να με καταβάλλουν τόσο. Θα ήθελα να μπορώ να πιστεύω στον εαυτό μου και να μην με νοιάζει τόσο η γνώμη των άλλων. Ωστόσο, αν δεν υπήρχαν όλα αυτά δεν θα μπορούσα στο σήμερα να αισθάνομαι πως έχω κατακτήσει σε ένα βαθμό αυτή την πίστα.
-Τι ονειρεύεσαι για το μέλλον;
Να είμαι ήρεμη και πλαισιωμένη από όμορφους ανθρώπους. Να δημιουργώ τραγούδια και όμορφες βραδιές που θα είναι το καταφύγιο και η απόδραση μας από την καθημερινότητα.
-Η συμβουλή που θα έδινες σε ένα νέο άνθρωπο για να κάνει τα όνειρα του πραγματικότητα;
Να μη φοβάται να διεκδικήσει όλα εκείνα που έχει ονειρευτεί. Ακόμα κι αν μοιάζουν τρελά να τα πιστεύει και βήμα βήμα να τα υλοποιεί.
-Τι σου έρχεται στο μυαλό όταν λες το όνομα Μαρία Κουτσουρλή;
Ένα κορίτσι που δε θέλει να μεγαλώσει, που λατρεύει τη μουσική, τις γεύσεις, τα ταξίδια και την ανεπιτήδευτη γοητεία του κόσμου.
-Μαρία σε ευχαριστώ πολύ για την επικοινωνία μας.
Και εγώ σε ευχαριστώ.
Συνέντευξη στον Χρήστο Ηλιόπουλο
Η Μαρία Κουτσουρλή παρουσιάζει το πρώτο της album «Μία άλλη εκδοχή»: εδώ
Διαβάστε περισσότερες συνεντεύξεις: εδώ
