Συνέντευξη με τους Alcedo Folk Band: «Η αληθινή τέχνη προσπαθεί να σμιλέψει τις καρδιές, να φέρει όλους τους ανθρώπους τον ένα δίπλα στον άλλο, να αλλάξει τον κόσμο»

Ενώθηκαν το 2018 και έχουν δημιουργήσει ιδιαίτερα καλλιτεχνικά αποτελέσματα. Παντρεύουν την ελληνική με την world music συνθέτοντας μια μοναδική παλέτα από ήχο και κίνηση. Έξι μουσικοί και τρεις χορευτές. Με αφορμή την εμφάνισή τους την Πέμπτη 19 Μαΐου στο Θέατρο Olvio συνομιλώ στο your e-articles με τους Alcedo Folk Band.

-Το 2018 σχηματιστήκατε ως Alcedo Folk Band. Πώς προέκυψε η ένωση αυτή; 

Από τη συνάντηση του Κώστα Κωνσταντάτου με τον Στέφανο Χατζηαναγνώστου, όταν προέκυψε μια κοινή αναζήτηση. Μια ομάδα μουσικών, μια μπάντα όπως λέμε, που να παίζει μουσική αγγίζοντας πολλούς πολιτισμούς, διαφορετικά είδη, ποικίλες παραδόσεις. Να συνυπάρχουν σε ένα πρόγραμμα ένα σωρό μουσικές με σεβασμό σε έναν κοινό άξονα. Τα πλούσια λαϊκά συναισθήματα που είναι κοινά σε όλους τους ανθρώπους αυτού του κόσμου.

-Πώς επιλέχθηκε το όνομα του συγκροτήματος; 

Η Αλκυόνη (Alcedo στα λατινικά) είναι ένα πανέμορφο πουλί με σπουδαίο συμβολισμό. Σύμφωνα με τη μυθολογία είναι ο λόγος που έχουμε ζεστές μέρες μέσα στο χειμώνα και εμείς είμαστε χαρούμενοι να φέρνουμε αυτό το μήνυμα, αυτήν τη ζεστασιά στο έργο μας. Να ζεσταίνουμε τις καρδιές στους διάφορους χειμώνες που μας περιβάλλουν.

-Η διαδικασία που συνθέτετε τα κομμάτια σας; 

Πολλοί και διαφορετικοί τρόποι. Σχετικά με τις διασκευές, όποιος από εμάς έχει μια πρόταση τη φέρνει στην ομάδα και όταν συμφωνήσουμε όλοι, αναλαμβάνει ο Στέφανος ή ο Γιάννης να το ενορχηστρώσει. Από την άλλη, αν κάποιος από εμάς γράψει έναν ωραίο στίχο μπορεί κάποιος άλλος (συνήθως ο Στέφανος και ο Γιάννης) να γράψουν μουσική. Αν πάλι υπάρξει μια ωραία καινούργια μουσική κάποιος άλλος, συνήθως ο Κώστας, θα γράψει κι έναν καινούργιο στίχο…

-Από πού αντλείτε την έμπνευση; 

Από την εποχή μας και τα προβλήματά της. Ο ένας από τα χαρίσματα και τα ταλέντα του άλλου. Από προσωπικούς προβληματισμούς και βιώματα, από παντού. Ακόμα κι από μια όμορφη φωτογραφία στο διαδίκτυο.

-Αποτελείστε από μουσικούς και χορευτές. Είναι δύσκολο να λειτουργείτε ως ομάδα;

Όσο δύσκολο, τόσο και γοητευτικό. Οι διαφορές πρέπει να θυσιάζονται στο βωμό της ομαδικής και συλλογικής προσπάθειας. Ο απόλυτος σεβασμός και η εκτίμηση από και προς τον καθένα ξεχωριστά να είναι το βασικό θεμέλιο. Μετά έρχεται το δέσιμο, η αγάπη, οι κοινές εμπειρίες. Είναι μαγικό το συναίσθημα.  

-Συνδυάζετε στοιχεία ελληνικής μουσικής με το ηχόχρωμα της world music. Τι δημιουργεί αυτό το ιδιότυπο πάντρεμα ήχων;

Η φολκ μουσική είναι μοναδική γιατί είναι συνδεμένη με τις «ρίζες». Αυτό που μας συγκινεί ιδιαίτερα είναι ότι σε όλο τον κόσμο, σε όλες τις κουλτούρες υπάρχουν «ρίζες» που καθρεφτίζονται στις μουσικές παραδόσεις και είναι εκπληκτικό να παρατηρείς πόσο μοιάζουν μεταξύ τους. Εμείς λοιπόν ανακατεύουμε φολκ μουσικές από διαφορετικές χώρες αλλά συχνά και με την κλασική μουσική η οποία και αυτή αποτελεί μεγάλο θεμέλιο, τη ρίζα της Δυτικής μουσικής. Βέβαια κυριαρχεί το ελληνικό στοιχείο στη δουλειά μας, δηλαδή η δική μας ρίζα. Σε αυτό το πνεύμα δοκιμάζουμε να μπλέξουμε και τους στίχους και να ανοίξουμε δρόμους επικοινωνίας των παραδόσεων. Η βιωματική μουσική είναι αυτή που προκύπτει μέσα από τις εμπειρίες και την αλληλεπίδραση μεταξύ μας και αυτό είναι το δυνατό μας σημείο γιατί, είμαστε μουσικοί από διαφορετικά μονοπάτια. Όταν συναντιόμαστε καλλιτεχνικά, συμβαίνουν απροσδόκητα πράγματα και απίστευτες εκπλήξεις.

-Η μουσική καταλύει τα σύνορα;

Η μουσική και η τέχνη γενικότερα δεν έχει και δεν πρέπει να γνωρίζει σύνορα. Η αληθινή τέχνη προσπαθεί να σμιλέψει τις καρδιές, να φέρει όλους τους ανθρώπους τον ένα δίπλα στον άλλο, να αλλάξει τον κόσμο.

-Τον Σεπτέμβριο του 2021 παρουσιάσατε τη folk opera Αψηφώντας τους Θεούς-Το Αέναο Ταξίδι της Αλκυόνης σε σκηνοθεσία Κώστα Γάκη. Τα συναισθήματά σας για αυτό;

Αυτό το έργο θα παρουσιαστεί τον Οκτώβριο στο θέατρο Όλβιο και γεννήθηκε μέσα στην περίοδο της καραντίνας γράφοντας καινούργια τραγούδια, μουσικές και κείμενο εμπνευσμένα από την ελληνική μυθολογία και τις «Μεταμορφώσεις» του Οβίδιου. Η εμπειρία της προετοιμασίας της παράστασης για το πρόγραμμα Όλη Η Ελλάδα Ένας Πολιτισμός (Υπουργείου Πολιτισμού) ήταν μαγική. Κάτω από τις οδηγίες και την έμπνευση του σκηνοθέτη Κώστα Γάκη κάναμε κι εμείς το δικό μας ταξίδι στήνοντας τη μουσική και τα τραγούδια μας με τρόπο θεατρικό και σε άμεση σχέση με τους χορευτές. Όλα τα χρώματα και η δύναμη αυτής της σχέσης αποτυπώνονται στη σκηνή και ανυπομονούμε να το ανεβάσουμε τον Οκτώβριο.

-Επηρέασε η πανδημία τη ζωή των καλλιτεχνών;

Ήταν δυο δύσκολα χρόνια για εμάς όπως και για όλο τον κόσμο. Η αλήθεια είναι ότι τους καλλιτέχνες τους τραυμάτισε ιδιαίτερα αυτή η κατάσταση. Μαζί με πολλούς συναδέλφους διεκδικήσαμε συλλογικά τα αυτονόητα και δώσαμε τη μάχη μας για την επιβίωση. Ταυτόχρονα όμως προσπαθήσαμε να αξιοποιήσουμε τον χρόνο που προέκυψε γόνιμα και δημιουργικά. Δουλέψαμε στο στούντιο, ολοκληρώσαμε τη φολκ όπερα (που αναφέραμε παραπάνω), ετοιμάσαμε υλικό για τις επόμενες εμφανίσεις μας, κάναμε σχέδια για το μέλλον και να‘ μαστε τώρα στο θέατρο Όλβιο.

Πώς κρίνετε την άρση των περιοριστικών μέτρων; Είναι έτοιμος ο μουσικός κόσμος να πάρει μια ανάσα;

Νομίζω πως φαίνεται ένα φως, υπάρχει ένα αίσθημα απελευθέρωσης από όλα αυτά. Ας ευχηθούμε να μην ξαναζήσουμε κάτι τέτοιο ξανά…

-Στις 19 και 26 του μήνα θα εμφανιστείτε στο Θέατρο Olvio. Τι θα παρουσιάσετε;

Τα Τραγούδια χωρίς σύνορα που είναι ένα απόσταγμα της μουσικής μας περιπέτειας τα τελευταία τέσσερα χρόνια, όμως τώρα παιγμένα με ένα τρόπο διαφορετικό, πιο «θεατρικό». Ανεβαίνουμε στη σκηνή μια παρέα μουσικών και επικοινωνούμε με τον κόσμο ένα σωρό συναισθήματα με τη γλώσσα μας, τη μουσική. Το θεατρικό σανίδι, σε απελευθερώνει σου δίνει άλλη δύναμη, άλλη ατμόσφαιρα και αυτό είναι κάτι που μας ταιριάζει πολύ σαν μπάντα. Παίζουμε την μουσική μας χορεύοντας, ξεσπώντας έξαλλα πολλές φορές, δίνοντας κίνηση στα σώματα και τις νότες μας, κάτι που δεν συμβαίνει συνήθως σε μια στημένη – προβλέψιμη συναυλία. Έχουμε βέβαια μαζί μας την ηθοποιό και κειμενογράφο Νατάσα Φαίη Κοσμίδου, καθοριστικό παράγοντα, που «χρωματίζει» απρόσμενα όλη την παράσταση. Η Νατάσα κεντάει και ντύνει τα τραγούδια μας με ιστορίες, με ποιήματα και με νοήματα που μας εμπνέουν ιδιαίτερα. Ανεβαίνει πάνω στη σκηνή και με το λόγο της γίνεται ένα μαζί με τους μουσικούς και μεταδίδουμε όλοι μαζί στο κοινό τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας σε κλίμα αισιοδοξίας και γιορτής.

-Τι συμβουλή θα δίνατε σε έναν νέο άνθρωπο για να κάνει τα όνειρά του πραγματικότητα; 

Θα πρέπει να ερωτευτεί τη διαδικασία, να ξεπερνά δυσκολίες. Όσο πείσμα, υπομονή και πίστη χρειάζεσαι όταν το εμπόδιο είναι μπροστά σου, τόση χαρά θα έχεις όταν το αφήσεις πίσω σου. Κι έπειτα να είσαι έτοιμος για το επόμενο εμπόδιο. Και να αγαπήσεις το ταξίδι πιο πολύ από τον προορισμό.

-Τα όνειρά σας για το μέλλον; 

Ένας κόσμος πιο δίκαιος και ομορφότερος που και η δική μας τέχνη θα έχει βάλει το ασήμαντο λιθαράκι της για να τον πετύχουμε όλοι μαζί.

-Τι σας έρχεται στο μυαλό όταν λέτε Alcedo Folk Band; 

Η Μαρία, ο Στέφανος, ο Μενέλαος, ο Κώστας, ο Γιάννης, ο Δημήτρης, ο Πασχάλης ακόμα και η ευρύτερη παρέα μας, η Αναστασία, ο Γιώργος, η Δάφνη, η Νατάσα, ο Κώστας, ο Αλέξανδρος, η Εύα, η Κατερίνα, η Κωνσταντίνα, ο Γιώργος, η Ιωάννα και όλοι όσοι βρίσκονται δίπλα μας και μας στηρίζουν με την τέχνη, το ταλέντο και τον κόπο τους που όσο το σκέφτομαι τώρα δεν είναι καθόλου λίγοι…

-Alcedo Folk Band σας ευχαριστώ για την επικοινωνία.

Εμείς ευχαριστούμε.

Αποτυχημένος φοιτητής Κοινωνικής Θεολογίας του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Αποτυχημένος φοιτητής Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών. Ερασιτέχνης ραδιοφωνικός παραγωγός και αρθρογράφος. Συλλέκτης βινυλίων, κόμικς και βιβλίων. Λάτρης της ινδικής κουζίνας και του κόκκινου κρασιού. Με το γράψιμο έχω μια ιδιαίτερη σχέση. Όταν γράφω θέλω η σκέψη που ξεκινάει από εμένα να ολοκληρώνεται από τον αναγνώστη...