Θεοδοσία Τσάτσου: «Μέσα από τη τέχνη κατάφερα να γίνω ιατρός του εαυτού μου»

Η Θεοδοσία Τσάτσου αποτελεί μια ξεχωριστή περίπτωση ερμηνεύτριας. Είναι μια καλλιτέχνης με ανοικτές κεραίες προς τον εαυτό της και το σύμπαν. Υπήρξε η αρχική φωνή των ΜΠΛΕ, πριν την αντικαταστήσει η Τζώρτζια Κεφαλά, και πάνω στην εκτόξευση του συγκροτήματος αποφάσισε να κάνει κάποιες γενναίες επιλογές κατά τη γνώμη, αποχωρώντας και χαράζοντας τη δική της ξεχωριστή διαδρομή. Πριν τη συνέντευξη που πραγματοποιήσαμε με είχε κερδίσει ως καλλιτέχνη. Τώρα με κέρδισε και σαν άνθρωπο. Με αφορμή τις εμφανίσεις της που ξεκινούν 19 Οκτωβρίου στο FAUST, συνομιλώ μαζί της για το yourearticles.

-Γεννηθήκατε και μεγαλώσατε στη Μελβούρνη. Οι μνήμες σας;

Μεγάλωσα με καταπίεση από τους γονείς μου αλλά το ξεπέρασα κάνοντας πολλά πράγματα που στη Μελβούρνη είχα τη δυνατότητα να τα κάνω. Πράγματα σχετικά με τον αθλητισμό και τη τέχνη.

-Έχω διαβάσει ότι η μητέρα σας ήταν θρησκόληπτη.

Ναι, σε μεγάλο βαθμό. Βίωνε σε μια υπερβολή την Ορθοδοξία και αυτό που είχε στο μυαλό της ερχόταν σε μεγάλη αντίθεση με το τι συνέβαινε γενικά στην Αυστραλία. Για παράδειγμα τη σόκαρε το ότι τα παιδιά έκαναν σεξ από τα δώδεκα ή τα δεκατρία ας πούμε. Και όσο έβλεπε διάφορα τέτοια πράγματα τόσο γινόταν πιο θρησκόληπτη και καταπιεστική με μένα και την αδερφή μου.

-Η πιο δυνατή σας ανάμνηση;

Όταν αποφάσισα να δουλέψω για να αγοράσω ένα πιάνο, μιας και οι γονείς μου δεν ήθελαν να ασχοληθώ με τα μουσική και δε με στήριξαν σε αυτό που ήθελα. Δούλευα μετά το σχολείο και αγόρασα το πιάνο στα δεκαπέντε μου.

-Τι σας οδήγησε πίσω στην Ελλάδα;

Η μητέρα μου ήθελε να γυρίσουμε πιο πολύ γιατί φοβόταν μη παρασυρθούμε και μπλέξουμε με ναρκωτικά και διάφορα τέτοια. Δεν μπορούσε να αποδεχτεί την ελευθερία που είχαν οι άνθρωποι σε αυτόν το τόπο.

-Επιστρέψατε και εγκατασταθήκατε οικογενειακώς στην Θεσσαλονίκη. Πώς την έχετε αποτυπωμένη στο μυαλό σας;

Την αγαπώ πολύ τη Σαλονίκη. Είναι μια ομορφιά… Μπορείς να περάσεις εξαιρετικά κάνοντας ωραίες βόλτες με ατέλειωτες συζητήσεις.

-Έχει αλλοτριωθεί μέσα στα χρόνια;

Πάρα πολύ. Δεν είναι όπως ήτανε αλλά έτσι είναι η ροή των πραγμάτων. Να εξελίσσονται και να οδηγούνται σε νέες κατευθύνσεις.

-Έχετε ολοκληρώσει σπουδές στο ΚΘΒΕ αλλά και στην αγγλική φιλολογία. Τι αποκομίσατε;

Πέρασα καταπληκτικά και στα δύο. Ακόμα και τώρα να φανταστείς νιώθω ότι είμαι μαθήτρια. Μου άρεσε και μου αρέσει η μαθητεία.

-Στη Θεσσαλονίκη γνωριστήκατε με τον Γιώργο Παπαποστόλου σχεδόν 30 χρόνια πριν. Αναπολείτε τα χρόνια των ΜΠΛΕ;

Τα αναπολώ γιατί στην αρχή που φτιάχναμε τη μπάντα περάσαμε πολύ καλά. Υπήρχε αυτός ο ενθουσιασμός και αυτή η θερμή έλξη που έχουν τα νιάτα να δημιουργήσουν. Μετά δεν πέρασα καλά. Όταν η μπάντα έγινε διάσημη.

-Ποιο θετικό και ποιο αρνητικό στοιχείο κρατήσατε από την επιτυχία και την καλλιτεχνική αναγνώριση εκείνης της περιόδου;

Το θετικό που κράτησα ήταν ότι έκανα κάτι που δε πίστευα ότι μπορώ να κάνω, να ανέβω πάνω στη σκηνή και να τραγουδήσω νιώθοντας αυτά τα υπέροχα πράγματα που είχα μέσα μου και δε τα είχα ανακαλύψει μέχρι τότε. Το αρνητικό ήταν μια συνέπεια της μεγάλης και ξαφνικής αποδοχής από τον κόσμο. Ένιωσα ότι χάνω τον εαυτό μου. Δημιουργήθηκαν ξαφνικά υπερβολικές απαιτήσεις από ανθρώπους μέσα στη μπάντα, από τις εταιρείες, από τα γραφεία συναυλιών.. Δεν ήθελα να είμαι η frontwoman σαν φάτσα και φωνή μόνο.

-Νομίζω πως υπάρχει μια γλυκόπικρη γεύση από μεριάς σας. Ποιο ήταν το οριακό σημείο που αποφασίσατε να φύγετε από τους ΜΠΛΕ;

Όταν μου αφαίρεσαν κάθε καλλιτεχνικό δικαίωμα να αποφασίζω και μου επέβαλλαν να τραγουδάω τραγούδια που δεν ήθελα να τραγουδήσω. Τότε αποφάσισα να κάνω το μεγάλο break.

-Φοβηθήκατε τη solo καριέρα;

Δεν ήξερα εκείνη τη στιγμή αν θα κάνω solo καριέρα. Σκεφτόμουν ακόμα και να γυρίσω πίσω στην Αυστραλία γιατί έβλεπα πως δεν υπήρχε ελευθερία για τις γυναίκες καλλιτέχνες να κάνουν αυτό που θέλουν. Και δεν ήθελα να μου συμβεί αυτό. Στην Ελλάδα η γυναίκα τραγουδίστρια είναι υποτιμημένη.

-Υπήρξε ανησυχία για το αν το κοινό σας είχε συνδυάσει με τους ΜΠΛΕ και αυτό σας κόστιζε καλλιτεχνικά;

Αν κόστισε; Τα πρώτα πέντε χρόνια ήταν πολύ δύσκολα. Μου πετούσαν μπουκάλια στη σκηνή και με έβριζαν. Και δεν έφτανε μόνο αυτό. Η Τζώρτζια έμοιαζε μαζί μου και μου ζητούσαν στα live να πω τραγούδια από τον δεύτερο και τον τρίτο δίσκο στον οποίο δεν συμμετείχα. Μου έφερναν να υπογράψω cd στα οποία δεν τραγουδούσα εγώ. Ο κόσμος δε καταλάβαινε πως δεν ήμουν εγώ αλλά η Τζώρτζια, η οποία είχε φροντίσει να μου μοιάσει ώστε να μην φανεί η αποχώρηση μου.

-Το συζητήσατε αυτό με τη Τζώρτζια;

Κάποια στιγμή πριν από εφτά χρόνια όταν έγιναν κάποιες συναυλίες με τους ΜΠΛΕ και συμμετείχα και εγώ για να σταματήσω αυτή τη τοξικότητα προς το μέρος μου, βρέθηκα με τη Τζώρτζια και τη ρώτησα γιατί ενώ ζούσα ήθελε να με αναπληρώσει σαν να είχα πεθάνει. Μου απάντησε ότι αυτό της είχε ζητηθεί. Αυτό δεν την απενοχοποίησε αλλά ήταν ειλικρινές από μεριάς της.

-Με ποια διαδικασία γράφετε τα τραγούδια σας;

Ανάλογα με το τι βιώνω κάθε φορά. Ο κάθε δίσκος αποτελεί μια αφύπνιση της Θεοδοσίας. Μια προσωπική και μια κοσμική. Σαν καλλιτέχνης έχω το χρέος να μοιραστώ αυτά που νιώθω για να ενώσω και άλλες ψυχές μαζί με τη δική μου.

-Από πού αντλείτε την έμπνευση;

Από όλα τα συναισθήματα που βιώνω καθημερινά στη ζωή μου αλλά και το πώς εξελίσσονται αυτά.

-Ποιος είναι ο πιο αντιπροσωπευτικός σου δίσκος;

Ο τελευταίος μου δίσκος που είχε τον τίτλο ΑΓΑΠΗΣΟΥ. Σε αυτό τον δίσκο ασχολήθηκα με το δημιουργικό κομμάτι, με την ενορχήστρωση και την παραγωγή. Μίλησα για μένα στον δίσκο αυτό. Θεώρησα πως έπρεπε να κάνω μια υπέρβαση και να μπω πιο βαθιά μέσα μου. Να εκθέσω τον εαυτό μου όπως τον βίωσα. Μπήκα μέσα στο σκοτάδι της τελειότητας και το ερεύνησα.

-Έχετε στραφεί σε μια φιλοσοφική-θεραπευτική προσέγγιση της μουσικής. Τι έχετε ανακαλύψει;

Αν δεν το έκανα δεν ξέρω πως θα υπήρχα. Η αίσθηση της προσωπικότητας με σκλαβώνει, μου κάνει κακό. Ο καλλιτέχνης πρέπει να αντιληφθεί ότι η τέχνη δεν είναι μόνο διασκέδαση και ψυχαγωγία αλλά και μια συχνότητα. Έτσι, βλέπω τη τέχνη και μέσα από ένα άλλο πρίσμα. Μέσα από τη τέχνη κατάφερα να γίνω ιατρός του εαυτού μου.

-Είστε φειδωλή με τις εμφανίσεις σας. Ο λόγος;

Κουράστηκα να φοράω τη πανοπλία της γυναίκας που είναι δυνατή και τίποτα δεν τη πειράζει. Έχω φάει πόλεμο, bullying και αποφάσισα να μην σπαταλάω τον εαυτό μου.

-Το κίνημα metoo άνοιξε τον ασκό του Αιόλου τα τελευταία χρόνια. Έχετε υποστεί σεξουαλική παρενόχληση;

Βέβαια! Αυτό είναι μέσα στο παιχνίδι. Η σεξουαλική παρενόχληση μπορεί να συμβεί παντού. Και μου έχει συμβεί όταν ήμουν μικρό κορίτσι, πολύ πριν ασχοληθώ με τον χώρο της μουσικής.

-Τι είδους δυσκολίες αντιμετωπίσατε στο ξεκίνημα σας;

Το ότι έπρεπε να αποδείξω τον εαυτό μου ως καλλιτέχνη και όχι ως μόνο γυναίκα στον ανδρικό πληθυσμό της εργασίας μου.

-Εμφανισιακά αλλά και σαν καλλιτεχνική συμπεριφορά μου θυμίζετε την Αυστραλή τραγουδίστρια SIA.

Έκανε μεγάλη επιτυχία και κάποια στιγμή αποφάσισε να αποσυρθεί από τα φώτα και να γράφει τραγούδια για άλλες φωνές.
Το ξέρεις ότι πολλοί με φωνάζουν Σία αντί για Θεοδοσία; Συμπτωματικά με αυτό που ανέφερες…

-Από σήμερα ξεκινάτε τις εμφανίσεις σου στο FAUST.

Ναι, είχα παίξει και πέρυσι και μου άρεσε πολύ ο χώρος. Ήταν ένα ωραίο περιβάλλον, με ωραίες συνθήκες. Ξεκινάω σήμερα 18 Οκτωβρίου και θα παίζω εκεί κάθε Πέμπτη για τρεις μήνες.

-Πιστεύετε στο Θεό;

Πιστεύω στην ανώτερη δύναμη του σύμπαντος, τη δική μου, τη δική σου και του καθενός.

-Ο μεγάλος σας φόβος;

Φοβάμαι τον εαυτό μου πολλές φορές αλλά τον φόβο μου τον κάνω τέχνη.

-Το προσωπικό σας καταφύγιο;

Η φύση, η μοναχικότητα μου, οι στιγμές διαλογισμού και η σιωπή μου.

-Αν μπορούσατε να συναντήσετε μια προσωπικότητα από την παγκόσμια μουσική σε ένα δείπνο ποια θα θέλατε να είναι;

Ο Μότσαρτ.

-Αν γυρνούσατε το χρόνο πίσω υπάρχει κάτι που θα αλλάζατε;

Θα άλλαζα τη παιδική μου ηλικία. Θα ήθελα να έχω πιο ιδανικές και ήσυχες οικογενειακές στιγμές.

-Τι είναι ο έρωτας;

Ένα σταυροδρόμι που σε στραβώνει πολύ αλλά και που μπορεί να σε αναστήσει.

-Νιώθετε ευτυχισμένη;

Ναι, μερικές στιγμές έχω αισθανθεί ευτυχία.

-Τι άνθρωπος είναι η Θεοδοσία Τσάτσου;

Είναι και άνθρωπος.

-Τα όνειρα σας για το μέλλον;

Να γίνομαι όλο και πιο δημιουργική.

-Η συμβουλή που θα δίνατε σε ένα νέο άνθρωπο για να κάνει τα όνειρα του πραγματικότητα;

Ανάλογα τα όνειρα. Σε ένα τραγούδι μου έλεγα πρόσεχε τι θα ζητήσεις, μπορεί και να το αποκτήσεις… Τα νέα παιδιά νιώθουν πως δεν ανήκουν, δε χωράνε σε αυτό τον κόσμο. Ανήκουν στον εαυτό τους και αυτό θα τους κάνει ευτυχισμένους πραγματοποιώντας αυτά που επιθυμούν.

-Τι σας έρχεται στο μυαλό όταν λέτε το όνομα Θεοδοσία Τσάτσου;

Δε μου αρέσει ούτε το Θεοδοσία ούτε το Τσάτσου. Αλλά προσπαθώ να το ξεπεράσω και να το αγαπήσω.

-Κυρία Τσάτσου σας ευχαριστώ πολύ για την επικοινωνία μας.

Και εγώ σε ευχαριστώ.

Θεοδοσία Τσάτσου – Official site – Επίσημη Ιστοσελίδα: εδώ

Συνέντευξη στον Χρήστο Ηλιόπουλο

Αποτυχημένος φοιτητής Κοινωνικής Θεολογίας του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Αποτυχημένος φοιτητής Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών. Ερασιτέχνης ραδιοφωνικός παραγωγός και αρθρογράφος. Συλλέκτης βινυλίων, κόμικς και βιβλίων. Λάτρης της ινδικής κουζίνας και του κόκκινου κρασιού. Με το γράψιμο έχω μια ιδιαίτερη σχέση. Όταν γράφω θέλω η σκέψη που ξεκινάει από εμένα να ολοκληρώνεται από τον αναγνώστη...